از خواص ميوه ها و گیاهان بيشتر بدانيم

[سرمد حیدری]

خواص درمانی عرقیات گیاهی

خواص درمانی عرقیات گیاهی

[FONT=&quot]خواص درمانی عرقیات گیاهی[/FONT]​

[FONT=&quot]عرق کاسنی:[/FONT][FONT=&quot] خنک ، تب‌بر ، ضدفشار خون ، تقویت کبد
عرق بیدمشک: خنک ، تقویت قلب ، ضد فشار خون
عرق بهارنارنج: گرم ، مقوی قلب و تقویت اعصاب ، آرام بخش
عرق نعناء: گرم ، تقویت معده ، رفع رطوبت ، رفع سوء هاضمه
عرق نسترن: گرم ، مقوی قلب و اعصاب
[/FONT][FONT=&quot]گلاب:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، نشاط آور ، تقویت قلب و اعصاب
عرق رازیانه: بادشکن ، مدر ، قاعده‌آور ، درمان بواسیر ، نقرس ، افزایش شیر مادران
عرق شاتره: خنک ، رفع گرمی بدن ، تقویت کبد
عرق یونجه: گرم ، ضد قند خون ، اشتها آور
عرق بومادران: گرم ، تقویت کننده اعصاب ، ورم معده و عضله قلب ، دفع سوء هاضمه[/FONT]
[FONT=&quot]عرق شنبلیله:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، ضد قند خون[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق اترج:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، رفع سوء هاضمه ، ضد مسمومیت[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق مرزه:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، تقویت معده ، رفع ترشی معده ، ضد انگل[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق بابونه:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، لطیف کننده پوست ، ترشح شیر مادر ، ادرار آور ، آنتی‌بیوتیک ، تقویت اعصاب ، عفونت کلیه[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق شیرین‌بیان:[/FONT][FONT=&quot] درمان زخم معده و اثنی‌عشر ، درمان سرفه و گرفتگی صدا و برونشیت ، کم‌خونی ، خلط آور بسیار قوی[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق مورد:[/FONT][FONT=&quot] تقویت موی سر و سیاه شدن آن ، درمان بیماری‌های پوستی لکه‌دار ، جوش صورت و بدن ، رفع بدبویی عرق بدن[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق بید:[/FONT][FONT=&quot] خنک ، ضد یرقان ، ضد تب ، ورم کبد ، ورم مجاری ، ادارای ، سوء هاضمه[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق طارونه:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، تقویت اعصاب ، ضد درد مفاصل ، مسکن دردهای رماتیسمی[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق خارشتر:[/FONT][FONT=&quot] خنک ، دفع شن کلیه[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق گاوزبان:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، مقوی برای اعصاب ، نشاط آور[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق چهل‌گیاه:[/FONT][FONT=&quot] گرم و رفع ترشی معده ، تقویت معده ، هضم غذا[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق شوید:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، ضد چربی خون[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق ریزه:[/FONT][FONT=&quot] گرم ، ضد چاقی و تقویت معده ، ضد اشتها[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق کیالک:[/FONT][FONT=&quot] خنک ، ضد جوش بدن ، برای لطافت پوست ، تصفیه خون ، تقویت کبد[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق چنار:[/FONT][FONT=&quot] خنک ، درمان آسم ، ضد حساسیت تنفسی[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق گردو:[/FONT][FONT=&quot] ضد قند خون ، اشتها آور[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق بادرنج‌بویه:[/FONT][FONT=&quot] تقویت اعصاب ، تقویت حافظه ، ضد تشنج[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عرق زنیان:[/FONT][FONT=&quot] گرم‌ ، ضد درد و تقویت معده ، ضد نفخ و انگل ، رافع سموم بدنعرق آویشن: خنک ، ضد چربی خون ، رفع ترشی معده ، تقویت معده[/FONT]

 

[سرمد حیدری]

داروی گیاهی



داروی گیاهی همانطور که از نامش پیداست موادی موثر بر درمان بیماری است که از گیاه یا گیاهان استخراج و به اشکال دارویی جامدات مثل قرص – دراژه – پودر – شکولات و ساشه ، نیمه جامدات مثل کرم – پماد – ژل ، محلول مثل قطره – شربت – بخور و نهایتاً آمپول مثل آمپول های پودری مانند پنسیلین و مایع و روغنی تقسیم می شوند.



در زبان انگلیسی به گیاه دارویی Herb می گویند که در زبان فارسی به علف ترجمه شده است به همین دلیل پزشکان گیاهی یا پزشکان درمانگر با گیاه را دکتر علفی که ترجمهHerbal Doctor می گویند که در زبان فارسی چندان خوش آیند نیست چرا که علف در زبان فارسی به گیاهان بی مصرف برای انسان و مورد استفاده حیوانات و به طور کلی گیاهان مزاحم کشاورزی گفته می شود.



داروهای گیاهی را به سه گروه تقسیم می کنند :

1- خوراکی : مشترک با غذاها مثل سبزیجات ، گردو ، بادام، جو ، گندم ، سیب ، پرتقال و....

2- داروئی : که فقط برای درمان بیماری بکار می روند مثل لاواند ، رزماری ، که گزنه و ادویه ها نیز در این گروه جای می گیرند مثل دارچین ، هل ، زردچوبه و........

3- داروئی سمی : که در مقدار کم داروئی است و بیش از آن سمی و کشنده مثل اشقه ، افیون ، شقایق و ..........

توضیح : تعدادی از تک یاخته ایها ، گل سنگها ، جلبکها ، قارچها و مخمرها که تک یاخته ای بوده و از نظر فیزیولوژی جزو گیاهان محسوب می شوند در گروه فوق جای می گیرند.



در هر گیاه مواد شیمیایی متنوعی وجود دارد که هر کدام به تنهایی و یا گروهی در داروی گیاهی بکار می روند که به گروه های آلکالوئیدها فلاونوئیدها گلوکوزیدها هیدروکربورها و ......... تقسیم و جداسازی می شوند و هزاران ماده را در بر می گیرند.

منبع : شرکت داروسازی باریج اسانس

 

[niosha]

خواص دارويي برخي گياهان

خواص دارويي برخي گياهان

ـكد:sh-2
ـ نام گياه : پونه
ـ نام علمي: Nepeta menhiodes

تاريخچه گياه شناسي:
نام علمي پونه از واژه لاتين «پولكس» به معناي «شپش» مشتق شده است روميان قديم، ‌از پونه براي دفع شپش استفاده مي كرده اند ـ براي اين كاريا آنها را در اتاق آلوده معمولاً سوزانيده اند ويا روي رختخواب مي پاشيده اند.
ماليدن برگهاي تازه پونه بر روي پوست،‌ حشرات را دفع كرده وحيوانات دست آموز خانگي را از آلوده شدن به شپش حفظ مي‌كند.
درگذشته هاي دور، براي عادت ماهانه عقب افتاده تنظيم آن از پونه استفاده مي‌شده است. در نوشته هاي كوليپر درقرن هفدهم آمده است:‌ «جوشانده گياه پونه را بنوشيد تا عادت ماهانه عقب افتاده تنظيم شود».
بايد توجه داشت كه حتي مقدار كم روغن پونه سبب از كار افتادگي كليه، ‌تشنج و اغما مي‌شود و فرد مبتلا هيچگاه به حالت نخست باز نمي گردد،‌ از اين رو بايد از مصرف خود سرانه آن اجتناب كرد.
سرخپوستان آمريكايي: چاي پونه را براي درمان دردهاي ناشي از گرفتگي عضلات و همچنين مداواي سرماخوردگي مي نوشيده اند.

خواص درماني :
مداواي گرفتگي عضلات، ‌مداواي سرماخوردگي.

زيستگاه طبيعي:
گياه بومي اروپا و غرب آسياست . درخاكهاي حاصلخيز و مرطوب و خاكهاي شن دار و اغلب درگودالها، كنار نهر ها،‌ حوضچه ها واستخر ها مي رويد.

مشخصات ظاهري:
ساقه مستقيم آن تا 30 متر هم رشد مي‌كند. ساقه شاخه دار و چهار بر آن داراي برگهاي تخم مرغي شكل است كه با كرك كم پشتي پوشيده شده اند وبه رنگ سبز مايل به خاكستري مي باشند. لبه هاي برگها دندانه دار و يابه شكل حلزونهايي دو كپه اي است. پونه بويي تند شبيه نعناع از خود متصاعد مي سازد. دراواخر تابستان، گلهاي دو لبة آبي رنگ مايل به بنفش درمحور برگها شكوفه مي كنندو تشكيل حلقه هاي گل فشرده اي را ميدهند.



ـ روش كاشت:
پونه اروپايي به راحتي با قلمه زدن يا تقسيم ريشه تكثير مي‌شود و سپس درخاكي مغذي و مرطوب و در محلي با كمي سايه درفصل تابستان كاشته مي‌شود.

اسانس پونه
روغني است زرد مايل به سبز كه از تقطير گياه پونه از تيره نعناع حاصل مي‌شود. حاوي حداقل 85% كتون و پولگن (C10H16O) مي باشد. بوي عطري تند شبيه نعناع و طعم عطري دارد.
وزن هر ميلي ليتر آن حدود 94/0 گرم است.
ـ حلاليت: يك قسمت آن در3 قسمت الكل (70%) محلول است.
ـ نگهداري: درظرفهاي كاملاً سر بسته و دور ازهوا نگهداري شود.
اسانس پونه قبلاً بعنوان قاعده آور بكار مي رفته اثرات سمي شديد پس از مصرف بعنوان سقط كننده هچنين همراه با تشنج و مرگ ديده شده است.
توصيه مي‌شود كه اسانس پونه به عنوان ماده طعم دهنده در غذا به كار نرود.



ـ نام فارسي: بومادران
نام علمي:Achillea millefolium
ـ نام انگليسي:yarrow
خصوصيات گياهي :
بومادران گياهي است علفي و چند ساله. اين گياه داراي ريشه هاي نازك و مستقيم است كه از انشعابهاي ظريف و فراواني بر خوردار مي باشند از ناحيه فوقاني ريشه ساقه هاي متعدد استوانه اي شكل خارج مي شوند. ارتفاع گياه متفاوت بوده و بستگي به شرايط اقليمي محل رويش گياه دارد و بين 70-15 سانتي متر است. برگها دراين گياه نيزه اي شكل وكم و بيش طويل و داراي 4/2 بريدگي مي باشند و روي ساقه نسبت به يكديگر بطور متناوب قرار دارند.
اطراف برگها دندانه هاي ظريفي وجود دارد كه شباهت زيادي به دندانه هاي شانه داشته و حجره هاي حاوي اسانس در دو طرف آنها قرار گرفته اند. گلها كوچك، سفيد يا صورتي و فاقد كاسبرگ اند كه درانتهاي ساقه هاي اصلي و فرعي به شكل چتر هاي متراكمي تا حدودي شبيه به خيمه مي باشند قرار دارند.
قطر هر گل 5-3 ميلي متر است.تعداد گلچه هاي زبانه اي به 5 عدد مي رسد كه به شكل كلاهي روي گل قرار مي گيرند. ميوه فندقه، ‌طويل وبه شكل تخم مرغ وارونه است.
قسمت دارويي:
گلها ، پيكر رويشي و برگهاي بومادران داراي خاصيت دارويي هستند.

مواد مؤثره :
اسانس موجود درگلها و پيكر رويشي اين گياه حاوي 60-30 درصد پروكامازولن است كه تحت تأثير حرارت ناشي از تقطير با آب و بخار به كامازولن تبديل مي‌شود.

خواص درماني :
مواد مؤثره آن اشتها آور بوده و سبب هضم غذا و مداواي دل درد مي شود . استفاده از دم كرده بومادران سبب كاهش فشار خون مي‌شود و از آن براي مداواي نارساييهاي كيسه صفرا استفاده مي‌شود.
داراي اثر مقوي، نيرو دهنده، ضد تشنج، رفع بواسير، قاعده آور، بند آورنده فشار خون و التيام دهنده زخم و جراحات است.
دم كرده سرشاخه گلدا آن ضد گاستريت حادو مزمن بوده و در رفع و ترش كردن غذا و در سوء هضم هاي ناشي از نفخ مفيد مي باشد.
بومادران بعلت دارا بودن تانن و مواد تلخ عطري بر روي سلسله اعصاب و قلب نيز اثر مي نمايد به طوري كه درخستگي عمومي، ضعف اعصاب هيستري، صرع، قولنج هاي تشنج آور و ضعف قلب به كار مي رود.
شيره تازه گياه در آنژين احساس گرفتگي ناگهاني و درد قلب و همچنين خواب رفتن دست مؤثر واقع شده است.

اسانس بومادران :
درفارما كوپه هاي اتريش، مجارستان، لهستان و سوئيس موجود است همچنين درفارماكوپه روماني وجود دارد. سرشاخه هاي گلدار آن مورد استفاده قرار مي گيرد. روغن فرار آن حدود 25/0 درصد است. مواد ديگر شامل اسيد اكوني تيك، يك آلكالوئيد يك ماده تلخ وتانن مي باشد.

اثرات درماني

اسانس بومادران خاصيت باكتريايي و ضد تورم دارد. ازاين اسانس درصنايع آرايشي و بهداشتي وصنايع دارويي، كرمها و پمادهايي براي لطافت پوست و مداواي تورم هاي پوستي تهيه مي‌شود.


ـ نام فارسي: رازيانه
ـ نام علمي : Foeniculum vulgare Mill
ـ نام انگليسي: Fennel

خصوصيات گياهي :
رازيانه گياهي است علفي و چند ساله، منشأ اين گياه نواحي مديترانه وجنوب اروپا گزارش شده است ارتفاع رازيانه متفاوت و بستگي به شرايط اقليمي محل رويش دارد و بين 200-150 سانتي متر است. ساقه استوانه اي مشكل وبه رنگ سبز روشن . برگها سبز تيره، متناوب ظريف و داراي بريدگيهاي كم و بيش عميق هستند. گلهاي كوچك و زرد رنگ آن درانتهاي ساقه هاي اصلي و فرعي به صورت مجتمع در چترمركب قرار مي گيرند.
ريشه اين گياه غده اي، ‌دوكي شكل، مستقيم و به رنگ سفيد مات وميوه آن به طول 6 تا 10 وبه عرض 2 تا 3 ميليمتر و دوكي است. دو انتهاي ميوه باريك و رنگ آن سبز يا قهوه اي روشن است.



قسمت دارويي:
دانه هاي رازيانه حاوي مواد مؤثره هستند و خاصيت دارويي دارند. ريشه و پيكر رويشي اين گياه نيز از مقادير بسيار كمي مواد مؤثره برخوردار است.

مواد مؤثره :
ماده مؤثره رازيانه از نوع اسانس است. مقدار اسانس درميوه رازيانه بين 2 تا 6 درصد است . در حاليكه مقدار آن د رريشه 6/0 تا 7/0 درصد و در برگها 1 تا 5/1 درصد مي باشد. اسانس رازيانه از بيش از 30 تركيب ترپني يا تركيباتي كه منشأ ترپنوئيدي دارند تشكيل شده است. مهمترين آنها عبارتند از. انتول و فنكون، استراگول…

خواص درماني:
مداواي سرفه ،‌دل درد، تسهيل درهضم غذا، معالجه دل پيچه، همچنين توليد شير، درصنايع غذايي، آرايشي و بهداشتي مصرف فراواني دارد.



اسانس رازيانه

روغني است بي رنگ يا زرد با بوي مشخص عطري و با طعم تلخ كافوري كه از ميوه رازيانه به وسيله تقطير با بخارآب حاصل مي‌شود. حاوي آنتول حدود 50 تا 70% و جدود 20% فنكون مي باشد. همچنين حاوي استراگول ، فنيل اوژنول ، كافين ، فلاندون و.. . . است.
وزن يك ميلي ليتر آن 95/0 تا 98/0 گرم مي باشد.

حلاليت :
نوع مرغوب آن يك قسمت در يك قسمت الكل (90%) حل مي‌شود.
نگهداري: درجاي خنك و در ظرفهاي سر بستة محفوظ از هوا ونور نگهداري شود .

موارد استفاده :
اسانس رازيانه بعنوان يك ضد نفخ عطري عمل مي‌كند .به اطفال بصورت عرق رازيانه در درمان نفخ داده مي‌شود .همچنين اثر نيرو دهنده، مقوي معده، اشتها آور براي آن قائلند.
مقدار مصرف اسانس رازيانه در بزرگسالان 3% تا 2/0 ميلي ليتر مي باشد.
ـ نام فارسي: كاسني
ـ نام علمي: Cichorium intybus

تاريخچه گياهشناسي:
گياه كاسني از جمله گياهان مفيدي است كه تاريخ استفاده آن به دورانهاي قبل از ميلاد مسيح مي رسد و مصرف آن بين ملل مختلف جهان متداول بوده است بطوريكه اطباءآن دوران از جمله جالينوس ‌پلين، ديوسكوريد و عده اي ديگر براي كليه قسمتهاي اين گياه بعنوان درمان و بهبودي بيماريها اهميت زيادي قائل بودند و هنوز هم به دليل اعتقادي كه بيشتر مردم به اين گياه دارند آن را براي مداواي بيماريهاي مختلف مصرف مي‌كنند كه دراين باره نيز به ويژه دركتابهاي قديمي و سنتي ايران از جمله مخزن الادويه، قانون ابوعلي سينا و . . توصيه هايي شده است و به همين دليل گياه كاسني نه تنها شهرت خود را از دست نداده است ‌بلكه امروزه علاوه بر جمع آوري گونه هاي وحشي آن، به صورت اهلي نيز كشت ميشود.

خصوصيات گياهي

كاسني گياهي است علفي كه برگ و ريشه ان خاصيت دارويي دارند. اين گياه از تيره composita است كه به نسبت شرايط مختلف آب وهوايي به اشكال يكساله يا پا يا درتمام نقاط دنيا بصورت خود رو يافت مي گردد.
ارتفاع اين گياه درحالت وحشي 100-15 و گاهي تا 150 سانتي متر بوده است درصورتيكه آن را كشت كنند ارتفاع آن تا 2 متر نيز بالغ مي گردد.
كاسني داراي ساقه اي باريك و تو خالي، ‌افراشته، استوانه اي شكل و خشبي است كه داري شاخه هاي منشعب دور از هم هستند. در آن ماده شيري رنگي وجود دارد كه داراي طعم تلخ بوده وبه محض قطع ساقه از وسط آن، اين شيره گياهي كه به نام «شيكورين» ناميده مي شود، به بيرون ترشح مي‌كند. گلبرگها پهن يا باريك است و طرز قرار گرفتن برگها روي ساقه متناوب است. بر گهاي پاييني بزرگتر و پهن تر داراي دندانه هاي منقسم هستند، در صورتيكه برگهاي انتهايي هر چه به نوك ساقه نزديكتر باشد كوچكتر و باريكتر هستند.

قسمت دارويي:
تمام اندام گياه بخصوص ريشه

مواد موثره‌

شامل اينولين . تانن ها و قندها مي باشد.

خواص درماني:
ترشح صفرا را بالا مي برد، اشتها آور، مدر، ملين، محرك، همچنين درمداواي ديابت مؤثر است.


نام فارسي : نعناع
نام علمي :‌Mentha piperita

خصوصيات گياهي :
گياهي علفي،‌ پايا، ‌با ريزوم شاخه اي و ساقه هاي راست پوشيده از برگهاي متقابل، بي دم، مجعد ‌و كمي گزنده هستند. ساقه درقسمت بالايي آن داراي شاخه بوده كه درنوك اين شاخه ها خوشه اي از گلهاي آبي رنگ مي رويد.
ميوه آن فندقه و چهار قسمتي است و تمام گياه عطر زيره را از خود متصاعد مي‌سازد.
قسمت دارويي: برگها

مواد موثره

اين گياه محتوي اسانس نعنانع كه ماده اصلي آن مانتول و مواد ديگري از قبيل متيل استر، ‌مانتون عصاره هاي تلخ و تانن هاست.



خواص درماني

كاهش گاز شكم و اسهال، ‌تحريك ترشح صفرا، رفع سوء هاضمه، خنك كننده، ضدگرفتگي عضلات، داروي بيهوشي، آرام بخش، مسهل صفرا، مقوي معده و . . .

اسانس نعناع

درفارماكوپه هاي آرژانتين، اتريش، بلژيك انگلستان، اروپا، ‌آلمان. هندوستان و همچنين U.N.S.F موجود است.
اسانس بوسيله تقطير سر شاخه هاي گلدار Mentha piperita از تيره نعناع و بوسيله بخار آب و تصفيه آن درصورت لزوم حاصل مي‌شود.
براي تهية اسانس معمولاً گياه دو ساله را كه حاوي اسانس بيشتري است مورد استفاده قرار مي دهند.
مايعي است بي رنگ زرد روشن يا زرد مايل به سبز با بوي مشخص نعناع و طعم خنك وتند عطري. حاوي مانتول، مانتون، مانتيل استات و ترپن هاست. اسانس تصفيه شده حاوي دي متيل سولفيد است.



حلاليت :
يك قسمت آن د ر4 قسمت الكل ( 70%) با مختصري كدورت و يك قسمت آن در5/0 قمست الكل ( 90%) محلول است .

نگهداري :
در درجه حرارت كمتر از 25 درجه در ظرفهاي كاملاً پر، دور از نو و هوا نگهداري شود.

موارد استفاده :
اسانس نعناع يك ضد عفوني كننده و يك ضد نفخ عطري است، نفخ معده و روده ها را تسكين مي دهد. همچنين در فراورده هاي دنداني جهت طعم آن به كار مي‌رود.


ـ نام فارسي : بادرنجبويه
ـ نام علمي :Melissa offecinalisl.
نام انگليسي:Lemon balm

خصوصيات گياهي :
بادرنجبويه گياهي است علفي و چندساله، ارتفاع آن بين 50 تا100 سانتي متر متفاوت است. برگها پهن و تخم مرغي شكل به طول 6-3 سانتي متر و بصورت متقابل روي ساقه قرار ميگيرند. رنگ برگها سبز تيره است . سطح آنها پديد مي آيند. ميوه اين گياه چهار قسمتي بوده و طول آن 5/1-1 ميلي متر است.


قسمت دارويي

پيكر رويشي ( برگها و ساقه هاي جوان) حاوي مواد مؤثره بوده وخاصيت داويي دارند.


خواص درماني

درمان ناراحتي هاي عصبي، مداواي بيماريهاي معدي، قلبي و روده اي كه منشاء عصبي دارندو. .
اسانس بادر نجبويه

اسانسي است زرد رنگ با بوي شبيه ليمو، حاوي سيترال سيترو ونلال، ‌ژرانيول ولينالول است.
وزن مخصوص آن حدود 91/0 گرم است.

خواص درماني:
اسانس مليس خاصيت ضد نفخ، ‌مقوي معده و معرّق دارد. اثر ضد تشنج و آرام كننده آن كه به مقادير كم و درماني د رتپش قلب ‌ضعف قلب، بي خوابي ، ‌سرگيجه، ‌خستگي هاي روحي، سر درد،‌ گوش درد مورد استفاده قرار مي گيرد.
اسانس حاصل از مليس اثر ضد ميكروبي و مسكن دارد.

 

[ارغوان]

يونجه:
حاوي امينو اسيد هاي : فنيل الانين-ليزين-ارژنين-متيونين....
برگ گياه اصليترين قسمت مورد استفاده
سرشار از ويتامين c-e-a-k است
جهت اختلالات استخوان بندي اطفال استفاده ميشود
شربتي که از پودر خشک گياه تهيه ميشود براي اين است
اين شربت از جوشاندن مقدار 300 گرم پودر خشک گياه در 1 ليتر اب بدست مي ايد.

 

[ارغوان]

دم اسب:

اسيد سيليسيک و ساپونين در دم اسب شناسايي شده
قسمت مورد استفاده: جوانه هاي خشک شده گياه
براي درمان زخمها خصوصا دير التيام
ميتوان از عصاره ي جوانه هاي اين گياه بر روي موضع استفاده کرد
جوشانده اين گياه به عنوان داروي ادرار اور استفاده واز اين درمان در نارساييهاي کليوي نقش دارد.
به نظر ميرسد اسيد سيليسيليک موجود در گياه ريه ها راتقويت ميکند.

 

["Pejman"]

رد ضمن بچه ها بگم این گیاه پروانش همون پیچ تلگرافی هستنام علمي: Vinca minor
خانواده: Oleaceae (زيتون)
گياهي است علفي با ساقه هاي خزنده بر روي زمين و يا بالا رونده ؛ به همين دليل نيز به پيچ تلگرافي مشهور است. گلهاي آن به رنگ هاي متنوع آبي يا سفيد حتي قرمز نيز ديده مي شود. برگهاي آن متقابل است با دمبرگ كوتاه و يا حتي بدون دمبرگ، گل آذين غالباً منفرد محوري. ميوه ي آن نيز از نوع فوليكول دوتايي است.
گزارش شده است كه اين گياه در برخي نواحي در طول يك سال ممكن است دو بار يكي در اواسط بهار و ديگري در پاييز داراي گل شود.
تركيبات شيميايي:
برگها و قسمتهاي هوايي اين گياه داراي آلكالوئيدهايي چون وينين Vinin وينكامين Vincamin و يك ماده ي تلخ به نام وينسين Vincin مي باشد.
خواص درماني:
مهمترين خاصيت اين گياه اثر باز كنندگي مجاري عروقي مي باشد. همچنين به عنوان اكسيژن دهنده ي قوي و تا حدودي نيز اثر قابض مي باشد.

 

[sounia]

خواص گیاهان دارویی

خواص گیاهان دارویی

با سلام و احترام وآرزوی قبولی طاعات و عبادات همه دوستان گل مخصوصا آقا وحید عزیز
من دیروز داشتم یه مجله کشاورزی می خوندم که مطلبی راجع به خواص برخی گیاهان دارویی تو یکی از صفحاتش توجه منو به خودش جلب کرد دیدم بد نیست بذارمش تو تالار تا شما هم اگه دوست داشتین یه نگاهی بهش بندازین امیدوارم مفید باشه.

خواص گیاهان دارویی​

آرامش
مقوی اعصاب- آرامش بخش
آویشن
مقوی معده- ضد سرما خوردگی
اترج
ضد اسهال
اسطو خودوس
نیروبخش- معرق
بابونه
صفرابر- اشتهاآور
بادرنجبویه
ضد برونشیت-و تشنج
برگ چنار
ضد تنگی نفس-تب بر
برگ زیتون
تعدیل کننده فشارخون
برگ گردو
درمان نقرس ودرد مفاصل
بومادران
ضد انگل و اختلالات قاعدگی
بهار نارنج
آرام بخش- مقوی اعصاب
بید
تب بر- مسکن
بید- کاسنی
صفرابر- تصفیه خون
بیدمشک
مقوی قلب- آرام بخش
پونه
خلط آور- بادشکن و ضد سرفه
جعفری
مدر- اشتها آور
چهار عرق گرم
تقویت معده- مقوی
چهار عرق سرد
تقویت معده- تب بر
چهار گل
آرام بخش- معطر
چهار زیره
لاغر کننده- ضد نفخ
چهل گیاه
آسان سازی دستگاه گوارش
خار خسک
مقوی- اشتها اور- دافع سنگ کلیه و مثانه
خار شتر
مدر- شستشوی کلیه
خالواش
خلط آور – بادشکن
دیابانتی
ضد دیابت
رازک
اشتها آور- تصفیه خون- ضد کرم و باکتری معده
رازیانه
محرک – ازدیاد شیر مادر
رزماری
ضد یرقان ، سیاه سرفه و سرگیجه
زنیان
ضد انگل – ضد نفخ
زیره
ضد چاقی – بادشکن
سبوس برنج
تقویت ریشه های رنگ ساز مو
سنبل الطیب
ضد تپش قلب و دردهای سینه
سنگاب
ضد سنگ کلیه
شاتره
ضد عفونتهای پوستی و قارچهای جلدی
شنبلیله
ضد قند و چربی خون – مقوی
شوید
کاهش دهنده چربی خون
شیرین بیان
درمان زخم معده و اثنی عشر
طارونه
مسکن اعصاب – خواب آور
کاسنی
تصفیه کننده خون – ضد کلسترول
کارمل
ضد نفخ واسپاسم- مقوی معده
کرفس
مدر – بادشکن – صفرابر
کلپوره
ضد عفونتهای دهان و لثه
کیالک
تصفیه و تنظیم کننده جریان خون
گاو زبان
نشاط آور – مقوی
گزنه
خون ساز – ضد خون ریزی
گشنیز
ضد کرم و باکتری – ضد تشنج
گل ختمی
ضد آسم برنشیت و گرفتگی صدا
گلاب ممتاز و گلاب دو آتشه
نشاط آور – مقوی اعصاب
گلبهار
برای لطافت پوست دست و صورت
مخلصه
ضد دردهای عضلانی – مقوی
مرزه
ضد انگل ونرمی استخوان
منتازین
بادشکن
مقوی محرک
انرژی بخش و تقویت کننده
موبان
تقویت کننده مو
مورد
تقویت مو - ضد اسهال و بواسیر
میخک
مسکن درد- دندان درد – تقویت لثه
نسترن
تقویت قلب واعصاب
نعناع و نعناع دو آتشه
ضد نفخ – مسکن – اشتها آور
ورون
ضد خستگی های روحی و رفع دردهای عصبی
همیشه بهار
رفع زردی – کاهش فشار خون
هل
نیرو بخش وبادشکن
یونجه
تصفیه خون و تقویت اعصاب
آب غوره بی نمک
ضد چاقی و کاهش چربی و فشار خون
سرکه سیب
لاغر کننده – سرشار از کلسیم و پتاسیم
روغن زیتون
کاهش کلسترول و غلظت خون – تسکین دردهای آرتروز رماتیسمی


یا حق.

 

[sounia]

تاریخچه و ترکیبات مهم گیاهان دارویی

تاریخچه و ترکیبات مهم گیاهان دارویی

بازم سلام به همه دوستای گل تالار کشاورزی.

مقدمه

از آنجا که انسان جزئی از طبیعت است بطور مسلم برای هر بیماری ، طبیعت گیاه مداوای آن را عرضه کرده است. انسان هر چه به طبیعت نزدیکتر شود، سالم‌تر است و بیشتر عمر می‌کند. به همین دلیل انسان هرچه به طبیعت روی آورد و از نعمات آن بیشتر بهره می‌برد، جهت درمان بیماری خود سریع‌تر ، بهتر و مطمئن‌تر درمان می‌شود. باید گفت که انسان تنها با داروهای شیمیایی مداوا نمی‌شود. همه عوامل طبیعی نقش درمان و دارو نهایتا نقش پیشگیری را در برابر بیماریها دارند. وجود گیاهان دارویی در طبیعت یکی از نعمتهای بزرگ الهی است.

تاریخچه استفاده انسان از گیاهان دارویی

سابقه درمان بیماریها با گیاهان دارویی به قدمت تاریخ زیست انسان بر روی کره زمین است. انسان به حکم تجربه ، علم و اندیشه جانوران بنا به مقتضیات خود در طول عمر حیات در کره زمین به کمک گیاهان دارویی خود را مداوا کرده و می‌کنند. گیاهان دارویی در باغ خدا می‌رویند. در دشتها ، مراتع وسیع ، جنگلها و ... پیدا می‌شوند. بدست کسی کاشته نشده و به همت کسی هم آبیاری نشده است. هزاران سال است که بدین منوال در چرخه حیات بوده و طبیعت را آرایش می‌دهند.

رابطه گیاهان دارویی و بیماری

هر خاکی و هر آب و هوایی ، بستر انواع از گیاهان دارویی است. بنابراین همه چیز در همه جا نمی‌روید و حکمت خلقت در این است که هر جا بیماری هست، قطعا نوع گیاه دارویی آن نیز یافت می‌شود. از طرفی همه گیاهان داویی در یک فصل خاص نمی‌رویند. هنوز کسی رابطه بین شیوع بیماری در یک فصل یا یک زمان و وفور گیاهان دارویی آن فصل را جستجو نکرده است، ولی می‌دانیم که بسیاری از بیماریها در فصل خاص شیوع پیدا می‌کنند و بعضی از گیاهان دارویی شناخته شده و ناشناخته نیز در همان فصل به وفور یافت می‌شوند.

ترکیبات مهم گیاهان دارویی

هر ماده که در گیاهی پیدا می‌شود دارای نقش خاصی در گیاه می‌باشد. ماده می‌تواند در ساختمان گیاه برای انجام اعمال حیاتی بکار رفته باشد، ماده می‌تواند در ساختار خواص فیزیکی و شیمیایی گیاه نقش داشته باشد.

• روغنهای عطری: مواد عطری ، درمان بخش تمیز کننده، ضد عفونی کننده، محرک اشتها ، هضم کننده غذا ، ضد درد ، ضد نفخ معده و روده و ضد اسپاسم عضلانی می‌باشند.
• آلکالوئیدها: انواع مواد مخدر از جمله مرفین ، کدئین و کوکائین در شمار آلکالوئیدها هستند. هر کدام از این مواد نقش مخصوص و معین د درمان بیماریها دارند.
• مواد پروتئینی: مواد پروتئینی از ترکیب اسیدهای آمینه ایجاد شده‌اند نصف اسیدهای آمینه را انسان قادر به سنتز آنها نیست و باید توسط تغذیه گیاهی و جانوری وارد بدن شوند.
• مواد تلخ مزه: بسیاری از گیاهان دارای مزه تلخ مزه هستند مانند کاسنی که خواص دارویی و درمانی دارد. مواد تلخ مزه غیر سمی محرک اشتها بوده و تحرک کننده بسیاری از اندامهای برای فعالیت بیشتر مانند کبد و کیسه صفرا هستند.
• فلاونوئیدها: فلاونوئیدها مواد موثری هستند که عمدتا در گیاهان عالی یافت می‌شوند این مواد انواع سموم در بدن را خنثی می‌کنند.
• تاننها: خاصیت ضد درد دارند، لثه‌ها و پوست دهان را محکم و تمیز می‌کنند. اثر مثبت روی جدار معده و روده‌ها دارند.
• مواد لعاب‌دار: وظیفه این مواد این است که مایعات را به این مواد متصل می‌کنند. این مواد موجب کاهش کلسترول خون می‌شوند. گیاه پنیرک ، ختمی و بارهنگ ، غنی از مواد لعاب‌دار هستند.
• از دیگر مواد موجود در گیاهان دارویی‌ می‌توان به ویتامینها ، اسیدهای گیاهی و قندها اشاره کرد.

تهیه و تبدیل گیاهان دارویی

هر گیاهی در طبیعت دارای روند رشدی ویژه خود می‌باشد. خواص گیاهان در فصول ، هفته‌ها وقتی روز و شب متغیر است به عنوان مثال بعضی از گیاهان به هنگام صبح و بعضی به موقع عصر و شب معطر می‌شوند. بنابراین از نظر خواص دارویی ، زمان مناسب برداشت محصول دارای اهمیت خاصی است. قسمتهای مختلف گیاه نیز دارای اثرات متفاوت هستند.

در بسیاری از موارد ماده موثر عمدتا در برگ ، شکوفه ، ساقه ، ریشه ، بذر یا میوه است. همیشه گلها را قبل از ظهر یعن زمانی که شبنم یا رطوبت شبانه از بین رفته است جمع آوری می‌کنند. هنگامی که جمع آوری برگ مورد نظرات بعد از هر قبل از غروب آفتاب ، کار جمع آوری انجام می‌شود. بعضی از گیاهان باید در ظروف سربسته و یا در کیسه کتانی نگهداری شوند. کسانی که ذخیره سازی می‌کنند باید مرتبا از نمونه‌ها بازدید کرده واز آفات و امراض احتمالی آگاه باشند.

تهیه پودر گیاهان داویی

درطول سال تهیه گیاه تر و تازه میسر نیست. لذا گیاهان جمع آوری شده را بعد از خشکیدن باید به ورت پودر درآورده وقتی حتی‌المقدور در شیشه‌های دهان گشاد نگهداری کرد. پودر می‌تواند شامل اندامهای گیاهی باشد که جداگانه نگهداری می‌شود.

گیاهان دارویی مهم

گل سرخ ، بومادران ، الکیل کوهی ، برگ بو ، لیموترش ، وانیل ، نعنا ، فلفل سیاه ، جعفری ، میخک ، پرتقال ، هل ، کافور ، زنبق ، بابونه و ... از گیاهان دارویی مهم هستند.

 

[sounia]

خواص سبزیجات(کاهو)

خواص سبزیجات(کاهو)

سلام به همه دوستای گل و با آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه در این ماه مبارک.
کاهو

خواص کاهو

داراي طبيعت سرد وحاوي پروتئين وقند وکلسيم وفسفر وپتاسيم ومنيزيم و ويتامين هاي آ و ب و ث است .

کاهو براي دفع يبوست مزاج ، دفع صفرا و درمان يرقان و افزايش حجم ادرار وخون قاعدگي وتسکين سوزش مجراي ادرار وتصفيه خون ورفع عطش وسر درد وزکام مفيد است .


کاهو مدر ، ملين وخواب آور است .

برگ کاهو براي مفصل ومزاجها مفيد وبراي مبتلايان به ورم قولون مضر است .

​

کاهو خون را صاف واخلاط را رقيق مي کند .​

چنانچه کاهو مخلوط با عصاره هويج خورده شود ، بر خاصيت آن افزوده مي گردد.

​

کاهو مسکن اعصاب وصاف کننده خون است. ​

کاهو رنگ مو را براق ورنگ روي را گلگون مي کند. ​

​

​

​

​

​

​

​

​

کاهو براي بدن سودمند است وداراي ويتامين (( آ )) و (( ب )) و (( ک )) و يد و کلسيم وسليکون وآ هن ، پتاسيم وسولفور و فسفر و مواد قندي ومواد چربي ومواد ازته مي باشد .

اگر کاهو را بعد از غذا بخورند غذاهائيکه خوب هضم نشده اند را خيلي سريع هضم مي کند .

کاهو براي معالجه يرقان ، انسداد مجراي طحال وکبد ونيامدن ادرار تجويز مي شود.




وبراي اشخاص عصباني وپريشان مفيد است زيرا خواب راحتي توليد مي کند لذا اشخاصي که مبتلا به تپش قلب ، نورالژي وبيخوابي هستند بايد هنگام شب قبل از خواب کاهو بخورند.
توصیه :


مبتلايان به سل وتنگي نفس وکساني که معده شان زودنفخ مي کند بايد آن را به مقدار کم وبا احتياط بخورند . مصلح کاهو نعناع است.

 

[sounia]

خواص جعفري

خواص جعفري

نحوه استفاده : نحوه استفاده در زير آورده شده است.

خواص : جعفري ضد نفخ شكم است و شريان‌ها و رگ‌ها را تميز مي‌كند.

دم كرده ريشه جعفري براي درمان تنگي نفس و درمان سرخك مفيد است.

براي رفع لك‌ها و جوش‌هاي صورت، دم كرده جعفري را روي پوست صورت بماليد. براي روشن شدن رنگ پوست، مقداري جعفري را در نيم ليتر آب به مدت 5 دقيقه بجوشانيد و صبح و شب صورت خود را با آن بشوئيد. بعد از يك هفته پوست صورت شما روشن مي‌شود.

دم كرده جعفري ضد تب بوده و براي بواسير و سنگ كليه مفيد است.

خوردن چاي جعفري به هضم غذا كمك مي‌كند.

بعد از خوردن سير براي برطرف كردن بوي دهان مي‌توانيد از جعفري استفاده كنيد. جعفري نفس را نيز خوشبو مي‌كند.

شايان ذکر است، براي درمان خون مردگي و له شدگي مي‌توان از برگ و ساقه جعفري براي بهبود عضو آسيب ديده استفاده كرد.


منبع : کتب طب سنتی

 

[sounia]

گل زوفا با نام علمي Hyssopus officinalis

گل زوفا با نام علمي Hyssopus officinalis

گل زوفا با نام علمي Hyssopus officinalis

نحوه استفاده : در ذیل خواهد آمد
خواص : گل زوفا با نام علمي Hyssopus officinalis
زوفا از كلمه يوناني آزوب به معناي گياه مقدس گرفته شده است و يكي از مهمترين ۱۳۰ گونه گياهي است كه براي معطر كردن نوشابه ها در قديم بكار مي بردند . زوفا يكي از مهمترين گياهان دارويي و ادويه اي به شمار مي رود . در اكثر فارماكوپه هاي معتبر از پيكر رويشي زوفاي به عنوان دارو ياد شده است .
از دم كرده پيكر رويشي اين گياه براي درمان بيماريهاي مربوط به دستگاه تنفس مانند سرفه ، سياه سرفه ، برونشيت و آسم استفاده مي شود . مواد موثرة اين گياه سبب افزايش فشار خون ، هضم غذا و همچنين كاهش تورم مي شود . زوفا اگر چه كمي تلخ مزه است ولي به عنوان طعم دهندة مواد غذايي و همچنين در تهيه تهية سس مورد استفاده قرار مي گيرد .
اسانس زوفا خاصيّت ضد قارچي و باكتريايي دارد . اين اسانس در صنايع كنسرو سازي ، نوشابه سازي و همچنين در صنايع آرايشي و بهداشتي كاربرد فراواني دارد .به علت نوش فراواني كه در گلهاي اين گياه به وجود مي آيد در رديف گياهان مولّد عسل قرار دارد . عسل حاصله از آن كيفيت بسيار مطلوبي برخوردار است .
زوفا در سطوح وسيعي در مركز و جنوب اروپا عمدتاً در روسيه ، بلغارستان ، مجارستان ، ايتاليا ، اسپانيا ، فرانسه و در كشمير هند كشت مي شود . بقراط آن را براي پلوپزي تجويز مي كرد . ديوسكوريدس آن را همراه با سداب براي آسم و آبريزش مفيد مي دانست .
مشخصات گياه شناسي
زوفا گياهي خشبي و چند ساله است . منشأ اين گياه آسياي صغير گزارش شده و از درياي خزر تا درياي سياه و همچنين در مناطق شني نواحي مديترانه مي رويد . Hyssopus Officinalis چهار زير گونه دارد .مهمترين آنها زير گونه Officinalis و زيرگونه Subsp. Canescens مي باشند .
اين دو زيرگونه در اكثر نقاط جهان به خصوص در اروپاي مركزي مي رويند . سطح برگها و ساقه هاي زير گونه Officnalis كاملاً صاف چهارگوش ، مستقيم ، ارتفاع آن متفاوت و بين ۵۰ تا ۷۰ سانتي متر است . پاي ساقه ( قسمب تحتاني ) چوبي و قهوه اي رنگ و از انشعابهاي فراواني برخوردار است ، ولي قسمت فوقاني آن نرم و سبز رنگ مي باشد .​

برگهاي صاف ، فاقد دندانه ، باريك ، كشيده و كم و بيش نيزه اي شكل و رنگ آن سبز روشن است . برگها به طول ۲ تا ۴ سانتي متر و به عرض ۵/۰ تا ۱ سانتي متر كه در طول ساقه به صورت متقابل ( به شكل صليب ) قرار مي گيرند. هر دو طرف پهنك پوشيده از حفره هاي محتوي اسانس است . برگهاي حاوي كوتيكول نسبتاً ضخيمي مي باشند كه از خصوصيات گياهان مناطق گرم و خشك است .
گلعا در نواحي فوقاني ساقه هايي به طول ۲۰ تا ۲۵ سانتي متر به صورت چرخه هايي مجتمع كه هر چرخه مركب از هفت تا نه گل مي باشد تشكيل مي شوند . گلها آبي ، صورتي يا سفيد رنگ هستند . رنگ گل در تركيبات تشكيل دهندة اسانس هيچ گونه تاثيري ندارد . ميوه ، فندقة چهار قسمتي و رنگ آن سياه يا قهوه اي تيره و قسمت مياني آن كمي برجسته بوده و ميوه كم و بيش به شكل مثلث است .
مقدار اسانس در پيكر رويشي زوفا متفاوت و بين ۳/۰ تا ۱ درصد مي باشد . مهمترين تركيبات تشكيل دهندة اسانس را (( پينوكامفن )) ( ۵۰ درصد ) تشكيل مي دهد ، از تركيبات مهم ديگر اسانس مي توان از (( آلفا وبتاپينن )) ، (( كامفن )) والكلهاي سزكويي ترپن نام برد .
پيكر رويشي اين گياه همچنين حاوي فلاونوئيد ، تانن ( ۵ تا ۸ درصد ) مواد تلخ ( ۳ تا ۶ درصد ) و مواد ديگري مانند (( ديوزمين )) (( هيسوپين )) و تركيبات موسيلاژي است اسانس تلخ ، تند خشك و اندكي گرم كننده است . رويش بذر زوفا در خاكهاي مرطوب و در درجه حرارت مناسب امكان پذير است . اگر بذرها در اوايل بهار كشت شوند پس از دو تا سه هفته سبز مي شوند .
چون بذرها سبك و كوچك هستند ، پس از رسيدن در فصل تابستان از گياه جدا و به اطراف پراكنده مي شوند . تعدادي از اين بذرها ممكن است در فصل پائيز و تعدادي در فصل بهار سال بعد رشد كنند از اين رو گياهان از رشد و نمو يكساني برخوردار نخواهند بود و برداشت آنها توسط ماشين با مشكل مواجه خواهد شد .
رشد اولية زوفا كند است . در سال اول رويش ، اولين گلها در اواخر خرداد و اوايل تير ماه ظاهر مي شوند گياهان از سال دوم از اوايل خرداد به گل مي روند . اگر پس از اولين برداشت ، شرايط اقليمي مناسب باشد گياهان ممكن است در اواخر تابستان ( شهريور ) مجدداً به گل بروند .ابتدا ميوه هاي قسمت تحتاني گياه مي رسند و به تدريج به طرف قسمتهاي فوقاني ساقه ادامه مي يابند . زوفا پنج تا هفت سال عمر مي كند
خواص درماني
عمدتاً به عنوان خلط آور در برونشيت ، سرفه هاي شديد و آسم مصرف مي شود . اما ضد نفخ و قولنج هم هست و در گذشته با انجير براي رفع يبوست بكار مي رفت ، محرك تعريق در انفلونزا و سرما خوردگي است گل ها در تابستان جمع آوري مي شود .
از عصاره روغني به عنوان مرهم سينه مقدار ۱۰ قطره در ۲۰ ميلي ليتر روغن بادام يا آفتابگردان ريخته و در برونشيت و سرفه هاي شديد بكار مي برند با آويشن و اكاليپتوس به خوبي قابل تركيب است
۱. Txmus vulgaris
۲. Eucalyptus glo bulus
روغن زوفا را در موارد خستگي عصبي،ماليخوليا يا اندوه شديد ۵ تا ۱۰ قطره به آب وان اضافه مي كنند
خلط آور ، ضد نفخ ، شكل دهنده عروق محيطي ، محرك موضعي ، ضد ويروس ايدز Hiv ، ضد اسپالسم
از دم كرده بخش هوايي زوفا در مراحل اوليه سرماخوردگي و آنفلوانزا محلول داغ بنوشيد ، براي ناراحتي هاي گوارشي و اختلال عصبي كار معده مفيد است .
تنتور زوفا همراه با ساير گياهان خلط آور مانند شيرين بيان ، زنجيل شاهي و آنتيون براي برونشيت و سرفه هاي مقاوم مصزف مي شود .
۳.Glycyrrhiza
۴. inula spp
۵.Pimpinella anisum
شربت زوفا براي سرفه از قسمت هوايي يا گل هاي زوفا تهيه مي شود و براي سرفه هاي مقاوم و ضعف ريه با شيرين بيان يا گل ماهور مخلوط مي كنند .
۶.Ver bascum thpsus
نيازهاي اكولوژيكي
مناطق خشك و گرم و نواحي جنوبي تپه ها ، مناطق مناسبي براي كشت زوفا مي باشند . اين گياه به خشكي مقاوم است ولي در آغاز رويش و همچنين پس از اولين برداشت به آب كافي نياز دارد . پس از اولين برداشت چنانچه شرابط اقليمي مناسب باشد به خصوص اگر آب كافي در اختيار گياه باشد ( در اواخر تابستان ) گياهان مجدداً به گل مي روند .
زوفا به خاك خاصّي نياز ندارد و تقزيباً در هر نوع خاك حتي خاكهاي شني و تهي از مواد و عناصر غذايي رشد مي كند .
براي كشت اين گياه مي توان از مناطق بياباني استفاده كرد . در سطوح وسيع كشت از خاكهايي با بافت متوسط كه حاوي تركيبات كلسيم هستند بايد استفاده كرد . ماسه هاي بسيار نرم ( ماسه هاي بادي ) و خاكهاي اشباع از آب براي كشت زوفا مناسب نيستند .
(( PH )) خاك براي زوفا بين ۵ تا ۵/۷ مناسب است .
تناوب كاشت
زوفا پنج تا هفت سال عمر دارد . در اين مدت تمام نيازهاي گياه توسط زميني كه در آن كشت مي شود بايد برطرف گردد . از اين رو انتخاب زميني مناسب براي كاشت اين گياه ضرورت دارد .
علفهاي هرز در رشد ، نموّ و مقدار مواد مؤثّره زوفا تاثير منفي بر جاي مي گذارد . مبارزه با علفهاي هرز در طول رويش گياه ضروري است . زوفا را با گياهاني مانند غلات ، خردل و ذرّت مي توان به تناوب كشت كرد . كاشت اين گياه در زمينهايي كه به مقدار زيادي از علف كشهاي يا ماده مؤثرة تريازين استفاده شده است مناسب نيست .
تناوب كشت زوفا با گياهاني كه بذر آنها پس از رسيدن به اطراف ريزش مي كنند ( مانند رازيانه ، گشنيز … ) و همچنين تناوب با گياهان ريشه اي ( مانند يونجه ، شبدر و … ) مناسب نيست . زيرا اين گياهان در گسترش بيماريها مؤثرند .
زوفا را مي توان چهار تا پنج سال متوالي در يك قطعه زمين كشت كرد . پس از اين مدت بايد با گياهان مناسب به تناوب كشت شود.
آماده سازي خاك
پس از برداشت گياهاني كه با زوفا تناوب كشت شده اند بايد بقاياي آنها را جمع آوري كرد . فصل پائيز پس از افزودن كودهاي شيميايي بايد شخم عميقي زده شود . در فصل بهار بستر خاك را بايد براي كشت گياه آماده كرد .
هنگام كاشت ، خاك بايد مرطوب و زمين فاقد هرگونه پستي و بلندي باشد . بدين جهت شخم در فصل بهار مناسب نيست زيرا از رطوبت خاك بشدت كاسته مي شود و رويش گياهان با مشكل مواجه مي سازد .
تاريخ و فواصل كاشت
اوايل بهار ( نيمه دوم اسفند ) زمان مناسبي براي كشت زوفاست . تأخير در كاشت مناسب نيست و سبب كاهش جوانه زني بذرها مي شود . فاصله بين رديفها به روش برداشت محصول و نوع ماشينهاي برداشت بستگي دارد و معمولاً بين ۵۰ تا ۷۰ سانتي متر مناسب است .
عمق بذر زوفا در موقع كاشت بايد يك تا دو سانتي متر باشد . كشت در اعماق بيشتر مناسب نيست ، زيرا نه تنها تمام بذرها سبز نمي شوند بلكه سبب عدم يكساني در جوانه زني آنها گشته و برداشت مكانيزه را با مشكل مواجه مي كند . تعداد بذر در هر متر طول رديف ۱۲۰ تا ۱۵۰ عدد و مقدار بذر براي هر هكتار زمين به كيفيت آن بستگي دارد و بين سه تا پنج كيلو گرم مناسب است . تراكم مطلوب ۷۰ هزار بوته در هكتار است .
روش كاشت
از آن جايي كه بذرهاي زوفا قوة رويشي مناسبي دارند ، كشت مستقيم در زمين اصلي نتايج مطلوبي داشته و در اكثر كشورها براي كشت زوفا از اين روش استفاده مي شود . كشت زوفا به صورت رديفي و با استفاده از رديف كار انجام مي گيرد پس از كاشت ، زمين را بايد آبياري كرد .
چنانچه اين گياه در شيبها كشت مي شود ، جهت رديفها بايد برخلاف جهت شيب زمين باشد . در گذشته در برخي از كشورها تكثير زوفا به روشهاي غير مستقيم ( كشت در خزانه ) و يا حتي به روش رويشي انجام مي گرفته است . ولي در حال حاضر در اكثر كشورهايي كه اين گياه كشت مي شود براي تكثير ، از روش مستقيم استفاده مي شود .
برداشت محصول
اگر هدف از كاشت زوفا استفاده از پيكر رويشي آن براي ادويه باشد ، اوايل گلدهي بايد برداشت شوند . اگر به منظور استخراج اسانس كشت شده باشند ، گياهان را در مرحلة گلدهي كامل ( اوايل تابستان ) بايد برداشت كرد .
برداشت اندامهاي مورد نظر گياه بايد از ناحيه فوقاني ساقه هاي چوبي صورت گيرد . چنانچه ساقه هاي چوبي با ساير قسمتهاي مورد نظر مخلوط شوند نقش موثري در كاهش كيفيت اسانس زوفا دارد . اگر هنگام برداشت ، هوا خشك باشد و آفتاب شديد نتابد ، پيكر رويشي برداشت شده را مي توان براي مدتي روي زمين قرار داد و پس از كاهش رطوبت ، آنها را به خشك كن منتقل كرد . دماي مناسب براي خشك كردن پيكر رويشي با استفاده از خشك كنهاي الكتريكي ۳۰ تا ۳۵ درجه سانتيگراد است . اندامهاي خشك شده را بايد بسته بندي و در مكان مناسب انبار كرد .
عملكرد پيكر رويشي در سال اول دو تا سه تن در هكتار و در سال دوم شش تا ده تن در هكتار ( وزن تازه گياه ) كه از آن به ترتيب ۴/۰ تا ۸/۰ و ۵/۱ تا ۲ تن پيكر رويشي خشك حاصل مي شود . از هر هكتار زوفاي كشت شده ۸ تا ۱۵ كيلوگرم اسانس استحصال مي شود .
جمع آوري بذر
در اواخر تابستان ( اوايل شهريور ) هنگامي كه بيش از ۷۰ تا ۸۰ درصد بذرها رسيدند زمان مناسبي براي جمع آوري بذر زوفاست . خشك كردن بذرها با استفاده از خشك كنهاي الكتريكي بايد با دقت انجام گيرد .
زيرا غفلت ( درجة حرارت زياد يا باقي ماندن بذرها براي مدت زيادي در خشك كن ) به شدت سبب كاهش قوّة رويشي بذرها مي شود . از اين رو توصيه مي شود يذرها به همراه پيكر رويشي خشك شوند سپس بذرها را بوجاري ، تميز و بسته بندي كرده و در جاي خشك و خنك نگهداري شوند (۵ ).
عملكرد بذر متفاوت است و به شرايط اقليمي محل رويش گياه بستگي داشته و بين ۳/۰ تا ۶/۰ تن در هكتار مي باشد.
منبع : کتب طب سنتی​

 

[sounia]

گوچه فرنگي

گوچه فرنگي

نحوه استفاده : نحوه استفاده در مقاله ذكر شده است.

خواص : به گزارش سرويس بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه مرکزي، گوجه فرنگي ملين بوده و سنگ كليه را دفع مي‌كند.

مردان مي‌توانند با خوردن مداوم گوجه فرنگي خود را در مقابل سرطان پروستات محافظت کنند.

همچنين گوجه فرنگي از ورم آپانديس جلوگيري مي‌كند. از جوشانده برگ گوجه فرنگي نيز مي‌توان براي دفع شته و حشرات استفاده كرد.

گوجه فرنگي براي مبتلايان به نقرس و رماتيسم مفيد و ورم مفاصل را برطرف مي‌كند. همچنين از تصلب شرايين جلوگيري كرده و حتي مصرف آن براي اين مرض مفيد است.


گوجه فرنگي، اوره خون را پايين مي آورد. براي تميز كردن خون بايد از گوجه فرنگي و كرفس به نسبت مساوي و به مقدار سه فنجان در روز قبل از غذا و به مدت سه هفته استفاده كرد.

براي تميزي لكه جوهر بر روي لباس، يك تكه پنبه را در داخل آب گوجه فرنگي قرار داده و لكه جوهر را با آن مالش دهيد و سپس آنرا بشوييد.


اگر پوست شما كك و مك دارد، هر روز آنرا با گوجه فرنگي تميز كنيد كم كم كك و مك‌ها را از بين مي برد.

گفتني است، در بعضي از اشخاص هضم گوجه فرنگي با اشكال صورت مي گيرد. کساني که معده حساس دارند، نبايد در خوردن گوجه فرنگي افراط كنند.

همچنين بعضي از افراد نسبت به گوجه فرنگي حساسيت دارند. اين نوع از افراد نيز نبايد گوجه فرنگي بخورند.


منبع : کتب طب سنتی

 

[khanom-mohandes]

موز
موز گياهي است علفي كه مانند درختچه است . برگهاي آن بسيار بزرگ و پهن و گاهي تا 2 متر مي رسد . گلهيا آن مجتمع و بصورت سنبله است ميوه آن ابتدا سبز و بعد از رسيدن برنگ زرد در مي آيد .
موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان كشت مي شده است . در سال 1482 پرتغاليها موز را در سواحل گينه پيدا كردند و به جزائر قناري بردند و سپس بوسيله ميسيونر مذهبي اسپانيولي به نواحي حاره آمريكا برده شد و اكنون موز در تمام مناطق گرمسير دنيا كشت مي شود .
موز را هنگاميكه هنوز سبز است از درخت مي چينند و به مناطق مختلف مي فرستند و در آنجا بوسيله گرما دادن آنرا مي رسانند .
موز انواع مختلف درد يك نوع آن بسيار درشت و نوعي از آن هم خيلي ريز است كه مزه شيريني درد .
در كشورهاي استوايي معمولا موز را مي پزند و همراه با برنج و لوبيا مي خورند در كشورهاي آمريكاي لاتين موز را ورقه ورقه كرده و در آفتاب خشك مي كنند
هنگاميكه موز انتخاب مي كنيد بايد پوست آن زرد و سفت و روي آن لكه هاي سياه وجود داشته باشد و اين نشانه موز رسيده است . موز نارس بدليل داشتن نشاسته زياد هضمش سنگين است.
ترکیبات شیمیایی موز
آب ،پروتئين ،چربي ،قند ،كلسيم ،فسفر ،آهن ،سديم ،پتاسيم ،ويتامين آ ،ويتامين ب1 ،ويتامين ب 2 ،ويتامين ب 3 ،ويتامين ث
خواص دارویی - غذایی
موز از نظر طب قديم ايران معتدل و تر است و خون را غليظ مي كند . موز انرژي زيادي درد و چون نرم هست غذاي خوبي براي كودكان و اشخاص مسن مي باشد

• موز تقويت كننده معده و نيروي جنسي است
• موز درمان زخم معده و روده مي باشد
• گرد موز همچنين داروي خوبي براي پائين آوردن كلسترول است
• شيره گلهاي موز درمان كننده اسهال خوني است
• جوشانده موز اثر قطع خونريزي درد
• ضماد برگ درخت موز براي درمان و سوختگي مفيد است
• ريشه موز دفع كننده كرم معده است
• موز نفاخ است و زيادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان توليد گاز معده مي كند براي رفع اين عارضه بايد پس از موز كمي نمك خورد
• موز تاثير خوبي در تامين رشد و تعادل سيستم اعصاب درد.
• براي درمان ضعف بدن موز را با عسل بخوريد
• موز مدر است
• موز بعلت درا بودن قند زياد براي مبتلايان به مرض قند مضر است و نبايد در خوردن آن افراط كنند.
• بدليل داشتن پتاسيم زياد ضد سرطان بوده و غذاي خوبي براي ماهيچه ها مي باشد
• موز ملين بوده و همچنين درمان اسهال و اسهال خوني است
• موز خونساز است بنابراين اشخاص لاغر و كم خون حتما بايد موز بخورند

 

[khanom-mohandes]

توت فرنگي

توت فرنگي از تصلب شرائين جلوگيري مي نمايد .
خوردن توت فرنگي در ماههاي اول حاملگي بسيار مفيد است ، موجب مي شود تا نوزاد ، پسر متولد شود .
توت فرنگي اشتها آور و ادرار را زياد مي كند .
خوردن توت فرنگي ، هيجان و تاُثر را معالجه مي كند .
دم كرده برگ توت فرنگي در زياد كردن ادرار و شير بانوان مفيد است
دم كرده برگ توت فرنگي يا ميوهُ توت فرنگي ، مي تواند نقرس و سنگهاي مثانه را معالجه كند
برگ و ريشه بوتهَ توت فرنگي سرشار از تانن است و به همين جهت قابض ( ضد اسهال ) ، تلخ ، ادرار آور ، تقويت كننده و اشتها آور است .
اگر برگ يا ريشه توت فرنگي را دريك ليتر آب جوشانده و دم كنيد ، براي معالجه سوزاك و انسداد مجاري پوست مفيد است .البته اين جوشانده ، ادرار و مدفوع را قرمز رنگ مي كند و نبايد از اين بابت ترس و اضطرابي داشت . جوشاندهُ فوق را هر اندازه ميل داشته باشيد مي توانيد بياشاميد.

 

[khanom-mohandes]

هويج

هويج منبع مهم بتاکاروتن و الياف مي باشد که هر دو اينها کمک به جلوگيري از سرطان و حمله قلبي مي کنند.
ميزان کلسترول در 5 نفر که سنين آنها بين 25- 41 سال بود و روزانه 30 گرم هويج خام مصرف مي کردند اندازه گيري شده بعد از مدت سه هفته و دوباره اين ميزان کنترل شد و مشخص گرديد که ميزان کلسترول کاهش پيدا کرده است.
از آنجايي که کلسترول زياد يک عامل مهم در بيماري قلبي مي باشد بنابراين هويج را دز صورت غذاهاي خود قرار دهيد.
گروهي از محققين سوئدي اخيرا دلايل بيشتري براي استفاده از سبزيجات ريشه اي ارائه نمودند. آنها به اين نتيجه رسيده اند که سبزيجات ريشه اي تاثير بسزايي در کاهش ميزان حمله هاي قلبي به خاطر پايين آوردن ميزان کلسترول دارند. اين تحقيقات مشخص کرد که 2 عامل مهم در بازسازي سلولهاي رگ نقش دارند که شامل (PAI ) پلاسمينوژن اکتيوتور انهيبيتور و تيشو پلاسمينوژن آکتيوتور اين دو ماده به طور کلي در بررسي ها نگهدارنده يکديگرند.
ولي چند سال قبل محققين متوجه شدند که مردمي که داراي ميزان بالايي از PAI باشند بيشتر مستعد ابتلا به حملات قلبي هستند. به نظر محققين سوئدي در دانشگاه تحقيقي بر روي 290 زن و مرد با ميانگين سني 60-30 از نظر ميزان PAI-1 بر روي نوع غذا انجام داده نتيجه بررسي بسيار شگفت انگيز بود بيشتر سبزيجات ريشه اي مثل هويج که مورد استفاده مردم است بيشتر افزايش دهنده TPA و کمتر افزايش دهنده PAI بود.
نتيجه بررسي هاي نشان مي دهد که افرادي که 6 بار يا بيشتر از سبزيجات ريشه اي در هفته خام يا پخته استفاده مي کنند کمتر دچار حملات قلبي مي شوند.
در طول مدت بيش از 5 سال محققين غذاي 287 زن را که سن آنها بين 32 تا 69 سال بود و مبتلا به بيماري قلبي بودند با گروه زنان مشابه مقايسه کردند و تفاوت مهمي بين دو گروه به دست آمد. بدين ترتيب که گروهي که از هويج استفاده مي کردند نسبت به کساني که کمتر از هويج استفاده مي کردند کمتر شانس ابتلا به بيماري قلبي داشتند.
بيماري قلبي اولين عامل مرگ در امريکا مي باشد. برخي از مطالعات نشان مي دهد که خوردن هويج کمک به جلوگيري از سرطان ريه و ساير سرطانها مي کند.
در يک مطالعه در مورد 3669 نفر مرد و زن در بلژيک مشخص شد که مصرف سبزيجات خطر ابتلا به سرطان کولون را کاهش مي دهد و نيز سبزيجات با فيبر زياد مثل هويج خطر ابتلا را 24% کاهش مي دهد.
طي بررسي انجام شده در دانشگاه آتن و Harvard School زناني که هر روز از هويج خام استفاده مي کنند 5 تا 8 بار کمتر به سرطان سينه مبتلا مي شوند با توجه به رشد سرطان سينه در امريکا جاي خوشحالي است که مصرف هويج تازه نيز رو به ازدياد است و امريکاييها امروزه 23% بيشتر از هويج مصرف مي کنند.

 

[khanom-mohandes]

باقلا حاوی ویتامین های آ.ب.ث و املاح مفیدی از جمله آهك، فسفر، آهن و غیره می باشد. به همین علت در گروه خوراكی های خون ساز قرار دارد و مغز قلم استخوان ها را نیز تقویت می كند. برای افرادی كه دوره نقاهت را به سر می برند، باقلا اثری نیروبخش دارد و در مبتلایان به برونشیت ایجاد خلط می كند، ضمنا باقلا كلیه ها را تقویت كرده و به ریه ها نیرو بخشیده و سلول های مغز استخوان را فعال می سازد. این خوراكی زود هضم بوده و به سرعت از معده می گذرد و با خود فضولات را نیز به سهولت دفع می كند، ضمنا سینه و ریه را پاك و تقویت و سرفه های خشك را درمان می كند. برای درمان رماتیسم، سیاتیك، نقرس و درد مفاصل توصیه شده است كه در حدود ۳۰ الی ۶۰ گرم از گل باقلا را در یك لیتر آب جوشانده و بعد از صافی گذرانده و در فواصل غذا یك فنجان از آن را نوش جان نمایید.
به افرادی كه از میگرن رنج می كشند، سفارش گردیده است كه ۲۵ الی ۳۰ گرم از گل باقلا را جوشانده و در فواصل غذا یك فنجان بنوشند. توصیه می شود هرگز آب پخته باقلا را دور نریزید و آن را به همراه باقلا بنوشید. زیرا گلو را نرم كرده و از تولید سنگ جلوگیری می كند و گرفتگی معده را نیز برطرف می كند. افراط در خوردن باقلا باعث نفخ و سنگینی معده شده و موجب كندی ذهن می شود.
البته اگر با آب آن خورده شود عوارض آن كمتر خواهد بود. خوردن باقلا همراه ماست، موجب دل پیچه می گردد و اگر به طور تازه زیاد مصرف شود باعث تاول دهان می شود. بعضی افراد به باقلای تازه حساسیت داشته و مبتلا به بیماری فاویسم می شوند. علامت این بیماری زرد شدن رنگ پوست بدن و احساس خستگی و سستی در اعصاب، پیدا شدن خون در ادرار، سردرد و استفراغ است.
در این عارضه خون بدن كم می شود و درمان آن معمولا تزریق خون و سرم های غذایی است. بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا شدن به این بیماری دو لپه كردن باقلا و جوشاندن آن در آب و دور ریختن آب آن است و همچنین پختن آن در روغن و افزودن ادویه ای مانند آویشن، دارچین، فلفل، میخك و از همه مهمتر گلپر می باشد. افرادی كه به بیماری هایی نظیر، كلسترول، تصلب شرائین، ضعف حافظه، آترومی، افسردگی، اسیداوریك، سردرد، میگرن، نفخ دل درد، مالیخولیا، سنگ اورات، خارش پوستی، فشار خون، صرع، بادفتق، احتقان و یبوست مبتلا می باشند نباید در خوردن باقلا زیاده روی كنند.

 

[khanom-mohandes]

درخت ميخك بومي جزاير اندوزي و اقيانوسيه است و به علت زيبايي خاصي كه دارد امروزه در بشتر نقاط دنيا به عنوان درخت زينتي پرورش داده مي شود. ميخك درختي است كوچك و مخروطي شكل كه برگهاي آنها هيچ وقت زرد نمي شود و در تمام طول سال سبز است.
ـ اسانس ميخك داراي اوژنول، كاربوفلين، الكل، بنزيليك، بنزوات دموتيل، فورفوول و اتيلن مي باشد اوژونول كه ماده اصلي ميخك مي باشد، آرام كننده و ضد عفوني كننده از آن در دندان پزشكي براي آرام كردن درد دندان استفاده مي شود.
ـ خواص طبيعي گل ميخك: خشك شده غنچه درخت از دو هزار سال بيش به عنوان ادويه به كار مي رفته است. از نظر طب قديم ايران ميخك خيلي گرم و خشك است و داراي خواص بسياري است.
ـ براي رفع دندان درد و گوش درد يك قطره از اسانس ميخك و يا روغن آن را روي دندان بماليد و يا در گوش بچكانيد.
ـ ميخك تقويت كننده مغز مي باشد و كساني كه حافظه ضعيف دارند بايد از دم كرده ميخك استفاده كنند.
ـ ميخك از سرطان جلوگيري كرده و حتي درمان كننده سرطان مي باشد.
ـ حالت تهوع و استفراغ را برطرف مي كند، بدين منظور مي توان 2 قطره از اسانس ميخك را در يك ليوان ريخت و نوشيد و يا از يك فنجان دم كرده ميخك استفاده كرد.
ـ براي رفع سردرد مفيد است.
ـ ضعف اعصاب را درمان مي كند.
ـ در برطرف كردن فلج و لقوه مؤثر است.
ـ براي رفع تنگي نفس مفيد است.
ـ جويدن ميخك بوي بد دهان را برطرف مي كند ولي مواظب باشيد كه با زبان تماس نگيرد زيرا باعث سوزش زبان مي شود.
ـ كساني كه مبتلا به بيماري وسواس هستند براي درمان آن بايد ميخك بخورند.
ـ مقوي معده و جهاز هاضمه است .
كبد و كليه را تقويت مي كند.
ـ ***كه را برطرف مي كند.
ـ كساني كه قطره قطره ادرار مي كنند براي درمان آن بايد چاي ميخك بنوشند.
ـ براي درمان غذايي و تقويت رحم بايد از 4 گرم ميخك، هر روز به طور مرتب استفاده نمود.
ـ ميخك اشتها آور است و بدن را تقويت مي كند.
ـ ميخك ضد عفوني كننده بسيار خوبري است و مي توان از آن به عنوان كمپرس براي شستشوي زخم ها استفاده كرد.
ـ براي آسان كردن زايمان خانم هاي حامله بايد در ماههاي آخر بارداري هر روز چاي ميخك استفاده كنند و حتي در اتاق هاي زايمان نوشيدن چاي ميخك، زايمان را تسهيل مي كند.
ميخك تب بر و كرم كش است و داروي كرم كش داراي ميخك مي باشند.
ـ براي گردش خون و قلب مفيد است.
ـ اسهال و دل درد را درمان مي كند.
ـ براي برطرف كردن دردهاي رماتيسمي 3 تا 4 قطره روغن ميخك را با 5 گرم روغن بادام مخلوط كرده و روي قسمت هاي دردناك بماليد.
ـ براي درمان كمر درد، چاي ميخك و يا 2 قطر اسانس ميخك را با آب گرم و يا چاي مخلوط كرده و بنوشيد.
ـ استفاده از ميخك گرفتگي عضله را از بين مي برد.
ـ نوشيدن يك فنجان چاي ميخك بعد از غذا، گاز و درد معده را از بين مي برد. (براي تهيه چايي يا دم كردن ميخك مقدار 10 گرم ميخك را با يك ليتر آب جوش مخلوط كرده و به مدت 5 دقيقه دم كنيد.)
مضرات ميخك:
همانطور كه گفته شد ميخك بسيار گرم است، بنابراين براي گرم مزاجان مناسب نيست و ممكن است باعث ناراحتي كليه و روده ها شود. اين گونه افراد بايد ميخك را با صمغ عربي مخلوط كرده و بخورند.

 

[khanom-mohandes]

اين گياه قرنها پيش براي بيماريهايي كه در بيشتر موارد مربوط به چشم مي شود قابل استفاده بوده است. معجزه اي كه اين گياه در درمان ورم ملتحه چشم و پف كردن آن و همچنين درد چشم مي كند، توسط متخصصان گياه شناسي به خوبي شناخته شده است.
ساقه گل گندم درد سوزش ناشي از پارگي و بريدگي ها را التيام مي دهد. بهتر است قسمت انتهايي ساقه آن را اطراف نواحي آسيب ديده بماليد. همچنين از گياه مي توانيد براي كمپرس چشم استفاده كنيد. يك تكه پنبه را در جوشانده اين گياه خيس كرده و چشمتان را با آن كمپرس نماييد.
ـ جوشانده اين گياه براي ماساژ صورت و درمان جوش ها و آكنه نيز مفيد است. مي توانيد برگ ها و گل هاي اين گياه را بجوشانيد هنگامي كه در حال جوشيدن است حوله اي را روي سر خود بيندازيد و صورت خود را بالاي ظرفي كه گياه مي جوشد به مدت 15 دقيقه نگه داريد بعد از آن صورتتان را با آب سرد بشوييد متوجه مي شويد كه پوست صورتتان تغيير كرده است.

 

[khanom-mohandes]

گل رز، زمان گل دادن آن از فصل بهار تا اواسط تابستان است. گل هاي آن به رنگ سفيد، صورتي، قرمز و بسيار خوشبو است. اين گل سرشار از ويتامين E است و فوايد دارويي فراواني در زمينه مراقبت از پوست و درمان برخي ناراحتي هاي پوستي دارد.
گل رز براي انواع مختلف پوست ها مناسب است، ولي بيشتر براي پوست هاي خشك و حساس از آن استفاده مي شود. از ديگر خواص دارويي اين گياه تأثيري است كه بر مويرگ ها زير پوست دارد به طوري كه قرمزي سطح پوست را كه ممكن است به دليل گشاد شدن مويرگ ها باشد، كاهش دهد.
از آب گل رز براي تسكين برخي ناراحتي پوستي و ضد عفوني كردن برخي عفونت هاي چشمي استفاده مي شود و همچنين آرامبخش و ضد افسردگي است و تنش هاي عصبي، زخم هاي گوارشي، امراض قلبي را كاهش مي دهد.
عصاره رز براي ترشح صفرا، هضم غذا، ناراحتي هاي خوني و رحم مفيد است.
چاي گل رز (البته شما مي توانيد براي تهيه آن يك دوم گرم گلبرگ رز را داخل 150 ميلي ليتر آب بجوشانيد و ميل كنيد) در تسكين گلو درد، كاهش عفونت مثانه و درمان اسهال تأثير دارد.
قسمت مياني گل رز (برآمدگي وسط گل براي نگهداري دانه ها) نيز سرشار از ويتامين هاي (E ـ D ـ C ـ B3 ـ A) است.
ناگفته نماند كه از روغن گل رز براي خوشبو كردن هواي اتاق نيز استفاده مي شود.
به هر حال گل رز فوايد فراوان دارد.

 

[khanom-mohandes]

بر اساس نتايج پژوهشهاي جديد، گلابي اسيدهايي دارد كه هم دستگاه دفاعي بدن را بسيار تقويت مي كند و هم خاصيت ضد ويروس ايدز دارد. البته توصيه شده است كه هر روز بايد گلابي خورد.
پيشتر نيز كشف شده بود كه گلابي به سبب داشتن منيزيم، فشار خون بالا را كاهش مي دهد. گلابي روده ها را پاك مي كند و قند آن براي بيماران ديابتي ضرر ندارد.
پوست گلابي دير هضم و سرشار از املاح معدني است و افرادي كه ناراحتي معده دارند بايد گلابي را پوست كنده بخورند.

 

[khanom-mohandes]

گليسيرين ماده روغني با ارزشي است كه موارد استفاده بسياري دارد و براي تهيه لوسيون كرمهاي صورت به كار مي رود. گليسيرين رطوبت را در سطح پوست نگه مي دارد. از اين ماده براي تهيه لوازم آرايشي نيز استفاده مي شود، چون حلال خوبي است و باعث جذب رطوبت در سطح پوست مي شود و پوست را نرم و چرب مي كند.

 

[khanom-mohandes]

ميوه اي براي شكنندگي مو ،گريپ فروت، ميوه اي است شبيه پرتقال، ولي درشت تر از آن و درون آن به رنگ هاي سفيد، صورتي و قرمز پرورش مي يابد و گاه به اندازه يك طالبي بزرگ رشد مي كند.
ميوه گريپ فروت داراي پوست زرد روشن است. قسمت هايي كه از درخت گريپ فروت مورد استفاده غذايي و پزشكي قرار مي گيرد عبارتند از: ميوه و گل
خواص:
گريپ فروت ، اشتها را تقويت مي كند.
گريپ فروت، عمل هضم را آسان مي نمايد و جريان عصير (شيره) معدي و ترشح كيسه صفرا را سرعت مي بخشد.
گريپ فروت، داراي ويتامين «ث» است. اين ويتامين در حفظ سلامت قلب و عروق بدن موثر است.
گريپ فروت، به توليد قند و مواد حياتي دستگاه بدن كمك مي كند.
گل هاي گريپ فروت از نظر طبي خاصيت ضد تشنج و لرز دارد و آن را دم مي كنند و در موقع تشنج و تب مي نوشند.
اگر گريپ فروت را صبح ناشتا بخورند، خواص ادرار آور آن زياد مي شود و سموم از بدن خارج مي كند.
گريپ فروت خون را تصفيه مي كند و كليه و كبد را پاك مي نمايد.
گريپ فروت، ضد خونريزي و بواسير است.
گريپ فروت ميوه اي خنك است و عطش را رفع مي كند.
گريپ فروت اختلال هاي مفصلي را درمان مي كند.
گريپ فروت، براي كساني كه موهاي سرشان مي شكند، تجويز مي شود.
گريپ فروت، براي كساني كه عفونت هاي ريوي و تب خيز دارند مفيد است.
گريپ فروت علاوه بر مواد معدني ( آهن و كلسيم) داراي ويتامين هاي آ، ب1، ب2، پ پ، ث است.
تأثير منفي گريپ فروت بر داروهاي ضد افسردگي و.....
ـ مصرف مركبات به سبب داشتن ويتامين «ث» براي پيشگيري از سرماخوردگي توصيه مي شود. گريپ فروت نيز براي سرما خوردگي خوب است و در فصل زمستان مصرف فراواني دارد. اين ميوه آنتي اكسيدان و ليكوپن دارد، ولي مصرف آن به همراه برخي داروها (داروهاي ضد تشنج، ضد افسردگي و بي نظمي ضربان قلب) خطرناك است. آب گريپ فروت بر آنزيمهاي خاصي كه اين داروها در روده و كبد تجزيه مي كنند تأثير مي گذارد و سبب بروز عوارض جدي دارويي مي شود.
البته هنوز ماده يا مواد شيميايي كه به شكل مشخص مسئول اين تداخل باشد در اب گريپ فروت شناخته نشده است.

 

[khanom-mohandes]

تصفيه كننده خون،كلم يكي از سبزي هاي معروف خوراكي است كه تاريخي كهن دارد. كلم اقسام مختلفي دارد و به رنگ هاي گوناگون است. مانند : كلم سبز، كلم قرمز، كلم قمري.
فوايد كلم:
كلم، رخسار را جلا مي دهد و نيكو مي سازد. كلم خواب آور بسيار خوبي است.
كلم، حركت كودكان نو پا را آسان مي گرداند. مصرف كلم، صدا را صاف مي كند.
كلم پخته، بدن را از اخلاط فاسد و عرق زياد پاك مي كند. كلم پخته در درمان صرفه كهنه و درد كمر و زانو موثر است.
كلم پخته، سردرد را تسكين مي دهد.
برگ كلم سوخته، بهترين پاك كننده زردي دندان ها و خشك كننده بسيار خوبي است.
تخم كلم، ضد خونريزي لثه و ضد كرم دستگاه گوارش است. تخم كلم ضد كم خوني است و قوه بينايي و نور چشم را افزايش مي دهد.
مداومت در خوردن كلم، باعث از بين رفتن سنگ هاي ادراري و تناسلي خواهد شد. كلم به علت دارا بودن مواد گوگردي براي خارش و شستشوي موي سر شوره دار، داروي بسيار خوبي است. كلم تصفيه كننده خون استك كلم داراي يك اسانس سلفوره است كه براي معالجه كرم امعاء به كار مي رود.
براي درمان زخم هاي عميق و زخم هاي سرطاني، پماد برگ كلم با آرد جو مفيد است.
سوخته كلم براي درمان جوش هاي دهان، رفع زردي دندان و جلوگيري از ريزش مو مؤثر است. براي اين منظور بايد سوخته كلم را در محل مورد نظر بمالند و اين كار را تكرار كنند تا اثر خود را ببخشد.
خوردن 6/25 گرم تخم كلم كه با آب پخته شده باشد، لكه هاي پوستي را برطرف مي كند.
شيره كلم خام، براي تقويت خون اشخاصي كه كمبود آهن دارند مفيد است. شيره كلم خام، غشاهاي مخاطي معده و روده ها را پاكيزه مي كند.
برگ كلم له شده، براي درماني ناراحتي هاي پوستي مؤثر است.
كلم اكسيري است كه دواي همه دردهاست و تمام اعضاي بدن از آن استفاده مي كنند و هيچ دردي نيست كه در مقابل كلم دوام آورد. كلم زخم هاي بواسير را التيام مي دهد. كلم سنگيني گوش را درمان مي كند.
برگ هاي خام كلم سبز يا قرمز را قبل از غذا به صورت سالاد بخوريد. زيرا برگهاي كلم مقدار زيادي كلسيم و گوگرد دارد كه براي تقويت خون بي اندازه مفيد است و سالاد برگ خام كلم، بهترين درمان كم خوني است.
مصرف سوپ كلم براي معالجه برونشيت و سرفه شديد مفيد است. برگ كلم سفيد يا قرمز در معالجه امراض كبد و يرقان (زردي) نتايج مؤثري دارد.
كلم بهترين داروي طبيعي براي معالجه اسهال است، براي اين منظور بايد برگ كلم يا گل كلم را با آب بپزيد و فلفل و كره به آن چاشني كنيد و با كره و نان برشته به عنوان غذا مصرف كنيد.
مصرف كلم، بيماري نفريت (ورم چركي كليه) را درمان مي كند.
مصرف كلم براي مبتلايان به نفريت به سبب دفع سموم موجب تسكين درد مي شود.
اگر برگ كلم را به وسيله گذاردن اطوي داغ روي آن به صورت پماد در آورده و روي جاهايي كه در بدن درد مي كند بگذاريد اين مرهم (ضماد) براي تسكين درد اعصاب و رماتيسم و سياتيك مؤثر است.
مصرف شربت كلم، روزانه سه قاشق و هر بار يك قاشق قهوه خوري تمام كرم هاي بدن را دفع مي كند.
كلم به علت داشتن آهك زياد، ارسنيك و يد، يكي از غذاهاي بسيار عالي و مفيد است و براي درمان سستي استخوان، سل و كم خوني نظير ندارد.
در كلم املاح سولفات، نيترات دوپتاس، اكسيدهاي آهن و گوگرد (اسانس گوگرد) وجود دارد.
تذكر: خوردن كلم براي بيماراني كه مبتلا به گواتر و بواسير هستند و افرادي كه به خارش بدن مبتلا هستند مضر است.
طريقه مصرف:
مصرف كلم به صورت سالاد، بسيار لذيذ و نافع است.
آب كلم نيز راهي براي مصرف كلم است اما ممكن است به ذائقه بسياري از مردم خوش نيايد. براي اين منظور مي توان آب هويج خام و چند قطره آب ليمو به آن اضافه كرد و سپس مصرف كرد.
بهترين كلم و روش نگهداري آن:
وقتي كلمي را انتخاب مي كنيد، بايد برگ هايش محكم و چسبيده باشد و سر آن سنگين و محكم و برگ هاي خارجي اش هنوز روي آن باشد. براي اينكه تازگي كلم حفظ شود، آن را در پارچه اي بپيچيد و در يخچال نگهداري كنيد.

 

[khanom-mohandes]

يرقان (زردي) را برطرف مي كند.
كدو حلوايي، ميوه يك گياه علفي است كه داراي ساقه هاي بلند و خزنده و برگ هاي پهن است. گل هاي اين گياه زرد و ميوه آن شبيه خربزه و يا خيلي بزرگتر از آن است.
قسمت هاي مورد استفاده كدو حلوايي عبارتند از: مي وه، پوست، تخم ميوه، گل كدو حلوايي را به صورت پخته، ترشي، مربا، تهيه روغن، مورد استفاده قرار مي دهند.
خواص كدو حلوايي:
انواع كدو، ادرار آور و تب بر است.
تخك كدو به خصوص پوست سبز رنگ آن ضد كرم است. لذا مصرف مقدار 75 تا 100 گرم تخم كدو در مورد افراد بزرگسال و 37 تا 50 گرم آن در مورد اطفال تجويز شده است.
كدو حلوايي، سينه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان مي كند.
اگر كدو حلوايي را پخته به صورت كرم به صورت بماليد و نيم ساعت صبر كنيد، رنگ چهره و رخسار باز شده و صورت را براق و زيبا مي نمايد. خوردن كدو، موجب برطرف شدن غم و اندوه است.
خوردن كدو با عدس رقت و نرمي قلب مي آورد. كدو براي درمان قولنج مفيد است.
خوردن كدو مغز را تقويت مي كند. روغن تخم كدو براي تسكين درد بواسير بسيار مفيد است.
جوشانده گل كدو براي سينه بسيار مفيد است.خوردن كدو باعث تجديد قواي جسمي و روحي بدن و موجب استحكام بافت هاي بدن مي شود. خوردن كدو، خوابي راحت به دنبال دارد و كساني كه دچار كم خوابي هستند، كدو براي درمان كم خوابي آنها مؤثر است.
كدو طبيعتي سرد دارد. كدو صفرا را تسكين مي دهد.
شيره تخم كدو يبوست را برطرف مي كند لذا بايد صبح ناشتا يك فنجان از آن ميل شود.
ابن سينا پزشك شهر اسلامي، كدو را براي رفع سرد درد و رفع بي خوابي و درمان خستگي اعصاب تجويز مي كرد.
كمپوت كدو مخلوط با سيب، غذاي ملين خوبي است و براي دفع يبوست تأثير زيادي دارد.
چون كدو به آساني پخته مي شود غذايي فوق العاده مفيد براي معده هاي ضعيف است. كدوي پخته را به بچه ها، پيرمردان و به كساني كه دچار بيماري عفونت شده اند و دوره نقاهت را مي گذرانند، بدهيد.
كدوي پخته با عدس، غذايي مناسب براي گرفتگي سينه است.
كمپوت كدو براي مبتلايان به سنگيني معده و اسهال مفيد است؛ براي اين منظور مي توان 100 گرم گوشت كدو را تكه تكه كنيد و در يك ليتر آنقدر بجوشانيد تا نصف آب بخار شود و پس از صاف كردن آب آن را بگيريد و با مقداري شكر آن را شيرين كرده و هر وقت مايل بوديد آن را مصرف كنيد. آب كدويي كه به ترتيب بالا به دست مي آيد براي تسكين درد بواسير مؤثر است. لذا نوشيدن سه بار در روز از آب كدو تجويز شده است.
بر اساس نتايج پژوهشهاي متعدد، كدو سلولهاي مغز را فعال مي كند و به شكل چشمگيري حافظه را تقويت مي كند. پزشكان مي گويندكه كدو كار هضم غذا را آسانتر مي كند.
اگر پوست كدوي خام را به صورت مرهم بر روي زخم هاي سطحي پوست يا سوختگي هاي شديد قرار دهيد، يوست را نرم مي كند.
كمپوت كدو مخلوط با سيب از غذاهاي مفيد براي بيماران مبتلا به ورم پروستات است.آب كدوي پخته، ادرار آور خوبي است و براي رفع اختلالات كليه و مثانه است.
ضما (مرهم) كوبيده كدو براي درد سر و درد شقيقه بسيار سودمند است.
آب كدو كه شيره آن كشيده شده براي بيماران مبتلا به يرقان (زردي) مفيد است.
اگر سه روز صبح ناشتا، هر دفعه 5 مثقال تخم كدو را بكوبيد و شيره آن را بگيريد براي رفع كرم كدو داروي بي نظيري است.
مرباي كدو تقويت كننده بدن و اعصاب است. ترشي كدو، اشتها آور و هضم كننده غذا است.
كدو حلوايي را پخته و به صورت مرهم براي رفع ورم و التهاب در محل مورد نظر قرار مي دهند.
غرغره با آب كدوي پخته براي درمان گلو درد مفيد است. سوخته شده پوست كدو، براي بند آوردن خون اثر معجزه آسا و بسيار سريع دارد، به طوري كه فوراً خونريزي را بند مي آورد و دو لبه زخم را به هم مي چسباند و سوزش و ناراحتي زخم را خيلي زود تسكين مي دهد.
سوخته پوست كدو حلوايي براي درمان سوختگي ها مفيد است بدين منظور بايد پوست سوخته شده كدو را در روغن زيتون يا خوراكي مخلوط كرده و در محل سوختگي بماليد.
سوخته پوست كدو، پيسي و لكه هاي سفيد پوست را درمان مي كند، بدين منظور بايد پوست كدو حلوايي را خشك كرده و بسوزانيد سپس اين پوست سوخته را در سركه مخلوط كرده هر روز لااقل يك مرتبه در محل بماليد تا بهبودي حاصل شود.
پوست سوخته شده كدو حلوايي به ترتيبي كه گفته شد براي درمان خونريزي احشاء و بواسير مفيد است.
خوردن روغن كدو براي معالجه افسردگي، غم و غصه، خمودگي اعصاب، ماليخوليا و تشنج بسيار مفيد است.
خوردن مغز خام تخم كدو به مقدار 35 گرم در روز براي درمان سوزش ادرار، زخم معده، خش خش سينه، اخلاط خوني، خونريزي ريه و تسكين صرفه مفيد است.
روغن تخم كدو براي بي خوابي بسيار مفيد است و مقدار استعمال اين روغن در هر مرتبه حداكثر 35 گرم است.
مغز تخم كدو براي درمان سل، تب هاي حاره، تشنگي و زخم روده مفيد است.
انواع كدو داراي ويتامين هاي زيادي است و براي امراض قلبي بسيار مفيد است.
مرهم كدو حلوايي براي درمان دمل مفيد است. ضمادها و مرهم هايي كه با برگ هاي تازه يا گوشت تازه درست مي كنند سوختگي سوداهاي متورم، كوفتگي و خراش هاي جزئي روي پوست را تشكيل مي دهد.
كدو تنبل سرشار از ويتامين (آ) است و اگر شيره كدو را بكوبند و در شير يا آب بپزند، خنك است و براي رفع عطش ناشي از تب مصرف مي شود.
ـ بر اساس نتايج پژوهشي جديد، كدو حلوايي علاوه بر خواص متعدد از پيري پوست جلوگيري مي كند. كدو حلوايي سرشار از آنتي اكسيدان است.
خوردن 150 گرم از آن در روز نياز بدن به الياف را تأمين مي كند. كدو حلوايي به سبب داشتن كلسيم، فسفر، منيزيم و آهن بسيار مغذي است.

 

[khanom-mohandes]

كاهو سرشار از ويتامين و آهن است. خاصيت خنك كننده دارد و براي آفتاب سوخنگي مفيد بوده، قرمزي ناشي از آن را در سطح پوست كاهش مي دهد.
متخصصان مي گويند كه كاهو ويتامين هاي «آ» و «ب» و «ث» دارد و خونساز است. اين سبزي سرشار از املاح آهن، كلسيم، منيزيم، منگنز، روي، سديم و مس است. اين املاح به ويژه منگنز و روي از سفيد شدن و ريزش مو جلوگيري مي كند.
پزشكان مي گويند كه كاهو خنك است و تشنگي را برطرف مي كند و يرقان را درمان مي كند. كاهو مسكن اعصاب است و حتي تشويش و نگراني و دلهره را از بين مي برد و بهترين دارو براي بيماران عصبي است.
فشار خون را تنظيم مي كند و در درمان يبوست مؤثر است. كاهو اشتها را تحريك مي كند. خوردن كاهو با كمي سركه و ادويه پيش از غذا ـ با تحريك غدد دستگاه گوارش و ترشح اسيد معده ـ به هضم غذا كمك مي كند.
كاهو براي كساني كه تنگي نفس دارند زياد خوب نيست اما خوردن مغز كاهو براي درمان تنگي نفس مفيد است.
ـ كاهو توان جنسي را افزايش مي دهد:
كاهو ـ همان گونه كه از قديم معروف بود ـ توان جنسي را بالا مي برد و نازايي را درمان مي كند. مصريان قديم به كاهو «گياه بارور» مي گفتند.
از عصاره كاهو براي محافظت و مرطوب كنندگي پوست در برابر حرارت خورشيد و باد، در لوازم آرايشي استفاده مي شود.
كاهو از انواع ويتامين ها به ويژه ويتامين H سرشار است اين ويتامين خاصيت تميز كنندگي دارد و به اين سبب در كرمهاي مغذي پوست و تميز كننده صورت به كار مي رود.
ميزان مواد قندي كاهو زياد است و املاح معدني آن مانند پتاسيم، منگنز، فسفر، كلسيم و آهن كم است و براي آرامش اعصاب و رفع خستگي و بي خوابي مفيد است.
كاهو ملين است و پزشكان خوردن آن را به افراد مسن و كساني كه گرفتگي رگ دارند سفارش مي كنند.

 

[khanom-mohandes]

قلب، كبد و كليه را فعال مي كند.
كاسني گياهي پايا، علفي به ارتفاع 5/0 تا5/1 متر است. ريشه اي قوي و دراز به رنگ قهوه اي دارد. برگهاي آن متناوب و پوشيده از تارهاي فراوان در اطراف و گلبرگهاي مياني است.
قسمت مورد استفاده كاسني، برگ، ريشه و دانه آن است.
فوايد:
اين گياه در پزشكي اهميت بسياري داشته است. به طوري كه ابن سينا پزشك بزرگ مسلمان در مورد گياه كاسني و خواص آن رساله اي نوشته است.
دانشمندان علم گياه شناسي براي اين گياه خواص و آثار زير را برشمرده اند:
ـ كاسني باز كننده و حمل كننده ماده بيماري كبد است.
ـ كاسني مسكن عطش و حرارت دروني است. كاسني در درمان التهابات معده و پاك كردن مجاري ادراري، مؤثر است.
ـ اگر آب پخته كاسني را با سكنجبين ميل كنيد بهترين داروي تب هاي طولاني و مداوم است.
ـ ماليدن آب كاسني به محل هاي خارش بدن بسيار مفيد است.
ت غرغره آب كاسني با فلوس براي درد گلو، ورم و سوزش گلو مفيد است. فرمول مذكور براي درمان ورم حلق (لارنژيت) و تورم مفصلي نافع است.
ـ مصرف تخم كاسني، كمي با حالت تهوع همراه است كه بايد در آن سكنجبين اضافه كنيد.
ـ ريشه كاسني در باز كردن و روان شدن اخلاط بسيار مؤثر است.
ـ ريشه كاسني، مجاري گوارشي را پاك مي كند و بهترين تصفيه كننده خون است. ريشه كاسني در از بين بردن ورم احشا خيلي مؤثر است.
ـ ريشه كاسني بهترين دارو براي آب آوردن شكم است و در نفخ و تحليل مواد بسيار نافع است. ريشه كاسني براي تقويت معده، زياد كردن ادرار و رفع درد مفاصل و ضد يرقان مفيد است.
ـ عرق كاسني كه از گياه تازه كاسني گرفته شده باشد براي خنكي به كار مي رود.
ـ برگ هاي كاسني داراي املاح پتاس است و جوشانده آن براي تصفيه خون، تقويت معده و اعضا به كار مي رود.
كاسني انواع مختلف دارد كه ريشه و برگ هاي آن در پزشكي، در بهبود تب ها، يرقان (زردي) و انسداد مجاري صفراوي مفيد است.
ـ تمام قسمت هاي كاسني مخصوصاً ريشه و برگ آن، محرك صفرا است و به عمل هضم كمك مي كند و اثر آن در نارسايي هاي كبدي، قولنج هاي كبدي و ناراحتي هاي صفراوي بارز است.
كاسني در ازدياد نطفه و زيبايي چهره كودك تازه متولد مفيد است.
كاسني انسان را از ابتلا به قولنج نگه مي دارد.
ـ كاسني، توان و نيروهاي بدني را تجديد مي كند. كاسني در ضعف اعصاب، ضعف چشم و فشار خون مفيد است.
كاسني، قلب، كليه، كبد را فعال و با نشاط مي گرداند. كاسني رحم را به وظيفه طبيعي خود وا مي دارد.
ـ برگ كاسني، داراي مقداري ويتامين«ث»‌است و لذا در حفظ جواني مؤثر است. برگ كاسني، زهر طحال را از بين مي برد و كيسه صفرا، يرقان و دردهاي معده و كبدي را معالجه مي كند.

 

[khanom-mohandes]

قارچ و پروتئين ـ قارچ هاي خوراكي و مخصوصاً قارچ تازه حاوي مقادير فراوان پروتئين مورد نياز بدن است كه از اين نظر ميزان پروتئين آن حدود 2 برابر پروتئين اغلب سبزيجات و ساير حبوبات مي باشد. پروتئين قارچ از لحاظ اسيدهاي آمينه كه همانا جزء اصلي پروتئين را تشكيل مي دهد جزو غني ترين پروتئين ها محسوب مي شوند و از لحاظ ارزش غذايي در حد فاصل پروتئين گوشت و پرتئين گياهي قرار دارد. از طرفي پروتئين قارچ به دليل داشتن مقادير فراوان آب و رطوبت نسبت به سبزيجات و حبوبات بسيار مطبوع و قابل هضم است. به طوري كه 90 ـ 70 درصد قابليت هضم پذيري دارد. به طور كلي ارزش بالاي پروتئين قارچ و قابليت هضم پذيري بالاي آن باعث شده كه مصرف آن براي سالمندان و سالخوردگان بسيار توصيه گردد.
قارچ و دريافت كالري ـ همان طور كه مي دانيد كربوهيدراتها يكي از مهم ترين منابع انرژي براي بدن هستند. قارچ هاي خوراكي به علت داشتن 2/4 در صد كربو هيدرات قادرند به طور ميانگين 100 كيلو ژول در 100 گرم قارچ، انرژي توليد كنند كه اين ميزان انرژي در نوع خود بسيار قابل توجه است.
قارچ و چربي ـ يكي از مهمترين ويژگي هاي قارچ كه باعث شده متخصصين تغذيه آن را بسيار توصيه كنند در صد كم چربي آن است. قارچ هاي خوراكي داراي درصد بسيار كمي از چربي هستند كه اين مقدار در حدود 1% تا 3% وزن تر آن مي باشد.
لذا كساني كه از رژيم غذايي لاغري در برنامه غذايي شان استفاده مي كنند مي توانند از قارچ بهره ببرند و به هيچ وجه نگران بالا رفتن چربي خونشان نباشند.
قارچ ها و ويتامينهاي مورد نياز بدن ـ مصرف روزانه 100 گرم قارچ خوراكي نياز بدن به ويتامين c را برطرف مي كند. علاوه بر اين قارچ منبع بسيار خوب ويتامين B1 و B2 است. كمبود ويتامين B1 مي تواند زمينه ساز بسياري بري بري باشد . همچنين ويتامين B12 از ويتامين هاي ضزوزي براي خونسازي به شمار مي رود. كمبود ويتامين B12 باعث بروز آنمي و يا كم خوني مي شود. به طور كلي مصرف 100 گرم قارچ خوراكي تازه نياز روزانه افراد بالغ به ويتامينهاي محلول در آب را برطرف مي كند.
قارچ و عناصر معدني ـ عناصر معدني موجود در قارچ در مقايسه با سبزيجات و ميوه جات هم از كيفيت بهتري برخوردار هست، هم از نظر كميت در سطح بسيار خوبي قرار دارد. قارچ خوراكي داراي ميزان چشم گيري پتاسيم، آهن و مس است و قادر است فسفر مورد نياز بدن را به طور كامل تأمين كند. كلاهك قارچ سرشار از فسفر است.
ساير تركيبات قارچ هاي خوراكي ـ اسيد فوليك: يكي از مهمترين تركيبات موجود در قارچ كه بسيار مورد توجه قرار مي گيرد اسيد فوليك موجود در آن است. در حال حاضر يكي از مهم ترين علت هاي كم خوني در افراد به خصوص در خانم هاي باردار كمبود اسيد فوليك است.
قارچ هاي خوراكي به سبب داشتن مقادير فراوان اسيد فوليك از جمله بهترين منابع غذايي براي اين دسته از افراد محسوب مي شود
لوواستاتين: از جمله تركيبات مهم موجود در قارچ همين لوواستاتين است. قارچ ها به طور طبيعي توليد لوواستاتين مي كنند و اين تركيب بسيار در كاهش چربي و كلسترول خون مي تواند مؤثر واقع شود.
بيوفريوليد: در قارچ تركيبي به نام بيوفريوليد وجود دارد كه از تشكيل مخزن چربي خطرناك در شريانها جلوگيري مي كند. اين ماده از تشكيل كلسترول هاي بد خون (LDL )و اسيد هاي چرب در سلولها و خون جلوگيري مي كند.
در زمستان قارچ بخوريد:
قارچ استخوانها را تقويت مي كند، خستگي را برطرف مي كند، كمبود ويتامين D را بر طرف مي كند. پرتو خورشيد در بدن ويتامين D توليد مي كند اما در زمستان بدن اين وضعيت را ندارد كه از پرتو خورشيد به خوبي استفاده كند و ويتامين D توليد كند. پس در زمستان خوردن مواد غذايي توصيه مي شود كه داراي اين ويتامين باشد. ويتامين D سبب جذب كلسيم در روده مي شود تا بالافاصله در استخوانها به مصرف برسد. براي اينكه همه مواد مغذي به بهترين شكل جذب شوند نياز به ويتامين هاي گروه «ب» است. قارچ بخشي از اين ويتامين ها را تدمين مي كند و هر سلول در بدن ما به ويتامين (B2 )قارچ نياز دارد تا بتواند انرژي كسب كند تا ما زود خسته و كم حوصله نشويم.
قارچ را بايد پخته خورد، زيرا قارچ آلوده به موادي است كه فقط با پختن از بين مي رود اما قارچ هايي كه در واحدهاي صنعتي توليد مي شوند مي توان بدون هيچ مشكلي پس از تميز كردن مصرف كرد.
توجه: اكيداً توصيه مي كنيم كه از خريد قارچهاي فله اي به شدت و به جدّ بپرهيزيد. صرف نظر از اين كه احتمال مسوميت از طريق اين نوع قارچها بسيار بالاست كيفيت پايين اين قارچها و آلودگي بسيار آنها از جمله مهمترين معضل هاي اين نوع قارچ هاست.
حتماً قارچ مورد نياز خود را از مراكز معتبر و به صورت بسته بندي هاي بهداشتي تهيه فرماييد. هر گونه تغيير رنگ ظاهر قارچ و هر گونه احساس مزه نامطبوع بايد مورد توجه قرار گيرد و از مصرف آنها خودداري شود. قارچ هايي كه تغيير رنگ داده اند و كلاهكشان سياه و يا خاكستري شده از كيفيت خوبي برخوردار نيستند.
ـ تحقيقات پزشكي نشان مي دهد كه با خوردن قارچ، دستگاه دفاعي بدن تقويت مي شود، طول عمر افزايش مي يابد، كلسترول خون پايين مي آيد، گردش خون در بدن بهبود مي يابد. ويروسها از بين مي رود، از بروز بيماري هاي قلبي جلوگيري مي شود. قارچ مقدار زيادي كربوهيدرات و آهن دارد پزشكان به بيماران ديابتي و افرادي كه به تقويت دستگاه ايمني بدن خود اهميت مي دهند و كساني كه برنامه خاص غذايي (رژيم) دارند خوردن قارچ را توصيه مي كنند.

 

[khanom-mohandes]

درخت عناب در مناطق گرمسير رشد مي كند. برگهاي آن كوچك و دندانه دار است. اين گياه گلهاي كوچك و به رنگ سبز مايل به زرد دارد. اما خود عناب قرمز رنگ و شبيه تخم مرغ است. يك هسته شيرين دارد. اين ميوه كمي سرد است و خواص دارويي زيادي دارد. عناب به دليل داشتن لعاب زياد نرم كننده سينه است . ملين بوده و ادرار را زياد مي كند و آرام كننده اعصاب است. خون را تميز مي كند و ضد سرفه است، بي خوابي را برطرف مي كند.
جوشانده پوست اين درخت به عنوان داروي ضد اسهال مصرف مي شود.
عناب براي آسم و تنگي نفس مفيد است و زخم هاي كهنه را التيام مي بخشد. اين ميوه خستگي شديد را برطرف، رشد موي سر را زياد مي كند و براي ورم چشم مفيد است. عناب دستگاه هاضمه را تقويت و همچنين كم اشتهايي را برطرف مي كند.
آب عناب با كاهو در درمان سرطان مؤثر است.
هرگاه احساس غمگيني به شما دست داد بهتر است يك فنجان دم كرده عناب را ميل كنيد اين نوشيدني لبخند به لبهاي شما مي آورد.
طرز استفاده:
مي توانيد 50 گرم عناب را در يك ليتر آب بجوشانيد و ميل كنيد.
همچنين 14 دانه عناب را با 25 گرم جو پوست كنده در 2 ليتر آب بجوشانيد و بگذاريد محلول ته نشين شود و آب زلال آن را بنوشيد.
طريقه ديگر مصرف:
اين است كه 20 دانه عناب را با 30 دانه مويز دانه گرفته و 30 دانه س***** و 17 گرم شاخه گلدار بنفشه در نيم ليتر آب خيس كنيد و 24 ساعت بگذاريد بماند، سپس آن را صاف كنيد و با 50 گرم شير خشت و 50 گرم ترنجبين مخلوط كنيد تا كاملاً حل شود و قدري گلاب به آن اضافه كنيد و بنوشيد.
ـ البته توجه داشته باشيد عناب در افراد سرد مزاج باعث گاز و نفخ معده مي شود. اين افراد بايد عناب را با شكر و مويز بخورند. بهتر است اين ميوه با غذاهاي محرك مانند عسل ميل شود.
عدس
عدس از خانواده حبوبات است. حبوبات دانه هايي هستند كه درون پوسته اي محافظ رشد مي كنند.
مواد مغذي عدس:
اسيد فوليك ـ يكي از مواد مغذي بسيار مهم و موجود در عدس است. اداره بهداشت و سلامت امريكا توصيه مي كند خانم هايي كه زايمانشان نزديك است بايد روزانه 400 ميلي گرم اسيد فوليك دريافت كنند.
يك ليوان عدس پخته 90 درصد اسيد فوليك مورد نياز را تأمين مي كند.
آهن ـ عدس منبع خوبي از آهن است؛ به ويژه براي خانم هايي كه بدنشان نياز بيشتري به آهن دارد، مصرف عدس به همراه غذاهاي حاوي ويتامين «ث» سبب جذب بهتر و مؤثرتر آهن در بدن مي شود.
منابع ويتامين «ث» عبارتند از: گوجه فرنگي، فلفل سبز، كلم بروكلي، مركبات، آبميوه ها.
پروتئين ـ عدس سرشار از پروتئين است. فقط اسيد آمينه «ميتونين» آن كم است . مصرف غلات، تخم مرغ، آجيل و دانه هاي خوراكي ديگر، گوشت، لبنيات، به همراه عدس منبع پروتئيني غني و كاملي را تشكيل مي دهد.
فيبرهاي محلول ـ عدس فيبرهاي محلولي دارد كه مانند جارويي زبر، دستگاه گوارش را تميز مي كنند. اين نوع فيبر، گلوكز ( قند) و كلسترول سرم را كاهش مي دهد و نياز به انسولين را در افراد ديابتي كم مي كند.
مواد غذايي حاوي فيبر محلول: سبزيجات، جوي دو سر، جو، سبوس جو، ميوه ها، انواع لوبيا.

 

[khanom-mohandes]

فندق درختچه اي است به ارتفاع تقرباً 2 متر كه برگ هاي آن پهن و نوك تيز است. فندق داراي پوششي سبز رنگ بوده كه پس از خشك شدن تدريجاً از آن جدا مي گردد.
مغز فندق در حدود 60 درصد روغن دارد كه به رنگ رزد روشن بوده و داراي طعم ملايم و بوي مطبوعي مي باشد.
از روغن فندق در تغذيه، عطر سازي و نقاشي استفاده مي شود. مغز فندق مقدار زيادي فسفر دارد.
فندق داراي خواص زيادي است و داراي پروتئين، مواد چرب، كلسيم، فسفر و پتاسيم مي باشد. فندق گرم و خشك است و براي بيماري قند مفيد است.
اين دانه روغني براي تقويت بدن، روده و معده، سرفه، درد سينه و كبد مفيد است. سموم را از بدن خارج كرده و براي ريزش مو و سوزش مجاري ادرار مفيد مي باشد ولي فشار خون را بالا مي برد.
اگر شما فعاليت فكري زيادي داريد بهتر است فندق بخوريد چون به دليل فسفر زياد مغز شما را تقويت مي كند. ولي به خاطر داشته باشيد افراط در خوردن اين دانه روغني باعث نفخ و گاز شكم و استفراغ مي شود. اگر سرد مزاج هستيد بهتر است فندق را با آب و عسل بخوريد و اگر گرم مزاجيد با سكنجبين ميل كنيد.

 

[khanom-mohandes]

شلغم نه تنها از نظر داشتن ويتامين و خواص معدني اش ارزنده است، بلكه از حيث ساير ويژگي هاي غير غذايي هم سرآمد بوده و در زمره سبزي هاي مهم شمرده مي شود.
علاوه برپيازسبزي هاي ليفي (گياهان سبز) نيز عوامل عمده پيشگيري از سرطان به شمار مي آيند. زيرا آنها همانند كلم پيچ و ساير گياهان چليپايي طبق تحقيقات آزمايشگاهي از مواد برخوردارند كه رشد سرطان را در جانوران متوقف مي سازند. همچنين شلغم روغني (منداب) كه شلغمي بزرگ و زرد رنگ است، داراي مواد ضد سرطاني است.
نكات مفيد:
شلغم يكي از بقولات بسيار قوي و مغذي است كه به سبب دارا بودن ده درصد مواد قندي و سرشار بودن از املاح مفيدي مانند كلسيم و منيزيم جزو مواد غذايي بسيار با ارزش به حساب مي آيد.
شلغم يكي از پاك كننده ها و سازنده هاي خون بوده و چنان كه گفته شد، املاح كلسيم و منيزيم موجود در آن موجب جلوگيري از ابتلا به بيماري هاي خطرناكي مانند سرطان مي شود.
هم چنين شورة محتوي در آن باعث تصفيه خون و دفاع بدن در برابر بيماري هاي عفوني است.
پتاسيم موجود در شلغم، چربي را خنثي مي كند و آرسنيك آن در تشكيل گويچه هاي سفيد و قرمز خون دخالت مستقيم دارد. از طرف ديگر فسفر موجود در شلغم، موجب تقويت ياخته هاي عصبي مي شود.
بايد دانست كه لازم است از برگ شلغم خواه به صورت پخته يا خام در سوپ يا سالاد و يا خوارك هاي ديگر استفاده شود. نه تنها در برگ شلغم مقدار زيادي كلسيم وجود دارد بلكه علاوه بر آن، اين گياه حاوي مقادير زيادي آهن و مس نيز هست كه سبب ازدياد خون و به ويژه هموگلوبين مي شود. به هر اندازه رنگ برگ شلغم تيره تر باشد، يد بيشتري در آن هست. همچنين وجود ويتامين آ، ب و ث در برگ و ريشه آن، به خوبي نشانگر نقش مؤثر و مهم آن در حفظ تعادل عصبي و به خصوص در تعادل تغذيه آن مؤثر است.
دكتر برتوله ثابت كرده است كه عصاره شلغم، حل و دفع سنگ هاي كليوي را به علت خاصيت حل كنندگي كه بر روي اسيد اوريك دارد، تسهيل مي كند.
شلغم اثر مفيد و مؤثري در درمان بيماري هاي دستگاه تنفسي دارد. براي اين منظور از آش و سوپ آن استفاده مي شود. همين طور مي توان عصاره آن را به دست آورد. براي اين كار شلغم را با شكر سرخ به وزن مساوي در كمي آب مي ريزند و به ملايمت حرارت مي دهند. طريقه ديگر آن است كه وسط شلغم بزرگي را خالي كرده و سكر سرخ را درون آن مي ريزيد و پر مي كنند و مي پزند. شكل سوم نيز آن است كه شلغم را به حلقه هاي گرد بريده و پياز را نيز به همين شكل در مي آورند سپس طبقات شلغم و پياز را در ظرف گردي بر روي حرارت مي گذارند و هنگامي كه گرم مي شود به تدريج شربت آن جدا مي شود. اين شربت براي درمان سرماخوردگي و گلودرد بسيار نافع است و از آن مي توان به عنوان غرغره نيز استفاده كرد كه در موارد گلودرد به كار برده مي شود.
دردمل، كورك و هر نوع كانون التهابي و تورمي يا چركي از ضماد شلغم پخته استفاده شده و بر روي موضع مي گذارند.
ترب سياه هم كليه خواص شلغم را دارا بوده و حتي در برخي مواقع غني تر هم هست. بهتر آن است كه ترب سياه و شلغم خام را رنده كرده و به شكل خام ميل كنند تا از خواص آنها به طور كامل بهره گيرند
مي توان از اين دو با سبزي هاي ديگر نيز به صورت سالاد استفاده كرد.
شلغم ويتامينهاي «آ» و «ب» و «ث» و عناصري مانند فسفر، كلسيم، گوگرد، منيزيم و يد دارد.
شلغم حاوي نشاسته و پروتئين و سلولز است و به اين سبب نيروزا مي باشد.
شلغم براي بيماران مبتلا به بيماري قند مفيد است و از خام آن مي توان به عنوان انسولين گياهي استفاده كرد. شلغم خاصيت ميكروب كشي و ضد ويروسي دارد. سرفه هاي خشك را درمان مي كند، خلط آور است، در پيشگيري و درمان سرماخوردگي بسيار مفيد است، مقاومت بدن را افزايش مي دهد.
در فصل زمستان شلغم بخوريد ، تا در همه سال در برابر بيماريها بيمه شويد.