هرچند نشد ما را هم صحبتیت یک دم / از شوق وجود تو شادیم به دل هر دم
قانون بقای عشق سریست طرب انگیز / هرکس که ز سر آگه، فارغ ز بلای غم
هر کس که تو را خواهد از غیر رها باشد / زیرا که تو بی مثلی ای پادِشه عالم
گفتم ای دل، غم مخور از بی وفایی های یار / رَسم دنیا این بُوَد، بر رسم دنیا صبر دار
گفت دل، غم خوردنم از بی وفایی ها نبود / آنچه آتش می زدی بر من، فراغ یار بود
آری از دوریش ما را دردهاست / کی شود روز وصالش، با خداست