معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
تو در کدام ثانیه می آیی...
بگو ساعت ها را...
در همان لحظه نگاه دارم...
میخواهم...
سیر تماشایت کنم....
بگو ساعت ها را...
در همان لحظه نگاه دارم...
میخواهم...
سیر تماشایت کنم....
ژاله چکان میشود لاله به آوای دوست
دست به هم میزند سرو به بالای دوست
ساقی جام الست ،سنگ به ساغر زده ست
تا که بزد جرعه ای باده ز مینای دوست
موج پریشان شود ، لوءلوءومرجان شود
هر که خورد یک نفس غوطه به دریای دوست
تکیه رز بر درخت ،تکیه شاهی به تخت
هیچ،زدم من به بخت،تکیه به جاپای دوست
عمر همان لحظه دان،روز بِه ام آن زمان
چشم بدوزد دمی،دیده به سیمای دوست ...
دست به هم میزند سرو به بالای دوست
ساقی جام الست ،سنگ به ساغر زده ست
تا که بزد جرعه ای باده ز مینای دوست
موج پریشان شود ، لوءلوءومرجان شود
هر که خورد یک نفس غوطه به دریای دوست
تکیه رز بر درخت ،تکیه شاهی به تخت
هیچ،زدم من به بخت،تکیه به جاپای دوست
عمر همان لحظه دان،روز بِه ام آن زمان
چشم بدوزد دمی،دیده به سیمای دوست ...
چقد خوبه که تو هستی... چقد خوبه تورو دارم
چقد خوبه که از چشمات می تونمشعر بردارم
تو که دلواپسم می شی، همه دلواپسیم می ره
شاید این واسه تو زوده یا شاید واسه من دیره
واست زوده بفهمی من چرا آواره ی دردم
واسم دیره از این خلوت به شهر عشق برگردم
واسم دیره پشیمون شم چه خوبه با تو شبگردی
واست زوده بفهمی که چه کاری با خودت کردی!
لالالا....لالالا....
نه اینکه بی تو ممکن نیست
نه این که بی تو می میرم
به قدری مسریه حالت
که دارم عــــــشق می گیرم...
همه دلشوره م از اینه
که عشق اندازه ی آهه
تو جوری عاشقی کن که
نفهمم عشق کوتاهه...
چقد خوبه که از چشمات می تونمشعر بردارم
تو که دلواپسم می شی، همه دلواپسیم می ره
شاید این واسه تو زوده یا شاید واسه من دیره
واست زوده بفهمی من چرا آواره ی دردم
واسم دیره از این خلوت به شهر عشق برگردم
واسم دیره پشیمون شم چه خوبه با تو شبگردی
واست زوده بفهمی که چه کاری با خودت کردی!
لالالا....لالالا....
نه اینکه بی تو ممکن نیست
نه این که بی تو می میرم
به قدری مسریه حالت
که دارم عــــــشق می گیرم...
همه دلشوره م از اینه
که عشق اندازه ی آهه
تو جوری عاشقی کن که
نفهمم عشق کوتاهه...
امشب که یاد من نیستی
بگذار برایت ترانه ای بخوانم
از آدمکی برفی
که در حسرتت آب شد
و تو چشم های خیسش را !
به آستین پیراهنت دوختی!!!
بگذار برایت ترانه ای بخوانم
از آدمکی برفی
که در حسرتت آب شد
و تو چشم های خیسش را !
به آستین پیراهنت دوختی!!!
می توان رشته ی این چنگ گسست
می توان کاسه ی آن تار را شکست.
می توان فرمان داد:هان ای طبل گران زین پس خاموش بمان.
به چکاوک اما نتوان گفت مخوان.
می توان کاسه ی آن تار را شکست.
می توان فرمان داد:هان ای طبل گران زین پس خاموش بمان.
به چکاوک اما نتوان گفت مخوان.
منع مهر غیر نتوان کرد یار خویش را
هر که باشد، دوست دارد دوستار خویش را
هر نگاهی از پی کاریست بر حال کسی
عشق می‌داند نکو آداب کار خویش را
غیر گو از من قیاس کار کن این عشق چیست
می‌کند بیچاره ضایع روزگار خویش را
صید ناوک خورده خواهد جست، ما خود بسملیم
ای شکار افکن بتاز از پی شکار خویش را
با تو اخلاصم دگر شد بسکه دیدم نقض عهد
من که در آتش نگردانم عیار خویش را
بادهٔ این شیشه بیش از ساغر اغیار نیست
بشکنیم از جای دیگر ما خمار خویش را
کار رفت از دست ،وحشی پای بستی کن ز صبر
این بنای طاقت نااستوار خویش را
هر که باشد، دوست دارد دوستار خویش را
هر نگاهی از پی کاریست بر حال کسی
عشق می‌داند نکو آداب کار خویش را
غیر گو از من قیاس کار کن این عشق چیست
می‌کند بیچاره ضایع روزگار خویش را
صید ناوک خورده خواهد جست، ما خود بسملیم
ای شکار افکن بتاز از پی شکار خویش را
با تو اخلاصم دگر شد بسکه دیدم نقض عهد
من که در آتش نگردانم عیار خویش را
بادهٔ این شیشه بیش از ساغر اغیار نیست
بشکنیم از جای دیگر ما خمار خویش را
کار رفت از دست ،وحشی پای بستی کن ز صبر
این بنای طاقت نااستوار خویش را
.
.
.
مانده ام
چگونه تو را فراموش کنم
اگر تو را فراموش کنم
باید...
سال هایی را نیز که با تو بودم
فراموش کنم
دریا را فراموش کنم
و کافه های غروب را
باران را
اسب ها و جاده ها را
باید
دنیا را
زندگی را
و خودم را نیز فراموش کنم
تو با همه چیز در آمیخته ای
" رسول يونان "
زندگی زیباست ... تماشایی ست ... چرا زیبا نمی بینیم !
چرا گاهی به پای این همه خوبی ... نمی شینیم !
چرا با هم نمی خندیم ؟
مگر دنیا چه کم دارد ؟!
ببین ... این آسمان آبی ست ...
ببین دنیای ما ... آکنده از پاکی ست...
و خوبی ... تا ابد ...
پاینده میماند ...
تو ... باور کن
همین ... کافی ست.
چرا گاهی به پای این همه خوبی ... نمی شینیم !
چرا با هم نمی خندیم ؟
مگر دنیا چه کم دارد ؟!
ببین ... این آسمان آبی ست ...
ببین دنیای ما ... آکنده از پاکی ست...
و خوبی ... تا ابد ...
پاینده میماند ...
تو ... باور کن
همین ... کافی ست.
جای خالی
جای خالی
چقدر دوری سخته... مخصوصا واسه کسی که قد جون دوسش داری.
چقدر سخته که جای خالیشو ببینی
وهیچی نتونه یادشو از ذهنت ببره.
اونوقته که قدرشو می دونی
و همینطور که بغض گلوتو گرفته
از خدا می خوای که هیچ وقت جای خالیشو نبینی
و نبودشو حس نکنی.
نبودن و نداشتن هاست که به ما فرصت میده،
قدر بودن ها و داشته هامون رو بدونیم.
جای خالی
چقدر دوری سخته... مخصوصا واسه کسی که قد جون دوسش داری.
چقدر سخته که جای خالیشو ببینی
وهیچی نتونه یادشو از ذهنت ببره.
اونوقته که قدرشو می دونی
و همینطور که بغض گلوتو گرفته
از خدا می خوای که هیچ وقت جای خالیشو نبینی
و نبودشو حس نکنی.
نبودن و نداشتن هاست که به ما فرصت میده،
قدر بودن ها و داشته هامون رو بدونیم.
ali alikahi
عضو جدید
ای کاش زندگی دوباره از سر نوشته میشد
آخرین ویرایش:
