قسمت سوم
مثلا: بودن یک چیز باید اثبات بشه تا ما بگیم هست، اگه ادعا کنن که دمپایی هست در کهکشان آندرومدا که کسایی رو که کفش میپوشن نفرین میکنه! من نمیگم چون دلیلی برضدش نداریم پس هست.
البته شاید بگید خدا با دمپایی فرق داره-که داره!- و شواهدی براش هست. من میگم خوب اگه ثابت شده که هست پس هست. اما اگه ثابت نشده که هست پس احتمالا نیست. بگذریم.
اگه به کسی با عقلش (نه راههای دیگه) ثابت بشه خدایی هست که عادله و رحیمه و رحمانه و ..... ،چه بهتر. با اطمینان زندگی کنه و لذتشو ببره.
اما اگر به این نرسید باید مثل مرد با ترسها و ناکامی ها مبارزه کنه.
البته این ترسها به مرور زمان کمتر و کمتر میشه.
وقتی که امیدت رو به جاودانه بودن از دست میدهی، دقایق برایت ابدی میشوند.
امیدوارم با تفکری انتقادی و با شجاعت، حق جو باشید