پروردگارا !
مرا به که وا می گذاری،به خویشاوندی که پیوند محبت را می گسلد،یا بیگانه ای که با من خشم می راند،یا آنان که ضعف و عجز مرا می طلبند،یا به آنان که مرا خوار می شمارند و حال آنکه تو خدای منی و رشته سرنوشتم در چنگ توست..! از غربت و تنهایی و دوری از خانه ام و خواری ام در چشمان کسی که وی را بر من مسلط گردانیده ای ، به درگاه تو شکایت می آورم...!!!
بارالهی ! بر من خشم مگیر که اگر تو بر من خشم نیاوری ، مرا ز غیر تو باکی نیست و مگر نه اینست که فراخناک لطف و عافیت تو مرا کافی است !!