آرشیو برگ شناسی

با سلام خدمت همه دوستان عزیز

تاپیکی که می بینین قراره بشه آرشیو برگشناسی که اطلاعات اون از طریق


انشالله مفید باشه و مورد استفادتون قرار بگیره، خصوصاً برای طرح سوال تا از طرح سوالات تکراری جلوگیری بشه...

با تشکر از همه شما عزیزان sorin Z

سوال تصویری شماره 1

سوال تصویری شماره 1



پای خر یا پای کره اسب

نام انگلیسی:Coltsfoot
نام علمی:Tussilago farfara L
تیره:Compositae خانواده کاسنی
شرح:گیاهی پایا که گاهی به علت وجود ساقه های زیرزمینی که بسرعت رشد می کنند در منطقه وسیعی پراکندگی دارد. پاجوش های گلدار آن تا 20 سانتیمتر ارتفاع دارد و از برگهای فلس دار خطی کوچک و ارغوانی پوشیده شده است. کاپیتول آن 5/1 سانتیمتر قطر دارد و دارای گل های زبانه دار متعدد به رنگ زرد طلایی است. برگهای طوقی قاعده آن قلبی شکل کروی است و هر لوب آن به یک راس ختم می شود. حاشیه برگها دندانه دار است. سطح بالایی برگها سبز تیره با تارهای کم و سطح پایینی به علت تارهای فراوان سبز مایل به سفید است. زمان گل دادن اسفند تا فروردین است.
قسمت های مورد استفاده: معمولا سرشاخه های گلدار خشک شده و بندرت برگهای خشک شده.
زیستگاه و گردآوری: بر روی خاک های شنی و رسی به ویژه در مناطق بایر، در گودالها، در کنار نهرها و دریاچه ها، در سواحل سراسر اروپا، شمال اروپا و بوفور در بریتانیا می روید. گلها در اوایل فروردین و برگها در اردیبهشت و خرداد گردآوری می شوند. گلها را در سایه خشک می کنند، برگها را می توان در آفتاب هم خشک کرد.
ایران: در بیشتر نواحی ایران از جمله شمیرانات، راه چالوس و دامنه های مرطوب کندوان می روید.
ترکیبات و اثر: گلها دارای مقدار کمی اسانس فرار، موسیلاژ و تانن است. برگها فاقد اسانس فرارند اما تانن و موسیلاژ دارند. هر دوقسمت گیاه معمولا خاصیت ضد التهابی ملایمی دارد و برای سرفه های مداوم مصرف می شود. اخیرا خاصیت اسپاسم آنها کشف شده است. از راه خارج پای خر برای التیام زخم ها مصرف می شود.
مصرف: از هر دو قسمت گیاه به شکل تیزان ( یک لیتر آب سرد را روی 1 – 2 قاشق غذاخوری آن ریخته به نقطه جوش برسانید و سپس بگذارید بماند ) برای سرماخوردگی و برونشیت استفاده می شود. بندرت برای درمان بثورات جلدی استفاده می شود ( اثر آن بسیار ضعیف است ). از راه خارج به شکل لوسیون مصرف می شود یا برگهای له شده آن را روی زخمهای دیر التیام می مالند.

این هم تصاویری از گلهاش

سوال تصویری شماره 2

سوال تصویری شماره 2

نام فارسی: سلمه تره-غازپا-پاغازی
نام علمی: Chenopodium album
نام انگلیسی: Lamb's-quarters
خانواده: Chenopodiaceae


برگ ها: اول 2 و یا 4 برگ حقیقی ظاهراً مخالف ( در هر گره 2تا) ظاهر می شوند، اما همه برگ ها و انشعابات بعدی متناوب هستند. (یکی در هر گره). برگ ها مضرسی هستند، طول تیغه ها 10-3 سانتی متر (در 4-1)، نیزه ای شکل، یا در اغلب موارد گسترده با نامنظم مثلثی می باشند، معمولاً دندانه های کم عمق، برگ ها سبز یا مایل به خاکستری به دلیل پوشش پودری سفید، گاهی اوقات در گیاهان جوان در زیر سطح برگ مایل به قرمز می شود.

گل ها و میوه: گل ها خیلی کوچک، مایل به سبز، متراکم باهم داخل دسته بندی های کوچک قرار می گیرند، ضخیم، گل آذین سنبله در امتداد ساقه اصلی و انشعابات بالاتر، دارای 5 کاسبرگ اما فاقد گلبرگ، بذرها کوچک، گرد، تا حدی پهن، به قطر 1.5-1 میلی متر، محصور شده در یک پوشش بسیار نازک، غشایی، صاف و تا اندازه ای سفید (پوسته) می باشند که وقتی خشک می شود به آسانی شکسته و از بین می رود. گلدهی از خرداد تا مرداد می باشد.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 3

سوال تصویری شماره 3

سوال تصویری شماره 4

سوال تصویری شماره 4

سوال تصویری شماره 5

سوال تصویری شماره 5

برگ کاری





---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بابا آدم Burdock

نام علمی Arctium lappa

خانواده Iridaceae


كليات گياه شناسي

بابا آدم كه فيل گوش و آراقيطون نيز ناميده مي شود گياهي است علفي و دوساله ذكه ارتفاع ساقه آن تا 1/5 متر مي رسد . اين گياه بحالت وحشي در دشت ها و نواحي معتدل و مرطوب و سايه در اروپا و آسيا مي رويد . ساقه آن كه شبيه پوست مار است پوشيده از كركهاي خشن و زبر مي باشد . برگهاي آن بسيار بزرگ و پهن بحالت افتاده بر روي ساقه قرار درد .

رنگ برگها در قسمت چسبيده به ساقه سبز كم رنگ و هر چه بطرف انتهاي برگ نزديك تر مي شويم تيره تر مي شود .

ريشه گياه دراز ف دوكي شكل و مانند هويج بضخامت انگشت دست بوده وداراي مقدر زيادي كربنات پتاسيم و نيترات پتاسيم است . پوست ريشه بابا آدم قهوه لي ، مغز آن سفيد و طعم آن كمي شيرين است ولي بوي تهوع آوري درد .

ميوه آن پس از رسيدن بصورت فندقه اي با 3 يا 4 سطح و برنگ زرد حنايي ظاهر مي شود .

در انتهاي ميوه تارهاي زرد رنگي وجود دارد كه در موقع عبور گوسفندان و جانوران به پشم هاي آنها مي چسبد و موجب پخش تخم اين گياه به مناطق ديگر مي شود .

بابا آدم در بعضي از نقاط ايران بحالت وحشي مي رويد . از ريشه اين گياه استفاده طبي بعمل مي آيد پساز خارج كردن ريشه بابا آدم از خاك آنرا بخوبي شسته و به قطعات كوچك سه سانتيمتري تقسيم كرده و در اثر حرارت خورشيد يا در كوره هاي مخصوصي خشك مي كنند .

تركيبات شيميايي:
ريشه بابا آدم داراي ماده اي بنام اينولين Inulin ، روغن فرار ، تانن ، رزين ، قند ، آهن ، كلسيم و ويتامين C مي باشد . دانه بابا آدم داراي روغني است برنگ زرد و طعم تلخ اسيد لينولئيك و اسيد اولئيك است .

خواص داروئي:
از نظر طب قديم ايران ريشه بابا آدم سرد و خشك است .

1) بهترين تصفيه كننده خون است و خون را تميز كرده و سموم را از بدن خارج مي كند .

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 7

سوال تصویری شماره 7

برگ ژينگو/جينكو/درخت چهل سكه
اسم علمي:ginkgo biloba
اسم لاتين:ginkgo
تيره: گينكي واسه
ژينكو گياه دارويي ارزشمندي است كه براي اهداف دارويي متنوعي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. ژينكو به منظور استفاده از بذر و به خصوص برگ پرورش مي‌يابد. بذرهاي ژينكو هزاران سال است كه در طب سنتي چين استفاده مي‌شود. فرآورده‌هاي ژينكو كه امروزه در دسترس مي‌باشند از برگ آن بدست مي‌آيد. در نهالستانهاي پرورش برگ، درختان ژينكو به‌صورت متراكم كشت شده و برگها براي تهيه عصاره برداشت مي‌شوند تا مورد فرآوري قرار گيرند. عصاره برگ ژينكو يكي از مهمترين گياهان دارويي رايج در دنيا مي‌باشد

اهميت دارويي بذر و برگ

بذرهاي ژينكو براي بيش از 1000 سال است كه در طب سنتي چين، به‌عنوان داروي قابض براي ريه استفاده مي‌شود تا آسم و سرفه را درمان كند. همچنين آنرا تصفيه كننده خون، كمك كننده هاضمه، ضد كرم، تب بر وآنتي‌بيوتيك مي‎دانند. . اولين كاربرد برگها در چين، در سال 1436 براي درمان بيماريهاي پوست و زخمهاي سر گزارش شد. عصاره برگ ژينكو، فعاليت بيولوژيكي وسيعي دارد. عصاره خالص برگ گياه از نظر داروشناسي، داراي عمل بازكنندگي عروق شرياني و فعال كننده گردش خون در شرائين است كه خود موجب رساندن خون بيشتر به بافتها مي‎شود. عصاره برگ ژينكو جريان خون را به مغز افزايش مي‎دهد و در نتيجه حافظه و توانايي فكري بهبود مي‎يابد. عصاره‎هاي استاندارد شده براي انواع بيماريها و نارسايي‎هاي ذهني و فيزيكي مرتبط با سن استفاده مي‎شود و در درمان آلزايمر، اسكيزوفرني، پاركينسون، نقص حافظه مرتبط با سن (AAMI)، ناتواني مغزي، افسردگي و اضطراب بكار مي‎رود. عصاره برگ ژينكو همچنين در درمان طنين مزمن گوش يا زنگ گوش، لنگي متناوب، سرگيجه مزمن، نارسايي‎هاي جنسي، درد معده، بيماري‎هاي پوستي، ايجاد لخته در رگ و ساير اختلالات قلبي، عروقي و اعصاب مركزي مؤثر است .

روشهاي ازدياد

روشهاي معمول ازدياد اين درخت از طريق بذر، پيوند و قلمه است. ازدياد از طريق بذر در خاك سبك شني، در شاسي سرد در پاييز و زمستان صورت مي‎گيرد. ازدياد اين درخت بوسيله پيوند و كوپيوند نيز مي‌تواند صورت گيرد. روش قلمه زدن براي توليد گياهاني با جنسيت مشخص استفاده مي‎شود. استفاده از هورمون IBA و سيستم مه‌پاشي، ريشه‌زايي را تسهيل مي‌كند. از ريزازديادي نيز براي تكثير ژينكو استفاده مي‌شود .

پرورش ژينكو به منظور توليد بذر

مهمترين منطقه توليد بذر ژينكو در چين است. در اين نهالستانها، آبياري زياد، كوددهي، سرزني، حلقه برداري، هرس، بازجوان سازي درختان مسن، گرده افشاني مصنوعي، پيوند شاخه‎هاي گل‎دهنده نر روي درخت ماده،سبب ازدياد بذردهي مي‌شود.

پرورش ژينكو به منظور توليد برگ

ژينكو به طوراختصاصي به منظور توليد برگ، براي استخراج مواد مؤثر از سال 1980 كشت مي‎شود. نهالستانها براي برداشت برگ ژينكو ابتدا در فرانسه تاسيس شدند و بعد در سومتر، جنوب كارولينا كشت وسيعي انجام گرفت. در سومتر 25000 درخت درهر هكتار وجود دارد كه به فاصله 40 سانتيمتري از هم در رديفهايي به فاصله يك متر كشت شده‎اند. براي 400 هكتار نهالستان در سومتر، اين مقدار به ده ميليون درخت در هكتار مي‎رسد. از سال 1990 پرورش دهندگان چيني به سرعت افزايش يافتند. وسعت كل كشت در چين در حدود 5000 هكتار است.

ساختمان و الگوي نهالستانهاي پرورش برگ

در مقايسه با نهالستانهاي پرورش بذر تراكم در نهالستانهاي پرورش برگ به طور وسيعي افزايش يافته‌است. باغهاي معمولي 150 تا 670 گياه در هكتار دارند، در حالي كه در نهالستانهاي پرورش برگ از الگوي كشت متراكم استفاده مي‎شود و بيش از 20000 گياه (در كشورهاي جنوبي) و يا بيش از 90000گياه در هر هكتار (در نهالستانهاي چين) وجود دارد. فاصله بين گياهان و رديفها 100*50 يا 50*50 سانتي متر است. درختان با اعمال هرس سنگين كوتاه نگه داشته‌مي‌شوند تا برداشت مكانيزه براحتي صورت گيرد، به‌طوري كه گياه در سال دوم بعد از كاشت، از 50 سانتيمتري بالاي سطح زمين بريده مي‎شود و در سال سوم، چهارم وپنجم به ترتيب از ارتفاع 70، 90 و 110 سانتيمتري قطع مي‎شود. در سال ششم بعد از كاشت، گياه از ارتفاع 10 سانتيمتري بالاي سطح زمين بريده مي‎شود و اين سيستم هرس ادامه مي‌يابد. به طوركلي، يك توليد خوب از نهالستان مناسب 3 يا 4 تن برگ خشك شده در هكتار است .
فرآوري برگ

برگهاي تازه برداشت شده ژينكو، در حدود 75 درصد رطوبت دارند و با عبور از خشك كن، رطوبت برگها به12 درصد كاهش مي‌يابد. روي برگهاي خشك شده تحليل شيميايي ميكروبيولوژيكي و ميكروسكوپي انجام مي‎شود تا حضور عناصر سنگين و آلودگي‎ها، آفلاتوكسين و ساير تركيبها ارزيابي شود. عصاره در يك فرآيند چند مرحله‌اي، استاندارد مي‎شود تا از نظر غلظت به سطح مطلوبي برسد. عصاره برگ ژينكو تقريباً به نسبت67:1 -35 (67-35 كيلوگرم برگ خشك شده براي توليد يك كيلوگرم عصاره) غليظ مي‎شود. به‌طور كلي 27 مرحله استخراج و دو هفته وقت مورد نياز است كه از 50 كيلوگرم برگ، يك كيلوگرم عصاره بدست بيايد.

هر چند برگ پرسياوشا ن شبيه اين هست اما تفاوت در تيره بودن لبه برگ و دمبرگ پرسياوشان هست.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 8

سوال تصویری شماره 8




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 9

سوال تصویری شماره 9

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 10

سوال تصویری شماره 10





درخت راش ( آلش‌، راج، مرس)؛
تیره بلوط
نام علمی Fagus sylvatica Fagaceae




راش درختی است بلند قامت که ارتفاع آن تا 35متر می رسد.

این درخت در ارتفاع 600 تا 2200 متر از سطح دریا در جنگلهای شمال ایران از آستارا تا گرگان رویش دارد. بومی آسیای میانه (ایران و قفقاز) و دارای تنه ای صاف وسیلندریک بوده و چوب آن صنعتی که در صنایع چوبی مصرف بسیار دارد.


گیاهی است یک پایه و دارای گلهای نر و ماده و میوه آن فندقه هرمی مثلث القاعده است.

زادآوری آن طبیعی و با بذر افشانی خود درخت انجام می گیرد. نهالها پس از استقرار در زیر سایه و پناه درختان مادری به مرور زمان رشد و نمو می نمایند. پس از اینکه نهال راش به ارتفاع مورد نظر رسید و دیگر نیازی به نور نداشته باشد بایستی پایه های مادری که از نور دهی به نهالها جلوگیری می نمایند،حذف گردد.



این درخت هر پنج سال یکبار بذر فراوان تولید می کند . مصارف چوبی درخت راش علاوه بر مصارف عمومی و تجاری دارای مصارف روستایی بسیار است. در صنایع چوبی از تنه های خوب و سیلندریک آن جهت تولید روکش چوبی استفاده می گردد و در روستاها از چوب آن برای ساختن در و پنجره و تیر و ستون و چهارپایه های محلی وکفشهای چوبی (کتل) و گهواره و پاوره های محلی در قدیم استفاده می نمودند.

در فرهنگ حاشیه نشینان دریای کاسپیان درخت راش خزری یا هیرکانی بنامهای محلی مرس،راهاج ، رهاج ، راج ،آلاش ، قزل گز ،‌قزل آقاج معروف می باشد.


این درخت دارای گونه های مختلفی است که در جنگلهای شمال کشور ایران گونه هیرکانی یا کاسپیانی آن رویش داشته ونام لاتین آن ORIENTALIS و FAGUS ( فاگوس، اوریانتالیس ) می باشد.

به دلیل حمایت از بقاء و تداوم حیات درختان راش به طور کلی راشستانهای جنگلهای گیلان مورد حفاظت دقیق قرار می گیرد و بهره برداری از این درخت عزیز بصورت تک گزینی و با شیوه های علمی و کاملاً نوین جهان طوری صورت می گیرد که صد در صد متضمن استقرار و بقاء و تداوم حیات آن می باشد

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 11

سوال تصویری شماره 11

فندق
نام علمی .Corylus Avellana L
تیره فندق (Corylaceae)

فندق، درختچه یا درختی بومی اروپا، آسیای صغیر و قفقاز است و در جنگل‌های ارسباران، آستارا، تالش ، دینوچال، طارم و زنجان، بین استپ و جنگل و در جنگل‌های گلی‌داغ ایران دیده می‌شود.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 12

سوال تصویری شماره 12

[h=3]گل لاله عباسی

Mirabilis jalapa[/h]خانواده Nyctaginaceae

سوال تصویری شماره 13

سوال تصویری شماره 13

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=74333&d=1320594673


ملج

Ulmus glabra


از خانواده Ulmacaea

از گونه های درحال انقراض جنگلهای شمال....


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 14

سوال تصویری شماره 14

درخت به

نام علمی :‌Cydonia oblonga

نام عمومی : Quince یا Cydonium

نام انگلیسی : Quince

نام خانواده : Rosaceae ( خانواده گل سرخ )

گیاهشناسی :
به ، درخت کوچکی است که دارای ساقه های مایل به کبود می باشد . برگ های ساده با کناره های ناهموار آن ،‌پوشیده از تار بوده و به نظر گردآلود می رسد. گل های به درشت و به رنگ سفید یا سفید مایل به صورتی است و میوه ی آن درشت ، کروی و پوشیده شده از کرک زیاد است. درون میوه ی به ، دانه های لعابدار وجود دارد که در هرخانه 12 دانه جای گرفته اند. رنگ میوه ابتدا سبز و و پس از رسیدن کامل زرد می شود. در صورتی که میوه نارس باشد ،‌طعم گس داشته و قابض است ولی رسیده ی میوه دارای بوی مطبوع و طعم شیرین است . بروی دانه های به لعابی وجود دارد که از جنس موسیلاژ بوده و حدود 22 – 20 درصد وزن دانه دا تشکیل می دهد. بقیه دانه حاوی روغن ،‌پروتئین و ماده ای به نام آمیگدالین است. موسیلاژ روی سطح دانه ها می تواند در آب ایجاد کلوئیدی بنماید که در داروسازی و صنایع غذایی دیگر به وفور مصرف می شود. درخت به در نقاط مختلف ایران رویش داشته و در شمال ایران مانند گرگان ، گیلان و آذربایجان به حالت خودرو می روید.

ترکیبات مهم :
دانه ، حاوی موسیلاژ ، روغن ، پروتئین و گلوکزید سیانوژنیک به نام امیگدالین است.

اثرات مهم :
میوه بدلیل داشتن پکتین در رفع اسهال موثر است. اثرات دیگر آن شامل تقویت کننده معده و التیام دهنده ی ورم روده ها می باشد.
دانه ها بدلیل داشتن موسیلاژ دارای خاصیت خوب رفع التهابات مخاط ها ،‌رفع سرفه و رفع گرفتگی صدا است.
همچنین از موسیلاژ دانه ی به در محصولات مجعد کردن مو در صنایع جهان استفاده زیادی بعمل می آید. از استفاده های صنعتی دیگر دانه ، استفاده از موسیلاژ آن در آهار دادن پارچه هاست.

طریقه و مقدار مصرف :
به دانه ، به میزان یک قاشق چای خوری در آب خیس خورده و مصرف شود.
همچنین می توان چندین دانه را روی زبان قرار داده و موسیلاژ آن را در ظرف چند دقیقه مکید. میزان مصرف میوه ی به در حد موارد استفاده ی غذایی می باشد.

نکات قابل توجه :
1 : دانه ی به فقط به طریقه ذکر شده مصرف شود و هرگز نباید آنرا خرد کرده و جوشانید ؛ چون با این عمل آمیگدالین موجود در دانه هیدرولیز شده و تولید اسید سیانیدریک می کند که خطرناک است. لازم به زکر است که موسیلاژ در روی دانه قرار دارد و پس از خیس خوردن از روی آن جدا شده و دانه بدون تغییر دفع می گردد ؛ در حالی که آمیگدالین داخل دانه است و فقط با خورد شدن دانه آزاد و هیدرولیز می گردد ؛‌ لذا در صورتی که دانه بطور مستقیم خورده شود ،‌هیچ خطری نداشته و پس از پاک شدن لعاب ( موسیلاژ ) آن ،‌بدون تغییر دفع می گردد.
2: میوه به می تواند بصورت خام و یا پخته مصرف شود. خواص پخته ی آن نیز همانند خام آن است.
3: طبق کتاب های فاماکوگنوزی اونس و تریس ، 75 درصد محلول به دانه ی دنیا از ایران تامین می شود. همین منبع می افزاید درخت به در نقاط دیگر جهان از جمله جنوب آفریقا ،‌مرکز اروپا و خاورمیانه کشت و برداشت گردد.
4 : موسیلاژ به دانه ، شامل پلی ساکارید های محلولی است که پس از تجزیه ی نهایی تولید ال آرابینوز و اسیدهای آلدوبیوارونیک می کند.


مهعمترین اثرات گزارش شده ی به :‌
قابض ،‌مقوی قلب ،‌ضد نفخ ،‌نرم کننده ( داخلی و خارجی که این اثر مربوز به دانه ی آن است ) ، ادرارآور، قاعده آور ، خلط آور ، بند آورنده ی خونریزی ، موثر در درمان بیماری های سینه ای و مقوی عمومی بدن .

منبع


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 15

سوال تصویری شماره 15


[h=2]آروکاریا یا کاج مطبق یا کاج طبقه‌ای یا کاج خانگی[/h][h=2]Araucaria [/h]
اسم علمی: Araucaria excelsa

خانواده: Araucariaceae

این گیاه بومی جزیره نور فولک درجنوب کالدونی جدید است. ارتفاع آن ۱ تا ۲ متر و گسترش آن ۸۰-۹۰ سانتیمتر می باشد . گیاهی است همیشه سبز و دارای برگ های سوزنی آروکاریا به مرور ، شاخه های تحتا نی خود را از دست می دهد . یک واریته آن دارای قد کوتاهی است که در گلدان کاشته می شود. درتابستان میتوان گلدان آن را در هوای آزاد و نیمه سایه یعنی در سایه سایر درختان قرارداد. رشد این گیاه بسیار بطئی است.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سوال تصویری شماره 16

سوال تصویری شماره 16



http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=75263&d=1323335815

اسم فارسی: شاهدانه


اسم انگلیسی:Cannabis

سوال تصویری شماره 17

سوال تصویری شماره 17







http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=77644&d=1324847247

سوال تصویری شماره 18

سوال تصویری شماره 18

سدر ( کنُار )

Rhamnus spina Christi L., Rhamnus heterogenea Burne


از تیره Pinaceae مخروطیان

​

از خانواده رامناسه (Rhamnaceae)فارسی : سدر -کنار - منبل داود - سنجد گرجیانگلیسی : Christs thorn - Nabk tree


سدر یا كنار گیاهی است از خانواده رامناسه (Rhamnaceae) كه بومی جنوب ایران می‌باشد،درختی است به ارتفاع 5 تا 8 متر ، همیشه سبز با شاخه هایی به رنگ قهوه ای - سفید فام واز خانواده عناب می باشد . شکل برگهای آن تخم مرغ قلبی شکل وکشیده با سه رگبرگ برجسته است .میوه‌های آن را به مصرف خوراكی می‌رسانند و برگها را پس از خشك كردن و پودر نمودن، جهت شستشوی مو و بدن به كار می‌برند. برگ سدر علاوه بر تانن و استرول‌های گیاهی مانند بتاسیتوسترول و بتاسیتوسترول گلوكزید، دارای ساپونین ابلین لاكتون، اكسلات كلسیم، پتاسیم، آهن، منیزیم و فسفر می‌باشد.
تانن، پوست سر را تقویت می‌كند
ابلین لاكتون، عامل كف كنندگی برگ سدر به شمار می‌رود و از دسته ساپرنین‌های استروئیدی است و به علت فراوانی در برگ سدر می‌تواند به عنوان ماده اولیه برای تهیه هورمونهای استروئیدی به كار رود.
ساپونین موجود در سدر از قدرت پاك كنندگی بالایی برخوردار است


خواص و موارد مصرف سدر:


• برگ سدر دارای تانن و استرول های گیاهی و ساپونین است که عامل کف کنندگی آن به شمار می رود، بنابراین می توان از سدر به جای صابون جهت شست و شوی موی سر و بدن استفاده نمود.
• سدر در درمان برخی از عفونتها و بیماریها ی پوستی اثر شگرفی از خود نشان داده است.
• پودر سدر به رنگ سبز روشن و مزه آن تلخ است که در آب لعاب و کف تولید می کند و از خاصیت ضد عفونی کنندگی برخوردار است و می توان جهت بهبود زخمها از آن استفاده نمود
• سدر چون اثر تحریک کننده ندارد ، در موارد ریزش مو ی سر به علت حساسیت پوست سر و بر اثر استفاده از برخی صابونها ، می توان آن را مورد استفاده قرار داد
• سدر در تقویت موی سر و دفع شوره آ ن مؤثر است.
• سدر دارای خاصیت کف کنندگی و شویندگی•خاصیت آنتی اکسیدانی وضد میکروبی
کسانی که بدن خود را با سدر می شویند به خوبی می توانندتغییرات درجه حرارت را تحمل نمایند.



ارزش دارویی و غذایی:

درخت كنار ارزش دارویی و غذایی بسیار دارد. از روزگار پیشین میوه كنار را به عنوان غذا و دارو استفاده می‌كردند. امروزه نیز در سراسر خوزستان، كرمان، كرانه‌های خلیج فارس و دریای عمان و در خارج از ایران، در هند و آفریقا كه درخت كنار می‌روید، مردم میوه‌های تازه آن را می‌خورند و در میان عشایر خوزستان مصرف آرد كنار به منزله یك ماده غذایی مرسوم است.

چوب كنار:

چوب كنار قابلیت انحنا و انعطاف دارد و از آن برای حمل بار استفاده می‌كنند. از چوب كنار برای سوخت نیز استفاده می‌شود. اگر چوب كنار را در آب بجوشانید و عصاره آبكی آن را تهیه كنید، دارای اسید زیزیفوتانیك و یك ماده سرخ رنگ خواهد شد كه در قدیم برای رنگ كردن مو از آن استفاده می‌كردند.

کاربرد :

• صنایع آرایشی وبهداشتی به عنوان مثال شامپو سر وبدن - دهان شویه - After sun• صنایع داروسازی به عنوان ضد عفونی کننده -ضد قارچ - درمان اگزمای پوستی - پایین اورنده قند خون• در صنایع غذایی به عنوان تقویت کننده عمومی ومقوی معده ، منبع مناسبی از پروتئین انرژی و مواد معدنی

فهرست منابع:

1- آئینه چی، یعقوب- مفردات پزشكی و گیاهان دارویی ایران- چاپ دوم انتشارات دانشگاه تهران 1370.

2- روح بخش، عباس- ویژه نامه مو (صنایع بهداشتی و آرایشي).

سوال تصویری شماره 19

سوال تصویری شماره 19

سوال تصویری شماره 20

سوال تصویری شماره 20

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=83213&d=1328008735&thumb=1


علف هرز کاتوس (Cynanchum acutum) از خانواده استبرق است.

لازم به توضیح است که این علف هرز چند ساله و مهاجم چند سالی است که در ایران و به ویژه در باغات مشکل ساز شده است.

سوال تصویری شماره 21

سوال تصویری شماره 21






Acer carpinifolium



برای کسب اطلاعات بیشتر به این بخش مراجعه کنید

سوال تصویری شماره 22

سوال تصویری شماره 22

لیلیوم میشیگان :

Lilium michiganense

Back to Previous Page​

, See Comments
Tried and True Recommended by 1 Professional
Species Native to Missouri


Common Name: Michigan lily
Type: Bulb
Family: Liliaceae
Zone: 4 to 8
Native Range: Northern and centeral North America
Height: 2 to 5 feet
Spread: 1 to 2 feet
Bloom Time: June to July
Bloom Color: Orange
Bloom Description: Orange with dark spots
Sun: Full sun to part shade
Water: Medium to wet
Maintenance: Low
Flowers: Showy Flowers
Wildlife: Attracts Hummingbirds
Tolerates: Wet Soil
Uses: Rain Garden



Culture

Easily grown in average, medium, well-drained soils in full sun to light shade. Best in moist, humusy soils in full sun. Mulch helps keep root zone cool. Plant bulbs 5-6" deep in fall. Stoloniferous, but usually slow to spread.

Noteworthy Characteristics

Michigan lily is native to Missouri where it occurs in wet meadows, low woods and swampy prairies throughout the state. Typically grows 2-5' tall. Elliptic to lance-shaped, lower leaves (to 4" long) are arranged in whorls around the stems. Downward-facing, orange-red,Turk's cap-type flowers (to 3" wide) with densely-spotted, broadly-reflexed sepals and petals. Flowers (usually 1-8) appear in a loose inflorescence atop upright stems in early summer.

Problems

No serious insect or disease problems.

Garden Uses

Borders, cottage gardens, native plant gardens or meadows. Best grouped or massed.

سوال تصویری شماره 23

سوال تصویری شماره 23

همیشک نام دارد و از خانواده لیلیاسه هست....اگه دقت کرده باشید
اکثر دسته گلها رو توی گلفروشیها با این گیاه تزئین میکنن...واسه همین گفتم که حتم دارم اکثرتون این گیاه رو از نزدیک لمس کردید...
این گیاه شباهت خاصی به کوله خاس داره...اما کوله خاس نیست...

مشخصات این گیاه...


نام علمی: ana racemosa
نام تیره :asparaginaceae
نام جنس : Dana
نام گونه : racemosa
نوع گیاه : تک لپه ای
نوع میوه : سته مانند
نوع اندام : درختچه ای
نامهای فارسی که برای این گیاه مصطلح هست ایناس:

همیشگ . همیشه. تلم. چلم. مازرا. ویج. کرویچ. زن کیش. زن کش. زرگین. غارالارض. دفنه اسکندریه. دفنه اسکندرانی. غار اسکندریه. غارالاسکندرانی . انبوب الراعی . فقندر. قافندار. خاماذاقی. حب النار.

همیشک درختچه ای کوچک از تیره لاله یا خانواده لیلیاسه هست. که به ارتفاع 50 تا 100 متر هم رشد دارد و گیاهی همیشه سبز و شبیه بامبو است.

از نظر گیاه شناسی:

شاخ و برگ نازک و راست و گسترده و پوشیده از شاخه های برگی متناوب اما انبوه , شاخه برگی (Cladode) به طول 8-5 و به عرض2 /5- 1 سانتی متر با پهنای متنوع , سرنیزه ای , نوک تیز , با قاعده کوتاه , با رآس بلند و باریک شده , سبز روشن.

گل : کوچک سفید 6-9 تایی , درخوشه های انتهایی و در محور شاخه های برگی بالایی قرار گرفته اند.( جای تفاوت گل در همیشک و کوله خاس ) دمگل ها کمی کوتاه تر , در زیر گل مفصل دار.

میوه :سته , کروی , قرمز به قطر 9-6 میلی متر میباشد.

یه چیز جالب که خودم تازه در مورد این گیاه متوجه شدم اینکه ...

عصاره اندام های سبز همیشک و همچنین جوشانده اش در طب سنتی , مدر و قاعده آور محسوب میشه...

تکثیر این گیاه هم از طریق بذر و تقسیم ریشه گیاه در فصل پاییز هست.

سوال تصویری شماره 24

سوال تصویری شماره 24

Menispermum canadense

[h=1]Menispermum canadense[/h]From Wikipedia, the free encyclopedia

Canadian Moonseed
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Flowering plants
(unranked):	Eudicots
Order:	Ranunculales
Family:	Menispermaceae
Genus:	Menispermum
Species:	M. canadense
Binomial name
Menispermum canadense L.

Menispermum canadense (Canadian Moonseed, Common Moonseed, or Yellow Parilla) is a flowering plant in the family Menispermaceae, native to eastern North America, from southern Canada south to northern Florida, and from the Atlantic coast west toManitoba and Texas.[SUP][1][/SUP] It occurs in thickets, moist woods, and the banks of streams.

[h=2]Contents[/h] [hide]​ 1 Growth 2 Toxicity 3 Traditional uses 4 References 4.1 Notes 4.2 General references 5 External links

[h=2][edit]Growth[/h]It is a woody climbing vine growing to 6 m tall. The leaves palmately lobed, 5-20 cm diameter with 3-7 shallow lobes, occasionally rounded and unlobed. The fruit are produced in 6-10 cm diameter clusters of purple-black berries, each berry is 1-1.5 cm in diameter. The seed inside the berry resembles a crescent moon, and is responsible for the common name. The fruit is ripe between September and October, the same general time frame in which wild grapes are ripe.
Both the leaves and fruit resemble that of the Fox Grape (Vitis labrusca); confusion can be dangerous as Moonseed fruit is poisonous, unlike the edible Fox Grape fruit.
The root is a rhizome, so one specimen can form colonies of genetically identical plants.
[h=2][edit]Toxicity[/h]All parts of these plants are known to be poisonous.[SUP][2][/SUP] The principal toxin is the alkaloiddauricine.[SUP][3][/SUP] The fruit of Canada Moonseed are poisonous and can be fatal. While foraging for wild grapes one should examine the seeds of the fruit to make sure one is not eating moonseeds: moonseeds have a single crescent-shaped seed, while grapes have round seeds. Differences in taste should also be an indicator of whether or not a specimen is grape or Moonseed, moonseeds have a taste that is described as "rank". Also, the moonseed vine lacks tendrils, whilst the vine of the wild grape has forked tendrils.[SUP][4][/SUP]
[h=2][edit]Traditional uses[/h]The Cherokee used Moonseed as a laxative, and as a gynecological and venereal aid. The root was used for skin diseases. The Lenapeused it in a salve for sores on the skin.[SUP][5][/SUP] It has been used for a variety of medicinal uses by Americans of European descent.[SUP][6][/SUP]
[h=2][edit]References[/h][h=3][edit]Notes[/h]

• ^ "Menispermum canadense". Flora of North America.
• ^ FDA Poisonous Plant Database
• ^ "Menispermum canadense". Poisonous Plants of North Carolina, Alice B. Russell Department of Horticultural Science; James W. Hardin, Larry Grand, and Angela Fraser. North Carolina State University.
• ^ Peterson, Lee, "A Field Guide to Edible Wild Plants of Eastern and Central North America", p. 50, Houghton Mifflin Company, New York City, accessed 22 November, 2010. ISBN 0-395-20445-3
• ^ Native American Ethnobotany Database (University of Michigan - Dearborn): Moonseed
• ^ Dr. Duke's Database of USDA GRIN Taxonomy: Canadian Moonseed

[h=3][edit]General references[/h]

1. Lee Allen Peterson, Edible Wild Plants, (New York City: Houghton Mifflin Company, 1977), p. 50.

[h=2][edit]External links[/h]

• University of Wisconsin at Green Bay
• Menispermum canadense images at bioimages.vanderbilt.edu

Fruit and seed of Menispermum canadense (seed is at a 4:1 ratio to fruit). Notice the moon shaped structure on the seed.​

Categories:

• Ranunculaceae
• Flora of the Eastern United States
• Plants used in traditional Native American medicine

​

​

سوال تصویری شماره 25

سوال تصویری شماره 25

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=88641&d=1331369655




گیاه برگ بو





[h=2]اطلاعات کلی [ویرایش][/h]برگ بو به صورت درختچه و درخت یافت می شود. معمولا درتمام فصول سال سبز است و طول درخت های آن به ده متر هم می رسد. در بسیاری جاها برای تزیین باغ ها استفاده می شود، اما استفاده ی اصلی آن در آشپزی و به عنوان داروی گیاهی است. اصل این رستنی از منطقه ی مدیترانه است و درتمام مدیترانه به عنوان عطر غذا از آن استفاده می شود.
[h=2]تشریح درخت [ویرایش][/h]به صورت درختچه و درخت یافت می شود. اقسام کلی آن بین پنج تا ده متر رشد می کند. ساقه ی آن به صورت راست و مستقیم رشد می کند و از دور به شکل جام وارونه یا سرو است. برگ های آن ساده و همیشه سبز تیره است و بین سه تا نه سانتیمتر رشد می کند. میوه (دانه های) این درخت طی ماه های فروردین و اردیبهشت به بار می نشیند و به رنگ سبز مایل به زرد است که طی ماههای تابستان به سیاهی می گراید. این درخت از مقاومت خوبی برخوردار است و در مزارع و زمین های زیادی با تنوع آب و هوایی مختلف رشد می کند، لیکن در مقابل سرمای زیاد حساس است.
[h=2]روش تکثیر [ویرایش][/h]درخت برگ بو از طریق کشت دانه نشا و قلمه زنی به دست می آید، لیکن به دست آوردن آن ازطریق کشت دانه پروسه ای کند و طولانی تراست. از درختان کم توقع به شمار می آید و نیازمند توجه و مراقبت زیاد نیست و نیازمند آبیاری زیا دی نیست.
[h=2]بهره های گیاهی [ویرایش][/h]این گیاه استفاده ی گیاهی و دارویی زیادی دارد. در اروپا و حوزه ی مدیترانه، آمریکای شمالی و بخشی از مکزیک برای آشپزی استفاده می شود. باید توجه داشت که برگ های خشکانده ی درخت درآشپزی استفاده می شود و نه برگ های سبز آن، زیرا برگ های سبز ممکن است خواص منفی داشته باشد. چنانچه برای طعم و عطر بخشیدن به غذا بویژه غذاهای گوشتی و ماهی از این گیاه استفاده می کنید، لازم است برگ خشکیده ی آن را به صورت درسته و کامل در غذا بیاندازید و پیش از سرو غذا آن را از ظرف خارج کنید؛ زیرا خوردن این برگ معمول نیست و دارای طعمی قوی است.
استفاده ی زیاد از این گیاه (بیش از چند برگ در غذا) ایجاد مسمومیت می کند.
در پزشکی برای تقویت معده و به عنوان اشتها آور و نیز برای هضم غذا و به عنوان ادرار آوراستفاده می شود. همچنین از جوشانده و روغنی که از آن تهیه می شود در تورم های موضعی استفاده می کنند.




**************************************





[h=1]شناسنامه[/h]

[h=1]شرح گیاه[/h]

درخت برگ بو بومی نواحی مدیترانه و اروپای جنوبی است و در زمان سلسله قاجاریه به ایران وارد شده و درختان قطور و کهن سال آن, در باغات حوالی شمس العماره تا چندی پیش وجود داشت. نام این درخت در نقاط مختلف کشور برگ بو می باشد و نام عربی آن در کتب قدیم غار و رند ذکر شده است. برگ بو درختی دو پایه یا پلی گام می باشد این درخت برگهای معطر, منفرد, کامل ولی با کناره موجدار, دندانه دار, نوک تیز, به طول 8 تا 14 و به عرض 5/2 تا 5/4 سانتی متر به رنگ سبز تیره , شفاف در سطح فوقانی پهنک ولی کمرنگ تر در سطح تحتانی, بی کرک و چرمی دارد. بوی معطر برگهای آن نیز بر اثر مالش دادن قوی تر می شود. طعم آنها کمی تلخ ولی بسیار معطر است. برگ بو گلهایی به صورت دسته های چهارتایی محصور در یک انولوکر دارد. نوع نر گلهای آن دارای 8 تا 12 پرچم ولی ماده آنها دارای یک مادگی محصوردر 4 پرچم غیر زایا است میوه اش به صورت سته, مدور بیضوی به رنگ مایل به آبی و محتوی یک دانه با لپه های گوشتدار و روغنی است. سطح خارجی میوه آن پس از رسیدن به رنگ بنفش در می آید و پس از خشک شدن نیز ظاهر چین دار پیدا می کند. در این حالت میوه ها به سهولت به صورت گرد در می آید.

[h=1]روش کاشت[/h]
تکثیر آن با قلمه و قلمه های ریشه دار یا با پا جوش صورت می گیردو پس از 8- 7 ماه ریشه های آن به قدر کافی توسعه یافته و مستقر می شود

[h=1]برداشت[/h]
چیدن برگهای معطر آن برای اینکه سبزی کامل داشته باشد معمولاً باید صبح زود انجام شود و برای خشک کردن روی هم انباشته نشود و در لایه های نازک در سایه پهن و خشک شود. خشک کردن در آفتاب موجب می شود که رنگ سبز زیبای آن قهوه ای شود و مقدار زیادی روغن معطر و اسانس آن از بین برود.[h=1]دامنه انتشار[/h]در نواحی شمال ایران, تهران و اطراف آن

سوال تصویری شماره 26

سوال تصویری شماره 26

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=89002&d=1331557441&thumb=1




گیاه به‌لیمو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد



به لیمو نام یک گیاه دارویی معطر است که بوی خوشایند لیمو را دارد. درختچه این گیاه ۱،۵ تا ۲ متر است که گاهی بیشتر هم می شود.[SUP][۱][/SUP] و دارای برگ های ساده سرنیزه ای به طول ۷ تا ۱۰ سانتی متر با قاعده گره ای و عموما بصورت دسته های سه تایی در هر گره است. گل آذین انتهایی و بصورت خوشه های باریک، جام گل کوچک و بطور مشخص واجد دو لب، ارغوانی رنگ پریده، میوه هستکی و دارای ۲۱ عدد بذر است. این گیاه بومی آمریکای جنوبی بوده و به طور طبیعی رویش آن در آرژانتین، شیلی و پرو گزارش شده است و از آن جا به سایر نقاط جهان از جمله ایران رفته‌است و کشت می‌شود. در ایران این گیاه در استان های شمالی و باغ ها کشت می شود.
خواص و کاربردها [ویرایش]

برگ ها بخش دارویی این گیاه هستند و بویی شبیه لیمو دارند. برگ ها را در اواخر تابستان جمع آوری می کنند. پودر برگ گیاه به لیمو به رنگ سبز مات و دارای بوی معطر، طعم آن تند و کمی تلخ است. از به لیمو در درمان سوء هاضمه، نفخ، سردردهای یک طرفه، دردهای عصبی، سرگیجه و علائم سرماخوردگی استفاده می شود بعلاوه در تقویت حافظه و ایجاد آرامش نیز مفید است. همچنین به عنوان ادویه در مصارف خانگی نیز کاربرد دارد. اسانس به لیمو دارای خواص باکتری کش و حشره کش بوده و همچنین در صنعت عطرسازی نیز از آن استفاده می شود.
در بیماران دچار نارسایی کلیوی و همچنین در دوران آبستنی و شیردهی باید از مصرف زیاد به لیمو اجتناب کرد. استفاده موضعی به لیمو ممکن است باعث حساسیت پوستی شود. برگ و اسانس به لیمو را باید دور از نور، در جای خنک و سربسته نگهداری کرد. از فرآورده های موجود در بازار آن می توان به چای ورون اشاره کرد.[SUP][۲][/SUP]
نوشیدن دم کردهٔ گیاه به‌لیمو به صورت چای طرفداران زیادی دارد.
ابهام‌زدایی [ویرایش]

نوشیدنی که به نام "شربت به‌لیمو" معروف است ربطی با گیاه به‌لیمو ندارد و ترکیبی است از آب لیمو، آب میوه به، شکر و موادی دیگر. شربتی با محتوی عصاره یا دم کرده برگ گیاه به‌لیمو به همراه افزودنی های مختلف نیز ساخته میشود، ولی آن نیست که در زبان عام "شربت به‌لیمو" نامیده میشود.



*********************************




معرفی و گیاهشناسی



Aloysia citrodora


Aloysia triphylla (L'Hér.) Britton
Lippia citrodora Kunth
Lippia triphylla (L'Hér.) Kuntze
Verbena triphylla L'Hér.
Zappania citrodora Lam.



به لیمو درختچه ای است خزان پذیر از خانواده ی شاهپسند که ارتفاع این گیاه به 3 تا 5 متر نیز میرسد. برگ های این گیاه به صورت کشیده و به رنگ سبز کمرنگ دیده می شوند و بصورت دسته های سه تایی بر روی ساقه قرار می گیرند. گلهای این گیاه به رنگ بنفش کمرنگ بصورت گل آذین پانیکول در انتهای ساقه وجود دارند. جنس Lippia دارای بیش از 200 گونه است که در این بین L.citriodora دارای اهمیت ویژه ای می باشد.



پراکنش و نیازهای اکولوژیکیبه لیمو گیاهی است بومی کشورهای آمریکای جنوبی (شیلی و پرو) که بطور وسیع در باغ های کشورهای اروپایی کشت می گردد. این گیاه امروزه در شمال کشورمان کشت و کار می گردد و گونه های بومی ای نیز از جنس Lippia در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری کشورمان وجود دارند.
به لیمو برای رشد به هوای گرم، نور فراوان و رطوبت بالا نیاز دارد و به سرما حساس می باشد. برای رشد به خاک هایی با بافت سبک و لومی نیازمند است و pH خاک مناسب برای این گیاه 5/6 ذکر گردیده است.



کاشت، داشت و برداشتدر زمینه ی کشت و کار این گیاه اطلاعات بسیار محدودی موجود است. تکثیربه لیمو به آسانی در تابستان بوسیله ی قلمه صورت می گیرد و بهتر است جهت ریشه دار شدن قلمه ها، آنها را مدتی در زیر سایبان قرار دهیم. نیاز این گیاه به عناصری چون نیتروژن و پتاسیم بیشتر از سایر عناصر می باشد.
فرآوری


برگ ها و پیکر رویشی تازه ی این گیاه حاوی اسانسی می باشند که بوی لیمو می دهد و آنچنان عطر دلنشینی دارد که همیشه به عنوان یک گیاه معطر در باغ های سلطنتی اسپانیا کشت می شده است. ترکیب اصلی اسانس به لیمو سیترال می باشد و سایر اجزای اسانس آن عبارتند از: لیمونن، کارون، لینالول، ژرانیول و ... .



خواص درمانی و کاربردبرگ ها و پیکر رویشی این گیاه دارای خاصیت تب بر، مسکن، ضدنفخ، کمک کننده به هضم غذا، آرامش بخش و ... هستند. چای به لیمو فوق العاده آرام بخش و تسکین دهنده اعصاب است. اسانس این گیاه در صنایع غذایی و در تهیه ی انواع عطر و ادکلن بسیار کاربرد دارد. به لیمو یکی از گیاهانی است که امروزه در باغ های آروماتیک کشورهای اروپایی بوفور کشت می گردد.

سوال تصویری شماره 27

سوال تصویری شماره 27

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=89110&d=1331583212&thumb=1



استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) گیاهی بوته ای از تیره Asteraceae است

که ارتفاع آن به یک متر نیز می رسد.

برگهای گیاه استویا دارای دی ترپن گلیکوزید هایی از جملهstevioside و (A, B, C, D,E) rebaudioside و dudosideاست که بیش از 300 بار از سوکروز شیرین ترندبا توجه به مصرف سرانه بالای شکر در کشور،

می توان با استخراج استویوزاید و استفاده از آن در کارخانه های تولید کننده نوشابه، کمپوت، شیرینی و دارویی تا حد قابل توجهی عوارض و خسارت جبران ناپذیر مصرف شکر را کاهش داد. استویا فاقد سیکلامات کلسیم،

ساخارین و آسپارتام است و کالری تولید نمی کند. این گیاه برای افراد مبتلا به دیابت مضر نیست

زیرا اثری بر میزان قند خون ندارد. به علاوه، بر خلاف برخی از شیرین کننده های مصنوعی فاقد عوارض کلیوی و عصبی است

سوال تصویری شماره 28

سوال تصویری شماره 28

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=94115&d=1334899702&thumb=1