استافیلوکوکوس و مسمومیت غذایی

mycobacter

عضو جدید
استافیلوکوکوس اورئوس (به انگلیسی: Staphylococcus aureus) یک کوکسی گرم مثبت است. این باکتری در پوست بدن نیز دیده می‌شود. یکی از مهم‌ترین باکتری‌های آلوده کننده مواد غذایی می‌باشد. توکسین این باکتری باعث سرگیجه، اسهال و استفراغ می‌شود.این باکتری از مهمترین استافیلوکوک‌ها می‌باشد.

باکتري استافيلوکوکوس اورئوسيکي از عوامل فرصت طلب بيماري زا مي باشد که در شرايط مساعد قادر است ايجاد عفونت در انسان و حيوان نمايد. اين باكتري علاوه بر آن مي‌تواند موجب مسموميت غذايي در افراد نيز گردد. تحقيقات فراواني در موردانتروتوکسين‌هاي توليد شده توسط استافيلوکوکوس اورئوسانجام شده است و تا کنون بيش از 14نوع انتروتوکسين مختلف که ساختمان و توالي نسبتاًيکساني دارند گزارش شده است .

انتروتوكسين‌هاي استافيلوكوكي پروتئين‌هايي با وزن مولكولي 29-26 کيلودالتون هستند كه به وسيله استافيلوكوك كواگولاز مثبت توليد مي‌شوند.
مهم ترين خصوصيات انتروتوکيسن‌ استافيلوکوکي:
توانايي ايجاد استفراغ در پريمات‌ها، مقاومت به حرارت و هضم پپسين و خاصيت سوپرآنتي‌ژنيسيته است. علائم مسموميت با انتروتوكسين‌هاياستافيلوكوكي در انسان شامل افزايش بزاق دهان، تهوع، استفراغ و سپس دل‌پيچه و اسهال كه در برخي موارد همراه باخون نيز ديده مي‌شود، مي باشد.
تقريبا 5 درصد مسموميت هاي غدايي، ناشي ازانتروتوکسين هاي توليد شده توسط اين باکتري مي باشد. اين در حالي است که گزارش مسموميت هاي ناشي از اين انتروتوکسين به دليل شناسايي تايپ هاي جديد رو به افزايش است هر چند در ايران اطلاعات دقيقي در اين خصوص تا کنون گزارش نشده است. Bergdoll گزارش نمود که 95 درصد مسموميت هاي ناشي از انتروتوکسين استافيلوكوكوس اورئوس به علت تايپ هاي A، B، C، D و E بوده و 5 در صد باقي مانده به علت ديگر تايپ هاي اين باکتري مي باشد. انتروتوکسين تايپ A استافيلوکوکي مهمترين انتروتوکسين توليد شده توسط استافيلوکوک کواگولاز مثبت است اين سم عامل اصلي مسموميت‌هاي غذايي استافيلوکوکي در دنيا بوده وبيشترين مطالعات نيز در مورد آن انجام شده است هر چند انتروتوکسين تايپ B به علت قابليت جذب از طريق استنشاق و کاربردهاي بيوتروريستي نيز مورد توجه محققين بوده است.اين درحالي است که کمترين اطلاعات در خصوص انتروتوکسين هاي توليد شده توسط ديگر روش ها وجود دارد.
روش‌هاي مختلفي براي شناسايي سم اين باكتري از جمله لاتکس آگلاتيناسيون، الايزا، ايمونوديفوژن و راديو ايمنواسي وجود دارد كه در همه اين روش‌ها نياز به فراهم شدن شرايطي براي بيان شدن ژن انتروتوکسين استافيلوکوکي مي‌‌باشد. اين در حالي است که ممکن است باکتري در شرايط خاص عليرغم داشتن ژن توليدکننده سم قادر به توليد آن نبوده و نتايح بدست آمده در روش هاي فوق الذکر را منفي گرداند. لذا تلاش محققين بر آن شد تا روش‌هاي تشخيص مولکولي را جانشين روش هايبيوشيميايي و سرولوژيکي نمايند. در روش مولکولي که با شناسايي ژن کد کننده سم انجام مي شود مي توان نسبت به شناسايي استافيلوکوک‌هايي که ژن کدکننده اين سم را دارند شناسايي نمود .هر چند اين روش مي تواند روش هايي که به ميزان کم سم را ترشح نموده و در روش‌هاي ايمنولوژيکي نمي‌توان اين سموم را شناسايي نمود اقدام به شناسايي آنها نمود. هدف از اين تحقيق جداسازي باکتري استافيلوكوكوس اورئوس‌ وشناسايي سويه‌هاي واجد ژن كدكننده انتروتوكسين تايپ C به وسيله PCR بود. اين اولين بار است كه در ايران اين تايپ شناسايي و گزارش مي شود.
http://www.plc1.ir/images/staph-www.dairi.igl.ir 2.jpg

 
آخرین ویرایش:
Similar threads

Similar threads

بالا