سرنوشت خویش را باور کن
که باری توان نهفته ی تست
و نرم می شکفد
و زندگی را از آن دست می آراید که تو می خواسته ای
عقاب فاتحه قله های زندگی باش
و مسافر صبور دشت های بی کران آن
وهم بدین سان است که کار و زندگی معنای اصیل خویش را باز می یابند
و گل بوته های تلاش تو به گل می نشیند
به دره های احساس خویش سفر کن
که در آنجا کسی را جز خویشتن " خود" باز نمی بینی
ولحظه ها را غنیمت شمار
و آنان را بنیاد دنیایی کن
هریک به فراخور خویش
و هرگز نومید وار از فراز صخره های سخت زندگی آینده را نظاره مکن
با ایمان به توان خویش از آن میانه راهی بگشا به دنیای زیبای فرداها