رفتن...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بوی فراق می دهد این گریه های من[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ماتم گرفته شال سیاه عزای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]شرمنده ام که از غم زینب نمرده ام[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]آقا ببخش در گذر از این خطای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]با زعفران شهر خراسان نمی شود؟[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]رنگی دهی امام زمان بر حنای من؟[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]از بس که پای طشت طلا گریه کرده ام[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]چیزی نمانده مثل شما از صدای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]با نوحه های این دهه ی آخر صفر[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]شب ها چقدر سینه زدی پا به پای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]ای خوش حساب مزد مرا زودتر بده[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]بعد از دو ماه چه شد کربلای من؟[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]سر زنده ام به عشق حسن، خضر گریه ام[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]این چشم خیس،چشمه ی آب بقای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]من غصه ی بهشت خدا را نمی خورم[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]جایی گرفته حضرت زهرا برای من [/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]وحید قاسمی[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ماتم گرفته شال سیاه عزای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]شرمنده ام که از غم زینب نمرده ام[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]آقا ببخش در گذر از این خطای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]با زعفران شهر خراسان نمی شود؟[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]رنگی دهی امام زمان بر حنای من؟[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]از بس که پای طشت طلا گریه کرده ام[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]چیزی نمانده مثل شما از صدای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]با نوحه های این دهه ی آخر صفر[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]شب ها چقدر سینه زدی پا به پای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]ای خوش حساب مزد مرا زودتر بده[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]بعد از دو ماه چه شد کربلای من؟[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]سر زنده ام به عشق حسن، خضر گریه ام[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]این چشم خیس،چشمه ی آب بقای من[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]من غصه ی بهشت خدا را نمی خورم[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]جایی گرفته حضرت زهرا برای من [/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]وحید قاسمی[/FONT]
سفر کردم که از عشقت جدا شم
دلم میخواست دیگه عاشق نباشم
ولی عشقت تو قلبم مونده ای وای
دل دیونمو سوزونده ای وای
هنوزم عاشقم هنوزم عاشقم دنیای دردم
مثل پروانه ها دورت میگردم
مثل پروانه ها دورت میگردم
سفر کردم که از یادم بری دیدم نمیشه
اخه عشق یه عاشق با ندیدن کم نمیشه
غم دور از تو بودن یه بی بال و پرم کرد
نرفت از یاد من عشق سفر عاشق ترم کرد
هنوز پیش مرگتم من بمیرم تا نمیری
خوشم با خاطراتم اینو از من نگیری
دلم از ابر و بارون بجز اسم تو نشنید
تو مهتاب شبونه فقط چشمام تو رو دید
نشو با من غریبه مث نامهربونا
بلا گردون چشمات زمین و اسمونا
میخوام برگردم اما میترسم
میترسم بگی حرفی نداری
بگی عشقی نمونده
میترسم بری تنهام بذاری
تو رو دیدم تو بارون دل دریا تو بودی
تو موج سبز سبزه تن صحرا تو بودی
مگه میشه ندیدت تو مهتاب شبونه؟
مگه میشه نخوندت تو شعر عاشقونه؟
دلم میخواست دیگه عاشق نباشم
ولی عشقت تو قلبم مونده ای وای
دل دیونمو سوزونده ای وای
هنوزم عاشقم هنوزم عاشقم دنیای دردم
مثل پروانه ها دورت میگردم
مثل پروانه ها دورت میگردم
سفر کردم که از یادم بری دیدم نمیشه
اخه عشق یه عاشق با ندیدن کم نمیشه
غم دور از تو بودن یه بی بال و پرم کرد
نرفت از یاد من عشق سفر عاشق ترم کرد
هنوز پیش مرگتم من بمیرم تا نمیری
خوشم با خاطراتم اینو از من نگیری
دلم از ابر و بارون بجز اسم تو نشنید
تو مهتاب شبونه فقط چشمام تو رو دید
نشو با من غریبه مث نامهربونا
بلا گردون چشمات زمین و اسمونا
میخوام برگردم اما میترسم
میترسم بگی حرفی نداری
بگی عشقی نمونده
میترسم بری تنهام بذاری
تو رو دیدم تو بارون دل دریا تو بودی
تو موج سبز سبزه تن صحرا تو بودی
مگه میشه ندیدت تو مهتاب شبونه؟
مگه میشه نخوندت تو شعر عاشقونه؟
اسـ ـتـ ـعـ ـداد عـ ـجـ ـیـ ـبـ ـی در شـ ـکـ ـسـ ـتـ ـن داری . . .عالی بودن اینارو خودت گفتی؟
قـ ـلـ ـب . . . غـ ـرور . . . انسان . . . عاشق . . .
اسـ ـتـ ـعـ ـداد عـ ـجـ ـیـ ـبـ ـی در نـ ـشـ ـسـ ـتـ ـن دارم . . .
بـ ـه پـ ـای تـ ـو . . . بـ ـه امـ ـیـ ـد تـ ـو . . . در انـ ـتـ ـظار تـ ـو
ناگهان چقدر زود دیر می شود...
ناگهان چقدر زود دیر می شود...
حرفهای ما هنوز ناتمام،
تا نگاه می کنی
وقت رفتن است...
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش ازآنکه با خبر شوی
لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود...
آی
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
... چقدر زود
. ......... دیر می شود...
ناگهان چقدر زود دیر می شود...
حرفهای ما هنوز ناتمام،
تا نگاه می کنی
وقت رفتن است...
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش ازآنکه با خبر شوی
لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود...
آی
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
... چقدر زود
. ......... دیر می شود...
بی تو ...
تورا گم کرده ام امروز...
وحالا لحظه های من گرفتارسکوتی سرد وسنگینند.
وچشمانم که تا دیروزبه عشقت می درخشیدند،
نمی دانی چه غمگینند.
چراغ روشن شب بود برایم چشمهای تو
نمیدانم چه خواهد شد؟؟؟
پرازدلشوره ام،بی تاب ودلگیرم
کجا ماندی که من بی توهزاران بار
درهرلحظه می میرم!!
تورا گم کرده ام امروز...
وحالا لحظه های من گرفتارسکوتی سرد وسنگینند.
وچشمانم که تا دیروزبه عشقت می درخشیدند،
نمی دانی چه غمگینند.
چراغ روشن شب بود برایم چشمهای تو
نمیدانم چه خواهد شد؟؟؟
پرازدلشوره ام،بی تاب ودلگیرم
کجا ماندی که من بی توهزاران بار
درهرلحظه می میرم!!
اي مسافر ! اي جدا ناشدني ! گامت را آرام تر بردار ! از برم آرام تر بگذر ! تا به کام دل ببينمت .
بگذار از اشک سرخ گذرگاهت را چراغان کنم .
آه ! که نميداني ... سفرت روح مرا به دو نيم مي کند ... و شگفتا که زيستن با نيمي از روح تن را مي فرسايد ...
بگذار بدرقه کنم واپسين لبخندت را و آخرين نگاه فريبنده ات را .
مسافر من ! آنگاه که مي روي کمي هم واپس نگر باش . با من سخني بگو . مگذاريکباره از پا در افتم ... فراق صاعقه وار را بر نمي تابم ...
جدايي را لحظه لحظه به من بياموز... آرام تر بگذر ...
وداع طوفان مي آفريند... اگر فرياد رعد را در طوفان وداع نمي شنوي ؟!باران هنگام طوفان را که مي بيني ! آري باران اشک بي طاقتم را که مي نگري...
من چه کنم ؟ تو پرواز مي کني و من پايم به زمين بسته است ...
اي پرنده ! دست خدا به همراهت ...
اما نمي داني ... نمي داني که بي تو به جاي خون اشک در رگهايم جاريست ...
از خود تهي شده ام ... نمي دانم تا باز گردي مرا خواهي ديد ؟؟؟
بگذار از اشک سرخ گذرگاهت را چراغان کنم .
آه ! که نميداني ... سفرت روح مرا به دو نيم مي کند ... و شگفتا که زيستن با نيمي از روح تن را مي فرسايد ...
بگذار بدرقه کنم واپسين لبخندت را و آخرين نگاه فريبنده ات را .
مسافر من ! آنگاه که مي روي کمي هم واپس نگر باش . با من سخني بگو . مگذاريکباره از پا در افتم ... فراق صاعقه وار را بر نمي تابم ...
جدايي را لحظه لحظه به من بياموز... آرام تر بگذر ...
وداع طوفان مي آفريند... اگر فرياد رعد را در طوفان وداع نمي شنوي ؟!باران هنگام طوفان را که مي بيني ! آري باران اشک بي طاقتم را که مي نگري...
من چه کنم ؟ تو پرواز مي کني و من پايم به زمين بسته است ...
اي پرنده ! دست خدا به همراهت ...
اما نمي داني ... نمي داني که بي تو به جاي خون اشک در رگهايم جاريست ...
از خود تهي شده ام ... نمي دانم تا باز گردي مرا خواهي ديد ؟؟؟
vajiheh.kh
عضو جدید
قطار میرود
قطار میرود …. تو میروی ….. تمام ایستگاه می رود …………
و من چه عاشقانه
کنار این قطار رفته ایستاده ام
و همچنان به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام!
قطار میرود …. تو میروی ….. تمام ایستگاه می رود …………
و من چه عاشقانه
کنار این قطار رفته ایستاده ام
و همچنان به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام!
آنکه در افسونگری کرد آن همه غوغا گریخت
آنکه درعاشق کشی کرد این همه بیداد رفت
آن نهال نیک بختی ، آن درخت آرزو
آنکه بود در باغ رویا خوشتر از شمشاد رفت
آنکه عشقش در ازل با هستیم پیوند یافت
آنکه مهرش تا ابد در جان من افتاد رفت
گفتمش پس عشق من ؟
با خنده گفت ای وای مرد...!
گفتمش پس یار من ؟
با عشوه گفت ای داد رفت...!
آنکه درعاشق کشی کرد این همه بیداد رفت
آن نهال نیک بختی ، آن درخت آرزو
آنکه بود در باغ رویا خوشتر از شمشاد رفت
آنکه عشقش در ازل با هستیم پیوند یافت
آنکه مهرش تا ابد در جان من افتاد رفت
گفتمش پس عشق من ؟
با خنده گفت ای وای مرد...!
گفتمش پس یار من ؟
با عشوه گفت ای داد رفت...!
vajiheh.kh
عضو جدید
حرفش را نزن...
رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن
ابتدای یک پریشانیست حرفش را نزن
گفته بودی چشم بردارم من از چشمان تو
چشمهایم بی تو بارانیست حرفش را نزن
آرزو داری که دیگر بر نگردم پیش تو
راهمان با اینکه طولانیست حرفش را نزن
دوست داری بشکنی قلب پریشان مرا
دل شکستن کار آسانی نیست حرفش را نزن
عهد کردی با نگاه خسته ای محرم شوی
گر نگاه خسته ی ما نیست حرفش را نزن
خورده ای سوگند عهد ما را بشکنی
این شکستن نا مسلمانیست حرفش را نزن
حرف رفتن میزنی وقتی که محتاج توام
رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن..
رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن
ابتدای یک پریشانیست حرفش را نزن
گفته بودی چشم بردارم من از چشمان تو
چشمهایم بی تو بارانیست حرفش را نزن
آرزو داری که دیگر بر نگردم پیش تو
راهمان با اینکه طولانیست حرفش را نزن
دوست داری بشکنی قلب پریشان مرا
دل شکستن کار آسانی نیست حرفش را نزن
عهد کردی با نگاه خسته ای محرم شوی
گر نگاه خسته ی ما نیست حرفش را نزن
خورده ای سوگند عهد ما را بشکنی
این شکستن نا مسلمانیست حرفش را نزن
حرف رفتن میزنی وقتی که محتاج توام
رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن..
vajiheh.kh
عضو جدید
رفتی و ندیدی که چه محشر کردم
با اشک تمام کوچه را تر کردم
وقتی که سکوت کوچه دغ مرگم داد
وابستگی ام را به تو باور کردم
با اشک تمام کوچه را تر کردم
وقتی که سکوت کوچه دغ مرگم داد
وابستگی ام را به تو باور کردم
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122