کوچک که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را
از نگاهش می توان خواند
اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمیفهمد
و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم
سکوت پر بهتر از فریا دتو خالیست
دنیا را ببین...بچه بودیم از اسمان باران می امد
بزرگ شده ایم از چشمهایمان می اید
بچه بودیم دل دردها را به هزار ناله می گفتیم همه می فهمیدند
بزرگ شده ایم درد دل را به صد زبان به کسی می گوییم...هیچ کس نمی فهمه