رباعی و دو بیتی

[EVER GREEN]

سعدی

سعدی



چون حال بدم در نظر دوست نکوست
دشمن ز جفا گو ز تنم برکن پوست

​

چون دشمن بیرحم فرستادهٔ اوست
بدعهدم اگر ندارم این دشمن دوست

 

[naghmeirani]

حافظ

حافظ

ای دوست دل از جفای دشمن درکش
با روی نکو شراب روشن درکش

با اهل هنر گوی گریبان بگشای
وز نااهلان تمام دامن درکش

 

[Mitra_Galaxy]

گر يک نفـسـت ز زندگاني گذرد
مـگذار که جز به شادماني گذرد
هشدار که سرمايه سوداي جهان
عمرست چنان کش گذراني گذرد ...

 

[naghmeirani]

سعدی

سعدی

هشیار سری بود ز سودای تو مست
خوش آنکه ز روی تودلش رفت ز دست

بی‌تو همه هیچ نیست در ملک وجود
ور هیچ نباشد چو تو هستی همه هست

 

[*زهره*]

سعدی

سعدی

روی تو به فال دارم ای حور نژاد
زیرا که بدو بوسه همی نتوان داد

فرخنده کسی که فال گیرد ز رخت
تا لاجرم از محنت و غم باشد شاد​

 

[Mitra_Galaxy]

ما بدین در نه پی حشمت وجاه آمده ایم​

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم​

رهرو منزل عشقیم و زسر حد عدم​

تا به اقلیم وجود این همه راه آمده ایم​

 

[naghmeirani]

خیام نیشابوری

خیام نیشابوری

بر چهره گل نسيم نوروز خوش است
در صحن چمن روي دلفروز خوش است
از دي که گذشت هر چه گويي خوش نيست
خوش باش و ز دي مگو که امروز خوش است
​

 

[EVER GREEN]

ملک‌الشعرای بهار

ملک‌الشعرای بهار

افسوس که صاحب نفسی پیدا نیست
فریاد که فریادرسی پیدا نیست

​

بس لابه نمودیم و کس آواز نداد
پیداست که در خانه کسی پیدا نیست

 

[*** s.mahdi ***]

چون چرخ بکام یک خردمند نگشت
خواهی تو فلک هفت شمر خواهی هشت

چون باید مرد و آرزوها همه هشت
چه مور خورد بگور و چه گرگ بدشت​

 

[naghmeirani]

هستم به وصال دوست دلشاد امشب‏
و زغصه هجر گشته آزاد امشب‏
با يار بچرخم و به دل مى‏گويم‏.
يارب كه كليد صبح گم باد امشب‏

مولوی

​

 

[torpheh]

هر روز دلم در غم تو زار تر است
هر روز ازین عشق تو بیزار تر است
بگذاشتی و غم تو مگذاشت مرا
انگار غمت از تو وفادار تر است

 

[*** s.mahdi ***]

چون بلبل مست راه در بستان یافت
روی گل و جام باده را خندان یافت

آمد به زبان حال در گوشم گفت
دریاب که عمر رفته را نتوان یافت​

 

[armstrong]

باباطاهر

باباطاهر

ز عشقت سوختم ای جان کجایی
بماندم بی سر و سامان،کجایی
نه جانی و نه غیر از جان چه چیزی
نه در جان نه برون از جان،کجایی

 

[Mitra_Galaxy]

ای دل، قدمی به راه حق ننهادی
شرمت بادا که سخت دور افتادی
صد بار عروس توبه را بستی عقد
نایافته کام از او، طلاقش دادی
شیخ بهایی

 

[*** s.mahdi ***]

عشق از ازل است و تاابد خواهد بود
جوینده عشق بی‌عدد خواهد بود
فردا که قیامت آشکارا گردد
هرکس که نه عاشق است رد خواهد بود ...

 

[naghmeirani]

گفتم که: اگر چه آفت جان منی
جان پیش کشم تو را، که جانان منی
گفتا که: اگر بنده‌ی فرمان منی
آن دگران مباش، چون زآن منی

**عراقی**​

 

[ehsanstr]

کوله بار جدایی

کوله بار جدایی

کوله بار جدایی
به دوشم کوله باری از جدایی است مرا با کوی هجران آشنایی است
بگوش من هنوز از دور و نزدیک صدای گفتگو های جدایی است​

 

[ehsanstr]

بی صدایی

بی صدایی

به هرسویی صدایی بی صدایی است
دل درد آشنای من هوایی است
درین ویرانه رستای نگاهم
جهانی را هوای کد خدایی است​

 

[EVER GREEN]

منوچهری

منوچهری



هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار

​

ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار

 

[Dandalion]

ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

دیشب که دلم ز تاب هجران میسوخت
اشکم همه در دیدهٔ گریان میسوخت​

میسوختم آنچنانکه غیر از دل تو
بر من دل کافر و مسلمان میسوخت​

 

[EVER GREEN]

ناصرخسرو

ناصرخسرو

​

تا ذات نهاده در صفائیم همه
عین خرد و سفرهٔ ذاتیم همه

​

تا در صفتیم در مماتیم همه
چون رفت صفت عین حباتیم همه

​

 

[*** s.mahdi ***]

هـر گـه کـه بـنـفشه جامه در رنگ زند
در دامـن گـل بـاد صبا چـنگ زند
هُشیار کـسی بــود کــه بــا سیمبری
می نوشد و جــام باده بـر سنگ زند


​

 

[eksir]

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌ تر است

 

[naghmeirani]

اوحدی

اوحدی

امروز که گشت باغ رنگین از گل

شد خاک چمن چو نافهٔ چین از گل

بشکفت به صحرا گل مشکین، نه شگفت

گر ناله کند بلبل مسکین از گل

 

[eksir]

دل زودباورم را به کرشمه ای ربودی
چو نیاز ما فزون شد تو به ناز خود فزودی

به هم الفتی گرفتیم ولی رمیدی از ما
من و دل همان که بودیم و تو آن نه ای که بودی!

 

[EVER GREEN]

در کوی تو هیچ کار من ناشده راست
ایام به کین خواستن من برخاست

​

واخر به دلت گذر کند چون بروم
کان دلشده کی رفت و چگونه‌ست و کجاست

 

[eksir]

دردم از یار است و درمان نیز هـــم
دل فدای او شد و جان نیز هم
اینکه می گویند آن خوشتر ز حسن
یار ما این دارد و آن نیــــز هـــم

 

[*** s.mahdi ***]

اشکی به چشم و در دلم آهی نمانده است
دیگرا مرا ز عشق گواهی نمانده است

در چشم بی فروغ من از رنج انتظار
غیر از نگاه مانده به راهی نمانده است

 

[eksir]

در حیرتم از مرام این مردم پست
این طایفه زنده کش مرده پرست
تا هست به ذلت بکشندش ز جفا
تا مرد به عزت ببرندش سر دست

 

[eksir]

در راه عشق هرچه قدم بیشتر زدم
از خار غم به جان و جگر نیشتر زدم
از عشق او نصیب من این شد که در غمش
گه پیرهن دریدم و گاهی به سر زدم