در دنیای امروز که هرچه بیشتر به سمت ماشینی شدن می رویم، دیگر روابط چهره به چهره و مستقیم نمی تواند پاسخگوی مشکلات ما باشد. در شهرهای امروز ما با افزایش جمعیت و در نتیجه آن افزایش ترافیک شهری رو به رو هستیم.
همچنین روش های اداری پیچیده و کاغذبازی های پیشین نمی تواند روشی مناسب در جهت رسیدگی به کارهای اداری شهروندان باشد. از این رو سازمان های مهم نظیر شهرداری ها در شهرهای بزرگ که به نوعی قلب تپنده شهر محسوب می شوند، باید دست از روش های پیشین برداشته و وارد دنیای الکترونیک و مجازی شوند؛ دنیایی که در آن فعالیت ها بسیار سریع تر و مطمئن تر انجام می گیرد و نیازی به تراکم جمعیت در دنیای فیزیکی نیز نیست.بر همین اساس، بهبود و روان سازی تعاملات فی مابین مردم و شهرداری ها، استفاده از سازوکارها و فناوری های نوین در ارائه سریع، کارآمد و در عین حال آسان خدمات مورد نیاز شهروندان، طراحی و پیاده سازی، عرضه خدمات الکترونیکی توسط مدیریت شهری (شهرداری الکترونیک) با هدف ارتقای مدیریت شهری، بهبود بخشیدن به کیفیت درخواستی و... در دستور کار شهرداری های کشور قرار گرفته است.
با توجه به برگزاری موفق اولین کنفرانس بین المللی شهرداری الکترونیکی در سال 86 و به منظور ارائه تجارب جدید به دست آمده توسط شهرداری های کشور و در راستای تعمیق فرهنگ سازی و تبادل تجارب در زمینه به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارائه خدمات شهری، دومین کنفرانس بین المللی شهرداری الکترونیکی امروز در تالار بزرگ وزارت کشور با حضور و حمایت وزارت خانه ها، سازمان ها، استانداری ها و شهرداری ها، نهادها و موسسات خصوصی و دولتی و تعداد کثیری از دانشگاه ها و انجمن های علمی و شرکت های انفورماتیک داخلی و خارجی برگزار می شود.
به همین منظور گفت و گویی با امیرفرمانبر، مدرس دانشگاه و یکی از دست اندرکاران پروژه شهرداری الکترونیک سازمان شهرداری ها و دهیاری های کل کشور انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.
بحث را با اهداف کنفرانس شهرداری الکترونیکی و دستاوردهای دوره نخست آن آغاز کنیم؟
این کنفرانس دومین کنفرانس شهرداری الکترونیکی است. اولین کنفرانس مهرماه سال 86 برگزار شده است. در این کنفرانس دو محور اساسی را پی گیری می کنیم. اول بحث علمی بکارگیری آی تی در شهرداری است و دوم موضوع کاربردی و ترویجی آن. در بخش دوم به بررسی فعالیت های انجام شده در شهرداری های پیشرو در بحث آی تی خواهیم پرداخت که در این بخش شهرداری اصفهان تجربیات خود را با برگزاری چند کارگروه در اختیار سایر استان ها قرار خواهد گذاشت.
همایش اول چه دستاوردهایی داشت آیا توانست به اهداف خود برسند؟
در همایش اول بیشتر به ارائه تعاریف شهرداری الکترونیکی و چرایی استفاده از فناوری اطلاعات در شهرداری ها پرداختیم. بعد از آن همایش، سند راهبردی شهرداری الکترونیکی در کلان شهرها نوشته شد؛ یعنی در شهرهایی همچون تهران، اصفهان، تبریز، کرج، مشهد، شیراز، اهواز و قم. در سال 87 اجرایی شدن این سند شروع شد و در سال دوم می خواهیم به چگونگی ایجاد شهرداری الکترونیکی بپردازیم. در سند راهبردی تجربیات شهرهای موفق جهانی را در نظر گرفتیم.
چند درصد از این سند تا به حال اجرایی شده است؟
شهرداری های کلان شهرها در پاره ای از موارد از برنامه هم جلوتر هستند. به عنوان مثال شهرداری اصفهان سیستم اتوماسیون اداری و مالی اش کاملا اجرایی شده است. بالغ بر هزار و 200 کاربر در وسعت 400 کیلومترمربعی فیبر نوری این شهر از این سیستم استفاده می کنند. در همین شهر سیستم پرداخت عوارض الکترونیکی خودرو اجرایی و در حال بهره برداری است. زمان اجرای این سند 5 ساله است که ما هم اکنون در ابتدای سال دوم آن هستیم. بر اساس برنامه، ما باید تا به حال 20 درصد از برنامه را اجرا می کردیم که در حال حاضر کمتر از 20 درصد اجرا شده است که آن هم به دلیل تازه بودن پروژه است. در این مواقع معمولا در ابتدای برنامه بروز مشکلات احتمالی کمی سرعت کار را کم می کند، اما مطمئن هستیم که در ادامه برنامه عقب افتادگی ها جبران خواهد شد. ما می خواهیم سرویس های شهر الکترونیکی و به دنبال آن دولت الکترونیکی در کل کشور یکپارچه شود.
هم اکنون در بیش از 500 شهر ایران، شهرداری ها پورتال های وب خود را راه اندازی کرده اند.تمام این پورتال ها با یک ساختار ایجاد شده اند.این پورتال ها هم اکنون بیشتر جنبه اطلاع رسانی دارند و در فاز دوم پروژه قرار است جنبه خدمات رسانی داشته باشند. البته این مهم تنها در اختیار شهرداری ها نیست. چرا که این کار به تعامل بین شهرداری با بانک ها، بیمه ها، سازمان های ثبت اسناد و غیره نیاز دارد که هم اکنون این تعامل با بانک ها برقرار شده و سایر نهادها نیز در دست پی گیری است.
ما هفت شهر را به عنوان شهرهای نمونه و پایلوت در کشور انتخاب کردیم و یک آی سی تی مستر پلان برای این هفت شهر تهیه شده است.
از پراکندگی سیستم های نرم افزاری و سخت افزاری جلوگیری کردیم و با یک rfp طراحی شده، سیستم های اتوماسیون اداری و مالی و سیستم های شهرداری و نوسازی را ارزیابی کرده و به شهرداری های کل کشور ابلاغ شد که از این به بعد بر اساس rfp انجام شده فقط باید با شرکت هایی که استاندارد مورد نظر را رعایت می کنند، فعالیت کنند.
یکی از دستاوردهای کنفرانس اول این بود که شهرداری الکترونیکی در تمام شهرهای ایران هم اکنون عملیاتی شده و شهری در ایران نداریم که با واژه و ساختار شهرداری الکترونیکی غریب باشد.
اگر بخواهیم به شهرداری الکترونیکی در ایران نمره دهیم، هم اکنون چه نمره ای داده می شود؟
عوامل مختلفی در این بین تاثیر گذار هستند. مانند بودجه و اهمیت استفاده از شهرداری الکترونیکی در شهرهای مختلف، نیروهای متخصص و غیره. شهرداری های تهران، اصفهان و تبریز به عنوان گروه پیشرو هم اکنون از سایر شهرها جلوتر هستند. دسته دوم شهرداری های مراکز استان ها هستند که می توان شهرداری یاسوج و یزد و کرمانشاه را مثال زد که تاکنون فعالیت های بسیار خوبی انجام داده اند.
به عنوان آخرین سوال در بین فعالیت هایی که در شهرداری های مختلف صورت گرفته است، آیا مکانیزمی برای اندازه گیری خدمات ارائه شده به منظور تشویق و ترغیب سایر شهرداری ها وجود دارد؟
نتیجه کنفرانس اول این بود که شهرداری ها را به لحاظ الکترونیکی شدن ارزیابی کنیم. در جلسه شورای سیاست گذاری کنفرانس دوم هم این امر مصوب شده است. یکسری شاخص های استاندارد را مشخص کردیم و فرم هایی تدوین و به استانداری ها فرستادیم و از آنها خواستیم بر اساس این معیار و استانداردهای در نظر گرفته شده شهرداری ها را معرفی کنند.
سعی داریم در کنفرانس دوم در سه بخش، سه شهرداری الکترونیکی نمونه را انتخاب کنیم. این سه بخش در حوزه کلان شهرها، در حوزه شهرهای مراکز استان و شهرهای دارای جمعیت بیش از 100 هزار نفر است.
ما چند چالش مهم در شهرداری الکترونیکی در ایران داریم؛ اول کمبود نیروی متخصص است البته این مهم مهمترین چالش آی تی در جهان است. مشکل دوم ما به سواد آی تی باز می گردد. چرا که سواد آی تی در یک سال نصف می شود و دلیل آن هم عدم به روز شدن اطلاعات مسوولان است. تداوم آموزش نیروهای متخصص نیز در این بخش مهم است. مشکل بعدی ما به زیرساخت ها باز می گردد. در فاز دوم پروژه می خواهیم زیرساخت ها را ارزیابی کرده و کمبودها را در این بخش شناسایی و برطرف کنیم. بررسی سیستم های اتوماسیون اداری، پورتال ها و به روز بودن آن ها هم از دیگر فاکتورهای ارزیابی ما خواهد بود.
مسترپلان ما پنج ساله است و سعی کردیم با برنامه راهبردی توسعه آی تی کشور همسو باشد. پیشرفت ما هم اکنون در کل هزار و 360 شهر کمتر از 20 درصد است و همانطور که گفتم، این امر به دلیل تازه بودن جریان از یک سو و لختی کارهایی اینچنین در بدو شروع بازمی گردد. در برنامه اجرایی سال دوم حتما بیشتر از سال اول پیشرفت خواهیم داشت.
منبع :دنیای اقتصاد
همچنین روش های اداری پیچیده و کاغذبازی های پیشین نمی تواند روشی مناسب در جهت رسیدگی به کارهای اداری شهروندان باشد. از این رو سازمان های مهم نظیر شهرداری ها در شهرهای بزرگ که به نوعی قلب تپنده شهر محسوب می شوند، باید دست از روش های پیشین برداشته و وارد دنیای الکترونیک و مجازی شوند؛ دنیایی که در آن فعالیت ها بسیار سریع تر و مطمئن تر انجام می گیرد و نیازی به تراکم جمعیت در دنیای فیزیکی نیز نیست.بر همین اساس، بهبود و روان سازی تعاملات فی مابین مردم و شهرداری ها، استفاده از سازوکارها و فناوری های نوین در ارائه سریع، کارآمد و در عین حال آسان خدمات مورد نیاز شهروندان، طراحی و پیاده سازی، عرضه خدمات الکترونیکی توسط مدیریت شهری (شهرداری الکترونیک) با هدف ارتقای مدیریت شهری، بهبود بخشیدن به کیفیت درخواستی و... در دستور کار شهرداری های کشور قرار گرفته است.
با توجه به برگزاری موفق اولین کنفرانس بین المللی شهرداری الکترونیکی در سال 86 و به منظور ارائه تجارب جدید به دست آمده توسط شهرداری های کشور و در راستای تعمیق فرهنگ سازی و تبادل تجارب در زمینه به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارائه خدمات شهری، دومین کنفرانس بین المللی شهرداری الکترونیکی امروز در تالار بزرگ وزارت کشور با حضور و حمایت وزارت خانه ها، سازمان ها، استانداری ها و شهرداری ها، نهادها و موسسات خصوصی و دولتی و تعداد کثیری از دانشگاه ها و انجمن های علمی و شرکت های انفورماتیک داخلی و خارجی برگزار می شود.
به همین منظور گفت و گویی با امیرفرمانبر، مدرس دانشگاه و یکی از دست اندرکاران پروژه شهرداری الکترونیک سازمان شهرداری ها و دهیاری های کل کشور انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.
بحث را با اهداف کنفرانس شهرداری الکترونیکی و دستاوردهای دوره نخست آن آغاز کنیم؟
این کنفرانس دومین کنفرانس شهرداری الکترونیکی است. اولین کنفرانس مهرماه سال 86 برگزار شده است. در این کنفرانس دو محور اساسی را پی گیری می کنیم. اول بحث علمی بکارگیری آی تی در شهرداری است و دوم موضوع کاربردی و ترویجی آن. در بخش دوم به بررسی فعالیت های انجام شده در شهرداری های پیشرو در بحث آی تی خواهیم پرداخت که در این بخش شهرداری اصفهان تجربیات خود را با برگزاری چند کارگروه در اختیار سایر استان ها قرار خواهد گذاشت.
همایش اول چه دستاوردهایی داشت آیا توانست به اهداف خود برسند؟
در همایش اول بیشتر به ارائه تعاریف شهرداری الکترونیکی و چرایی استفاده از فناوری اطلاعات در شهرداری ها پرداختیم. بعد از آن همایش، سند راهبردی شهرداری الکترونیکی در کلان شهرها نوشته شد؛ یعنی در شهرهایی همچون تهران، اصفهان، تبریز، کرج، مشهد، شیراز، اهواز و قم. در سال 87 اجرایی شدن این سند شروع شد و در سال دوم می خواهیم به چگونگی ایجاد شهرداری الکترونیکی بپردازیم. در سند راهبردی تجربیات شهرهای موفق جهانی را در نظر گرفتیم.
چند درصد از این سند تا به حال اجرایی شده است؟
شهرداری های کلان شهرها در پاره ای از موارد از برنامه هم جلوتر هستند. به عنوان مثال شهرداری اصفهان سیستم اتوماسیون اداری و مالی اش کاملا اجرایی شده است. بالغ بر هزار و 200 کاربر در وسعت 400 کیلومترمربعی فیبر نوری این شهر از این سیستم استفاده می کنند. در همین شهر سیستم پرداخت عوارض الکترونیکی خودرو اجرایی و در حال بهره برداری است. زمان اجرای این سند 5 ساله است که ما هم اکنون در ابتدای سال دوم آن هستیم. بر اساس برنامه، ما باید تا به حال 20 درصد از برنامه را اجرا می کردیم که در حال حاضر کمتر از 20 درصد اجرا شده است که آن هم به دلیل تازه بودن پروژه است. در این مواقع معمولا در ابتدای برنامه بروز مشکلات احتمالی کمی سرعت کار را کم می کند، اما مطمئن هستیم که در ادامه برنامه عقب افتادگی ها جبران خواهد شد. ما می خواهیم سرویس های شهر الکترونیکی و به دنبال آن دولت الکترونیکی در کل کشور یکپارچه شود.
هم اکنون در بیش از 500 شهر ایران، شهرداری ها پورتال های وب خود را راه اندازی کرده اند.تمام این پورتال ها با یک ساختار ایجاد شده اند.این پورتال ها هم اکنون بیشتر جنبه اطلاع رسانی دارند و در فاز دوم پروژه قرار است جنبه خدمات رسانی داشته باشند. البته این مهم تنها در اختیار شهرداری ها نیست. چرا که این کار به تعامل بین شهرداری با بانک ها، بیمه ها، سازمان های ثبت اسناد و غیره نیاز دارد که هم اکنون این تعامل با بانک ها برقرار شده و سایر نهادها نیز در دست پی گیری است.
ما هفت شهر را به عنوان شهرهای نمونه و پایلوت در کشور انتخاب کردیم و یک آی سی تی مستر پلان برای این هفت شهر تهیه شده است.
از پراکندگی سیستم های نرم افزاری و سخت افزاری جلوگیری کردیم و با یک rfp طراحی شده، سیستم های اتوماسیون اداری و مالی و سیستم های شهرداری و نوسازی را ارزیابی کرده و به شهرداری های کل کشور ابلاغ شد که از این به بعد بر اساس rfp انجام شده فقط باید با شرکت هایی که استاندارد مورد نظر را رعایت می کنند، فعالیت کنند.
یکی از دستاوردهای کنفرانس اول این بود که شهرداری الکترونیکی در تمام شهرهای ایران هم اکنون عملیاتی شده و شهری در ایران نداریم که با واژه و ساختار شهرداری الکترونیکی غریب باشد.
اگر بخواهیم به شهرداری الکترونیکی در ایران نمره دهیم، هم اکنون چه نمره ای داده می شود؟
عوامل مختلفی در این بین تاثیر گذار هستند. مانند بودجه و اهمیت استفاده از شهرداری الکترونیکی در شهرهای مختلف، نیروهای متخصص و غیره. شهرداری های تهران، اصفهان و تبریز به عنوان گروه پیشرو هم اکنون از سایر شهرها جلوتر هستند. دسته دوم شهرداری های مراکز استان ها هستند که می توان شهرداری یاسوج و یزد و کرمانشاه را مثال زد که تاکنون فعالیت های بسیار خوبی انجام داده اند.
به عنوان آخرین سوال در بین فعالیت هایی که در شهرداری های مختلف صورت گرفته است، آیا مکانیزمی برای اندازه گیری خدمات ارائه شده به منظور تشویق و ترغیب سایر شهرداری ها وجود دارد؟
نتیجه کنفرانس اول این بود که شهرداری ها را به لحاظ الکترونیکی شدن ارزیابی کنیم. در جلسه شورای سیاست گذاری کنفرانس دوم هم این امر مصوب شده است. یکسری شاخص های استاندارد را مشخص کردیم و فرم هایی تدوین و به استانداری ها فرستادیم و از آنها خواستیم بر اساس این معیار و استانداردهای در نظر گرفته شده شهرداری ها را معرفی کنند.
سعی داریم در کنفرانس دوم در سه بخش، سه شهرداری الکترونیکی نمونه را انتخاب کنیم. این سه بخش در حوزه کلان شهرها، در حوزه شهرهای مراکز استان و شهرهای دارای جمعیت بیش از 100 هزار نفر است.
ما چند چالش مهم در شهرداری الکترونیکی در ایران داریم؛ اول کمبود نیروی متخصص است البته این مهم مهمترین چالش آی تی در جهان است. مشکل دوم ما به سواد آی تی باز می گردد. چرا که سواد آی تی در یک سال نصف می شود و دلیل آن هم عدم به روز شدن اطلاعات مسوولان است. تداوم آموزش نیروهای متخصص نیز در این بخش مهم است. مشکل بعدی ما به زیرساخت ها باز می گردد. در فاز دوم پروژه می خواهیم زیرساخت ها را ارزیابی کرده و کمبودها را در این بخش شناسایی و برطرف کنیم. بررسی سیستم های اتوماسیون اداری، پورتال ها و به روز بودن آن ها هم از دیگر فاکتورهای ارزیابی ما خواهد بود.
مسترپلان ما پنج ساله است و سعی کردیم با برنامه راهبردی توسعه آی تی کشور همسو باشد. پیشرفت ما هم اکنون در کل هزار و 360 شهر کمتر از 20 درصد است و همانطور که گفتم، این امر به دلیل تازه بودن جریان از یک سو و لختی کارهایی اینچنین در بدو شروع بازمی گردد. در برنامه اجرایی سال دوم حتما بیشتر از سال اول پیشرفت خواهیم داشت.
منبع :دنیای اقتصاد
