manwolf
عضو جدید
که لانه " یکی از غذاهای سنتی منطقه کردستان است که با آغاز فصل بهار در سفره مردم کرد قرار می گیرد. این غذای خوشمزه و بسیار ساده فقط با استفاده از مقداری " پیازچه " یا " پیچک " و نان پخته شده بر روی " ساج " مخصوص درست می شود.درست کردن این غذا اغلب به صورت خانگی و در میهمانی های فامیلی رواج دارد که معمولاً آن را با روغن حیوانی و یا کره چرب می کنند و همراه با دوغ مصرف می کنند.
دانوله ، کفته‌شۆربا ، دۆخه‌وا ، شیره‌وا ، ترخێنه ، دۆینه ، که‌شکه‌کین ، نیسکێن ، پرپۆڵه ، شۆربا ، سایله ، پیازاو ، ھه‌ڵوژاو ، ماشێن ، بۆریاو ، گونێنه‌ورۆن ، یاپراخ ، قبوڵی ، په‌ڕشه ، بڕوێشێن ، سڵقاو ، له‌تکاو ، فڕوجاو ، قه‌یسیاو ، قه‌یماخ ، شلکێنه ، ، کولێره‌گاڵگاڵی ، ناوساجی ، نان ساجی و... .
عمده‌ترین خوراک در میان کردان عبارت است از:
دوغه‌وا یا آش دوغ (دوغ‌با): که در آن کوفته ریزه هم مى‌ریزند و از نخود، کمى سبزى خشک شده با برنج و بلغور تشکیل مى‌شود.
ساوار: که از گندم جوشانده و خشک و آرد شده با افزودن کره مى‌پزند.
گردول: خوراکى است که از برنج یا ارزن پخته شده در دوغ، با افزودن مغز گردو و گیاهان معطر درست مى‌شود.
شله گنیم: با گندم خرد شده (مره‌که) و گوشت قورمه و کره مى‌پزند.
دوغین یا آش گزنه: که از گندم و جو پخته شده در دوغ (هیزان) همراه با گیاهان معطر مانند پونه، کاکوتی، از گزنه و برگه شلغم تهیه مى‌شود.
گرماو: این خوارک نیز مخصوص خانواده‌هاى فقیر و عبارت از بلغور (مره‌که) آب‌پز است.
رشته‌پلو: پلویى است آمیخته با رشته‌اى از خمیر گندم که قبلاً سرخ شده و در مشک نگه‌دارى مى‌شود. این پلو بدون خورشت خورده مى‌شود.
یک آبه: که از برنج و قورمه و پیاز داغ تهیه مى‌شود.
.آش کردى یا پرشتین: که با گندم خیسانده‌اى که خشک و بلغور شده تهیه مى‌شود
از دیگر غذاها و خوراک های متنوع محلی کردستان می توان به این موارد اشاره کرد:
دانوله ، کفته‌شۆربا ، دۆخه‌وا ، شیره‌وا ، ترخێنه ، دۆینه ، که‌شکه‌کین ، نیسکێن ، پرپۆڵه ، شۆربا ، سایله ، پیازاو ، ھه‌ڵوژاو ، ماشێن ، بۆریاو ، گونێنه‌ورۆن ، یاپراخ ، قبوڵی ، په‌ڕشه ، بڕوێشێن ، سڵقاو ، له‌تکاو ، فڕوجاو ، قه‌یسیاو ، قه‌یماخ ، شلکێنه ، ، کولێره‌گاڵگاڵی ، ناوساجی ، نان ساجی و... .
مردم کردستان به دلیل شیوه معیشت مبتنى بر دام‌داری، زراعت، باغ‌دارى و زنبورداری، از گیاهان طبیعى خوراکى مانند قارچ، کرفس، کنگر، ریواس، خوژه و ... به هر دو صورت تازه و خشک کرده، بسیار استفاده مى‌کنند. الگوهاى غذایى و مواد تشکیل‌دهندهٔ آن در میان کردها بسیار ساده و از موادى تشکیل مى‌شود که در دسترس خانوارها قرار دارد.
از پنیر ممتاز کوهستان‌هاى کردستان، شیر، عسل، درختان گردو و انجیر آنجا و اشتغال مردمان به نگه‌دارى گوسفند اصطخری در قرن چهارم هـ.ق سخن گفته است.
از پنیر ممتاز کوهستان‌هاى کردستان، شیر، عسل، درختان گردو و انجیر آنجا و اشتغال مردمان به نگه‌دارى گوسفند اصطخری در قرن چهارم هـ.ق سخن گفته است.
عمده‌ترین خوراک در میان کردان عبارت است از:
پلو: که به صورت کته یا شله‌برنج با گوشت پخته مى‌شود.
دوغه‌وا یا آش دوغ (دوغ‌با): که در آن کوفته ریزه هم مى‌ریزند و از نخود، کمى سبزى خشک شده با برنج و بلغور تشکیل مى‌شود.
ساوار: که از گندم جوشانده و خشک و آرد شده با افزودن کره مى‌پزند.
گردول: خوراکى است که از برنج یا ارزن پخته شده در دوغ، با افزودن مغز گردو و گیاهان معطر درست مى‌شود.
ترخینه: عبارت از برنج یا گندم پخته همراه با ادویه و ترشى است.
شله گنیم: با گندم خرد شده (مره‌که) و گوشت قورمه و کره مى‌پزند.
دوغین یا آش گزنه: که از گندم و جو پخته شده در دوغ (هیزان) همراه با گیاهان معطر مانند پونه، کاکوتی، از گزنه و برگه شلغم تهیه مى‌شود.
هتیمچه: با گوشت گوسفند، حبوبات و سبزى درست مى‌شود.
شل کینه: ترکیبى از آرد، شیر، تخم‌مرغ و شکر است.
شوروا: غذایى مخصوص تهیدستان و فقرا است و از برنج، ارزن یا عدس آب‌پز تهیه مى‌شود.
گرماو: این خوارک نیز مخصوص خانواده‌هاى فقیر و عبارت از بلغور (مره‌که) آب‌پز است.
رشته‌پلو: پلویى است آمیخته با رشته‌اى از خمیر گندم که قبلاً سرخ شده و در مشک نگه‌دارى مى‌شود. این پلو بدون خورشت خورده مى‌شود.
. رشته‌رون یا رشته روغن: که عبارت از رشته سرخ و پخته شده در دوغ است
یک آبه: که از برنج و قورمه و پیاز داغ تهیه مى‌شود.
.آش کردى یا پرشتین: که با گندم خیسانده‌اى که خشک و بلغور شده تهیه مى‌شود
شلغم ترش یا شلغم باغى: که از نخود، لوبیا، گردو و برگه زردآلو تهیه مى‌شود.
کلانه: که ترکیبى از نان و پیازچه با کره محلى است.
فرآورده‌هاى لبنى: غالباً خوراک عشایر کوچ‌نشین است و شامل پنیر، ماست، زازى (دوغ جوشانده)، لور (شیر جوشانده و بریده)، سه‌رتو.(خانه و سرشیر) و کشک است.
بریان یا کباب کردی: که در جشن‌ها و یا براى پذیرایى از میهمانان به کار مى‌رود. این خوارک به ویژه در میان دام‌داران، عشایر و شکارچیان رواج دارد. براى تهیهٔ آن بره یا بزغاله چند ماهه (کهره) ذبح شده را پوست مى‌کنند، در چند قطعه بزرگ به سیخ دراز آهنى یا چوبى مى‌کشند و روى آتش، سرخ و کباب مى‌کنند. این کباب از گوشت شکار، کبک، تیهو و سایر پرندگان شکارى نیز تهیه مى‌شود.
مرغ، کبک و تیهوى سرخ شده در روغن همراه پلو، کباب قارچ کوهی، خورش کرفس، کنگر کوهى و کنگر ماست و دلمه کوفته شور (کوفته برنجی) از دیگر غذاهاى محلى کردى است
مرغ، کبک و تیهوى سرخ شده در روغن همراه پلو، کباب قارچ کوهی، خورش کرفس، کنگر کوهى و کنگر ماست و دلمه کوفته شور (کوفته برنجی) از دیگر غذاهاى محلى کردى است
