من یه راه حل موقت سراغ دارم که بدک نیست اما واسه من که موقت بود
به تو هم میگم
بزن به در دیوونگی ، برو دنبال دوستات با هم برین بچرخین ، اصلا فکر درس و پروژه و اینده و ... رو نکن ( این 3تا نقطش مهم بود که خودت باید بگیری دیگه )
یا مثل من برو خونه عمع یا خاله ( خلاصه فامیل ) ، اینا به من یه ارامشی میدن که کم میشه از دوستا بدست اورد .
خلاصه خودتو رها کن اتوسا
اما راه حل کلی تر اینه که کلا نگرشتو به زندگی و ادمهای اطرافت تغییر بدی
یعنی یه جور دیگه ببینیشون
سعی کنی همه رو دوست داشته باشی
کلا اینو میخوام بگم که زندگی رو سخت نگیری .
میدونی بدیه نت چیه ؟
که یکی نیست کنترلم کنه زیاد حرف نزنم منم که بیفتم رو دور اگه کسه ترمز نکشه یه کله میرم
منو به خاطر این سبکسریام ببخش دیگه زیاد افکار چرند خودمو بیان میکنم