چه قشنگه شعرت :
به نام ستاره شب تاریکم
یک شب خوب تو آسمون
یک ستاره چشمک زنون
خندیدو گفت کنارتم تاآخرش تا پای جون
ستاره ی قشنگی بود آروم وناز ومهربون
ستاره شد عشق منو منم شدم عاشق اون
اما زیاد طول نکشیدعشق منو ستاره جون
ماهه اومد ستاره رو دزدید و برد نامهربون
ستاره رفت بارفتنش منم شدم بی همزبون
حالا شبا به یاد اون چشم می دوزم به آسمون...