مناظره(گفتگو با اشعار)

[siyavash51]

رفیق یکدله . غمخوار یار باید و نیست
فغان ! چها که درین روزگار باید و نیست
دگر فریب کهن دوستان به هرزه مخور
که این شراب کهن بی خمار باید و نیست
فروختندم و ناقوس بس علاقه زدند
وزین فضاحتشان ننگ و عار باید و نیست
.
.
.
.
.
مگر به زلف تو آویزم ای امید زوال
که رشته های دگر استوار باید و نیست
فریدون توللی

در خمارستان خاموشان خروش می کجاست

ازجدایی فتنه ها برخاست شور نی کجاست

شوکت جمشید در آفاق ملک کی کجاست

«آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست

خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد»

حسین مهرآذین

 

[meddler]

در خمارستان خاموشان خروش می کجاست

ازجدایی فتنه ها برخاست شور نی کجاست

شوکت جمشید در آفاق ملک کی کجاست

«آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست

خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد»

حسین مهرآذین

هیچ آدمی شبیه به حوّا نمی شود
یوسف عزیز هست ، زلیخا نمی شود

هردفعه خواستیم فراموش هم شویم
با این گمان که می شود ، اما نمی شود

دیروزهای مانده رها را که مرده اند
امروز جان ببخش که فردا نمی شود

وقتی دروغ عشق ، بزرگ است مثل تو
نه از زبان من نه تو حاشا نمی شود

دیوانگی خوش است ولی دسترنج آن
چیزی برای روز مبادا نمی شود

زن باش ! حس مرد شدن در وجود من
جز با جنون شخص تو ارضا نمی شود




مرتضی پارسا

 

[siyavash51]

هیچ آدمی شبیه به حوّا نمی شود
یوسف عزیز هست ، زلیخا نمی شود

هردفعه خواستیم فراموش هم شویم
با این گمان که می شود ، اما نمی شود

دیروزهای مانده رها را که مرده اند
امروز جان ببخش که فردا نمی شود

وقتی دروغ عشق ، بزرگ است مثل تو
نه از زبان من نه تو حاشا نمی شود

دیوانگی خوش است ولی دسترنج آن
چیزی برای روز مبادا نمی شود

زن باش ! حس مرد شدن در وجود من
جز با جنون شخص تو ارضا نمی شود




مرتضی پارسا

ز دوردست امیدم کمی نمی کاهی

عیار فاصله ها را شکسته می خواهی

همیشه خاطره هایت نیاز پروازند

به آسمان خیالت نمی برم راهی

بیا به بام نسیم و جهان معطر کن

بخوان ترانه ی مهرت به گوش من گاهی

صدای زنگی زهره در آسمان پیچید

به موی بسته نگارت نمی زنی راهی ؟

شود که زخمه ی زخمی به عود دل بزنی

ز گوشه های نگاهت به رسم همراهی

صدای برکه به دریا نمی رسد هرگز

مگر به مهر نگاهی برآوری آهی

کرم قلاوند

 

[meddler]

ز دوردست امیدم کمی نمی کاهی

عیار فاصله ها را شکسته می خواهی

همیشه خاطره هایت نیاز پروازند

به آسمان خیالت نمی برم راهی

بیا به بام نسیم و جهان معطر کن

بخوان ترانه ی مهرت به گوش من گاهی

صدای زنگی زهره در آسمان پیچید

به موی بسته نگارت نمی زنی راهی ؟

شود که زخمه ی زخمی به عود دل بزنی

ز گوشه های نگاهت به رسم همراهی

صدای برکه به دریا نمی رسد هرگز

مگر به مهر نگاهی برآوری آهی

کرم قلاوند

...
نه ... روبروی تو بازنده اند حالا هم
قمار بازترین مردهای دنیا هم
زمین زدم ورقی را شروع شد بازی
ولی به قصد - فقط - روبروشدن با هم
اگرچه می دانستی - اگر چه می دیدم
در این مقابله جز باختن نمی خواهم
طنین قهقه ات در تبسمم می ریخت
هجوم زلزله ات در غرور گهگاهم
نمی برید چرا حکم من شروع ترا
نمی گرفت چرا بی بی ترا شاهم
سیاه و سرخ گره خورده بود و پیدا بود
جنون دست تو در تک تک ورقهاهم
در این نبرد، فقط بی بی دل ات کافیست
برای کشتن پنجاه ویک ورق باهم
بدست داشتی آن قدر دل که می لرزید
دل سیاه ترین برگه های بالا هم
...
مرا به باخت کشاندی ولی نیفتادم
به این امید که روز خداست فردا هم
شروع می شود این بازی تمام شده
اگر چه رو بکنی برگ آخرت را هم
​

 

[primrose]

فکر در دنیای بی حاصل جنون می آورد
صائب از اندیشه بسیار می باید گذشت

صائب تبریزی
​

 

[E . H . S . A . N]

جنون

جنون

فکر در دنیای بی حاصل جنون می آورد

صائب از اندیشه بسیار می باید گذشت​

صائب تبریزی​

.
ناقص است آن کس که از فیض جنون کامل نشد
در چنین فصل بهاری هر که عاقل ماند، ماند.
.
صائب تبریزی

 

[meddler]

.
ناقص است آن کس که از فیض جنون کامل نشد
در چنین فصل بهاری هر که عاقل ماند، ماند.
.
صائب تبریزی

رسید طعم بوسه ات.... لبان لیلی است و خاک
جنون به خاک میدمد... سزای گورم این نبود ؟!!

 

[primrose]

.
ناقص است آن کس که از فیض جنون کامل نشد
در چنین فصل بهاری هر که عاقل ماند، ماند.
.
صائب تبریزی

دیوانه ای که مزه دیوانگی چشید
با صد هزار سلسله عاقل نمی شود
​

 

[E . H . S . A . N]

ابروی دلدار

ابروی دلدار

دیوانه ای که مزه دیوانگی چشید
با صد هزار سلسله عاقل نمی شود​

.
عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست؟
.

 

[morteza545]

یکی خوبکردارو خشخوی بود
که بد سیرتان را نکوگوی بود

سعدی

 

[primrose]

یکی خوبکردارو خشخوی بود
که بد سیرتان را نکوگوی بود

سعدی

خار را قرب گل از بد خود نرهاند
هر که ناساز بود در همه جا ناساز است!
​

 

[primrose]

.
عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست؟
.

ولی احسان عزیز من فکر میکنم:

سر ما فرو نیاید به کمان ابروی کس
که درون گوشه گیران زجهان فراغ دارد!

​

 

[E . H . S . A . N]

گوشه نشینان

گوشه نشینان

ولی احسان عزیز من فکر میکنم:

سر ما فرو نیاید به کمان ابروی کس
که درون گوشه گیران زجهان فراغ دارد!​

.
ولی زیبا جان،من هم فکر میکنم که:
.
چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست.
.

 

[E . H . S . A . N]

خار یا گل ؟؟؟

خار یا گل ؟؟؟

خار را قرب گل از بد خود نرهاند

هر که ناساز بود در همه جا ناساز است!​

.
قرن ما شاعر اگر داشت،هوا بهتر بود
خار هم کمتر نبود از گل،بسا گلتر بود !!!!!
.

 

[siyavash51]

بس که آهنگ آید از خلق خدا

جملگی از لحن و موزونی جدا

هرکدام سازی و رقص دیگری

من خوشم با نغمه های بی صدا

کرم قلاوند

 

[primrose]

.
ولی زیبا جان،من هم فکر میکنم که:
.
چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست.
.

موافقم:

گنه از جانب ما نیست اگر مجنونیم

گردش چشم تو نگذاشت که عاقل باشیم!
​

 

[E . H . S . A . N]

گردش چشم

گردش چشم

موافقم:

گنه از جانب ما نیست اگر مجنونیم ​

گردش چشم تو نگذاشت که عاقل باشیم!​

.
.
دانی که کجا جویی، ما را به گه جستن
در گردش چشم او، آن نرگس آبستن
در دل چو خیال او، تابد ز جمال او
دل بند بدراند ،او را نتوان بستن.

 

[primrose]

.
.
دانی که کجا جویی، ما را به گه جستن
در گردش چشم او، آن نرگس آبستن
در دل چو خیال او، تابد ز جمال او
دل بند بدراند ،او را نتوان بستن.

خیال در همه عالم برفت و باز آمد

که از حضور تو خوشتر ندید جایی را
​

 

[E . H . S . A . N]

حضور

حضور

خیال در همه عالم برفت و باز آمد ​

که از حضور تو خوشتر ندید جایی را​

.
در حضور ابدی شاهد و مشهود تویی
بر ره و رهرو و بر کوچ و سفر می‌خندی.
.

 

[primrose]

.
در حضور ابدی شاهد و مشهود تویی
بر ره و رهرو و بر کوچ و سفر می‌خندی.
.

هم شاهد دیده ای و هم شاهد دل

ای دیده و دل ز نور تو گشته خجل

گویند کزین هر دو چه حاصل کردی؟

جز عشق ز عاشقان چه آید حاصل!
​

 

[E . H . S . A . N]

حاصل

حاصل

هم شاهد دیده ای و هم شاهد دل​

ای دیده و دل ز نور تو گشته خجل​

گویند کزین هر دو چه حاصل کردی؟​

جز عشق ز عاشقان چه آید حاصل!​

.
شد حظ عمر حاصل ،گر زان که با تو ما را
هرگز به عمر روزی، روزی شود وصالی.

 

[primrose]

.
شد حظ عمر حاصل ،گر زان که با تو ما را
هرگز به عمر روزی، روزی شود وصالی.

چه خوشست در فراقی همه عمر صبر کردن

اگر احتمال باشد به قیامت اتصالی
​

 

[E . H . S . A . N]

احتمال فراق و وصال

احتمال فراق و وصال

چه خوشست در فراقی همه عمر صبر کردن​

اگر احتمال باشد به قیامت اتصالی​

.
حافظ مکن شکایت گر وصل دوست خواهی

زین بیشتر بباید بر هجرت احتمالی.
.

 

[primrose]

تشکر ندارم احسان جان

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید

بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت
​

 

[eksir]

نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود
با رفیقی دو که دایم نتوان تنها بود
خاک شیراز چو دیبای منقّش دیدم
وان همه صورت شاهد که بر آن دیبا بود
​

 

[primrose]

نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود
با رفیقی دو که دایم نتوان تنها بود
خاک شیراز چو دیبای منقّش دیدم
وان همه صورت شاهد که بر آن دیبا بود
​

ما را سر باغ و بوستان نیست

هر جا که تویی تفرج آنجاست
​

 

[E . H . S . A . N]

گذشت

گذشت

تشکر ندارم احسان جان

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید ​

بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت​

.

خواهش میکنم زیبا جان؛تشکر نکرده قبولت داریم.​

گذشت از من ولی اخر نگفتی
که بعد از من به امید که ماندی ؟!!!
.

 

[E . H . S . A . N]

بهاریه

بهاریه

نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود
با رفیقی دو که دایم نتوان تنها بود
خاک شیراز چو دیبای منقّش دیدم
وان همه صورت شاهد که بر آن دیبا بود
​

.
در فصل بهار اگر بتی حور سرشت

یک ساغر می دهد مرا بر لب کشت

هر چند به نزد عامه این باشد زشت

سگ به ز من است اگر برم نام بهشت.
خیام

 

[E . H . S . A . N]

تفرج گاه

تفرج گاه

ما را سر باغ و بوستان نیست​

هر جا که تویی تفرج آنجاست​

.
وز قران خرمی با جان ما

می‌بزاید خوبی و احسان ما

قابل خوردن شود اجسام ما

چون بر آید از تفرج کام ما.

 

[meddler]

.
وز قران خرمی با جان ما

می‌بزاید خوبی و احسان ما

قابل خوردن شود اجسام ما

چون بر آید از تفرج کام ما.

بهار آمد پريشان باغ من افسرده بود اما
به جو باز آمد آب رفته ماهي مرده بود اما ؟