گاهی شعرو گاهی تو

پسر بهاری

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 1, 2013

• #1

گاهی شعر سراغم را میگیرد ؛

گاهـــــی ...

هوای تو !

فرقی نمیکند . . . .

هر دو

ختم میشوند به دلتنگی من !!

تمــــــــام روزهایی که ...

سرگرمیــــت بودم ؛

زندگی ام بـــــودی !!!!

از زندگـــــی کسی حذف شدم ؛

کــــه برای داشتنش

خیلی ها را

از زندگــــــی ام حذف کرده بودم . . .

مــي خـواهـم داستـانـي از علاقــه ام بـه تــو را بنـويسـم
يـکي بـــود ، يـکي …
بـي خيال.......!!
خــلاصـه اش ميشود اينــکـه :
دوستـت دارم . . .!

غــــــــــم که نوشتن ندارد

نفوذ می کند در استخوان هایت

جاسوس می شود در قلبت ...

آرام آرام از چشم هایت می ریزد بیرون ...

من

بی‌تو

در غریب‌ترین شهر عالمم

بی‌من

تو در کجای جهانی

که نیستی .

این روزها....

چقدر دلم هوای آن روزها را کرده....!!!

اتــفاق همیشگی

سیگاری روشن

شبی خاموش

نسیمی خُنك

و من

تنها

خاكسترت را

از یاد

می تكانم...​

 

"Coral"

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 1, 2013

• #2

خیلی زیبا بود

 

B

BISEI

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 1, 2013

• #3

سـَر : ضَعیفـہ! دلموטּ

بَرآت تنگ شُده بود...اومَدیم زیـآرتت کـُنیم ​

دُختـَر : تُو بـآز دوبـآره گـُفتے ضَعیفـہ؟؟؟​

پسـَر : خُوب... «مـَنزل» بگـَم چطُوره !؟​

!!!دُختـَر : وااااے... از دَست ِ تـُو​

پسـَر : بــآشـہ... بـآشـہ...ببخشید «ویکتوریـآ» خُوبـہ ؟​

دُختـَر : اه... اصلا بـآهات قـَهرم​

پسـَر : بـآشـہ بـآبا... تـُو «عَزیز ِ منے»، خُوب شُد؟... آشتے؟​

دُختـَر : آشتے، رآستے... گـُفتے دِلت چے شُده بود؟​

پسـَر : دِلم ...!؟ آهـآ یـہ کـَم مے پیچـہ...! از دیشَب تـآ حـآلا​

...!!!دُختـَر : ... وآقعـا کِـہ​

پسـَر : خُوب چیـہ... نِمیگم... مَریضم اصـلا... خُوبـہ!؟​

دُختـَر : لوووووووس​

پسـَر : اے بـآبا... ضَعیفـہ! ایـטּ​

بـآر اگـہ قـَهر کـُنے، دیگـہ نـآزکش نَدآرے هـآ​

دُختـَر : بـآزم گـُفتے ایـטּ​

کـَلمـہ رو...!؟؟؟​

پسـَر : خُوب تَقصیر ِ خُودتـہ...! میدونے کـہ مَـטּ​

اونایے رو کـہ دوُست دآرم اذیت مے کنـُم... هـے نُقطـہ ​

ضَعف میدے دَست ِ مـَטּ​

دُختـَر : مَـטּ از دست ِ تـُو چے کـآر کـُنم​

پسـَر : شـُکر ِ خُدآ...! ، دلـَم هَم پیچ میخُورد چوטּ​

تُو تَب و تـآب ِ مُلاقـآت ِ تـُـو بود...؛ ​

!!!لیلے قَرטּ ِ بیست و یکـُم مَـטּ​

دُختـَر : چـہ دل ِ قَشنگے دآرے تـُو... چقدر بـہ سـآدگے دلت حَسودیم مے شـہ​

پسـَر : صَفـآے وجُودت خــآنوم.​

دُختـَر : مے دونے! دلم تَنگـہ... برآے پیـآده روے هـآمون​

ּ... برآے سَرک کشیدטּ توے مَغـآزه هـآے ​

کتـآب فُروشے و ورق زَدن​

کتـآبها... برآے بوے کـآغذ نـُو... برآے شُونـہ بـہ شُونـہ ات​

رآه رفتـن​

و دیدטּ ِ نگـآه حَسرت بـآر بَقیـہ... آخـہ هیچ زَنے، کـہ مَردے مثل ِ مَرد مـَטּ نـَدآره​

پسـَر : مے دونَم... میدونَم... دل ِ مَنَم تَنگـہ... برآے دیدטּ​

ِ آسموטּ تو چشمـآے تـُو،​

برآے بستنیهـآے شـآتوتے کـہ بـآ هـَم مے خُوردیم... برآے خُونـہ اے کـہ تُوے خیـآل سـآختـہ بُودیم​

...!و مـَטּ مَردش بودم​

دُختـَر : یـآدتـہ هَمیشـہ بـہ مـَטּ​

میگـُفتے «خـآتوטּ»؟​

پسـَر : آره... یـآدمـہ، آخـہ تُو مَنو یـآد ِ دُخترهـآے ابرو کـَموטּ ِ قَجرے مے اندآختے!​

دُختـَر : آخ چـہ روزهـآیے بُودטּ ​

، چقَدر دلـَم هوآے دَستـآے مَردونـہ ات رو کـَرده​

وقتے تـُوے دستـآم گره مے خُوردטּمَجنوטּ ِ مَـטּ.​

: ...پسـَر​

دُختـَر : چـت شُد؟ چرآ چیزے نِمے گے ؟​

: ......پسـَر​

دُختـَر : نگـآه کـُטּ ببینم...! مَنو نگـآه کـُטּ​

: .........پسـَر​

دُختـَر : الهے مَـטּ بمیرَم​

چشمـآت چرآ نَمنـآک شُده... فَدآے تُو بشَم​

(پسـَر : خـُدآ نَ... (گریـہ​

دُختـَر : چرآ گریـہ مے کـُنے...؟؟​

پسـَر : چرآ نـَکنم...؟! هـآ!!!؟​

دُختـَر : گریـہ نـَکـטּ مَـטּ دوست نَدآرم مَرد ِ مَـטּ گریـہ کنـہ... جُلوے ایـטּ هَمـہ آدم... ​

بخَند دیگـہ...، بخَند... زود بـآش بخَند​

پسـَر : وقتے دستـآتو کـَم دآرم چـہ جُورے بخَندم... کے اشکـآمو کِنـآر بزَنـہ کـہ گریـہ نـَکنم ؟​

دُختـَر : بخَند... وگرنـہ منَم گریـہ مے کـُنمـآ​

پسـَر : بـآشـہ... بـآشـہ... تَسلیم. گریـہ نِمے کنم... ولے نِمیتونم بخَندم​

دُختـَر : آفریـטּ​

، حـآلا بگو بَرآم کـآدوے ولنتـآیـטּ چے خَریدے؟​

پسـَر : تـُو کـہ مے دونے... مَـטּ​

از ایـטּ لوس بـآزی هـآ خوشَم نـِمیـآد... ولے امسـآل​

بَرآت کـآدوے خُوب آوردم​

دُختـَر : چے...؟ زوُد بـآش بگو دیگـہ... آب از لَب و لوچـہ ام آویزوטּ شُد.​

.......پسـَر​

دُختـَر : بـآز دوبـآره سـآکِت شُدے...!؟؟؟​

پسـَر : برات... کـآدددووو...(هق هق گریـہ)... برآیت یک دَستـہ گل رُز​

یک شیشـہ گـُلآب!و یک بُغض طُولآنے آوردم​

تـَک عَروس ِ گورستـآטּ!​

پنج شَنبـہ هـآ دیگـہ بدوטּ ِ تـُو خیـآبونهـآ صَفـآیے نَدآره...!​

اینجـآ کنآر ِ خـآنـہ ے ابَدیَت مے نِشینم و فـآتحـہ مے خوآنَم​

نـَہ... اشک و فـآتحـہ​

نـَہ... اشک و دِلتنگے و فـآتحـہ​

نَـہ... اشک و دِلتنگے و فـآتحـہ... و مُرور خـآطرات ِ نـہ چَندآن دوُر​

​

امـآ.. טּ... خـآتوטּ ِ مـَטּ!!!تـُـو خیلے وَقتـہ کـہ.​

آرآم بخوآب بـآنوے کـُوچ کرده ے مـَن.​

دیگر نگرآن​

قَرصهـآے نَخورده ام... لبـآس ِ اتو نَکشیده ام و صُورت ِ پُف کرده از بے خوآبیم نَبـآش​

نگرآن​

ِ خیره شُدטּ مَردم از اشکهـآے مَـטּ هَم نبـآش​

بـَعد از تـِو دیگر مـَرد نیستم اگر بخَندم ............................ ​

 

پسر بهاری

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 2, 2013

• #4

ممنونم

 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 2, 2013

• #5

به یک پلک تو می‌بخشم تمام روز و شب‌ها را
که تسکین می‌دهد چشمت غم جانسوز تب‌ها را
بخوان! با لهجه‌ات حسّی عجیب و مشترک دارم
فضا را یک‌نفس پُر کن به هم نگذار لب‌ها را
به دست آور دل من را چه کارت با دلِ مردم!
تو واجب را به جا آور رها کن مستحب‌ها را
دلیلِ دل‌خوشی‌هایم! چه بُغرنج است دنیایم!
چرا باید چنین باشد؟ نمی‌فهمم سبب‌ها را
بیا این‌بار شعرم را به آداب تو می‌گویم
که دارم یاد می‌گیرم زبان با ادب‌ها را
غروب سرد بعد از تو چه دلگیر است ای عابر
برای هر قدم یک دم نگاهی کن عقب‌ها را
​

شعر از مرحومه نجمه زارع که در بیست و سه سالگی درگذشت-روحش شاد
غزلیات این شاعر فقید منحصر به فرد اند و اگر مرگ مجالش می داد چه سروده های دلنشین بیشتری از او حالا در دسترس داشتیم.........
من در هنگام خواندن شعر های این شاعر عزیز و با استعداد واقعن و ازته دل برای از دست دادنش اشکم جاری می شود خداوند در جنانش مسرور دارد​

​

 

parmehr

مدیر بازنشسته

کاربر ممتاز

• Aug 2, 2013

• #6

قشنگ بود

 

محمد ساوه

مدیر بازنشسته

کاربر ممتاز

• Aug 2, 2013

• #7

parmehr گفت:

قشنگ بود

کلیک کنید تا باز شود...

راس میگه

 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 5, 2013

• #8

من تو را چون عشق در سر کرده ام
من تو را چون شعر از بر کرده ام

من گل یاد تو را همچون خزان
در خیال خویش پر پر کرده ام

بی وفایی کردی و عاقل شدی !
من به عشق شومت عادت کرده ام

عشق ورزیدن به تو درد است درد!
من ز درد خویش هجرت کرده ام​

 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 8, 2013

• #9

بیـــا برای یکــبار هــم که شـــده… دست به خلاف بزنیـم…!

من اندوه تـــو را مـــی دزدم…! تو تنهـایـی مـرا…!!

 

پسر بهاری

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 11, 2013

• #10

غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت‌
پیاده آمده بودم‌، پیاده خواهم رفت‌

طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شد
و سفره‌ای که تهی بود، بسته خواهد شد

و در حوالی شبهای عید، همسایه‌!
صدای گریه نخواهی شنید، همسایه‌!

همان غریبه که قلک نداشت‌، خواهد رفت‌
و کودکی که عروسک نداشت‌، خواهد رفت‌
​

 

پسر بهاری

کاربر حرفه ای

کاربر ممتاز

• Aug 11, 2013

• #11

می کشـم با جــان ودل من درد پنـهــانی دوست

جــان به قربـــانِ مـرام بـ از پیشـانی دوست

داشت دل صبری زبانزد، تا نبــودش یوسفــــی

طاقـتم در هم شکســت اندوه کنعــــانی دوست

با من و دور از منـــی تنهــا امیــد زندگی

از قفـــــس پر کی کشد گنجشــک زندانـی دوست

من پریشــانم پریشــــان مثل گیــســـوهای تو

رام ســـازد دل شبی،گاهــی غزل خــوانی دوست

والـه و شـیـدا بگــــردد گرد تو پرگــار دل

تا تو خورشیدی همین بس دوره گردانــــی دوست

چشـــم بر شور جــوانی بستــه بودم تا برفت

کرد غوغـایی به پا منشـــور طوفــــانی دوست

پیـــر بودم تا بهــار آمد جـــوانــی بازگشت

بهتر از جان چیست "محنت" آن به قـــربـانی دوست
​