s.1.8.1.18
ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره
-
چه سوت و کور شده اینجا!قبلا جنب وجوشش بیشتر بود....
عه!سحر جوون سلام
خوبی دوستم؟
من که هستم سر میزنم البته ذر قالب یه مهمان!
چه خبر؟
خانه ای کاش که این گونه پریشان نشود
شبی آشفته تر از شام غریبان نشود
غسل شب ناله ی شب دفن شب افسوس سحر
کاش آماج دل هیچ مسلمان نشود
یاد آن غسل که از پهلوی زهرا خون ریخت
خون فرق علی انگار که درمان نشود
نیمه شب گوشه ی تابوت به دوش حسنین
بی علی مشکل تشییع که آسان نشود
کوفه از اشک یتیمانه به خود می لرزد
بعد از این کاش گرفتار یتیمان نشود
مردم کوفه سر عهد بمانند اگر
طعمه ی سنگدلان معجر نسوان نشود
نزد این سنگ دلان سنگ زدن آسان است
کاش در شهر شما آینه مهمان نشود
نخل ها از غم هجران علی خم شده اند
چاه ها شاهد آن ناله ی سوزان نشود
اولین روز حسن بهر امامت چه گذشت
این بلا بر پسر فاطمه جبران نشود
داغ مولا شود از یوسف زهرا تسکین
ورنه جانسوزی این غصه به پایان نشود
حالا که نیست مادر من هست دخترت
حتی حسین هم به فدای تو و سرت
از مسجد مدینه که خیری ندیده ای
یادت که هست کوچه و پهلوی یاورت
دل شوره ام شبیه هراس مدینه است
رنگ کبود پر شده در دیده ی ترت
آیا زمان رفتن تو سوی مادر است؟
خیلی به یاد فاطمه ای روز آخرت
من قصد کرده ام که اگر رفتنی شدی
گیسوی خویش پهن کنم در برابرت
چه ضربه ای زدند که ای کاش می زدند
آن ضربه را به جای تو بر فرق دخترت
چه ضربه ای زدند که ابرو شکاف خورد
چه ضربه ای زدند که افتاد پیکرت
خون از بدن کنار زدن عادت من است
آن روز خون سینه و حالا سحر سرت
در شهر كوفه غصه ی مرد غریب را
مرهم نهاده تیغ دل بی شكیب را
مردم دوای درد علی دست فاطمه است
از پیشِ بسترش ببرید این طبیب را
بشكسته پر، دیدن بشكسته پر رود
این گونه بهتر است ببیند حبیب را
میخ در و گذر و مادر و پسر
اذكار روضه اند دل بی شكیب را
انا الیه راجعون علی می رسد به گوش
دیگر نیاز نیست ناله ی امن یجیب را
خیلی سفارش ایتام را نمود
حتی شفارش آن نانجیب را
این روز آخری همه ی خانه را گرفت
ذكر حسین حسینِ ویُ و بوی سیب را
وقتی حسین را به ابوفاضل اش سپرد
ماندم كه چیست حكمت كار عجیب را؟
در علقمه كه علمدارمان فتاد
برنی زدند حضرت شیب الخضیب را
باز امشب منادی کوفه، از امامی غریب می خواند
گوشه ی خانه دختری تنها، دارد اَمن یجیب می خواند
چادر پُر غبار مادر را، سر سجاده بر سرش کرده
بین سر درد امشب بابا، یاد سر درد مادرش کرده
آه در آه، چشمه در چشمه، متعجب زبان گرفته! پدر
خار درچشم، اُستخوان به گلو، در گلوم اُستخوان گرفته پدر
آه بابا به چهره ات اصلاً،زخم و درد و وَرم نمی آید
چه کنم من شکاف زخم سرت، هر چه کردم به هم نمی آید
باز سر درد داری و حالا، علت درد پیکرم شده ای
ماه «اَبرو شکسته» باباجان، چه قَدَر شکل مادرم شده ای
سرخ شد باز اَز سر این زخم، جامهٔ تازه تنت بابا
مو به مو هم به مادرم رفته، نحوه راه رفتنت بابا
پاشو اَز جا کرامت کوفه، آن که خرما به دوش می بردی
زود در شهر کوفه می پیچد، که شما باز هم زمین خوردی
دیشب اَز داغ تا سحر بابا، خواب دیدم وَ گریه ها کردم
اَز همان بُغچه ای که مادر داد، کَفنی باز دست و پا کردم
..... -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
