مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل اوردش خون بجوش

 

[sisah]

شد حظ عمر حاصل گر زان که با تو ما را
هرگز به عمر روزی روزی شود وصالی

آن دم که با تو باشم یک سال هست روزی
وان دم که بی تو باشم یک لحظه هست سالی

 

[russell]

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هر چند درین عهد خریدار ندارد

 

[محـسن ز]

ذشمن خاکست وهم با خاک میگیرد قرار
عاشق آبست ولیک از آب میجوید کران

 

[sisah]

نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین
عقل و جان را بسته زنجیر آن گیسو ببین

عیب دل کردم که وحشی وضع و هرجایی مباش
گفت چشم شیرگیر و غنج آن آهو ببین

 

[russell]

نظير دوست نديدم اگر چه از مه و مهر
نهادم آينه‌ها در مقابل رخ دوست

 

[محـسن ز]

تا کی به تمنایی وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[sisah]

هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم

شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منتهای همت خود کامران شدم

 

[russell]

میروم خسته وافسرده و زار سوی منزاگه ویرانه خویش

به خدا میبرم از شهر شما این دل خسته و دیوانه خویش

 

[محـسن ز]

شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت

 

[sisah]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست
بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم

 

[محـسن ز]

من از ان حسن روز افزو که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون ارد زلیخا را

 

[sisah]

آه کز طعنه بدخواه ندیدم رویت
نیست چون آینه‌ام روی ز آهن چه کنم

برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر
کارفرمای قدر می‌کند این من چه کنم

 

[محـسن ز]

ما را نه غم دوزخ نه حرص بهشت است
بردار زرخ پرده که مشتاق نگاهیم

 

[sisah]

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

 

[محـسن ز]

من نگویم که کنون باکه نشین وچه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک وعاقل باشی

 

[sisah]

یاد باد آن کو به قصد خون ما
عهد را بشکست و پیمان نیز هم

دوستان در پرده می‌گویم سخن
گفته خواهد شد به دستان نیز هم

 

[محـسن ز]

من که از آتش دل چون خم می در جوشم
مهر بر لب زده خون میخورم وخاموشم
قصد جان است طمع در لب جانان کردن
تو مرا بین که در این کار بجان میکوشم

 

[sisah]

مدد از خاطر رندان طلب ای دل ور نه
کار صعب است مبادا که خطایی بکنیم

سایه طایر کم حوصله کاری نکند
طلب از سایه میمون همایی بکنیم

شب بخیر

 

[محـسن ز]

من که میدانم شبی عمرم به پایان مرسد
نوبت خاموشی من سهل وآسان میرسد
شب خوش

 

[Behrooz79]

و اما حافظ...........

و اما حافظ...........

من که میدانم شبی عمرم به پایان مرسد
نوبت خاموشی من سهل وآسان میرسد
شب خوش

سلام، صبح دوستان به خیر..........

دلق حافظ بچه ارزد به مِيَش رنگين کن

وآنگهش مست و خراب از سر بازار بيار

 

[ghisoo_tala]

روزی که مرا بر گل رویت نظــــــر افتاد
احساس نمودم که دلم در خطر افتاد​

تا چشم من افتاد به گلبرگ جمالت
زیبایی گلهای بهار از نــــظر افـــــتاد​

 

[Behrooz79]

روزی که مرا بر گل رویت نظــــــر افتاد
احساس نمودم که دلم در خطر افتاد
تا چشم من افتاد به گلبرگ جمالت
زیبایی گلهای بهار از نــــظر افـــــتاد​

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوهای کرد رخت دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد

 

[sanaz950]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[Behrooz79]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

مردان خدا پرده پندار دریدند
یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند
کوتاه نظر غافل از آن سرو بلند است
کاین جامه به اندازه هر کس نبریدند


​

 

[2sadaf2]

دهد یاد ار نیک بینی به گلشن
بهار از وصال و خزان از جدائی

 

[comudf]

دهد یاد ار نیک بینی به گلشن
بهار از وصال و خزان از جدائی

یک حمله دیگر برسان باده که مستی
در عربده ویران شده دستار در آمد
مولانا

 

[2sadaf2]

در چنین عهدی که نزدیکان ز هم دوری کنند
یاری غم بین که از من یک نفس هم دور نیست

 

[comudf]

در چنین عهدی که نزدیکان ز هم دوری کنند
یاری غم بین که از من یک نفس هم دور نیست

تو به تقصير خود افتادي ازين در محروم / از كه مي نالي و فرياد چرا مي داري

 

[maryam bano]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگام
تلاجن سایه ها رنگ سیاهی