یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی
آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ
ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت
را حکمت
یلدا، دختر سیاه موی بلند بالا، یادگار نام وطن میوه پائیز ایران و عروس زمستان، در راه است او را بر سفره مهر بنشانیم و با نسل فردا پیوندش دهیم ایرانی بودن را فراموش نکنیم. یلدا مبارکباد
از روزی که تو اومدی چقدر می ترسم که تو هم باشی یه مشت دروغ تورو جونه ستارها نایی ندارم بشکنم اگه نمیخای بمونی بگو دلم رو بکنم اگه می خوای بازی کنی تورو خدا بزار برم