onia$
دستیار مدیر تالار مدیریت
نگاهی به بازار در حال ظهور آسیای جنوب شرقی
[h=1]آسه‌آن منطقه جذاب سرمایه‌گذاری در صنعت دارو[/h]
اهداف منطقه‌ای ایجاد یک بازار رقابتی کامل با 600 میلیون نفر جمعیت براي ایجاد جریان آزاد کالا، خدمات، سرمایه مالی و نیروی کار ماهر است
مترجم: مهندس توفیق وحیدی آذر*
منبع: مجله بیوفارم اینترنشنال
بازار داروی آسیای جنوب شرقی در حال رشد است. کشورهای آسه آن (برونئی، برمه، کامبوج، اندونزی، لائوس، مالزی، فیلیپین،سنگاپور، تایلند و ویتنام ) مانند کشورهای آمریکای لاتین قدم‌های اولیه خود را برای ایجاد قواعد و مقررات یکسان در صنعت تولید دارو و تجهیزات پزشکی برمی‌دارند.
هنوز اختلاف وتفاوت‌های بسیاری وجود دارد. با این حال چگونه این بازارها شکل خود را خواهند یافت و این کشورها به مراحل توسعه خواهند رسید، نیاز به انتظار خواهد بود.
خدمات بهداشت و درمان درسال‌های اخیر به عنوان اولویت توسعه در کشورهای آسه آن توصیف شده است. با ششصد میلیون نفر جمعیت؛ این بازار شکل دیگری از گسترش خود را نشان می‌دهد. بازار در این بخش از جهان در سال‌های اخیر برای سرمایه‌گذاران بسیار جذاب شده و همچنان‌که دستمزدهای این بخش نیز افزایش یافته است.
دول کشورهای منطقه سرمایه‌گذاری در این بخش را تشویق می‌نمایند و فرصت بسیاری برای تولیدهای قراردادی Contract Manufacturing به وجود آمده است. فروش منطقه‌ای دارو به میزان دو برابر از 97 میلیارد دلار به 214 میلیارد دلار در بازه زمانی سال‌های 2001 تا 2010 رسیده است و پیش‌بینی رسیدن این رقم به 386 میلیارد دلار در سال 2016 می‌شود.
تفاوت‌های کشورهای این ناحیه موجب ایجاد فرصت‌های بسیاری برای شرکت دارویی در منطقه شده است. برای مثال صنایع دارویی اندونزی درسال‌های اخیر رشد بزرگی را تجربه کرده‌اند. بازار بسیار بزرگ در این کشور (237 میلیون نفر جمعیت در سال 2011)، اقتصاد با ثبات در حال رشد، افزایش بیماری‌های مزمن مانند دیابت، چاقی و بیماری‌های قلبی و عروقی از دلایل این امر به شمار می‌روند.
به طور فزاینده‌ای؛ ما شاهد رشد بیماری‌های مزمن در کشورهای در حال رشد هستیم که قبلا به طور تاریخی در کشورهای توسعه یافته وجود داشته‌اند. به طور مثال تخمین زده می‌شود کشورهای هندوستان و چین بیشترین جمعیت دارای بیماری دیابت را در جهان داشته باشند. به علاوه بازار اندونزی متاثر از برنامه‌های دولتی سیستم مراقبت بهداشتی عمومی، رشد زیادی یافته است. در سال 2010 دولت اندونزی اجازه و امکان مالکیت 100 درصد شرکت‌های دارویی را به کمپانی‌های خارجی اعلان داشت. نتیجه این طرح، منجر به افزایش دوبرابری سهم فروش شرکت‌های دارویی در تولید ناخالص ملی شد.
صنعت داروی فیلیپین در سال‌های اخیر رشد آرامی را تجربه کرده است. فیلیپین دارای جمعیت انبوهی است (92 میلیون نفر طبق سرشماری سال 2009) و از نرخ رشد بیماری‌های مزمن مانند اندونزی رنج می‌برد.
اما با توجه به برنامه‌های «دسترسی عمومی و ارزان به داروی با کیفیت» مربوط به سال 2008 ؛ بازار دارو در این کشور به صورت قابل ملاحظه‌ای تغییر کرده است. قوانین در چند زمینه روی بازار تاثیر گذارده‌اند.
ابتدا؛ قانون تعیین حداکثر نرخ خرده فروشی دارو منجر به کاهش بیش از 50 درصد بهای دارو در 100 مورد از داروها شده است. این امر موجب شتاب ورود داروهای ژنریک به بازار گردید و مانع از ایجاد پتنت استفاده‌های جدید در مورد داروی‌های قدیمی شد. دیگر کشورهای منطقه نیز به ایجاد ساختارهای یکسان دست زدند.
سنگاپور، برونئی، مالزی و تایلند دارای رشد ناخالص ملی سرانه بالاتری نسبت به اندونزی و فیلیپین هستند که با توجه به کم بودن جمعیت این کشورها نسبت به سایر کشورهای منطقه، نمودارهای آنها در مورد درآمد و افزایش امید به زندگی، آنان را به عنوان کشورهای جاذب مطرح می‌نمایند. همچنین عناصری چون معرفی‌شدن سنگاپور به عنوان مرکز توریسم طبی می‌تواند در بازار این ناحیه تاثیر گذار باشد. با توجه به پتانسیل بازار؛ آسیا به عنوان یک منطقه کاملا رقابتی برای «دارو» مطرح می‌گردد. بخشی از رقابت به صنایع پراکنده با هزاران تولید‌کننده کوچک برمی‌گردد. در این بازار بسیاری از شرکت‌های بزرگ توانسته‌اند با قیمت‌گذاری رقابتی سهم و نقش خود را بیشتر نمایند.
ملاحظات قانونی
کشورهای آسه‌آن براساس توافقات داخلی خود اغلب، در حال هماهنگ‌سازی در بخش‌های قوانین و انطباق با یکدیگر هستند. رهبران این کشورها برای تاسیس اتحادیه اقتصادی آسه آنAEC در سال 2015 به توافق رسیده‌اند. اهداف اتحادیه اقتصادی ایجاد یک ساختار بازار واحد و یک پایه مشترک برای تولید می‌باشد.
تعرفه‌ها کاهش یافته و دیگر موانع مابین کشورها در فاز دیگری از روابط آنها اصلاح خواهد گردید. کار در روی یکسان‌سازی استانداردها از سال 1997 با اولویت دارو، تجهیزات پزشکی و مکمل‌های سلامت آغاز شده است. به طور خاص رهبران آسه آن در مورد بازرسی متقابل طرفین از تولیدکنندگان دارویی شامل ارزیابی نهایی بازار موافقت نموده‌اند. آسه آن اکنون درصدد تدوین مقررات مشترک صنایع دارویی؛ قابل قبول در 10 کشور عضو خود جهت تايید داروهای تولید شده در منطقه است. این استانداردسازی باید فاقد پیچیدگی برای ایجاد مانع در مقابل گسترش صنایع دارویی مشتاق به حضور در ناحیه باشد. یکسان‌سازی استاندارد موجب کمک به کاهش هزینه‌های تولید و افزایش کیفیت و قابلیت دسترسی به دارو در منطقه خواهد گردید. این امر همچنین موجب قاعده‌مند شدن واردات دارو و اخذ اطمینان از کیفیت داروهای منطقه خواهد گردید. عودت و فراخوان دارو یا هشدارهای ایمنی درمورد آن منجر به بسط آن درکل منطقه خواهد شد. داروشناسی(PV) در آسیا در حال رشد است، همچنان‌که این منطقه به عنوان یکی از بازیگران بزرگ در بازار مطرح می‌شود. با افزایش تعداد بحث‌ها و دادگاه‌هایی که در چین، هند و منطقه آسه آن رخ می‌دهد، اهمیت مدیریت و شناخت داروهای تقلبی یا تاثیر سوءدارو (ADEs/ADRs) بیشتر مطرح می‌گردد.
چالش‌های مختلفی وجود دارد که تولیدکنندگان با در نظرگرفتن بحث‌های توسعه و طرحPV با آن مواجه خواهند بود. این چالش‌ها عبارتند از: اختلاف فرهنگی در اعمال پزشکی (مدرنیته غرب در مقابل سنت شرق)، کمبود تجربه و تخصص در PV،کمبود منابع انسانی و مالی در بخش‌های نظارتی منطقه‌ای، نبود وکم بودن مقررات قویPV، اجتناب و تردید در بخشی از متخصصان در مورد گزارش‌دهی داده‌های اشتباه و غلط، داروهای تقلبی و تفاوت کیفیت مابین تولیدکنندگان مختلف.
برخی از کشورهای آسه آن به صورت منطقی سیستم‌هایPV را در کشورهای خود ایجاد کرده‌اند. به‌طور مثال در سنگاپور «موسسه علوم سلامت» برای اطمینان خاطر از به کارگیری صحیح محصولات دارویی نسبت به بکارگیری روش‌های ارزیابی ریسک در بازار مصرف نهایی کار و تلاش كرده است. این فعالیت‌ها عبارتند از: اخذ گزارش‌های اجباری از تولیدکنندگان دارو، گزارش‌های لحظه‌ای و فوری از متخصصان سلامت، بررسی متون و تبادل اطلاعات و مقررات با سایر نهادهای ملی نظارتی دارو.
بسیاری از دارندگان مقررات در آسیای جنوب شرقی درحال مرور و اصلاح مقررات موجود خود هستند. همچنین در این منطقه همکاری مداومی برای یکسان‌سازی و افزایش ایمنی در دارو جریان دارد.
ملاحظات منطقه‌ای
دیگر شاخص‌های دسترسی به بهداشت شامل نقش ویژه دولت در تامین هزینه سلامتی است. به عنوان مثال سنگاپور سیستم و ایده نظام رفاهی سخاوتمندانه را رد کرده است، اما سیستم مراقبت‌های رایگان بهداشتی را در بیمارستان‌های دولتی برای نیازمندان و همچنین سیستم بهداشت عمومی را ایجاد كرده است.
در حالی که این سیستم با استفاده از یارانه‌ها حمایت می‌شود، هیچ‌گونه خدمات سلامتی رایگان در سنگاپور برای بیماران وجود ندارد، هزینه‌های بیشتراز توان مالی به عنوان یک عامل بازدارنده در استفاده از خدمات غیرلازم می‌شود. کمتر از نصف بیمارستان در سنگاپور دولتی بوده که هزینه کمتری را نسبت به بیمارستان‌های خصوصی به بیمار تحمیل می‌كنند.
سایر کشورهای منطقه مانند تایلند سال‌ها است برنامه نسبتا وسیعی برای اجرای سیستم‌های بهداشت عمومی در حال اجرا دارند، دیگر کشورها مانند ویتنام درحال به کارگیری روش‌های مشابه هستند. درک تلاش‌های پیش رو موجب شناخت بهتر فرصت‌های بازار در هر یک از این بخش‌ها خواهد شد. در عوض در کشور اندونزی با 250 میلیون نفر جمعیت دسترسی به حداقل مراقبت‌های بهداشتی دور از انتظار خواهد بود. دسترسی افراد به پزشک یا سایر متخصصان بهداشت و درمان در 6 هزار جزیره اندونزی دارای تفاوت بسیار با یکدیگر است. در شرایطی که در شهرهای بزرگ طیف وسیعی از خدمات پزشکی ارائه می‌شود. در نقاط دور افتاده مانند استان پاپوآ روزها انتظار برای رسیدن به مراقبت‌های پزشکی لازم است.
مفاهیم ورود موفقیت‌آمیز به بازار و همکاری منطقه‌ای
تحت نظارت جامعه اقتصادی آسه آن، یک بازار مشترک منطقه‌ای در سال 2015 ایجاد خواهد شد. اهداف منطقه‌ای ایجاد یک بازار رقابتی کامل با 600 میلیون نفر جمعیت براي ایجاد جریان آزاد کالا، خدمات، سرمایه مالی و نیروی کار ماهر است. این تغییر همچنین شامل کاهش تعرفه‌ها و مقررات و پروسه‌های اداری خواهد بود که تمام عناصر باید در رشد بازار دارویی موثر باشند.
هشت کشور آسیایی عضو آسه آن نمود کشور‌هایی هستند که به طور تاریخی در آنها صنایع کوچک و علائق سرمایه‌گذاری کمتر بوده است، اما این وضعیت در حال حاضر در موقعیت تغییر قرار دارد. شرایط متنوع از تغییر مقررات و لینک‌های تجاری بهتر تا دسترسی مناسب به دارو و گسترش توریسم درمانی؛ یک نقش بین‌المللی فزاینده در بازار منطقه را بازی می‌کنند.
با گسترش بازار مشترک، فرصت‌های خاصی برای صنعت دارو به وجود می‌آید:
- ظرفیت و تنظیم مقررات در بسیاری از جوامع آسه‌آن تحت فشار منابع انسانی و مالی ایجاد می‌شود که خواستار سرمایه‌گذاری شرکت‌های دارویی در توسعه قابلیت‌های منطقه می‌باشند.
- اغلب مابین مقررات تدوین شده و اجرای واقعی آنها در منطقه شکاف وجود دارد که مجددا در ایجاد فاصله مابین سرمایه‌گذاری انسانی و مالی تاثیرگذار می‌شود.
- تمام کشورهای آسه آن به غیر از سنگاپور به علت عدم سرمایه‌گذاری در تحقیق توسعه، توانمندی و ظرفیت‌های خود وارد‌کننده دارو محسوب می‌شوند (در چارچوب قوانین).
- چارچوب‌های مقررات هماهنگ شده جدید موجب کاهش محدودیت‌های اداری و باعث ترغیب تحقیق و توسعه در زمینه دارو و واکسن می‌شود.
به علاوه بخش سلامت تاثیر سریع در بخش دارو دارد، تغیر در سیاست‌های درمانی دارای اثرات بزرگی روی صنعت است. پرداخت بیمه سلامت و ساختارهای آن مابین کشورهای آسه آن بسیار متفاوت می‌باشد.
در اغلب کشورها، اکثریت مردم بیشتر برای خدمات درمانی و دارو از جیب خود خرج می‌کنند. حتی در کشورهايی با زیرساخت‌های بیمه سلامت منابع محدودی در دسترس وجود دارد؛ بنابراین قیمت‌های بالاي دارو اغلب غیرقابل تحمل برای عموم مردم می‌باشند.
حرکت رو به جلو در آسیای جنوب شرقی
فرصت‌های بسیار بزرگی برای صنایع دارویی مشتاق توسعه در آسیای جنوب شرقی وجود دارد. هماهنگی و یکسان شدن مقررات و کاهش پیچیدگی و دست و پاگیر بودن آنها به شکل عامل موثر در جلوگیری از افت رشد اقتصادی و ایجاد جذابیت سرمایه‌گذاری در منطقه آسه‌آن به نظر می‌رسد. درک شرایط جمعیتی و بافت آن و شرایط منحصر به فرد هر کشور منطقه آسه آن برای رشد و حرکت به جلو و کسب مزیت از فرصت‌های موجود در آنها بسیار مهم خواهد بود.
*مدیرفنی و مهندسی داروسازی شهید قاضی
[h=1]آسه‌آن منطقه جذاب سرمایه‌گذاری در صنعت دارو[/h]
اهداف منطقه‌ای ایجاد یک بازار رقابتی کامل با 600 میلیون نفر جمعیت براي ایجاد جریان آزاد کالا، خدمات، سرمایه مالی و نیروی کار ماهر است
مترجم: مهندس توفیق وحیدی آذر*
منبع: مجله بیوفارم اینترنشنال
بازار داروی آسیای جنوب شرقی در حال رشد است. کشورهای آسه آن (برونئی، برمه، کامبوج، اندونزی، لائوس، مالزی، فیلیپین،سنگاپور، تایلند و ویتنام ) مانند کشورهای آمریکای لاتین قدم‌های اولیه خود را برای ایجاد قواعد و مقررات یکسان در صنعت تولید دارو و تجهیزات پزشکی برمی‌دارند.
هنوز اختلاف وتفاوت‌های بسیاری وجود دارد. با این حال چگونه این بازارها شکل خود را خواهند یافت و این کشورها به مراحل توسعه خواهند رسید، نیاز به انتظار خواهد بود.
خدمات بهداشت و درمان درسال‌های اخیر به عنوان اولویت توسعه در کشورهای آسه آن توصیف شده است. با ششصد میلیون نفر جمعیت؛ این بازار شکل دیگری از گسترش خود را نشان می‌دهد. بازار در این بخش از جهان در سال‌های اخیر برای سرمایه‌گذاران بسیار جذاب شده و همچنان‌که دستمزدهای این بخش نیز افزایش یافته است.
دول کشورهای منطقه سرمایه‌گذاری در این بخش را تشویق می‌نمایند و فرصت بسیاری برای تولیدهای قراردادی Contract Manufacturing به وجود آمده است. فروش منطقه‌ای دارو به میزان دو برابر از 97 میلیارد دلار به 214 میلیارد دلار در بازه زمانی سال‌های 2001 تا 2010 رسیده است و پیش‌بینی رسیدن این رقم به 386 میلیارد دلار در سال 2016 می‌شود.
تفاوت‌های کشورهای این ناحیه موجب ایجاد فرصت‌های بسیاری برای شرکت دارویی در منطقه شده است. برای مثال صنایع دارویی اندونزی درسال‌های اخیر رشد بزرگی را تجربه کرده‌اند. بازار بسیار بزرگ در این کشور (237 میلیون نفر جمعیت در سال 2011)، اقتصاد با ثبات در حال رشد، افزایش بیماری‌های مزمن مانند دیابت، چاقی و بیماری‌های قلبی و عروقی از دلایل این امر به شمار می‌روند.
به طور فزاینده‌ای؛ ما شاهد رشد بیماری‌های مزمن در کشورهای در حال رشد هستیم که قبلا به طور تاریخی در کشورهای توسعه یافته وجود داشته‌اند. به طور مثال تخمین زده می‌شود کشورهای هندوستان و چین بیشترین جمعیت دارای بیماری دیابت را در جهان داشته باشند. به علاوه بازار اندونزی متاثر از برنامه‌های دولتی سیستم مراقبت بهداشتی عمومی، رشد زیادی یافته است. در سال 2010 دولت اندونزی اجازه و امکان مالکیت 100 درصد شرکت‌های دارویی را به کمپانی‌های خارجی اعلان داشت. نتیجه این طرح، منجر به افزایش دوبرابری سهم فروش شرکت‌های دارویی در تولید ناخالص ملی شد.
صنعت داروی فیلیپین در سال‌های اخیر رشد آرامی را تجربه کرده است. فیلیپین دارای جمعیت انبوهی است (92 میلیون نفر طبق سرشماری سال 2009) و از نرخ رشد بیماری‌های مزمن مانند اندونزی رنج می‌برد.
اما با توجه به برنامه‌های «دسترسی عمومی و ارزان به داروی با کیفیت» مربوط به سال 2008 ؛ بازار دارو در این کشور به صورت قابل ملاحظه‌ای تغییر کرده است. قوانین در چند زمینه روی بازار تاثیر گذارده‌اند.
ابتدا؛ قانون تعیین حداکثر نرخ خرده فروشی دارو منجر به کاهش بیش از 50 درصد بهای دارو در 100 مورد از داروها شده است. این امر موجب شتاب ورود داروهای ژنریک به بازار گردید و مانع از ایجاد پتنت استفاده‌های جدید در مورد داروی‌های قدیمی شد. دیگر کشورهای منطقه نیز به ایجاد ساختارهای یکسان دست زدند.
سنگاپور، برونئی، مالزی و تایلند دارای رشد ناخالص ملی سرانه بالاتری نسبت به اندونزی و فیلیپین هستند که با توجه به کم بودن جمعیت این کشورها نسبت به سایر کشورهای منطقه، نمودارهای آنها در مورد درآمد و افزایش امید به زندگی، آنان را به عنوان کشورهای جاذب مطرح می‌نمایند. همچنین عناصری چون معرفی‌شدن سنگاپور به عنوان مرکز توریسم طبی می‌تواند در بازار این ناحیه تاثیر گذار باشد. با توجه به پتانسیل بازار؛ آسیا به عنوان یک منطقه کاملا رقابتی برای «دارو» مطرح می‌گردد. بخشی از رقابت به صنایع پراکنده با هزاران تولید‌کننده کوچک برمی‌گردد. در این بازار بسیاری از شرکت‌های بزرگ توانسته‌اند با قیمت‌گذاری رقابتی سهم و نقش خود را بیشتر نمایند.
ملاحظات قانونی
کشورهای آسه‌آن براساس توافقات داخلی خود اغلب، در حال هماهنگ‌سازی در بخش‌های قوانین و انطباق با یکدیگر هستند. رهبران این کشورها برای تاسیس اتحادیه اقتصادی آسه آنAEC در سال 2015 به توافق رسیده‌اند. اهداف اتحادیه اقتصادی ایجاد یک ساختار بازار واحد و یک پایه مشترک برای تولید می‌باشد.
تعرفه‌ها کاهش یافته و دیگر موانع مابین کشورها در فاز دیگری از روابط آنها اصلاح خواهد گردید. کار در روی یکسان‌سازی استانداردها از سال 1997 با اولویت دارو، تجهیزات پزشکی و مکمل‌های سلامت آغاز شده است. به طور خاص رهبران آسه آن در مورد بازرسی متقابل طرفین از تولیدکنندگان دارویی شامل ارزیابی نهایی بازار موافقت نموده‌اند. آسه آن اکنون درصدد تدوین مقررات مشترک صنایع دارویی؛ قابل قبول در 10 کشور عضو خود جهت تايید داروهای تولید شده در منطقه است. این استانداردسازی باید فاقد پیچیدگی برای ایجاد مانع در مقابل گسترش صنایع دارویی مشتاق به حضور در ناحیه باشد. یکسان‌سازی استاندارد موجب کمک به کاهش هزینه‌های تولید و افزایش کیفیت و قابلیت دسترسی به دارو در منطقه خواهد گردید. این امر همچنین موجب قاعده‌مند شدن واردات دارو و اخذ اطمینان از کیفیت داروهای منطقه خواهد گردید. عودت و فراخوان دارو یا هشدارهای ایمنی درمورد آن منجر به بسط آن درکل منطقه خواهد شد. داروشناسی(PV) در آسیا در حال رشد است، همچنان‌که این منطقه به عنوان یکی از بازیگران بزرگ در بازار مطرح می‌شود. با افزایش تعداد بحث‌ها و دادگاه‌هایی که در چین، هند و منطقه آسه آن رخ می‌دهد، اهمیت مدیریت و شناخت داروهای تقلبی یا تاثیر سوءدارو (ADEs/ADRs) بیشتر مطرح می‌گردد.
چالش‌های مختلفی وجود دارد که تولیدکنندگان با در نظرگرفتن بحث‌های توسعه و طرحPV با آن مواجه خواهند بود. این چالش‌ها عبارتند از: اختلاف فرهنگی در اعمال پزشکی (مدرنیته غرب در مقابل سنت شرق)، کمبود تجربه و تخصص در PV،کمبود منابع انسانی و مالی در بخش‌های نظارتی منطقه‌ای، نبود وکم بودن مقررات قویPV، اجتناب و تردید در بخشی از متخصصان در مورد گزارش‌دهی داده‌های اشتباه و غلط، داروهای تقلبی و تفاوت کیفیت مابین تولیدکنندگان مختلف.
برخی از کشورهای آسه آن به صورت منطقی سیستم‌هایPV را در کشورهای خود ایجاد کرده‌اند. به‌طور مثال در سنگاپور «موسسه علوم سلامت» برای اطمینان خاطر از به کارگیری صحیح محصولات دارویی نسبت به بکارگیری روش‌های ارزیابی ریسک در بازار مصرف نهایی کار و تلاش كرده است. این فعالیت‌ها عبارتند از: اخذ گزارش‌های اجباری از تولیدکنندگان دارو، گزارش‌های لحظه‌ای و فوری از متخصصان سلامت، بررسی متون و تبادل اطلاعات و مقررات با سایر نهادهای ملی نظارتی دارو.
بسیاری از دارندگان مقررات در آسیای جنوب شرقی درحال مرور و اصلاح مقررات موجود خود هستند. همچنین در این منطقه همکاری مداومی برای یکسان‌سازی و افزایش ایمنی در دارو جریان دارد.
ملاحظات منطقه‌ای
دیگر شاخص‌های دسترسی به بهداشت شامل نقش ویژه دولت در تامین هزینه سلامتی است. به عنوان مثال سنگاپور سیستم و ایده نظام رفاهی سخاوتمندانه را رد کرده است، اما سیستم مراقبت‌های رایگان بهداشتی را در بیمارستان‌های دولتی برای نیازمندان و همچنین سیستم بهداشت عمومی را ایجاد كرده است.
در حالی که این سیستم با استفاده از یارانه‌ها حمایت می‌شود، هیچ‌گونه خدمات سلامتی رایگان در سنگاپور برای بیماران وجود ندارد، هزینه‌های بیشتراز توان مالی به عنوان یک عامل بازدارنده در استفاده از خدمات غیرلازم می‌شود. کمتر از نصف بیمارستان در سنگاپور دولتی بوده که هزینه کمتری را نسبت به بیمارستان‌های خصوصی به بیمار تحمیل می‌كنند.
سایر کشورهای منطقه مانند تایلند سال‌ها است برنامه نسبتا وسیعی برای اجرای سیستم‌های بهداشت عمومی در حال اجرا دارند، دیگر کشورها مانند ویتنام درحال به کارگیری روش‌های مشابه هستند. درک تلاش‌های پیش رو موجب شناخت بهتر فرصت‌های بازار در هر یک از این بخش‌ها خواهد شد. در عوض در کشور اندونزی با 250 میلیون نفر جمعیت دسترسی به حداقل مراقبت‌های بهداشتی دور از انتظار خواهد بود. دسترسی افراد به پزشک یا سایر متخصصان بهداشت و درمان در 6 هزار جزیره اندونزی دارای تفاوت بسیار با یکدیگر است. در شرایطی که در شهرهای بزرگ طیف وسیعی از خدمات پزشکی ارائه می‌شود. در نقاط دور افتاده مانند استان پاپوآ روزها انتظار برای رسیدن به مراقبت‌های پزشکی لازم است.
مفاهیم ورود موفقیت‌آمیز به بازار و همکاری منطقه‌ای
تحت نظارت جامعه اقتصادی آسه آن، یک بازار مشترک منطقه‌ای در سال 2015 ایجاد خواهد شد. اهداف منطقه‌ای ایجاد یک بازار رقابتی کامل با 600 میلیون نفر جمعیت براي ایجاد جریان آزاد کالا، خدمات، سرمایه مالی و نیروی کار ماهر است. این تغییر همچنین شامل کاهش تعرفه‌ها و مقررات و پروسه‌های اداری خواهد بود که تمام عناصر باید در رشد بازار دارویی موثر باشند.
هشت کشور آسیایی عضو آسه آن نمود کشور‌هایی هستند که به طور تاریخی در آنها صنایع کوچک و علائق سرمایه‌گذاری کمتر بوده است، اما این وضعیت در حال حاضر در موقعیت تغییر قرار دارد. شرایط متنوع از تغییر مقررات و لینک‌های تجاری بهتر تا دسترسی مناسب به دارو و گسترش توریسم درمانی؛ یک نقش بین‌المللی فزاینده در بازار منطقه را بازی می‌کنند.
با گسترش بازار مشترک، فرصت‌های خاصی برای صنعت دارو به وجود می‌آید:
- ظرفیت و تنظیم مقررات در بسیاری از جوامع آسه‌آن تحت فشار منابع انسانی و مالی ایجاد می‌شود که خواستار سرمایه‌گذاری شرکت‌های دارویی در توسعه قابلیت‌های منطقه می‌باشند.
- اغلب مابین مقررات تدوین شده و اجرای واقعی آنها در منطقه شکاف وجود دارد که مجددا در ایجاد فاصله مابین سرمایه‌گذاری انسانی و مالی تاثیرگذار می‌شود.
- تمام کشورهای آسه آن به غیر از سنگاپور به علت عدم سرمایه‌گذاری در تحقیق توسعه، توانمندی و ظرفیت‌های خود وارد‌کننده دارو محسوب می‌شوند (در چارچوب قوانین).
- چارچوب‌های مقررات هماهنگ شده جدید موجب کاهش محدودیت‌های اداری و باعث ترغیب تحقیق و توسعه در زمینه دارو و واکسن می‌شود.
به علاوه بخش سلامت تاثیر سریع در بخش دارو دارد، تغیر در سیاست‌های درمانی دارای اثرات بزرگی روی صنعت است. پرداخت بیمه سلامت و ساختارهای آن مابین کشورهای آسه آن بسیار متفاوت می‌باشد.
در اغلب کشورها، اکثریت مردم بیشتر برای خدمات درمانی و دارو از جیب خود خرج می‌کنند. حتی در کشورهايی با زیرساخت‌های بیمه سلامت منابع محدودی در دسترس وجود دارد؛ بنابراین قیمت‌های بالاي دارو اغلب غیرقابل تحمل برای عموم مردم می‌باشند.
حرکت رو به جلو در آسیای جنوب شرقی
فرصت‌های بسیار بزرگی برای صنایع دارویی مشتاق توسعه در آسیای جنوب شرقی وجود دارد. هماهنگی و یکسان شدن مقررات و کاهش پیچیدگی و دست و پاگیر بودن آنها به شکل عامل موثر در جلوگیری از افت رشد اقتصادی و ایجاد جذابیت سرمایه‌گذاری در منطقه آسه‌آن به نظر می‌رسد. درک شرایط جمعیتی و بافت آن و شرایط منحصر به فرد هر کشور منطقه آسه آن برای رشد و حرکت به جلو و کسب مزیت از فرصت‌های موجود در آنها بسیار مهم خواهد بود.
*مدیرفنی و مهندسی داروسازی شهید قاضی