معناي خداوندي

tiny memar

عضو جدید
ذهن منطقي و استدلالي است . بدون وقفه بحث و استدلال ميكند . تو را مشغول نگاه ميدارد اما هرگز به نتيجه نمي رساند. طبيعت ذهن اينگونه است كه به پايان و نتيجه نمي رسد. به همين دليل است كه فلسفه نتوانسته بشر را به كوچكترين نتيجه اي برساند . كاري بيهوده و بي ثمر بوده است و هزاران سال هزار انسان برجسته و درخشان درگير اين كار ابلهانه بوده اند.
ذهن استدلال مي كند اما هرگز به نتيجه نمي رسد . قلب هيچ گاه استدلال نمي كند اما نتيج را مي داند . زندگي اينگونه است. اين يكي از اسرار زندگي اس. ذهن پر سر و صداست ولي تمام اين سر وصدا ها بي فايده اند. قلب ساكت است اما تو را به جايي مي رساند.
از سر به قلب و از استدلال به بي استدلالي روي آور تا زندگي ناگهان چهره اي جديد بخود گيرد و سرشار از معنا وهدف ، زيبايي ، رايحه ،نور وعشق شود و تركيب اين ها با هم همان معناي خداوندي است.
اشو
مي خواستم نظرتون را درباره متني كه نوشتم را بگين و اينكه :
شما با ذهن تصميم ميگيريد يا با قلب؟
وقتي توي دو راهي زندگي قرار ميگيريد كه قلب شما كاملا با استدلال هاي شما مبارزه ميكنه چه كار ميكنيد؟ چطور تصميم ميگيري؟
 

ozra.m

عضو جدید
بزرگی خدا نه در کلمات و نه در جمله ها جا نمیشه اما با عشق به هستی فقط میتونی اون احساس کنی;)
 

گام نو

عضو جدید
هر كه خدا را جست وجو كند او را ميابد .هر كه خدا را يافت او را ميشناسد.هر كه او راشناخت عاشق او ميشود.وچه لذتي دارد اين عشق
 

sufia89

عضو جدید
من هم قبلا اینطور فکر میکردم که باید به طریق عرفانی یا همون عشق خدا رو بشناسم و برام ثابت بشه. اما چند وقتیه به این نتیجه رسیدم که راه عقل مستدل تر و باثبات تره. چرا که احساسات دست خوشه تغییراته. درسته درک خدا از طریق احساسات شیرینه اما ممکنه خیلی با ثبات نباشه چون ممکنه بعدا یه احساس جدیدتر و شیرینتر آدم رو از نتیجه گیریش منصرف کنه. اما خیلی بعیده چیزی رو که آدم با عقلش قبول کرده بتونه به همین راحتی کنار بگذارتش چون اونطوری انگاری عقل خودش رو زیر پا گذاشته.
در کل معنای خداوندی به نظرم زمانی از طریق احساس شیرینیش قشنگ میشه که از نظر عقلی هم واسمون اثبات شده باشه
 
بالا