خیلی
همیشه بچه بودم از دستشون شاکی بودم می گفتم خوب این چه رسمشه اینا زودتر اومدن این شعر ها را گفتن من دیگه الان اینا را بگم می شه تکراری :دی
اصلا شانس نداشتم :دی
مملکتش مهم نیست غربت زدگیش هست که اصالتا بوده حالا به خاطر شرایط جوی بیشتر نمایان شده :دی
به جاش من اندر بزرگراه ها می رانم و می تازم
به همه چیز و هیچی
درس (هنوز شروع نشده ولی می شه از الان غرش را زد که :دی ) ، کار، قسط دوندگی، زن ، بچه خرج همه اینا همه خوب بعدا اضافه می شه که جا داره از الان شروع به تمرین کنم برای غر زدنش :دی