مشاعره با شعر سعدی

دختر شرقی

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
تا کی روم از عشق تو شوریده به هر سوی

تا کی دوم از شور تو دیوانه به هر کوی
 

*setareh66*

عضو جدید
کاربر ممتاز
تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا
سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا
 

*setareh66*

عضو جدید
کاربر ممتاز
دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم
ریسمان در پای حاجت نیست دست آموز را
 

blue bee

عضو جدید
کاربر ممتاز
اکنون که بی‌وفایی یارت درست شد
در دل شکن امید که پیمان شکست یار
 

blue bee

عضو جدید
کاربر ممتاز
تا شکاری ز کمند سر زلفت نجهد
ز ابروان و مژه‌ها تیر و کمان ساخته‌ای

لاجرم صید دلی در همه شیراز نماند
که نه با تیر و کمان در پی او تاخته‌ای
 

iman.mpr

عضو جدید
اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست / مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش / خلاف رای تو کردن خلاف مذهب ماست
 

blue bee

عضو جدید
کاربر ممتاز
تا کی ای جان اثر وصل تو نتوان دیدن
که ندارد دل من طاقت هجران دیدن
 

azi20

عضو جدید
اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی

اساس هستی من زین خراب آباد است
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تو آهوچشم نگذاری مرا از دست تا آن گه[/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]که همچون آهو از دستت نهم سر در بیابانی[/FONT]​
 

salvador

کاربر فعال ادبیات
کاربر ممتاز
دوش دور از رویت ای جان جانم از غم تاب داشت

ابر چشمم بر رخ از سودای دل سیلاب داشت
 

iman.mpr

عضو جدید
درد دل دوستان گر تو پسندی رواست / هر چه مراد شماست غایت مقصود ماست
بنده چه دعوی کند حکم خداوند راست / گر تو قدم می​نهی تا بنهم چشم راست
 

gh_engineer

عضو جدید
کاربر ممتاز
درد دل دوستان گر تو پسندی رواست / هر چه مراد شماست غایت مقصود ماست
بنده چه دعوی کند حکم خداوند راست / گر تو قدم می​نهی تا بنهم چشم راست





تو را نادیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد
 

blue bee

عضو جدید
کاربر ممتاز
همه شب‌های جهان روز کند طلعت او
گر چو صبحیش نظر بر همه آفاق آید

هر غمی را فرجی هست ولیکن ترسم
پیش از آنم بکشد زهر که تریاق آید
 

دختر شرقی

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
دانی که چرا بر دهنم راز آمد

مرغ دلم از درون به پرواز آمد؟

از من نه عجب که هاون رویین‌تن

از یار جفا دید و به آواز آمد
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی
که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

قدمی که بر گرفتی به وفا و عهدِ یاران
اگر از بلا بترسی قَدَم مَجاز باشد
 

Similar threads

بالا