ایا ما پارسی واقعی هستیم؟

[iran sabz]

با درود. دوستان گرامی و با ادبم، آیا تاکنون اندیشیده اید که پارسی بودن در کجای زندگی ما قرار دارد؟ و یا ما چند درصد ٪ پارسی هستیم؟ ما یک سد سیوند داریم که کل پارسی بودنمان را زیر سوال می برد. کجای دنیا دیده اید فیلمی به مانند ستاره سهیل را بسازند و تنها توی اینترنت و آن هم نه بگونه ای گسترده به آن اعتراض شود؟ کجای دنیا از میان آثار باستانی خط آهن رد می کنند؟ کجای دنیا دیده اید به شماری بتوانند تنها با پیچ گوشتی، و قلم بنایی کتیبه ای به قدمت 2500 سال را نابود کنند؟ کدام کشور دنیا هست که اگر آثار فاخر باستانی اش در خارج از کشور نباشد، روی امنیت آن نمی توان حساب کرد؟ براستی جوانان ما از هخامنشیان چه می دانند؟ از نبرد ماراتن و دروغ پردازی های درباره آن چه می دانند؟ آیا تاکنون اندیشیده اید بجز کوروش بزرگ و داریوش بزرگ، جوانان ما اسم چند تای دیگر از پادشاهان هخامنشی را می دانند؟
الگوهای ما چیست؟ چه کسانی بجز مدونا و مایکل جکسون الگوی جوانان ما هستند؟ آری الگوهای دیگری هم ساخته اند. پادشاهان و غلامان تازی. زنان تازی. زندگی به سبک تازیان. ولی بجز اینها چه؟ چند درصد از جوانان نسل سوم پس از انقلاب، نام سورنا و آریو برزن را شنیده اند؟ داستان بیژن و منیژه، وامق و عذرا، لیلی و مجنون، مثلث عشقی فرهاد و خسرو و شیرین را چند نفر می دانند. ما فقط نام حافظ و سعدی و مولوی را شنیده ایم.
پارسی سره چند درصد در گفتار ما سخن گفته می شود؟ پارسی گفتن و پارسی نوشتن و پالایش زبان شکرین پارسی تنها شده شوند خنده عده ای کژاندیش. پارسی گفتن جرم است. اندیشیده پارسی داشتن جرم است. دانستن واژگان برابر واژگان تازی جرم است. ما باید برای هر سری که پارسی سره می نگاریم منتظر فراخوانده شدن به کمیته انضباطی باشیم. توی دانشگاه های ما دانشجویان ما بیشتر به اندیشه دمی غنودن در کنار آرام جانی هستند. شوربختانه جوانان ما از نگاره فروهر تنها پلاک طلایی و نقره ای را دارند. هیچ چیزی از نگاره فروهر نمی دانند. تنها یاد گرفته ایم سه تا دگمه بالایی پیراهنمان را چاک بدهیم و پاک با نقش نگاره فروهر را به همگان نشان دهیم. جای دانشگاه را با میدان محسنی اشتباه گرفته ایم.
پارسی بودن به این نیست که یک نگاره فروهر بیاویزیم بر گردنمان و تنها بلد باشیم به کوروش بگوییم کوروش کبیر.
ما کجا هستیم؟ راه بسیاری مانده تا پارسی بودن شناخته شود. یک پارسی آدم ای است که به کمال رسیده است. پارسی سخن می گوید، فحش نمی دهد، دروغ نمی گوید، نیرنگ نمی کید، کی و کجا ما برای مردم جامعه بزرگ بودن را تعریف کرده ایم؟ تا پهلوی ها بوده اند ما دنبال فرانسوی شدن بوده ایم همین امروز هم چند دهه است دنبال تازی شدن هستیم.
کو؟ پارسی بودن کجای ایران رواج داده شده که انسان پتیاره ای می رود می نویسد "ما اکنون قوم پارس نداریم". شما ای مرد پتیاره به من بگو هنگامی که در یک کشور مردم 18 ساعت در روز دنبال سیر کردن شکم خود و خانواده هستند، این اندازه رشد می کنند که به جایگاه بالایی مانند پارسی بودن برسند؟ این همه فیلم و آهنگ و بازی کامپیوتری پر از خشونت و شهوت و دزدی و کشتن چه چیز به مردم ما می دهد؟ تولیدات درون کشور چند درصد ملی هستند؟ چه اندازه ایرانی هستند؟
مردمی داریم درون ایران که حافظه تاریخی شان به 200 سال هم نمی رسد، دیدشان هم از نوک بینی فراتر نمی رود و خیلی خوب می نویسند، مردم را خام می کنند. ای مردم پارسی که این نوشته ها را می خوانید هوشیار باشید که اینها می خواهند دوران قاجار را دوباره به ایران بازگردانند. اینها دیوانگان خوش تیپ و باکلاسی هستند، هوشیار باشید.
کوتاه سخن آنکه یاران، هر آن کسی که پارسی سخن می گوید، گفتار و پندار و کردار اش نیک است، از قوم پارس است. اگر چنین کسانی در ایران نداشته باشیم نشان دهنده کم کاری ما است نه هیچ چیز دیگر.
با امید به آنکه همه بتوانیم هرچه بیشتر پارسی باشیم. از دادار اورمزد می خواهم که ما پارسیان را قوت بخشد تا بتوانیم در برابر موج یورش به سرزمین پارس بایستیم.
براستی دلم به درد آمد هنگامی که روزنامه اشپیگل در روز 15جولای به کوروش بزرگ توهین کرده بود و ما سرگرم اهانت به یکدیگر. تاکنون هم کسی چیزی در این رابطه ننوشته. جای بسیار افسوس است

پیغمبر من کوروش بزرگ است. دستورات دین من بر روی لوحه کوروش نوشته شده است. پرچم من درفش کاویانی ست. صلیب من فروهر است. من ایرانیم من یک پارسیم...



مرجع
وبلاگ بانوی زیبای من

 

[elaheh_1363]

با درود. دوستان گرامی و با ادبم، آیا تاکنون اندیشیده اید که پارسی بودن در کجای زندگی ما قرار دارد؟ و یا ما چند درصد ٪ پارسی هستیم؟ ما یک سد سیوند داریم که کل پارسی بودنمان را زیر سوال می برد. کجای دنیا دیده اید فیلمی به مانند ستاره سهیل را بسازند و تنها توی اینترنت و آن هم نه بگونه ای گسترده به آن اعتراض شود؟ کجای دنیا از میان آثار باستانی خط آهن رد می کنند؟ کجای دنیا دیده اید به شماری بتوانند تنها با پیچ گوشتی، و قلم بنایی کتیبه ای به قدمت 2500 سال را نابود کنند؟ کدام کشور دنیا هست که اگر آثار فاخر باستانی اش در خارج از کشور نباشد، روی امنیت آن نمی توان حساب کرد؟ براستی جوانان ما از هخامنشیان چه می دانند؟از نبرد ماراتن و دروغ پردازی های درباره آن چه می دانند؟ آیا تاکنون اندیشیده اید بجز کوروش بزرگ و داریوش بزرگ، جوانان ما اسم چند تای دیگر از پادشاهان هخامنشی را می دانند؟
الگوهای ما چیست؟ چه کسانی بجز مدونا و مایکل جکسون الگوی جوانان ما هستند؟ آری الگوهای دیگری هم ساخته اند. پادشاهان و غلامان تازی. زنان تازی. زندگی به سبک تازیان. ولی بجز اینها چه؟ چند درصد از جوانان نسل سوم پس از انقلاب، نام سورنا و آریو برزن را شنیده اند؟ داستان بیژن و منیژه، وامق و عذرا، لیلی و مجنون، مثلث عشقی فرهاد و خسرو و شیرین را چند نفر می دانند. ما فقط نام حافظ و سعدی و مولوی را شنیده ایم.
پارسی سره چند درصد در گفتار ما سخن گفته می شود؟ پارسی گفتن و پارسی نوشتن و پالایش زبان شکرین پارسی تنها شده شوند خنده عده ای کژاندیش. پارسی گفتن جرم است. اندیشیده پارسی داشتن جرم است. دانستن واژگان برابر واژگان تازی جرم است. ما باید برای هر سری که پارسی سره می نگاریم منتظر فراخوانده شدن به کمیته انضباطی باشیم. توی دانشگاه های ما دانشجویان ما بیشتر به اندیشه دمی غنودن در کنار آرام جانی هستند. شوربختانه جوانان ما از نگاره فروهر تنها پلاک طلایی و نقره ای را دارند. هیچ چیزی از نگاره فروهر نمی دانند. تنها یاد گرفته ایم سه تا دگمه بالایی پیراهنمان را چاک بدهیم و پاک با نقش نگاره فروهر را به همگان نشان دهیم. جای دانشگاه را با میدان محسنی اشتباه گرفته ایم.
پارسی بودن به این نیست که یک نگاره فروهر بیاویزیم بر گردنمان و تنها بلد باشیم به کوروش بگوییم کوروش کبیر.
ما کجا هستیم؟ راه بسیاری مانده تا پارسی بودن شناخته شود. یک پارسی آدم ای است که به کمال رسیده است. پارسی سخن می گوید، فحش نمی دهد، دروغ نمی گوید، نیرنگ نمی کید، کی و کجا ما برای مردم جامعه بزرگ بودن را تعریف کرده ایم؟ تا پهلوی ها بوده اند ما دنبال فرانسوی شدن بوده ایم همین امروز هم چند دهه است دنبال تازی شدن هستیم.
کو؟ پارسی بودن کجای ایران رواج داده شده که انسان پتیاره ای می رود می نویسد "ما اکنون قوم پارس نداریم". شما ای مرد پتیاره به من بگو هنگامی که در یک کشور مردم 18 ساعت در روز دنبال سیر کردن شکم خود و خانواده هستند، این اندازه رشد می کنند که به جایگاه بالایی مانند پارسی بودن برسند؟ این همه فیلم و آهنگ و بازی کامپیوتری پر از خشونت و شهوت و دزدی و کشتن چه چیز به مردم ما می دهد؟ تولیدات درون کشور چند درصد ملی هستند؟ چه اندازه ایرانی هستند؟
مردمی داریم درون ایران که حافظه تاریخی شان به 200 سال هم نمی رسد، دیدشان هم از نوک بینی فراتر نمی رود و خیلی خوب می نویسند، مردم را خام می کنند. ای مردم پارسی که این نوشته ها را می خوانید هوشیار باشید که اینها می خواهند دوران قاجار را دوباره به ایران بازگردانند. اینها دیوانگان خوش تیپ و باکلاسی هستند، هوشیار باشید.
کوتاه سخن آنکه یاران، هر آن کسی که پارسی سخن می گوید، گفتار و پندار و کردار اش نیک است، از قوم پارس است. اگر چنین کسانی در ایران نداشته باشیم نشان دهنده کم کاری ما است نه هیچ چیز دیگر.
با امید به آنکه همه بتوانیم هرچه بیشتر پارسی باشیم. از دادار اورمزد می خواهم که ما پارسیان را قوت بخشد تا بتوانیم در برابر موج یورش به سرزمین پارس بایستیم.
براستی دلم به درد آمد هنگامی که روزنامه اشپیگل در روز 15جولای به کوروش بزرگ توهین کرده بود و ما سرگرم اهانت به یکدیگر. تاکنون هم کسی چیزی در این رابطه ننوشته. جای بسیار افسوس است

پیغمبر من کوروش بزرگ است. دستورات دین من بر روی لوحه کوروش نوشته شده است. پرچم من درفش کاویانی ست. صلیب من فروهر است. من ایرانیم من یک پارسیم...



مرجع
وبلاگ بانوی زیبای من

khili ghashangbod.... mer30

 

[SerpentoR]

با درود. دوستان گرامی و با ادبم، آیا تاکنون اندیشیده اید که پارسی بودن در کجای زندگی ما قرار دارد؟ و یا ما چند درصد ٪ پارسی هستیم؟ ما یک سد سیوند داریم که کل پارسی بودنمان را زیر سوال می برد. کجای دنیا دیده اید فیلمی به مانند ستاره سهیل را بسازند و تنها توی اینترنت و آن هم نه بگونه ای گسترده به آن اعتراض شود؟ کجای دنیا از میان آثار باستانی خط آهن رد می کنند؟ کجای دنیا دیده اید به شماری بتوانند تنها با پیچ گوشتی، و قلم بنایی کتیبه ای به قدمت 2500 سال را نابود کنند؟ کدام کشور دنیا هست که اگر آثار فاخر باستانی اش در خارج از کشور نباشد، روی امنیت آن نمی توان حساب کرد؟ براستی جوانان ما از هخامنشیان چه می دانند؟ از نبرد ماراتن و دروغ پردازی های درباره آن چه می دانند؟ آیا تاکنون اندیشیده اید بجز کوروش بزرگ و داریوش بزرگ، جوانان ما اسم چند تای دیگر از پادشاهان هخامنشی را می دانند؟
الگوهای ما چیست؟ چه کسانی بجز مدونا و مایکل جکسون الگوی جوانان ما هستند؟ آری الگوهای دیگری هم ساخته اند. پادشاهان و غلامان تازی. زنان تازی. زندگی به سبک تازیان. ولی بجز اینها چه؟ چند درصد از جوانان نسل سوم پس از انقلاب، نام سورنا و آریو برزن را شنیده اند؟ داستان بیژن و منیژه، وامق و عذرا، لیلی و مجنون، مثلث عشقی فرهاد و خسرو و شیرین را چند نفر می دانند. ما فقط نام حافظ و سعدی و مولوی را شنیده ایم.
پارسی سره چند درصد در گفتار ما سخن گفته می شود؟ پارسی گفتن و پارسی نوشتن و پالایش زبان شکرین پارسی تنها شده شوند خنده عده ای کژاندیش. پارسی گفتن جرم است. اندیشیده پارسی داشتن جرم است. دانستن واژگان برابر واژگان تازی جرم است. ما باید برای هر سری که پارسی سره می نگاریم منتظر فراخوانده شدن به کمیته انضباطی باشیم. توی دانشگاه های ما دانشجویان ما بیشتر به اندیشه دمی غنودن در کنار آرام جانی هستند. شوربختانه جوانان ما از نگاره فروهر تنها پلاک طلایی و نقره ای را دارند. هیچ چیزی از نگاره فروهر نمی دانند. تنها یاد گرفته ایم سه تا دگمه بالایی پیراهنمان را چاک بدهیم و پاک با نقش نگاره فروهر را به همگان نشان دهیم. جای دانشگاه را با میدان محسنی اشتباه گرفته ایم.
پارسی بودن به این نیست که یک نگاره فروهر بیاویزیم بر گردنمان و تنها بلد باشیم به کوروش بگوییم کوروش کبیر.
ما کجا هستیم؟ راه بسیاری مانده تا پارسی بودن شناخته شود. یک پارسی آدم ای است که به کمال رسیده است. پارسی سخن می گوید، فحش نمی دهد، دروغ نمی گوید، نیرنگ نمی کید، کی و کجا ما برای مردم جامعه بزرگ بودن را تعریف کرده ایم؟ تا پهلوی ها بوده اند ما دنبال فرانسوی شدن بوده ایم همین امروز هم چند دهه است دنبال تازی شدن هستیم.
کو؟ پارسی بودن کجای ایران رواج داده شده که انسان پتیاره ای می رود می نویسد "ما اکنون قوم پارس نداریم". شما ای مرد پتیاره به من بگو هنگامی که در یک کشور مردم 18 ساعت در روز دنبال سیر کردن شکم خود و خانواده هستند، این اندازه رشد می کنند که به جایگاه بالایی مانند پارسی بودن برسند؟ این همه فیلم و آهنگ و بازی کامپیوتری پر از خشونت و شهوت و دزدی و کشتن چه چیز به مردم ما می دهد؟ تولیدات درون کشور چند درصد ملی هستند؟ چه اندازه ایرانی هستند؟
مردمی داریم درون ایران که حافظه تاریخی شان به 200 سال هم نمی رسد، دیدشان هم از نوک بینی فراتر نمی رود و خیلی خوب می نویسند، مردم را خام می کنند. ای مردم پارسی که این نوشته ها را می خوانید هوشیار باشید که اینها می خواهند دوران قاجار را دوباره به ایران بازگردانند. اینها دیوانگان خوش تیپ و باکلاسی هستند، هوشیار باشید.
کوتاه سخن آنکه یاران، هر آن کسی که پارسی سخن می گوید، گفتار و پندار و کردار اش نیک است، از قوم پارس است. اگر چنین کسانی در ایران نداشته باشیم نشان دهنده کم کاری ما است نه هیچ چیز دیگر.
با امید به آنکه همه بتوانیم هرچه بیشتر پارسی باشیم. از دادار اورمزد می خواهم که ما پارسیان را قوت بخشد تا بتوانیم در برابر موج یورش به سرزمین پارس بایستیم.
براستی دلم به درد آمد هنگامی که روزنامه اشپیگل در روز 15جولای به کوروش بزرگ توهین کرده بود و ما سرگرم اهانت به یکدیگر. تاکنون هم کسی چیزی در این رابطه ننوشته. جای بسیار افسوس است

پیغمبر من کوروش بزرگ است. دستورات دین من بر روی لوحه کوروش نوشته شده است. پرچم من درفش کاویانی ست. صلیب من فروهر است. من ایرانیم من یک پارسیم...



مرجع
وبلاگ بانوی زیبای من

دم شماهم گرم. خیلی زیبا بود

 

[mehrshad53]

1400 سال پسرفت به هر حال یه شبه هم درست نمیشه ولی دل من روشنه!

 

[spow]

1400 سال پسرفت به هر حال یه شبه هم درست نمیشه ولی دل من روشنه!

 

[لوتی مشروطی]

با درود. دوستان گرامی و با ادبم، آیا تاکنون اندیشیده اید که پارسی بودن در کجای زندگی ما قرار دارد؟ و یا ما چند درصد ٪ پارسی هستیم؟ ما یک سد سیوند داریم که کل پارسی بودنمان را زیر سوال می برد. کجای دنیا دیده اید فیلمی به مانند ستاره سهیل را بسازند و تنها توی اینترنت و آن هم نه بگونه ای گسترده به آن اعتراض شود؟ کجای دنیا از میان آثار باستانی خط آهن رد می کنند؟ کجای دنیا دیده اید به شماری بتوانند تنها با پیچ گوشتی، و قلم بنایی کتیبه ای به قدمت 2500 سال را نابود کنند؟ کدام کشور دنیا هست که اگر آثار فاخر باستانی اش در خارج از کشور نباشد، روی امنیت آن نمی توان حساب کرد؟ براستی جوانان ما از هخامنشیان چه می دانند؟از نبرد ماراتن و دروغ پردازی های درباره آن چه می دانند؟ آیا تاکنون اندیشیده اید بجز کوروش بزرگ و داریوش بزرگ، جوانان ما اسم چند تای دیگر از پادشاهان هخامنشی را می دانند؟
الگوهای ما چیست؟ چه کسانی بجز مدونا و مایکل جکسون الگوی جوانان ما هستند؟ آری الگوهای دیگری هم ساخته اند. پادشاهان و غلامان تازی. زنان تازی. زندگی به سبک تازیان. ولی بجز اینها چه؟ چند درصد از جوانان نسل سوم پس از انقلاب، نام سورنا و آریو برزن را شنیده اند؟ داستان بیژن و منیژه، وامق و عذرا، لیلی و مجنون، مثلث عشقی فرهاد و خسرو و شیرین را چند نفر می دانند. ما فقط نام حافظ و سعدی و مولوی را شنیده ایم.
پارسی سره چند درصد در گفتار ما سخن گفته می شود؟ پارسی گفتن و پارسی نوشتن و پالایش زبان شکرین پارسی تنها شده شوند خنده عده ای کژاندیش. پارسی گفتن جرم است. اندیشیده پارسی داشتن جرم است. دانستن واژگان برابر واژگان تازی جرم است. ما باید برای هر سری که پارسی سره می نگاریم منتظر فراخوانده شدن به کمیته انضباطی باشیم. توی دانشگاه های ما دانشجویان ما بیشتر به اندیشه دمی غنودن در کنار آرام جانی هستند. شوربختانه جوانان ما از نگاره فروهر تنها پلاک طلایی و نقره ای را دارند. هیچ چیزی از نگاره فروهر نمی دانند. تنها یاد گرفته ایم سه تا دگمه بالایی پیراهنمان را چاک بدهیم و پاک با نقش نگاره فروهر را به همگان نشان دهیم. جای دانشگاه را با میدان محسنی اشتباه گرفته ایم.
پارسی بودن به این نیست که یک نگاره فروهر بیاویزیم بر گردنمان و تنها بلد باشیم به کوروش بگوییم کوروش کبیر.
ما کجا هستیم؟ راه بسیاری مانده تا پارسی بودن شناخته شود. یک پارسی آدم ای است که به کمال رسیده است. پارسی سخن می گوید، فحش نمی دهد، دروغ نمی گوید، نیرنگ نمی کید، کی و کجا ما برای مردم جامعه بزرگ بودن را تعریف کرده ایم؟ تا پهلوی ها بوده اند ما دنبال فرانسوی شدن بوده ایم همین امروز هم چند دهه است دنبال تازی شدن هستیم.
کو؟ پارسی بودن کجای ایران رواج داده شده که انسان پتیاره ای می رود می نویسد "ما اکنون قوم پارس نداریم". شما ای مرد پتیاره به من بگو هنگامی که در یک کشور مردم 18 ساعت در روز دنبال سیر کردن شکم خود و خانواده هستند، این اندازه رشد می کنند که به جایگاه بالایی مانند پارسی بودن برسند؟ این همه فیلم و آهنگ و بازی کامپیوتری پر از خشونت و شهوت و دزدی و کشتن چه چیز به مردم ما می دهد؟ تولیدات درون کشور چند درصد ملی هستند؟ چه اندازه ایرانی هستند؟
مردمی داریم درون ایران که حافظه تاریخی شان به 200 سال هم نمی رسد، دیدشان هم از نوک بینی فراتر نمی رود و خیلی خوب می نویسند، مردم را خام می کنند. ای مردم پارسی که این نوشته ها را می خوانید هوشیار باشید که اینها می خواهند دوران قاجار را دوباره به ایران بازگردانند. اینها دیوانگان خوش تیپ و باکلاسی هستند، هوشیار باشید.
کوتاه سخن آنکه یاران، هر آن کسی که پارسی سخن می گوید، گفتار و پندار و کردار اش نیک است، از قوم پارس است. اگر چنین کسانی در ایران نداشته باشیم نشان دهنده کم کاری ما است نه هیچ چیز دیگر.
با امید به آنکه همه بتوانیم هرچه بیشتر پارسی باشیم. از دادار اورمزد می خواهم که ما پارسیان را قوت بخشد تا بتوانیم در برابر موج یورش به سرزمین پارس بایستیم.
براستی دلم به درد آمد هنگامی که روزنامه اشپیگل در روز 15جولای به کوروش بزرگ توهین کرده بود و ما سرگرم اهانت به یکدیگر. تاکنون هم کسی چیزی در این رابطه ننوشته. جای بسیار افسوس است

پیغمبر من کوروش بزرگ است. دستورات دین من بر روی لوحه کوروش نوشته شده است. پرچم من درفش کاویانی ست. صلیب من فروهر است. من ایرانیم من یک پارسیم...



مرجع
وبلاگ بانوی زیبای من

(( وطن من ایمان من است.)) دکتر علی شریعتی

 

[*ملینا*]

میدونی چرا نسلهای ما وبعد از ما فقط اسم کوروش کبیر به گوشمون خورده ...؟
به خاطر اینکه به جای اینکه از شکوه وجلال کوروش از خدمتایی که کوروش کرد بگیم ...فیلم بسازیم...سریال جومونگ به خورد مردم میدیم...سریالای کره ای که باب شده نشون مردم میدیم...روی کیف و دفتر بچه مدرسه ایا عکس جومونگ رو میزنیم...
در صورتیکه شکوه و جلال هخامنشی رو از یاد بردیم...
کوروش حتی برای باغبانی که بهترین درخت رو پرورش میداده جایزه در نظر میگرفته...
ولی واقعا حیفه...