اما نیت:
در نیت چه چیزی لازم است؟
آیا باید به زبان آورده شود که مثلا من امروز را فقط به خاطر خدا روزه می گیرم و از مبطلات روزه خوداری می کنم؟
یا اینکه از قلب با بگذرد و در دل خود قصد کند؟
یا اینکه نه لازم است به زبان آورده شود و نه از دل بگذرد بلکه همین مقدار که بخاطر خدا از اذان صبح تا اذان مغرب مبطلات روزه را انجام ندهد کافی است؟
جواب مورد سوم است:
اینم متن رساله از امام خمینی (سایر علما هم اختلاف در کلمات دارند):
مسأله 1550لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلًا بگويد: فردا را روزه مىگيرم، بلكه همين قدر كه براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد كافى است.