آزمایشگاه شیمی تجزیه

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
جزوه آزمایشگاه شیمی تجزیه کمی
 

پیوست ها

  • 2010831137591.pdf
    734.3 کیلوبایت · بازدیدها: 8

termah

مدیر بازنشسته
آزمایشگاه شیمی تجزیه



در این تاپیک گزارشکارهای مربوط به گرایش تجزیه را قرار می دهیم.
:gol::)
 

termah

مدیر بازنشسته
روش تهیه و استاندارد سازی سدیم تیوسولفات ۰٫۱ مولار

روش تهیه و استاندارد سازی سدیم تیوسولفات ۰٫۱ مولار


برای دانلود گزارش کار آزمایشگاهی روش تهیه و استاندارد کردن سدیم تیو سولفات ۰٫۱ مولار به ادامه مطلب بروید. نام فایل : Preparation and standardization of 0.1 M Na[SUB]2[/SUB]S[SUB]2[/SUB]O[SUB]3[/SUB]
نوع فایل :
pdf

حجم فایل :
۲۵۷ کیلوبایت
منبع : مجله شیمی


 

termah

مدیر بازنشسته
رسانش سنجی و محاسبه ثابت تفکیک اسید استیک

رسانش سنجی و محاسبه ثابت تفکیک اسید استیک

رسانش سنجی یا Conductometery از نخستین روش­هایی است که برای تعیین حاصلضرب قابلیت انحلال(k[SUB]sp[/SUB]) ، ثابت تفکیک و سایر خواص محلول­های الکترولیت به کار رفته است. رسانش یا Conduction یک محلول خاصیت جمع­پذیری (Additive ) داشته و به تمام یون­های موجود بستگس دارد و بنابراین اندازه­گیری هدایت محلول فاقد ویژگی(Nonspecific) است. بدین ترتیب آزمایش­های تجزیه­ای کمی به روش سنجش رسانش فقط در شرایطی که یک الکترولیت منفرد موجود بوده و یا مقدار کل گونه­های یونی مورد نظر باشد امکان­پذیر است که در این حالت اندازه­گیری بسیار دقیق خواهد بود. هدایت الکترولیتیکی (Electrolytic Conductivity) میزانی از توانایی یک محلول برای حمل جریان الکتریکی است. در محلول­های الکترولیت یون­ها تحت تاثیر یک میدان الکتریکی مهاجرت کرده و یک جریان الکتریکی را هدایت می­کنند. در این جا نیز همانند یک رسانای فلزی(Conductor) ، قانون اهم صادق است.
E = I.R​
ٍE = Potential (V)
I= Current (A)
R = Resistance (ohm =Ω)
عکس مقاومت را رسانش (Conductance) می­نامند که واحد آن عکس اهمohm[SUP]-1[/SUP] یا mho است.
مقاومت یک هادی به ابعاد و جنس آن بستگی دارد که با رابطه زیر بیان می­شود. برای مشاهده متن کامل این مطلب بر روی لینک دانلود زیر کلیک کنید. نام فایل : Conductometery
نوع فایل :
DOC

تعداد صفحه :
۹ صفحه

حجم فایل :
۱۶۴ کیلوبایت

منبع : مجله شیمی

 

termah

مدیر بازنشسته
روش استاندارد کردن بعضی از واکنشگرهای مهم

روش استاندارد کردن بعضی از واکنشگرهای مهم

روش استاندارد کردن محلول ۱/۰ نرمال سدیم هیدروکسید : معمولترین استاندارد اولیه ای که برای استاندارد کردن محلول سود در آزمایشگاه به کار می رود ، پتاسیم هیدروژن فتالات با درجه خلوص استاندارد اولیه است . روش کار : مقداری پتاسیم هیدروژن فتالات (M = 204.23g/mol) را در اتوکلاو ۱۱۰ درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت خشک کرده و در دسیکاتور بگذارید تا سرد شود . البته پتاسیم هیدروژن فتالات ، زیاد رطوبت گیر نیست و می توانید این مرحله را با مشورت کارشناس حذف کنید . ۷/۰ تا ۹/۰ گرم پتاسیم هیدروژن فتالات خشک شده ( توجه : این مقدار استاندارد اولیه برای زمانی پیشنهاد شده است که از بورت ۵۰ میلی لیتری استفاده شود ، زیرا حجم مصرفی تیتر کننده با این مقدار از استاندارد اولیه در حدود ۳۵ تا ۴۵ میلی لیتر است . بنابراین اگر می خواهید از بورت ۲۵ میلی لیتری استفاده کنید ؛ وزن استاندارد اولیه را نصف کنید . ) را در یک ظرف توزین ، تمیز و خشک وزن کنید و با ۵۰ میلی لیتر آب مقطر به ارلن مایر ۲۵۰ میلی لیتری منتقل کنید . ۲ قطره شناساگر فنول فتالئین ، به محلول اضافه کنید و آن را با سودی که ساخته اید تیتر کنید ( همه اصول یک تیتراسیون کلاسیک را رعایت کنید . این اصول عبارتنداز : شستشوی بورت با محلول تیتر کننده ، خشک کردن بدنه ارلن و سکوی آزمایشگاه و گذاشتن یک ورق کاغذ سفید در زیر ارلن به هنگام تیتراسیون . ) . نقطه پایانی زمانی است که رنگ صورتی محلول ۳۰ ثانیه پایدار باشد . حال غلظت سود را از رابطه زیر بدست آورید :

روش استاندارد کردن محلول ۱/۰ نرمال کلریدریک اسید :
استاندارد اولیه ای که بیشتر برای استاندارد کردن کلریدریک اسید به کار می رود ، سدیم کربنات با درجه خلوص استاندارد اولیه است . سدیم کربنات طبق معادله زیر با کلریدریک اسید واکنش می دهد :
روش کار : مقداری سدیم کربنات جامد را در اتوکلاو ۱۱۰ درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت خشک کنید و در دسیکاتور بگذارید تا سرد شود . ۲/۰ تا ۲۵/۰ گرم از آن را در یک ظرف توزین تمیز و خشک وزن کنید و وزن دقیق آن را در دفترچه یادداشت خود بنویسید . نمونه را با ۵۰ میلی لیتر آب مقطر به ارلن مایر تیتراسیون منتقل کنید و ۲ الی ۳ قطره شناساگر سبز برموکرزول به آن اضافه کنید . حال محلول را با کلریدریک اسیدی که ساخته اید تیتر کنید . نقطه پایانی زمانی است که رنگ محلول از آبی ، به سبز مایل به زرد تبدیل شود . حال غلظت کلریدریک اسید را از رابطه زیر بدست آورید :
روش استاندارد کردن محلول ۱/۰ مولار نقره نیترات ( روش مور ) : مقداری NaCl یا KCl جامد و خالص را در اتوکلاو ۱۲۰ درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت خشک کنید . سپس ۲/۰ تا ۲۵/۰ گرم NaCl یا ۲۵/۰ تا ۳/۰ گرم KCl را با یک ترازوی تجزیه ای وزن کنید و وزن دقیق آن را در دفترچه یادداشت بنویسید . نمک را با ۷۵ میلی لیتر آب مقطر به ارلن مایر تیتراسیون منتقل و ۲ میلی لیتر محلول پتاسیم کرومات ۱/۰ مولار ( ۹۶/۱ گرم پتاسیم کرومات در ۱۰۰ میلی لیتر آب ) به آن اضافه کنید . حال محلول را بوسیله نقره نیتراتی که تهیه کرده اید تیتر کنید . تشخیص نقطه پایانی در این تیتراسیون کمی مشکل است و نیاز به مهارت دارد . اما اگر تیتراسیون را سه بار تکرار کنید ، به راحتی می توانید نقطه پایانی را تشخیص دهید . برای کمک به تشخیص نقطه پایانی به موضوع زیر توجه کنید : محلول داخل ارلن تا قبل از شروع تیتراسیون به خاطر حضور یون کرومات ( شناساگر ) زرد شفاف است . با شروع تیتراسیون و تشکیل رسوب شیری رنگ AgCl محلول کم کم به رنگ زرد لیمویی مات ( کدر ) تبدیل می شود . نقطه پایانی زمانی است که تمام یون کلر در محلول رسوب کرده و با افزودن نقره نیترات بیشتر ، کرومات وارد واکنش شده و رسوب قرمز آجری Ag[SUB]2[/SUB]CrO[SUB]4[/SUB] بوجود می آید . اما طبق معمول چون شروع تشکیل این رسوب نقطه پایانی ، محسوب می شود ، باید به محض تغییر رنگ محلول از زرد لیمویی ، به زرد لیمویی چرک آب یا کثیف ( مخلوطی از زرد لیمویی با رگه ای از قرمز آجری که تمام ارلن را فراگیرد ) تیتراسیون را قطع کرد . حال غلظت نیترات نقره را از رابطه زیر بدست آورید :
روش استاندارد کردن محلول ۱/۰ نرمال پتاسیم پرمنگنات : یکی از استانداردهای اولیه ای که برای استاندارد کردن پتاسیم پرمنگنات به کار می رود ، سدیم اگزالات یا اگزالیک اسید است .
مقداری سدیم اگزالات با درجه خلوص استاندارد اولیه را در اتوکلاو ۱۱۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱ تا ۲ ساعت خشک و در دسیکاتور بگذارید تا سرد شود . ۲۵/۰ تا ۳/۰ گرم از سدیم اگزالات خشک (M=134.00g/mol) را در یک ظرف توزین تمیز و خشک وزن کنید . و با ۵۰ تا ۷۵ میلی لیتر آب مقطر به ارلن مایر تیتراسیون منتقل کنید . ۳ تا ۵/۳ میلی لیتر سولفوریک اسید غلیظ به محلول اضافه کنید و آن را کاملاً گرم کنید ( محلول به جوش نیاید ) . حال بلافاصله محلول را با پرمنگناتی که ساخته و صاف کرده اید ، تیتر کنید . به خاطر داشته باشید که دمای محلول در تمام مدت تیتراسیون از ۵۵ درجه سانتیگراد نباید پایینتر بیاید . نقطه پایانی زمانی است که محلول با یک قطره از پرمنگنات تغییر رنگ دهد . ( مانند یک قطره پرمنگنات در آب ) و این تغییر رنگ به مدت ۳۰ ثانیه پایدار باشد . حال غلظت پرمنگنات پتاسیم را از رابطه زیر بدست آورید :
روش استاندارد کردن محلول ۱/۰ مولار سدیم – EDTA : محلول های EDTA را معمولاً با یکی از نمکهای منیزیم (MgSO[SUB]4[/SUB] or MgCl[SUB]2[/SUB]) استاندارد می کنند . برای مثال در حدود ۷/۰ تا ۹/۰ گرم MgCl[SUB]2[/SUB].6H[SUB]2[/SUB]O را با ترازوی تجزیه ای وزن کنید . و وزن دقیق آن را در دفترچه یادداشت خود بنویسید . نمونه را با ۵۰ تا ۷۵ میلی لیتر آب مقطر و ۵ میلی لیتر محلول بافر آمونیاک – آمونیوم کلرید و دو قطره شناساگر اریوکروم بلک T به محلول اضافه کنید . محلول را با EDTA ساخته شده تیتر کنید . نقطه پایانی زمانی است که محلول با یک قطره از EDTA از قرمز اناری به آبی آسمانی تغییر رنگ دهد . حال غلظت سدیم – EDTA را از رابطه زیر بدست آورید :
روش تهیه شناساگرها و محلولهای مورد نیاز :
روش تهیه شناساگر فنول فتالئین :

۱/۰ گرم فنول فتالئین جامد را در ۸۰ میلی لیتر الکل اتیلیک حل کنید و حجم آن را با آب مقطر به ۱۰۰ میلی لیتر برسانید . روش تهیه شناساگر سبز برموکرزول :
۱/۰ گرم از سبز برموکرزول جامد را در چند قطره سود ۱/۰ نرمال حل کنید و حجم آن را با آب مقطر به ۱۰۰ میلی لیتر برسانید . روش تهیه محلول بافر ۱۰ : ۷۵/۶ گرم آمونیوم کلرید را در ۵۷ میلی لیتر آمونیاک غلیظ حل کنید و حجم آن را با آب مقطر به ۱۰۰ میلی لیتر برسانید ، pH این محلول کمی بیشتر از ۱۰ است . روش تهیه شناساگر اریوکروم بلک T : اریوکروم بلک T را می توان به دو صورت تهیه کرد : الف ) به صورت محلول : ۵/۰ گرم اریوکروم بلک T را در ۱۰۰ میلی لیتر الکل اتیلیک حل کنید . و روی آن تاریخ بزنید . این شناساگر را اگر در یخچال نگهداری کنید ، ۶ هفته تا دو ماه قابل استفاده است . ب ) به صورت جامد : ۱۰۰ گرم اریوکروم بلک T را با ۱۰ گرم NaCl و ۱۰ گرم هیدروکسیل آمین هیدروکلرید آسیاب کنید و مقدار کمی از آن را با سر اسپاتول به محلول تیتراسیون اضافه کنید . این شناساگر به صورت جامد طول عمر بسیار طولانی تری دارد .


منبع : مجله شیمی
 

termah

مدیر بازنشسته
دانلود گزارش کار آزمایشگاهی تیتراسیون pH متری اسید فسفریک

دانلود گزارش کار آزمایشگاهی تیتراسیون pH متری اسید فسفریک

عنوان : تیتراسیون pH متری اسید فسفریک هدف : تیتراسیون pH متری اسید فسفریک با سود و رسم منحنی تیراسیون مواد لازم : اسیدفسفریک ، سود ، آب مقطر وسایل لازم : مگنت ، بشر ، بالن ژوژه ، پیپت حبابدار ،دستگاه استیر، بورت ، دستگاه pH متر روش آزمایش : کالیبراسیون pH متر: برای کالیبراسیون pH متر ابتدا باید دمای محلول بافر را به دستگاه بدهیم زیراpH با تغییر دما تغییر می کند چون غلظت با دما تغییر می کند. سپس الکترود دستگاه را در بافر ۴ قرار داده و pH را بر روی ۴ تنظیم می کنیم و سپس با بافر ۷ pH هم این کار را انجام می دهیم . و بعد از انجام کالیبراسیون الکترود را با آب مقطر شسته و درون آب مقطر نگه داری می کنیم و تا آخر آزمایش دستگاه را خاموش نمی کنیم. سپس ۲۵میلی لیتر اسید را برداشته و با آب مقطر آنرا به حجم ۱۰۰ میلی لیتر می رسانیم و در داخل آن یک عدد مگنت قرار میدهیم.
بورت را با سود صفر می کنیم.بشر حاوی اسید را بر روی هم زن مغناطیسی قرار می دهیم.دستگاه pH متر را داخل بشر می گذاریم. به وسیله سود به صورت ۰٫۵ میلی لیتر ۰٫۵ میلی لیتر اسید خود را تیتر میکنیم تا به نقطه های اکی والان برسد و در حجم های متفاوت pH را از دستگاه pH متر یادداشت می کنیم. برای دانلود متن کامل این گزارش کار آزمایشگاهی به صورت فایل قابل ویرایش word بر روی لینک دانلود زیر کلیک کنید. نام فایل : تیتراسیون اسید فسفریک
نوع فایل :
doc

حجم فایل :
۲۱۱ کیلوبایت



منبع : مجله شیمی

 

54675

عضو جدید
آزمایشگاه تجزیه

آزمایشگاه تجزیه

سلام به همه دوستان لطفاً اگه کسی گزارش کار در رابطه با موضوعات زیر داره بهم بگه خیلی نیاز دارم:
اندازه گیری کلسیم و منیزیم توسط E.D.T.A (سختی آب)
اندازه گیری NaHCO3 و Na2CO3 در یک محلول
سنجش حجمی آهن توسط پرمنگنات سدیم
محلول های سنجیده در واکنش های رسوبی
سنجش یون کلرور بطریقه ی ولهارد
تیتراسیون های اکسایش-کاهش ( یدومتری )
گراویمتری ( وزن سنجی رسوب )

واقعاً فوریه لطف میکنید.

 

mitra212

عضو جدید
خدمت شما دوست عزیز:


نام آزمایش :

تیتراسیون های اكسایش كاهش (ید سنجی)



تئوری آزمایش :

تیتراسیون های اكسایش كاهش (یدومتری)

یدومتری:
یون یدید یک عامل کاهنده ی نسبتاً موثری است که به طور وسیعی برای تجزیه ی اکسنده ها به کار می رود.
به طور کلی به واکنش هایی که در آن ید اکسید می گردد، یعنی ید از محلول یدیدها آزاد می گردد یدومتری گویند. روشهای زیادی بر اساس خواص کاهندگی یون یدید استوارند. ید که محصول واکنش است، معمولاً با محلول استاندارد تیوسولفات تیتر می شود.
عناصر زیادی را می توان به روش یدمتری تعیین نمود. یکی از این عناصر، مس است. در این روش از واکنش زیر جهت احیا و رسوب دادن مس استفاده می کنند.
2Cu (+2) + 4I(-1) 2 CuI (s) + I2
حال مقدار ید آزاد شده توسط محلول تیوسولفات تعیین می‌شود و از روی مقدار تیوسولفات مصرفی (با استفاده از روابط استوکیومتری) ، به مقدار واکنش دهنده ی اولیه ی مورد نظر (در اینجا یون مس) دست می یابند. واکنش ید با تیوسولفات به وسیله ی معادله ی زیر داده شده است:
2Na2S2O3 + I2 = Na2S4O6 + 2NaI
نقطه ی پایانی تیتراسیون به سادگی توسط محلول نشاسته مشخص می شود. لحظه ی مناسب برای اضافه کردن شناساگر وقتی است که رنگ محلول از قهوه ای به زرد کمرنگ تغییر می کند. پایان تیتراسیون هنگامی است که محلول بیرنگ می شود.

همچنین یدومتری دقیق‌ترین و قابل اعتمادترین روش اندازه گیری اکسیژن محلول در آب می‌باشد.‌ این روش یک روش تیتراسیونی است که بر اساس خواص اکسیدکنندگی اکسیژن محلول انجام می‌گیرد. با افزایش به محلول قلیایی شده آب ، هیدروکسید منگنز با اکسیژن محلول آب ترکیب شده ، ایجاد می‌کند. با مصرف تمام اکسیژن موجود ، محلول اسیدی می‌شود. با افزودن یدید ، در محیط اسیدی با یون یدید ، وارد واکنش شده ، ید آزاد می‌کند. مقدار ید آزاد شده توسط محلول تیوسولفات تعیین می‌شود و از روی مقدار تیوسولفات مصرفی (با استفاده از شناساگر نشاسته) ، مقدار اکسیژن موجود در آب محاسبه می‌شود.

در تیتراسیونهای معمولی مانند تیتراسیون های خثی شدن، به عنوان مثال یک اسید باغلظت نامعین، به وسیله بازی با غلظت کاملا، معین تیتر می شود. نقطه ی هم ارزی، نقطه ای است که در آن کاملاً تعداد یونهای H+ با تعداد یونهای OH- هم ارز یا برابر می شود. یک شناساگر به محلول اضافه می شود که در نقطه ی pH خنثی تغییر رنگ می دهد. در این زمان افزودن حجم باز قطع می شود و از روی مقدار حجم مصرفی باز، غلظت اسید باحجم معین را می توان محاسبه نمود.
تیتراسیون های اکسایش کاهش بر اساس اکسایش یا کاهش مواد بنا شده اند. فرآیند اکسیداسیون (اکسایش) فرآیندی است که در آن یک جسم (اکسید کننده) الکترون می‌گیرد و عدد اکسایش یک اتم افزایش می‌یابد.
فرآیند احیا (کاهش) فرایندی است که در آن یک جسم (احیا کننده) الکترون از دست می‌دهد و عدد اکسایش یک اتم کاهش می‌یابد.

روش شیمیایی وینکلر یا یدومتری :

یدومتری دقیق‌ترین و قابل اعتمادترین روش اندازه گیری می‌باشد.‌ این روش یک روش تیتراسیونی است که بر اساس خواص اکسیدکنندگی اکسیژن محلول انجام می‌گیرد.

با افزایش به محلول قلیایی شده آب ، هیدروکسید منگنز با اکسیژن محلول آب ترکیب شده ، ایجاد می‌کند. با مصرف تمام اکسیژن موجود ، محلول اسیدی می‌شود. با افزودن یدور ، در محیط اسیدی با یون یدور ، وارد واکنش شده ، ید آزاد می‌کند.

مقدار ید آزاد شده توسط محلول تیوسولفات تعیین می‌شود و از روی مقدار تیوسولفات مصرفی ، مقدار اکسیژن موجود در آب محاسبه می‌شود.

عناصر زیادی را می توان به روش یدمتری تعیین نمود. یکی از این عناصر، مس است. در این روش از واکنش زیر جهت احیا و رسوب دادن مس استفاده می کنند.

این روش یک روش تیتراسیونی است که بر اساس خواص اکسیدکنندگی اکسیژن محلول انجام می‌گیرد. با افزایش به محلول قلیایی شده آب ، هیدروکسید منگنز با اکسیژن محلول آب ترکیب شده ، ایجاد می‌کند. با مصرف تمام اکسیژن موجود ، محلول اسیدی می‌شود. با افزودن یدید ، در محیط اسیدی با یون یدید ، وارد واکنش شده ، ید آزاد می‌کند. مقدار ید آزاد شده توسط محلول تیوسولفات تعیین می‌شود و از روی مقدار تیوسولفات مصرفی (با استفاده از شناساگر نشاسته) ، مقدار اکسیژن موجود در آب محاسبه می‌شود.

اکسایــش و کاهش

نام کلی واکنش‌های شیمیایی است که مایه تغییر عدد اکسایش اتم‌ها می‌شوند. این فرآیند می‌تواند دربرگیرنده واکنش‌های ساده‌ای همچون اکسایش کربن و تبدیل آن به کربن دی‌اکسید و کاهش کربن و تبدیل آن به متان و یا واکنش‌های پیچیده‌ای چون اکسایش قند در بدن انسان طی واکنش‌های چند مرحله‌ای باشد. با کمی اغماض علمی می‌توان این فرآیند را انتقال یک یا چند الکترون از یک اتم، مولکول یا یون به یک اتم، ملکول یا یون دیگر دانست. در هر واکنش اکسایش و کاهش اتم یا مولکولی الکترون از دست می‌دهد (اکسایش) و اتم یا مولکولی دیگر الکترون جذب می‌کند (کاهش) می‌یابد. در چنین واکنشی مولکول دهنده اتم اکسیده شده و ملکول گیرنده کاهیده می‌شود. در واقع تعریف ابتدایی اکسایش واکنش یک ماده با اکسیژن و ترکیب شدن با آن بوده‌است، اما با کشف الکترون اصطلاح اکسایش دقیق‌تر تعریف شد و کلیه واکنش‌هایی که طی آن ماده‌ای الکترون از دست می‌دهد اکسایش نامیده شدند. اتم‌اکسیِژن می‌تواند در چنین واکنشی شرکت داشته یا نداشته باشد.

اطلاعات اولیه :
اعداد اکسایش را متخصصان شیمی ‌معدنی ابداع کردند . برای موازنه واکنشهای اکسایش ـ کاهش از اعداد اکسایش استفاده می‌‌شود و متخصصان شیمی‌ کوئوردیناسیون برای طبقه‌ بندی دنیای غنی شیمی‌ فلزات واسطه به آنها نیاز دارند. گرچه متخصصان شیمی ‌آلی و زیست شیمی‌ علاقه کمتری به این مفهوم دارند و معمولا تنها زمانی از این اعداد استفاده می‌‌کنند که با ترکیبات فلزات واسطه کلاسیک سر و کار داشته باشند. مسئله اختصاص اعداد اکسایش در شیمی‌ آلی را که منعکس کننده ماهیت قطبی پیوند و است، نمی‌توان به آسانی پذیرفت. مثلا کربن موجود در دو مولکول و یکسان نیستند.

واکنش های اکسیداسیون- احیا:



واکنشی را که در آن ، تبادل الکترون صورت می‌گیرد، واکنش اکسیداسیون- احیا Oxidation - reduction نامیده می‌شود.تبادل الکترونی بین یک اکسید کننده و یک احیا کننده یک واکنش شیمیایی رخ می دهد.
مثالی از واکنشهای اکسایش و کاهش :
بر این اساس ، واکنش زیر یک واکنش اکسایش و کاهش می‌باشد. چون عدد اکسایش اتم S از صفر به +4 افزایش پیدا می‌کند و می‌گوییم گوگرد اکسید شده است و عدد اکسایش اتم O از صفر به -2 کاهش پیدا کرده است و می‌گوییم اکسیژن کاهیده شده است:
S + O2 → SO2
که در آن ، در طرف اول عدد اکسیداسیون هر دو ماده صفر و در طرف دوم ، عدد اکسیداسیون گوگرد در ترکیب +4 و اکسیژن ، -2 است.
اما در واکنش زیر اکسایش- کاهش انجام نمی‌شود، زیرا تغییری در عدد اکسایش هیچ یک از اتمها به وجود نیامده است:
SO2 + H2O → H2SO4
که در SO2 ، عدد اکسیداسیون S و O بترتیب ، +4 و -2 و در آب ، عدد اکسیداسیون H و O بترتیب +1 و -2 و در اسید در طرف دوم ، عدد اکسیداسیون H و S و O بترتیب ، +1 ، +4 و -2 است.


عامل اکسنده و عامل کاهنده :
با توجه به چگونگی نسبت دادن اعداد اکسایش ، واضح است که نه عمل اکسایش و نه عمل کاهش بتنهایی انجام پذیر نیستند. چون یک ماده نمی‌تواند کاهیده شود مگر آن که هم‌زمان ماده ای دیگر ، اکسید گردد، ماده کاهیده شده ، سبب اکسایش است و لذا عامل اکسنده نامیده می‌شود و ماده‌ای که خود اکسید می‌شود، عامل کاهنده می‌نامیم.
بعلاوه در هر واکنش ، مجموع افزایش اعداد اکسایش برخی عناصر ، باید برابر مجموع کاهش عدد اکسایش عناصر دیگر باشد. مثلا در واکنش گوگرد و اکسیژن ، افزایش عدد اکسایش گوگرد ، 4 است. تقلیل عدد اکسایش ، 2 است، چون دو اتم در معادله شرکت دارد، کاهش کل ، 4 است.
در تیتراسیونهای اکسایش–کاهش نیز اکثر شناساگرهای مورد استفاده در تیتراسیونهای اکسایش-کاهش خود عوامل اکسنده یا کاهنده اند که به جای حساس بودن به تغییر غلظت، نسبت به تغییر پتانسیل سیستم جواب می دهند. به این دلیل در عمل به جای تابع P مانند pH، پتانسیل الکترود سیستم را در محور yهای منحنی برای یک تیتراسیون اکسایش-کاهش رسم می کنند. این پتانسیل E از معادله ی نرنست به دست می آید.
فرم و شکل کلی منحنی تیتراسیونهای اکسایش-کاهش با تیتراسیونهای خنثی شدن تفاوتی ندارد.
تاریخچه :
اولین بار چالزکی یورگنسن مسئله یکسان نبودن کربن در دو مولکول متفاوت را شناخت. وی این مسئله را در قالب اعداد اکسایش و حالتهای اکسایش بیان کرد. اعداد اکسایش همواره مورد مشاجره مولفان زیادی بوده است.

مفهوم عدد اکسایش :
اعداد اکسایش بارهایی (در مورد ترکیبات کووالانسی ، بارهایی فرضی) هستند که بر طبق قواعدی اختیاری به اتم‌های یک ترکیب نسبت داده می‌شوند. عدد اکسایش یونهای تک اتمی ‌، همانند بار آن یونهاست.

قوانین تعیین اعداد اکسایش :
این قوانین باید ساده و روشن باشند و در صورت امکان نتایج مستدلی از نظر شیمیایی ارائه داده و ابهامی‌ نداشته باشند. این قواعد را که عموما پذیرفته شده‌اند، باید به همان ترتیبی که ارائه شده است، بکار برد. اعمال این قوانین برای تعیین اعداد اکسایش ترکیبات معدنی محکی از اظهارات فوق است.عدد اکسایش یونهای تک اتمی‌ ، همانند بار آن یونها است.



تشخیص نقطه پایانی با استفاده از شناساگر ها :

سه نوع از شناساگر ها برای تشخیص نقطه پایانی تیتراسیون های کاهشی استفاده می شود. بعضی از تیترانتها، مانند ، در حالت اکسایش و کاهش در محلول رنگ های کاملاً متفاوتی دارند. محلول کاملاً ارغوانی می باشد، در محلول های اسیدی، به شکل کاهش یافته آن، ، بی رنگ است. هنگامی که به عنوان تیتران اکسید کننده استفاده می شود محلول بی رنگ باقی مانده تا اولین قطره اضافه به محلول اضافه شود اولین حالت و طنین ماندگار رنگ ارغوانی نشانه رسیدن به نقطه پایانی است.
بعضی از مواد حالت اکسید و یا کاهش نمونه را تشخیص و معلوم می کنند. برای مثال، نشاسته با تشکیل کمپلکس آبی تیره می دهد که می تواند به عنوان علامتی برای حضور اضافه باشد (تغییر رنگ. بی رنگ به آبی)، یا تکمیل یک واکنش که در آن مصرف می شود. (تغییر رنگ: آبی به بی رنگ) مثال دیگری از شناساگر های خاص تیوسیانات است که تشکیل یک کمپلکس محلول قرمز رنگ ، با می دهد. مهمترین خاصیت شناساگر این است که نباید در واکنش احیا رسوب کنند و در حالت اکسایش و کاهش تغییر رنگ متفاوتی از خود نشان دهند. نیم واکنشی که باعث تغییر رنگ یک شناساگر اکسایش یا کاهش می شود به صورت زیر است:
اگر فرض کنیم که وقتی تغییر رنگ شناساگر از حالت به رخ می دهد. که نسبت غلظت های آن از تا باشد معادله به صورت زیر در می آید.
یک بار به جای و بار دیگر می گذاریم
کاربرد های عملی: یکی از کاربرد های عملی یدومتری است کهازتیوسولفات برای اندازه گیری مقدار ید آزاد شده طبق واکنش زیر استفاده می شود:
تیتراسیون های اکسید – احیا برای آنالیز گستره وسیعی از آنالیز های معدنی استفاده می شوند که کاربرد هایی در بهداشت عمومی، محیط زیست و آنالیز های صنعتی دارد. یکی از مهمترین کاربرد های این نوع واکنش ها، ارزیابی مقدار کلریناسیون منابع تعیین آب می باشد که به وسیله تعیین مقدار کلکلر باقی مانده در آب به دست می آید و در آن ازقدرت اکسید کنندگی کلر برای اکسید کردن به استفاده می شود مقدار به وسیله تیتراسیون برگشتی با تعیین می گردد. که شناساگر آن N و N – دی اتیلن – P – فنیلن دی آمین و (DPD)می باشد که تغییر رنگ آن به قرمز می باشد. دیگر کاربرد این نوع واکنش ها، اندازه گیری مقدار اکسیژن حل شده می باشد در عملیات های آب و پساب کنترل اکسیژن حل شده برای اکسیداسیون هوازی مواد زائد لازم می باشد.

اگر مقدار اکسیژن حل شده به زیر نقطه بحرانی برسد. باکتری های هوازی با باکتری های غیر هوازی جا به جا می شوند و اکسیداسیون مواد زائد آلی تولید گاز های نامطلوب می کنند.
از دیگر استفاده این واکنش ها برای تعیین آنالیت های آلی است که مهمترین آن ها اندازه گیری COD در آب و پساب ها می باشد. COD عبارت است ازاندازه گیری مقدار اکسیژن برای کامل کردن اکسیداسیون همه مواد آلی در نمونه به و آب.COD به وسیله رفلاکس نمونه در حضور مقدار اضافی به عنوان عامل اکسید کننده تعیین می گردد.
به طور کلی عوامل اکسید کننده مانند ، ، و استفاده می شود برای تیتر کردن آنالیت هایی که در حالت احیا خود موجود باشند.

اگر آنالیت در حالت اکسایش باشد می توان آن را به وسیله یک عامل احیا کننده کمکی احیا کرد و سپس با تیتران های اکسید کننده تیتر کرد.



عوامل خطا:

1)خطا در خواندن مقدار حجم مصرف شده (خطای دید)

2)خطا در برداشتن محلول های شیمیایی

3)خطا در توزین مواد شیمیایی

4)خطا در ناسالم بودن مواد شیمیایی

5)خطا در تشخیص نقطه پایانی (همان دلیلی که برای اضافه کردن چسب نشاسته ذکر کردم )













نتیجه گیری:

در آزمایش یدومتری حتما باید از چسب نشاسته استفاده کنیم و دلیلش این است که در صورت استفاده نکردن باعث خطا در نتیجه آزمایش می شود زیرا هنگامی که محلول بی رنگ می شود فکر می کنیم که تیتراسیون به پایان رسیده است اما چنین نیست . زیرا چشمانمان تا یک اندازه ای می تواند تغییر رنگ را ببیند پس به آن چسب نشاسته اضافه می کنیم تا تغییر رنگ را بهتر مشاهده کنیم و نتیجه دقیق تری از آزمایش بدست آوریم.

در هنگام اضافه کردن چسب نشاسته محلول رنگ آبی پر رنگ به خود می گیرد و ما تیتراسیون را تا بی رنگ شدن محلول ادامه می دهیم.(در چنین حالتی آزمایش به پایان می رسد.)
 

S H i M A

کاربر فعال تالار شیمی
کاربر ممتاز
سلام به همه دوستان لطفاً اگه کسی گزارش کار در رابطه با موضوعات زیر داره بهم بگه خیلی نیاز دارم:
اندازه گیری کلسیم و منیزیم توسط E.D.T.A (سختی آب)
اندازه گیری NaHCO3 و Na2CO3 در یک محلول
سنجش حجمی آهن توسط پرمنگنات سدیم
محلول های سنجیده در واکنش های رسوبی
سنجش یون کلرور بطریقه ی ولهارد
تیتراسیون های اکسایش-کاهش ( یدومتری )
گراویمتری ( وزن سنجی رسوب )

واقعاً فوریه لطف میکنید.



اندازه گیری NaHCO3 و Na2CO3 یک محلول

اندازه گیری کلسیم و منیزیم - توسط E.D.T.A (سختی آب)

گراویمتری (وزن سنجی رسوب)

اندازه گیری حجمی منیزیم (توسط E.D.T.A)

سنجش حجمی آهن (توسط پرمنگنات سدیم)

محلولهای سنجیده واکنشهای رسوبی

تیتراسیون اسید و باز

تیتراسیون های اکسایش-کاهش (یدومتری)

سنجش یون کلرور (ولهارد)




 

S H i M A

کاربر فعال تالار شیمی
کاربر ممتاز

دانلود دستور کار آزمایشگاه شیمی تجزیه 1 (مهندس حاجی پور)

دریافت

پسورد: kimiagari.ir
 

S H i M A

کاربر فعال تالار شیمی
کاربر ممتاز

دانلود دستور کار آزمایشگاه شیمی تجزیه



این فایل شامل:


فصل اول: نمونه برداری،محاسبه و خطا

فصل دوم: تشخیص نوع فلزها (گروه اول و دوم جدول تناوبی) در شعله

فصل سوم: شناسایی برخی از کاتیون ها و آنیون های مشهور به کمک شناساگر مناسب

فصل چهارم: استاندارد کردن محلول ها و سنجش حجمی اسید-باز

فصل پنجم: تعیین PH محلول چند ترکیب که هیدرولیز می شوند و تهیه ی محلول تامپون و کاربرد آن

فصل ششم: قابلیت حل شدن و رسوب گیری

فصل هفتم: سنجش های حجمی رسوبی (آزمایش مور)

فصل هشتم: تعیین سختی کل و موقت آب

فصل نهم: جذب برخی مواد حل شده و بعضی از گازها به وسیله زغال فعال

فصل دهم: سنجش های حجمی اکسایش-کاهش (1-روش پرمنگنات 2-روش دی کرومات)

فصل یازدهم: سنجش های حجمی اکسایش-کاهش (3-یدی سنجی و یدو سنجی (روش های ید))

فصل دوازدهم: تشکیل یک پیل و اندازه گیری نیروی محرکه ی آن و اثر غلطت بر نیروی محرکه ی پیل ، بررسی باتری اتومبیل و باتری معمولی

فصل سیزدهم: الکترولیز از نظر کمی و کیفی

فصل چهاردهم: آبکاری با توجه به ساختار الکترولیت

فصل پانزدهم: PHسنجی

فصل شانزدهم: رسانایی سنجی

فصل هفدهم: اسپکتروفتومتری

تهیه محلول شناساگر
 

پیوست ها

  • Analytical Chemistry LAB .rar
    4.9 مگایابت · بازدیدها: 8

fa7alveh

کاربر ممتاز تالار شیمی
واکنش مس با نیتریک اسید (reaction of copper with nitric acid)

واکنش مس با نیتریک اسید (reaction of copper with nitric acid)





[FONT=&quot]Cu[SUB](s)[/SUB] + 4HNO[SUB]3(aq)[/SUB] Cu(NO[SUB]3[/SUB])[SUB]2(aq)[/SUB] + 2NO[SUB]2(g)[/SUB] + 2H[SUB]2[/SUB]O[SUB](l

[/SUB][/FONT]
رنگ سبز اولیه به خاطر وجود مس در غلظت بالا ی یون نیترات اسید است. همانطور که آب اضافه می شود، یون نیترات آن را جابجا می کند و تولید رنگ آبی مشخصی می کند.





آزمایشگر ها می توانند با استفاده از سری الکتروشیمیایی برای پیش بینی نتیجه واکنش های ترکیبی نیم سلول ها (از کتاب درسی معتبر) به توضیح چگونگی واکنش منیزیم یا مس با اسید هیدروکلریک یا اسید نیتریک را انجام دهند.






File Size : 8.8 MB

DOWNLOAD
[FONT=&quot][/FONT]

 

termah

مدیر بازنشسته
گزارش کار آزمایشگاه شیمی تجزیه 1



1- تیتراسیون اسید وباز

۲- تیتراسیون های رسوبی (موهر)

۳- تیتراسیون های اکسایش وکاهش

۴- اندازه گیری یون کلسیم و منیزیم وسختی آب

PH -۵ متری

۶- هدایت سنجی

۷- پتانسیومتری

۸- استاندارد کردن پرمنگتان واندازه گیری آب اکسیژنه (منگانومتری)

۹- پایدار کردن حالت اکسیداسیون در ترکیبات (تهیه کلرو مس یک ظرفیتی)

۱۰- اندازه گیری یون کلرید در آب

۱۱- تیتراسیون اکسایش کاهش ( یدومتری )

۱۲- گراویمتری

 

simin0055

عضو جدید
سلام دوستان عزیز
من رشته تحصیلیم شیمی نیست ولی نیاز به گزارش کار این آزمایش تیتراسیون دارم.میشه خواهش کنم لطفا ببینید این آزمایش رو و به من توضیح بدهید که چطوری انجامش بدم و گزارش کارش رو چطوری بنویسم و محاسباتش چی هست ؟

تعیین میزان یون کلرید محلول در آبS-1.jpgS-2.jpg
 

Elham fs2011

عضو جدید
سلام. من جند تا سوال راجع به روش هضم dry ashing که آماده سازی نمونه برای کار با icp-oes هست داشتم.(در مورد لبنیات)کسی میتونه کمکم کنه؟
 

toghrol1

کاربر بیش فعال
تکنیک dry ashing (خاکستر سازی خشک)یکی از تکنیک های خاکستر سازی و روشی است که در آن نمونه در یک ظرف بی اثر باز قرار داده میشود و سپس جزء آلی نمونه به وسیله تخریب حرارتی در کوره های صدا خفه کن انجام میشود.دماهای خاکستر سازی نوعی در گستره 450-550 درجه سانتیگراد هستند.از منیزیم نیترات به عنوان کمک خاکستر ساز(ashing aid) استفاده میشود.البته ترجیح داده میشود نمونه قبل از ورود به کوره صدا خفه کن نیمسوز شود.که این کار (نیمسوز شدن)با استفاده از یک شعله باز انجام میشود.
 

sh69.topeak@yaho

عضو جدید
باسلام به دوستان عزیز
من رشتم برقه و سررشته ای تو شیمی ندارم
خاهشا کمکم کنید
رزین اکریلیک گرونتره یا لاک اکریلیک؟
کدومشون شفافه و بزنی سنگ سنگو براق میکنه
 

parisa.Ebrahimi

عضو جدید
سلام دوستان
من تو آزمایشگاه برا کارم احتیاج دارم که توی محصول نهایی که رنگیه درصد رنگمو ببینم چه قدره به من گفتن باید از تست خاکستر استفاده کنم اگه ممکنه منو راهنمایی کنید و دستور کار کلی این آزمایشو برام بذارید ممنون می شم.
 

Similar threads

بالا