این روزها
پروانه شدن هم
دردم را دوا نمی کند
بگذار در پیله ام بمیرم...
پروانه شدن هم
دردم را دوا نمی کند
بگذار در پیله ام بمیرم...
-
مي خواهم از باهم بودن حرف بزنم ميخواهم از با تو بودن بگويم از اينكه
چه لذتي داره گرفتن دست گرم تو غرق شدن در نگاه مهربانت.
كاش ميپرسيدي دل من دلتنگ كيست يا كه اين شوري اشكم بهر چسيت... در كنار خاطرات خوب تو كاش بودي تا بداني جاي خالي مال كيست....
کژال ام همیشه نوشته های نابت گرمی بخش روح رنجورم بوده و هست...
ممنون همیشه دست خطی برایم به یادگـــار به نشان دوستی می گذاری....
کاش می شد سکوت غریبانه ی گنجشک های افسرده را معنا کرد...کاش می شد فریاد مظلومانه نیلوفر های مرداب را شنید... کاش می شد اندیشه و احساسم را به دست پیچکی بسپارم تا به هر کجا که می خواهند سر بکشند.... از تکرار ناقص خاطره ها , از تلاش بیهوده برای رفتن و نرسیدن مثل دو خط موازی خستم...
حــــــرف تــــــو که میشــــــود
مــــــن
چقــــــدر ناشیانه,
...
ادعــــــای بی تفاوتــــــی میکــــــنم!
آدم های ساده را دوست دارم !
همان ها که بدی هیچکس را باور ندارند
همان ها که همیشه برای همه هستند !
همان ها که بوی ناب " آدم " می دهند
همان هایی که به چشم من شبیه اند به تو...
سلام....
ممنن کژال جان که همیشه به یادم هستی...
منم به یادتم اگر بعضی اوقات برایت ÷یامی به یادگار جا نمی گذارم تنها دلیلش شاید نلرزاندن دلم باشد....
تو هم فکر می کنی پشت سر هر معشوقی خدا ایستاده است؟
بیعضی اوقات دلم می خواهد بروم... اما افسوس که نمی دانم چطور؟
ممنون از حضور گرمت...
کژال حوا کجاست؟
که دوباره سیب بچیند... من خسته شده ام شاید از اینجا هم بیرونمون کنند.
سلام مهربانم...
کژال عزیزم ممنونم برای نوشته های نابت...
باور کن وقتی می بینم نوشته ای آنهم با دنیایی از احساس نمی توانم چیزی نوگویم...
فقط آرام نشستم و بارها و بارها خواندم دل نوشته ات را...
آرامش کلامت ستودنیـــــــست....
همیشه گفته ام:
به سرنوشت بگویید : اسباب بازیهایت بی جان نیستند...
آدمند...
می شکنند!!
آرامتر!!
ممنون به یادم هستی... ممنون عزیزم...
کژال کجاست دیاری که دیار هیچکس نیست؟!
می دونی این روز ها به شــــــدت احساس تنهایی و بی کسی می کنم...
طوری که عاجزم از نوشتن دردهایم...
عاجز...
ممنون از دست نوشته ی زیبایت....
مثل همیشه با معنی و زیبا بود...
سکوت پیشه میکنم در مقابل آرزوی برباد رفته ام
آرزویی که خاک خورد
روی شیشه ی قاب عکسی شکسته!
این سکوت همان آه من است
زمانی که زانو بغل کرده ام
و باران مهمان نگاه خیسم شاهد هق هق من است.
چیزی نیس بگویم.
دل دگر نایی ندارد.
شب هر دم از من شبناک پر میکشد تا شنود راز درونم را
اینکه باید آرام شد در پس تکرار لحظه های آشنایی تا دگر بار
سرداد آواز عشق را که دلم بی تو خراب خواب آشناییست.
تو مرا یاد کنی یا نکنی....
باورت گر بشود گر نشود....
حرفی نیست...
اما............
نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست....
سلام...
خوبی کژال جان...
حق داری من رو ببخش... کژال باورت نمی شه همیشه یادم میاد گذشته تلخم رو.... انگار معیار سنجشم شده...
راستی خوبی؟ بیخبری .. نگو نمی پرسه....
کژال آوتارت رو خیلی دوست دارم...
یه جورایی مهربان هستش...
ممنون به یادمی...
نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست....عرض سلام خدمت دوست عزیز
میثم هستم از شوش دانیال
دارای لیسانس رشته کامپیوتر از دانشگاه دولتی اصفهان
آمادگی همکاری در زمینه علمی را دارم
با سپاس
سلــــام....
کژال شاید نبوده ام ... شاید بیخبر بوده ام اما شک نکن هرگز فراموشت نکرده ام... هرگز...
دیروز که دفتر دردهایم را داشتم می خواندم نشانی از تو یافتم...
راستش فکر می کردم فراموشم کرده ای...
اما .....
دفتر دردهایم رو می نویسم اما......
کژال چی شد یاد من افتادی؟
منم فراموشت نکرده ام و نمی کنم هرگز.... این رو جدی میگم...
خوشحالم که هستی... واقعا خوشحالم...
سلام سلام سلام
ئمان گشت كورديم هو زوان هو كيش
همدليم ئگر لاچو گراني
[IMG][IMG][IMG]
سلام. عزیز اهل کجایی شما؟
سلام.کجایی> در چه حالی؟
نه واسه من كه باز نمي شه....
شايد بايد يه جايي رو فعال كنم...
حالا چي هست؟
سلام...
چطوري؟؟
اين ضربدرا چيه واسم گذاشتي نكنه شلوغي كردم؟؟!!!! -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
