عجب...
نشستم کتابی از نیچه رو خوندم. مقدمه ش حدود هفتاد صفحه ای میشد. فکرم خیلی درگیر بود و ذهنم داغون. نتونستم ادامه بدم چون تو اون مقطع کمی برام سنگین بود. الآن که فکر می کنم این قضیه هایی که من بهشون ربط پیدا می کنم با این رشته قشنگ! از همه کتاب های نیچه و انیشتین سنگین تره!
راه فراری هست؟!