بیماری های گیاهان جالیزی و زینتی

Puffiness

Puffiness

Puffiness :

میوه هایی که دچار این عارضه می شوند، تا حدودی پف کرده و زاویه دارند. حفرات داخل میوه، در صورت وجود، فاقد ماده ژلاتینی به میزان طبیعی اند و میوه بافت متراکمی ندارد. این عارضه در نتیجه گرده افشانی ناقص، کوددهی ضعیف و یا عدم تشکیل دانه به طور کامل بوجود می آید که غالبا ناشی از دمای پایین است. مشابه عارضه قبلی، نیتروژن زیاد و کمبود پتاسیم نیز باعث این مشکل می شوند. برخی از کلتیوارها نسبت به این عارضه حساس تراز بقیه هستند.

رسیدن لکه دار

رسیدن لکه دار

رسیدن لکه دار : Blotchy Ripening

در این عارضه بخشی از میوه به علت عدم تلقیح مناسب به خوبی نمی رسد. آب و هوای سرد باعث شیوع این عارضه می شود و کمبود آب یا مقدار زیاده از حد آن نیز باعث تشدید ان می گردد. علائم به شکل لکه های زرد رنگ یا سفیدی است که بافت زیر آن سخت باقی می ماند. نواحی آسیب دیده هم معمولا در بخش بالائی میوه ( Stem End ) هستند. این عارضه ممکن است با علائم ناشی از ویروس موزائیک توتون اشتباه شود. این بیماری در کلتیوارهای قدیمی شایع تر است.

پیچیدگی برگ

پیچیدگی برگ

پیچیدگی برگ: Leaf Roll

پیچیدگی برگ نوعی عارضه فیزیو لوژیک است که در اثر آب و هوای سرد و بارانی ایجاد می شود. این عارضه باعث پیچ خوردن برگهای پایینی به سمت بالا وضخیم و چرمی شدن آنها می گردد. پیچیدگی برگ اثری روی رشد گیاه و میزان محصول نمی گذارد و نیازی به مبارزه با آن نیست.

عوارض ناشی از علف کشها

عوارض ناشی از علف کشها

عوارض ناشی از علف کشها :

علف کشها می توانند باعث بد شکل شدن شاخ و برگ گوجه فرنگی شوند. بوته های گوجه فرنگی به ویژه به D ـ ۴و۲ حساس هستند . علف کشهاباعث خم شدن برگها به سمت پایین، فنجانی و ضخیم شدن آنها می شوند. برگهای تازه باریک و پیچ خورده اند و به طور کامل توسعه نمی یابند. میوه ها ممکن است دچار catfacing شوند و نرسند. در ضمن در اثر بادبردگی ( drift ) هم ممکن است علف کشهایی که برای کنترل علفهای هرز چمنی به کار می روند، روی گیاه زراعی رفته و عوارض آشکار گردند. بخارات ناشی از علف کشها هم ممکن است گیاه را تا چند روز پس از کاربرد علف کشها تحت تاثیر قرار دهند. علف های چیده شده ای که قبلا علف کش روی آنها استفاده شده نیز نباید به عنوان مالچ درمزارع گوجه فرنگی به کار روند. اگر آسیب های وارد شده جزئی باشند، گیاه قادر به رشد و ترمیم خود خواهد بود. در ضمن گیاهان آسیب دیده باید به طور مرتب و کامل آبیاری شوند.

ویروس موزائیک خیار

ویروس موزائیک خیار

ویروس موزائیک خیار Cucumber mosaic virus


این ویروس نیز به طور معمول در لوبیا دیده میشود ولی تشخیص از علائم آن از ویروس قبلی خیلی مشکل است.

علائم در لوبیا شبه Bcmv میباشد و از حالت موزائیک خفیف تا موزائیک بسیار شدید و تاولی شدن برگها و حالت رگبرگ نواری مشاهده میشود. حالت بهبودی (Recovery) نیز گاهی در بوته های آلوده لوبیا دیده میشود. این ویروس ایزومتریک بوده با شته بصورت ناپایا و همچنین از طریق انتقال مکانیکی به راحتی منتقل میشود و دامنه میزبانی بسیار وسیعی دارد.

کنترل:

برای کنترل این ویروس می بایستی استفاده از ارقام مقاوم و حذف منابع آلودگی، مانند سایر میزبانها و علفهای هرز، را در نظر داشت.

سفیدک پودری(سطحی) جالیز

سفیدک پودری(سطحی) جالیز

سفیدک پودری(سطحی) جالیز Cucurbit powdery mildew

این بیماری از دیر زمان در ایران بخصوص در مناطقی که کشت گیاهان جالیزی در آنجا معمول بوده وجود داشته است . ولی اولین بار گزارش کتبی مربوط به اسفندیاری در سال 1326 می باشد . سفیدک سطحی را زارعین بخوبی شناخته و در اصفهان به آن نمکه و در بعضی از نقاط دیگر به نام شته و یا در آذربایجان به نام آق مشهور است . این بیماری در اکثر مناطق جالیزکاری از قبیل سواحل دریای مازندران ، اصفهان ، تهران ، قم ، همدان ، کرج ، خوزستان ، شیراز ، تبریز، بروجرد ، و ورامین و شهر ری وجود دارد . در استان فارس این بیماری در روی خیار، خیار چنبر، خربزه ، طالبی، گرمک، کدو وهندوانه توسط بنی هاشمی و ذاکری (1368 ) گزارش شده است .

نشانه های بیماری

اولین علائم بیماری به صورت لکه های کوچک سفید آرد آلود روی برگها و ساقه ها می باشد که بتدریج سطح آنها را گرد سفید رنگی فرا می گیرد و بزودی بیماری توسعه یافته ، ظرف مدت کوتاهی پوشش قارچی ، هر دو سطح برگ را فرا می گیرد . نشانه های اولیه بیماری ، در واقع موقعی ظاهر می شود که اولین گلهای خیار باز شده و بوته هنوز ساقه خزنده خود را ایجاد نکرده است . برگهای مبتلا سفید، خشک و شکننده شده و مخصوصاً در مورد برگ هندوانه لکه‌ها بزودی قهوه ای رنگ می گردند . در بوته های مبتلا میوه ها زودتر از موعد مقرر رسیده، شبکه پوست آنها خوب تشکیل نشده ، بافت آنها نرم می گردد . علاوه بر این ، گوشت میوه ، بی مزه و مواد جامد محصول در آنها به طور قابل ملاحظه ای کم می گردد .

عامل بیماری

به طور کلی عامل دو گونه قارچ به اسامی :

1) Erysiphe cichoracearum

2) Sphaerotheca fuliginea

بر اساس گزارش بنی هاشمی و ذاکری ( 1368) قارچ عامل بیماری در استان فارس Sphaerotheca fuliginea می باشد و جنس Erysiphe دیده نشده است . کندیوم های جمع آوری شده از روی کدوئیان غالباً دارای جوانه های دو شاخه ای بوده که مؤید مشخصه گون S.fuliginea می باشند .

کنترل:

1. ارقام مقاوم، خربزه مشهدی و طالبی شهد شیراز حساس است.

2. کاشت در مناطقی که هوا جریان داشته باشد.

3. کاهش رطوبت

4. در فاصله دو آبیاری زمین خشک شود.

کنترل شیمیایی:

اگر بیماری دیر وارد مزرعه شود معمولاً نیازی به مبارزه نیست.

1- سولفور wp 80-90% و 3- 2 در هزار با دیدن اولین علائم

2- دینوکاپ(کاراتان اف ان) wp18.25%و 2-1 کیلوگرم درهکتار

3- گل گوگرد 20- 15 کیلوگرم در هکتار

جرب جالیز

جرب جالیز

جرب جالیز

لکه های بیماری در همه قسمتهای هوائی ظاهر می شود . در برگ ها اولین علائم به صورت نقطه های روشن آب یا سبز کم رنگ ظاهر می شود . این نقاط معمولاً به مقدار زیاد در بین رگبرگها مشاهده می گردد . لکه های طویل روی ساقه و دمبرگها ممکن است ظاهر شوند . بتدریج رنگ لکه ها به خاکستری متمایل به سفید تبدیل شده ، زاویه دار می گردند .

لکه های میوه همزمان با بزرگ شدن میوه تیره می شوند. بافت مضمحل می گردد تا اینکه حفره های قابل ملاحظه ای در میوه پدید آورد. در شرایط مرطوب یک لکه مخملی سبز تیره از رشد قارچ در این گودال ها ظاهر می شود .

رشد شدید بیماری با شرایط خنک و مرطوب همراه می باشد که ممکن است در اوقات ویژه در طی فصل یا در مزارعی که زهکشی هوا و خاک ضعیف است شایع باشد .

کنترل:

در صورت امکان خانواده کدوئیان باید در مزارعی که دما نسبتاً بالا باشد پرورش یابند زهکشی خاک و گردش هوا در لابلای بوته ها بعلت خشک شدن سریع سطح برگ از شدت بیماری می کاهد .


در مراحل چهار برگی شروع و هفته ای یک بار باید تکرار شود .

موثرترین سموم برای مبارزه با بیماری سموم زینب (Zineb) ، مانکوزب (Mancozeb) ،‌ کلروتالونیل ( Chlorothalonal)‌ به مقدار 1.5 کیلوگرم درهکتار می باشد

سیاه شدن گلگاه هندوانه

سیاه شدن گلگاه هندوانه

سیاه شدن گلگاه هندوانه


بیماری سیاه شدن گلگاه هندوانه یکی از بیماریهایی است که باعث کمی میزان محصول و نامرغوبی ان از نظر بازار پسندی می شود . این بیماری مخصوصاً در نقاطی که هندوانه هائی از نوع چارلستون گری ، فرفاکس و دیکوسی کوئین کشت می شود انتشار دارد .

میوه های واریته های Charleston Gray و Fairfax وقتی به طول 10 تا 15 سانتیمتر رسیدند ، انتهای میوه ابتدا به رنگ تیره در آمده و پس از مدت کوتاهی خاصیت چسبندگی از خود نشان می دهند . به تدریج شیارهای سیاه رنگی در این قسمت پدیدار شده و پس از 3 تا 4 روز قسمت سر میوه کاملاً سیاه می شود .چنانچه از این قسمت آلوده برشی تهیه شود مشاهده می گردد که قسمتهای داخلی گوشت میوه در این منطقه سفید مایل به خاکستری مانده و رنگ قرمز طبیعی را به خود نمی گیرند . بذور حاصله در این قسمت چروکیده و نرسیده باقی می مانند .

علائم بیماری درواریته های دیکسی کوئین کمی متفاوت بوده و چون پوست این نوع هندوانه لطیف و نازک می باشد پس از چند روز که لکه سیاه در محل گلگاه دیده شد ، در 80 درصد از موارد میوه در این منطقه شکاف خورده ، فاسد می شود .

عامل بیماری

جزء بیماریهای فزیولوژیک شمرده میشود. آنگاه که محتوی کلسیم میوه از حدی پائین تر افتد ، بیماری در پاره ای از میوه ها مشاهده می شود . اینکه تعریق تاثیر ویژه ای روی پوسیدگی گلگاه دارد ، یکی از پژوهشگران با پاشیدن موادی چون امولسیون های هیدروکربن که میزان از دست رفتن آب را در گیاه کاهش می دهد از خسارت بیماری بنحو قابل ملاحظه ای کم کرد .

پوسیدگی گلگاه در پایان یک دوره حاصلخیزی گیاه، در اثر خشکی هوا و کم آبی بعدی عارض می شود . تحت این شرایط با توجه به جذب آب از خاک و تعریق از راه برگها ،‌نوسانات رطوبی بیشتر می گردد. نتیجتاً ذخیره آبی گیاه و میوه شروع به کاهش می کند . اگر این خشکیدن نسوج گیاه ادامه پیدا کند ، پاره ای از سلول های گلگاه شروع به خشکیدن می کند و مقدمه بروز عارضه پوسیدگی فراهم می شود . طول روز شدت نور و نسبت کربو هیدرات ها نیز ممکن است در این مسئله موثر باشند . اما نقش آنها در تولید پوسیدگی هنوز نیز به وضوح روشن نشده تا بتوان آنها را توصیه هائی که به منظور جلو گیری عملی به کار می رود به کار برد . آفتاب سوختگی نیز در پاره ای موارد ممکن است با عارضه پوسیدگی گلگاه اشتباه شود، واریته چارلستون گری به وی‍‍‍ژه به این عارضه حساسیت دارد .

کنترل:

1- تاثیر آب

تشنگی خسارت جبران ناپذیری وارد می آورد . در فصل گرم و موقعی که گیاه به آب بیشتر نیازمند است فاصله آبیاری ،‌ دو و یا حداقل یک روز پایین آورده شود . بهترین زمان برای این اقدام موقعی می باشد که کم و بیش لکه های سیاه در مزرعه هندوانه به چشم می خورد . تردیدی نیست که این اقدام موقعی می باشد که کم وبیش لکه های سیاه در مزرعه هندوانه به چشم می خورد . تردیدی نیست که این اقدام تا آن حد که عارضه مربوطه به آب باشد مثمر ثمر خواهد بود . در این مورد عامل نظم آبیاری نیز غیر قابل اغماض است و جداً توصیه می شود تا فواصل آبیاری در هر نوبت یکنواخت بماند و هر بار نوسانی نشان ندهد .

2- جلو گیری از تعریق

از آنجائی که تعریق عامل مهم از دست رفتن رطوبت اندوخته گیاه است و قوی تر کردن فشار اسمزی برگها نسبت به میوه به جذب رطوبت کمبود از ناحیه گلگاه منجر می شود لذا هر طریقی که بتواند از این پدیده یعنی « تعریق » جلوگیری به عمل آورد سبب کاهش بیماری می شود . آبیاری بارانی در روزهای گرم که واقعاً شدت تعریق بالا می رود در حفظ سلامتی کمک بسیار مفیدی است.



3- اثر کود

با پاشیدن کلرور کلسیم و نیترات کلسیم به میزان دو کیلو در 400 لیتر آب تاثیر قابل توجهی روی کاهش خسارت بیماری داشته است .

آغاز این کار یک ماه قبل از ظهور احتمالی بیماری و 3تا4 بار به فاصله یک هفته تکرار شود . استعمال مقادیر کافی کود که بویژه از لحاظ سوپر فسفات غنی باشد مثل کود 4-12-4 و 5-20-5 در کاهش خصارت بیماری تاثیر ویژه ای داشته است .

4- تاثیر تاریخ کشت

اهمیت تاریخ کشت بدان سبب است که بوته هندوانه تا فرا رسیدن فصل گرم و آنگاه که میوه ها رشد سریع دارند و به آب بیشتری نیازمندند قسمت اعظم فعالیت خود را رها کرده و برای کامل کردن رشد میوه نیروی زیادی احتیاج نداشته باشند.

5- واریته مقاوم
واریته های فرفاکس ، چارلستون گری ،‌ دیکسی کوئین ،‌ نسبت به بیماری حساسیت فوق العاده از خود نشان داده اند در حالی که واریته‌های شوگربی،‌ خاتمی و شریف‌آبادی و محبوبی حساسیت بسیار کمی نسبت به بیماری از خود نشان داده‌اند

پوسیدگی نرم باکتریائی هویج

پوسیدگی نرم باکتریائی هویج

پوسیدگی نرم باکتریائی هویج


بافتهای پارانشیمی خیلی سریع مورد حمله باکتری قرار می گیرند . سایر بافتها معمولاً بیشتر مقاوم هستند . سلولهای مورد حمله آب سوخته می شوند . تیغه میانی منهدم می گردد و سلولهای مضمحل شده به توده آبکی نرم لزج تبدیل می شوند .اپیدرم معمولاً متصل باقی می ماند . بافتهای پوسیده خاکستری تا قهوه ای به نظر می رسند و بسته به میکروارگانیسم ثانوی که بافت را مورد حمله قرار دهد بوی بد ممکن است از بافت به مشام برسد . به نظر می رسد که فساد در طول محور وسط ریشه توسعه می یابد اگر ریشه ها از وسط نصف شود ، یک خط مشخص مابین بافت سالم و بافت آلوده مشخص می گردد .قسمتی از بافت هویج که مورد حمله باکتری قرار می گیرد مورد حمله سایر باکتریها و قارچها نیز قرار می گیرد.

عامل بیماری

باکتری به نام Pectobacterium carotovorum نسبتاً بزرگ‌‌‌‌، گرم منفی و دارای تاژکهای بلند از نوع پریتریکوس (Peritrichous) می باشد . جدایه های عامل بیماری در محیط کشت به خوبی بیماریزایی خود را حفظ می کند .

خاک از منابع مهم آلودگی اولیه برای هویجهای انباری است. خاکهایی که حاوی بقایای گیاهان آلوده سال قبل هستند از منابع مهم آلودگی به شمار می روند.

کنترل:

1) نظر به اینکه عامل بیماری درهرجایی که گیاهان حساس کاشته شود وجود دارد باید دقت شود در هنگام برداشت و حمل و نقل از زخمی شدن ریشه ها جلوگیری به عمل آید

2) در خلال انبارداری درجه حرارت و رطوبت را باید دقیقاً کنترل نمود

3) اگر ریشه ها قبل از انبار یا انتقال شسته می شوند، فرو بردن هویجها در محلول یک پانصدم هیپوکلریت سدیم(2.25درصد ماده موثر) یا خشک کردن هویج در هوای گرم تحت فشار ضروری است.

4) دمای صفر درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی کمتر از 90% سبب کاهش پوسیدگی نرم می شود.

5) بعد از هویج باید ذرت ، غلات دانه ریز ، یونجه ، شبدر ، چغندر یا لوبیا را در تناوب به کار رود .

6) اتاقهای انبار و جعبه ها باید با فرمالدئید یا سولفات مس ضد عفونی گردد

نماتد ساقه و پیاز stem and bulb nematode

نماتد ساقه و پیاز stem and bulb nematode

در ایران نماتد Ditylenchus dipsaci در روی یونجه گزارش شده است. علاوه براین نماتد به 400 گونه گیاه حمله می‌کند. اما نژاد خاصی از نماتد به پیاز حمله می‌کند. سبزیهائی از قبیل،سیر، لوبیا، باقلا، کلم، هویج، کرفس، مارچوبه، جعفری، نخود، سیب‌زمینی و کدو مورد حمله نماتد Ditylenchus dipsaci قرار می‌گیرد.
مرفولوژی و بیولوژی
عامل بیماری نماتد Ditylenchus dipsaci(Kuehn) Filip می‌باشد که طول آن3/1-1 میلیمتراست وحدود30 میکرومترقطر دارد. روی بدن استوانه‌ای آن خطوط اریب دیده می‌شود. دم نماتد نر و ماده تیز است هر نماتد ماده 200تا500 تخم می‌گذارد. اولین پوست‌اندازی در تخم انجام می‌شود. پوره مرحله دوم از تخم خارج شده، به سرعت پوست دوم و سوم را نیز انداخته و پوره قبل از بلوغ یا عفونت‌زا را تولید می‌کند.این پوره می‌تواند شرایط یخبندان و خشکی شدید را تحمل کرده و در داخل بافتهای گیاهی مثل ساقه‌ها، برگها، پیازها، بذرها یا درداخل خاک به سر می‌برد.هنگامی که قسمتهای هوایی گیاه میزبان با غشائی از آب پوشیده می‌شود،نماتدها به طرف بالا حرکت کرده و خود را به سر شاخه‌ها و برگهای جدید و جوان می‌رسانند و سپس از طریق روزنه‌ها، شکافها یا مستقیما به داخل پایه ساقه‌ها یا محور برگ رخنه می‌کند. بعد از ورود به گیاه میزبان پوست چهارم را انداخته ،تبدیل به نر یا ماده می‌شود. چرخه کامل زندگی حدود19تا25 روز طول می‌کشد. تولیدمثل فقط مواقعی که هوا سرد است متوقف یا کند می‌شود. وقتیکه پیازها شدیدا آلوده شدند ،می‌پوسند، پوره‌های قبل از بلوغ ازآنها خارج شده و گاهی اوقات دراطراف ساقه زیرزمینی پیازهای خشک شده به صورت توده سفید خاکستری پنبه‌ای که پشم نماتد خوانده می‌شود اجتماع کرده وبرای سالهای سال در همین جا می‌تواند زنده بمانند.
وقتی که نماتد‌ها به بذر در حال جوانه زدن یا گیاهچه جوان حمله می‌کنند، از نزدیکی کلاهک ریشه هیپوکوتیل یا از نقاطی که هنوز داخل بذر است وارد می‌شوند. نماتدها بیشتر روی سلولهای پارانشیمی پوست تغذیه می‌کنند. در همین حال سلولهای اطراف نماتدها شروع به تقسیم شدن و بزرگ شدن می‌کنند. نتیجتا برجستگیهایی روی گیاه بوجود می‌آید. گیاهچه‌ها بسته به اندازه و تراکم این برجستگیها ممکن است ناقص‌العضوشده پیچیده شوند،انحنا حاصل کنند ویا بصورت دیگری تغییر شکل دهند. شکاف برداشتن اپیدرم اغلب راه ورود برای مهاجمین ثانوی از قبیل باکتریها و قارچها باز می‌کند. بعد از رخنه نماتد سلولها بزرگ می‌گردند، کلروپلاستها ناپدید، فضاها بین سلولی داخل بافت پارانشیم افزایش می‌یابند. این اثرات اغلب قبل از تماس نماتد باسلولها ایجا می‌شود. واین دال براین است که تراوشات بزاقی قبل از پیشرفت نماتد منتشر می‌گردند.
علائم و نشانه‌های خسارت :
در مزارع آلوده به نماتد Ditylenchus dipsaci ظهور گیاهچه‌های پیاز به کندی انجام گرفته، میزان سبز شدن گیاه بطور قابل ملاحظه‌ای تقلیل می‌یابد. بیشتر از نصف تعداد گیاهچه‌های ظاهر شده بیمار و زرد رنگ هستند، پیچ خورده و هلالی بنظر رسیده ودر امتداد کوتیلودون نواحی برجسته‌ای دیده می‌شود. کوتیلودونها معمولا باد کرده‌اند و اپیدرمشان به صورت توری ترک برداشته و بیشتر گیاهچه‌های مریض ظرف سه هفته بعد از کاشت از بین می‌روند و بقیه بعدا می‌میرند. وقتی که در داخل خاک آلوده پیاز کاشته می‌شود علائم روی گیاهان درحال رشد تقریبا بعد ازسه هفته شروع می‌گردد وشامل کوتولگی، لکه‌های زرد کم رنگ، آماس و زخمهای باز روی برگهاست.
روی ساقه،جوانه‌ها یا گیاهان جوان برآمدگیها‍یی بوجود می‌آید وبرگها کوتاه وپیچیده می‌شوند. نوک برگها از بین می‌رود و برگهای مسن‌تربه دلیل ازبین رفتن تیغه‌ی میانی سلولها چنان ضعیف می‌شوند که نمی‌توانند خود را قائم نگهدارند و روی زمین می‌غلطند. ساقه و گردن پیاز نرم می‌گردد. پیازهای آلوده ممکن است شکاف بردارند یا اینکه جوانه زده و دوپیازه و ناقص شوند. پیازهای آلوده گاهی از بیرون سالم به نظر می‌رسند اما در انبار می‌پوسند.
کنترل:
1- تناوبهای طولانی (2-3 سال) با گیاهان مقاوم از قبیل اسفناج، چغندر، کاهو و گیاهان خانواده غلات
2- استفاده ازپیازو بذرعاری ازنماتد
3- ضد عفونی پیازو بذرآلوده با قراردادن درآب 46 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت
4- مبارزه درمزارع بوسیله فومیگاسیون خاک
5- بعداز کاشت سموم نماتدکشDD
6- برای جلوگیری ازآلودگی مجدد ضد عفونی وسایل کشاورزی

بیماری های رز

بیماری های رز

رز با بیش از ۲۰۰ گونه نیمه‌دائم، سبز دائم تا خزان‌کننده و حدود ۱۸۰۰۰ رقم تجاری و ۵۰۰۰ سال سابقه کشت یکی از مهمترین و متنوع‌ترین گونه‌های زینتی در ایران و جهان است و با دامنه وسیعی از عادات رشد در آسیا، شمال‌آفریقا، آمریکای‌شمالی و اروپا یافت می‌شود. در تجارت جهانی نیز رز همواره مقام‌های اول و دوم را از نظر ارزش صادرات به خود اختصاص داده است.


الف) بیماری‌های قارچی

۱) سفیدک پودری رز سفیدک پودری رز از گسترده‌ترین و خطرناک‌ترین بیماری‌های رزهای گلخانه‌ای و فضای باز است. این بیماری هم‌اکنون در همه کشورهائی که در آن رز کاشته می‌شود شناخته شده است.

علائم بیماری در ابتدا به‌صورت نواحی قرمز شبیه تاول در سطح بالائی برگ دیده می‌شود. پوشش سفید قارچ به‌صورت لکه‌های مشخص روی سطح برگ‌های جوان ظاهر می‌شود. این برگ‌ها در حالات شدید بیماری، پیچ‌خورده و بدشکل شده و در نهایت به‌طور کامل با پوشش سفید قارچ پوشانده می‌شوند.

در برگ‌های پیر هم نواحی کرد یا نامنظم ممکن است یا میسلیوم قارچ پوشانده شوند. در صورتی‌که شرایط محیطی مساعد باشد برگ‌های آلوده پیش از موعد می‌ریزند.

قارچ عامل بیماری ممکن است به ساقه‌ها و به‌ویژه به قاعده خارها و همچنین گل‌ها حمله نمایند. پوشش میسلیومی قارچ می‌تواند به مقدار زیادی روی گلبرگ‌ها، کاسبرگ‌ها و جام گل به‌خصوص وقتی غنچه گل باز شده باشد گسترش یابد.

خسارت شدید بیماری سفیدک پودری موجب کاهش رشد برگ، ارزش زیبائی گل، عملکرد فتوسنتز و بنابراین رشد گیاه و عمر پس از برداشت گل‌های بریده می‌شود.

عامل بیماری قارچی با نام Sphaerotheca pannosa.var.rosae است که به‌ندرت روی رز تشکیل می‌شود و بیشتر فرم غیرجنسی عامل بیماری که از جنس Oidium می‌باشد روی گیاه دیده می‌شود.



عوامل مؤثر در توسعه بیماری شامل حساسیت بافت میزبان، درجه حرارت، رطوبت نسبی و وجود آب می‌باشند.

در رطوبت بالا بهترین درجه حرارت برای توسعه بیماری۲۵-۱۸ درجه سانتی‌گراد است. زمانی‌که همه سطح برگ با یک لایه آب پوشانده شده باشد، رشد میسلیومی اتفاق نمی‌افتد، اگرچه این شرایط برای جوانه زدن کنیدی الزامی است.

در رزهای خارج از گلخانه مناسبترین شرایط برای توسعه بیماری در شب دمای ۵/۱۵ درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۹۹-۹۰ درصد است که اجازه تشکیل کنیدی را در حد مناسب فراهم می‌آورد و در طول روز حرارت ۲۷-۲۶ درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۷۰ - ۴۰ درصد آزاد شدن کنیدی‌ها را تسهیل می‌کند. در صورت تکرار این شرایط برای مدت چند روز اپیدمی (همه‌گیر شدن) بیماری حتمی می‌باشد.

برای کنترل بیماری استفاده از ارقام مقاوم راهکار مناسبی شناخته شده است. همچنین به‌طور اصولی سمپاشی‌های حفاظتی با استفاده از سموم گوگردی روش دیگر کنترل بیماری است. استفاده از قارچ کنش‌های سیستمیک نیز به کنترل بیماری کمک می‌کند.

بررسی‌ها اخیر نشان داده‌اند که استفاده از برخی ترکیبات مانند بی‌کربنات سدیم، فسفات هیدروژن پتاسیم(KH۲PO۴)، کربنات هیدروژن سدیم (NaHCO۳) به میزان۵/۰ درصد و شیر به میزان ۵۰/۰ در مقایسه با سموم شیمیائی کارآئی بهتری دارند.

هرس شاخه‌های آلوده در انتهاء فصل و از بین بردن این شاخه‌ها در مناطقی که دارای زمستان‌های شدید هستند جهت جلوگیری از زمستان گذرانی قارچ مفید خواهد بود.

جمع‌آوری و نابود کردن برگ‌های ریخته شده در اطراف درختچه‌های رز نیز در انتهاء فصل ممکن است زمستانی گذرانی را متوقف کند.



۲) کپک خاکستری

این بیماری که به‌نام‌های سوختگی گل و جوانه نیز معروف است یکی دیگر از بیماری‌های رز است که در شرایط انباری و حمل‌ونقل شاخه‌های رز بیشتر دیده می‌شود. آلودگی ممکن است در زمان برداشت گل دیده نشود اما به سرعت در شرایط مرطوب که در انبار و در طی حمل‌ونقل وجود دارد توسعه می‌یابد. علائم بیماری به این صورت است که در شریط آب‌وهوائی مرطوب و خنک جوانه‌های آلوده رزهای باغچه‌ای نمی‌توانند باز شوند و با میسلیوم قهوه‌ای مایل به خاکستری در قسمت قاعده جوانه در روی ساقه ممکن است تشکیل شود (شکل ۲). در شرایط گلخانه‌ای خسارت شبیه شرایط رزهای خارج از گلخانه است و یا علائم به‌صورت کبودی ظاهر می‌شود، نقاط‌ریزی روی گلبرگ‌ها ظاهر شده و نوک یا حاشیه گلبرگ‌ها نرم و قهوه‌ای می‌شوند (شکل ۳). قارچ‌ ممکن است انتهاء شاخه‌هائی را که برای برداشت گل بریده یا هرس شده‌اند را نیز آلوده کند. این آلودگی باعث سختگی ساقه‌ها می‌شود.

عامل بیماری قارچ Botrytis cinerea است. درجه حرارت مناسب برای رشد و توسعه قارچ عامل بیماری ۱۵ درجه سانتی‌گراد ثبت شده است. همچنین رطوبت بالا نیز در این شرایط دمائی مورد نیاز است. برای حمله قارچ به گیاه، زخمی شدن سطح میزبان لازم است.

برای کنترل این بیماری، همه گل‌ها، جوانه‌ها و ساقه‌های آلوده در گلخانه یا مزرعه و باغ باید بعد از ظهور اولین علائم بیماری حذف و از بین برده شوند.

تهویه مناسب در بسترهای تکثیر و در گلخانه‌ها از بروز بیمار ی خواهد کاست.

انتقال سریع گل‌های شاخه بریده یا قلمه‌ها به انبار خنک، جلوگیری از ایجاد زخم در گیاهان جلوگیری از پاشیدن آب روی سطح خاک و برگ موقع آبیاری و عدم استفاده از مقادیر بالای نیتروژن و مالچ‌های مرطوب به کاهش بیماری کمک خواهد کرد برای پوشاندن زخم‌های ایجاد شده، سمپاشی با قارچ‌کش‌های حفاظتی توصیه می‌شود. رزهای بریده شده در انبار نیز باید سمپاشی شود و یا در محلول سمی مثل بنزیمیدازول‌ها و دی‌کربوکسیمیدها فرو برده شوند. با توجه به اینکه اسپوردهی قارچ در طول موج نوری ۳۵۵ نانو متر (نور ماورای بنفش) بهتر انجام می‌شود لذا استفاده از پلاستیک‌های جذب‌کننده نور ماورای بنفش (پوشش‌های ضد U.V) برای کنترل و کاهش اسپوردهی قارچ مؤثر خواهد بود. استفاده از کلسیم به‌عنوان یک عامل تغذیه‌ای، موجب کاهش میزان از طریق توقف تولید اتیلن به‌وسیله رز که در توسعه بیماری اهمیت دارد می‌شود.



۳) لکه سیاه رز

بیماری لکه سیاه رز که همچنین سوختگی برگ، لکه برگی، سوختگی، آسترومای برگ رز و کپک لزج هم نامیده می‌شود، در همه مناطق رزکاری دنیا پراکنده است. این بیماری در رزهای فضای باز بیشتر از رزهای گلخانه‌ای شایع است زیرا در گلخانه‌ها رطوبت را راحت‌تر می‌توان کنترل کرد.

علایم بیماری به‌صورت لکه‌های مشخص با قطر ۱۲-۲ میلی‌تر روی سطوح بالائی برگ گسترش می‌یابد. این لکه‌ها گرد یا نامنظم هستند. بافت برگ اطراف لکه به رنگ زرد تغییر رنگ داده و حالت کلروز تا زمان ریزش بر در سرتاسر سطح برگ گسترده می‌شود. زردی و ریزش برگ‌ها در ارتباط با تشکیل اتیلن است. برگ‌هائی که علایم بیماری روی آنها دیده می‌شود مقادیر زیادی اتیلن تولید می‌کنند.

در روی شاخه‌های یک ساله ارقام حساس سوختگی‌های نامنظم با رنگ قرمز مایل به بنفش گسترش می‌یابند.

این لکه‌ها اغلب کوچک و به‌ندرت شاخه‌ها را از پا درمی‌آورند. ولی در زمستان گذرانی قارچ اهمیت ویژه‌ای دارند. در روی گلبرگ‌ها هم لکه‌های ریز قرمز رنگ ممکن است دیده شود که با تغییر شکل خفیفی همراه است.

عامل بیماری قارچ Diprocarpon rosae و در فرم غیرجنسی آن Marssonina rosae است. عامل انتشار قارچ کنیدی‌ها هستند که از طریق پاشش آب، به‌وسیله کارگران یا تماس با قسمت‌های چسبناک بدون حشرت منتقل می‌شوند. برگ‌هائی که ریزش کرده‌اند ممکن است توسط باد جابه‌جا شده و عامل بیماری را به‌صورت لکه‌ای منتشر کنند. قارچ عامل بیماری‌زا در داخل خاک قادر به ادامه حیات نیست و کنیدی‌های موجود بر روی ابزار و غیره بیشتر از یک ماه پایدار می‌مانند. در مناطق معتدل قارچ در گلخانه در سرسر سال روی میزبان فعال باقی می‌ماند. زمستان گذرانی عامل بیماری به‌صورت میسلیوم و یا کنیدی است.

عامل بیماری دامنه وسیعی از درجه حرارت را تحمل می‌کند اما برای رشد نیاز به رطوبت (تقریباً ۱۰۰ درصد) دارد. در درجه حرارت بالای ۳۳ درجه سانتی‌گراد قارچ قادر به ادامه فعالیت نیست. رشد قارچ در حرارت۲۱-۱۹ درجه سانتی‌گراد در حد مطلوب است. بهترین شرایط آلودگی زمانی است که برگ‌ها ۲۴ ساعت به‌صورت ممتد مرطوب باقی بمانند. در هوای خشک هیچ‌گونه آلودگی اتفاق نخواهد افتاد. جریان هوا در اطراف بوته‌های رز در گلخانه یا خارج آن موجب خشک شدن سطح برگ‌ها و کاهش بیماری خواهد شد. گرمای تابستان و سرمای زمستان توسعه بیماری را در مناطق بارانی محدود می‌کند.

برای کنترل بیماری نباید اجازه داد که برگ‌ها در رطوبت نسبی بالا بیشتر از ۱۲-۷ ساعت باقی بمانند. تا حد امکان از آبپاشی روی سطح گیاهان باید خودداری شود. در مواقع ضروری باید آبپاشی در اوایل صبح که درجه حرارت در طی روز افزایش می‌یابد صورت گیرد. از آب‌دهی زیادی از حد در شرایط آب‌وهوای مرطوب و شرایط تاریک باید اجتناب کرد. حذف برگ‌ها و هرس شاخه‌هائی که آلوده هستند موجب کاشت جمعیت زمستانگذاران قارچ می‌شود از کشت متراکم باید اجتناب شود تا جریان هوا به‌راحتی در اطراف بوته‌های رز حرکت کند. قارچ‌کش‌ها باید در مواقعی از سال که شرایط برای توسعه بیماری لکه سیاه مساعد است استفاده شوند، قارچ‌کش‌ها باید هر ۱۵ روز یک بار در این شرایط به‌کار روند.



۴)سفیدک داخلی

علایم بیماری روی برگ‌ها، ساقه‌ها، کاسه‌ گل، کاسبرگ و گلبرگ‌ها دیده می‌شود. آلودگی معمولاً به ناحیه رشد انتهائی و جوان گیاه محدود است. روی برگ‌ها لکه‌های قرمز، صورتی‌ تا قهو‌ه‌ای تیره به‌صورت اشکال نامنظم تشکیل می‌شود. برگچه‌های ممکن است به رنگ زرد تغییر یابند. در برگچه‌های زردرنگ لکه‌هائی به قطر یک سانتی‌متر از بافت سالم برگ ممکن است به‌صورت جزیره مانند دیده می‌شوند. ریزش برگ ممکن است شدید باشد. در شرایط سرد و مرطوب اسپرانژیوم و اسپرانژیوفور به‌طور فراوانی روی سطح پائینی برگ‌های آلوده دیده می‌شوند. نواحی ارغوانی تا سیاه با اندازه مختلف از یک لکه کوچک تا لکه‌هائی با طول ۲ سانتی‌متر نیز ممکن است روی ساقه و دمگل ظاهر شوند. عامل بیماری قارچ Peronospora sparsa می‌باشد. دمای مناسب برای جوانه‌زنی اسپور قارچ ۱۸ درجه سانتی‌گراد است. قارچ عامل بیماری در رطوبت نسبی پائین‌تر از ۸۵ درصد گیاهان رز را آلوده نمی‌کند.

در رزهائی که در گلخانه‌ها کاشته شده‌اند، پائین آوردن رطوبت محیط با استفاده از تهویه و هوادهی و یا رساندن دره حرارت محیط به ۲۷ درجه سانتی‌گراد در طی زمان‌های گرمتر روز و شب به کنترل بیماری کمک خواهد کرد. در زمان غروب که درجه حرارت به‌طور ناگهانی پائین می‌آید. برای جلوگیری از افزایش رطوبت نسبی باید از روش‌های ویژه‌ای استفاده کرد. رطوبت نسبی نباید به مدت ۳ ساعت بیشتر از ۸۵ درصد باقی بماند. اگرچه در رزهای گلخانه‌ای این بیماری شدیدتر است ولی در رزهای خارج گلخانه‌ای نیز که شرایط بیماری فراهم باشد یک مسئله جدی محسوب می‌شود.



در زمانی‌که شرایط محیطی برای بیماری مناسب است قارچ کش‌های حفاظتی باید به‌کار گرفته شوند. بهداشت زراعی برای حذف پاتوژن در طی فصل بسیار مهم است. برگ‌ها، ساقه‌ها و گل‌های آلوده باید حذف شده و از بین بروند. همچنین حذف قلمه‌ها و قسمت‌های گیاهی حامل قارچ برای کنترل بیماری بسیار اهمیت دارد.



۵)پژمردگی و رتیسیلیومی

پژمردگی و رتیسیلیومی یکی از بیماری‌هائی است که در رزهای گلخانه‌ای و خارج گلخانه‌ای رواج دارد همچنین بیماری ممکن است در رزهای باغچه‌ای هم دیده شود. رزهای کاشته شده در خارج از گلخانه در مزارعی که قبلاً در آنها محصولات سبزی و صیفی حساس به پژمردگی و رتیسیلیومی کاشته شده، استعداد ویژه‌ای برای آلودگی به بیماری دارند چون عامل بیماری ممکن است در خاک وجود داشته باشد.

علایم بیماری در مراحل اولیه، پژمردگی برگ‌ها در نوک ساقه‌های جوان و زردی برگ‌های پیر می‌باشد. بعد از چند روز پژمردگی دائمی اتفاق افتاده و برگ‌ها به رنگ زرد تغییر رنگ داده و سرانجام قهوه‌ای شده و خواهند مرد. ریزش برگ از پائین گل‌ها شروع شده و به طرف بالا پیشرفت می‌کند. ساقه‌هائی که علایم را نشان می‌دهند ممکن است در فصول بعدی به رشد خود ادامه داده یا آنها نیز دچار مرگ سرشاخه شوند. مرگ سرشاخه از نوک شروع شده و به طرف پائین گسترش می‌یابد.

در این حالت لک‌های تیره مرده (نکروزه) یا نوارهائی به رنگ بنفش تا سیاه به‌طور فراوان در طول قسمت‌های هوائی گیاه به‌وجود می‌آیند. پیشرفت مرگ سرشاخه ممکن است به مرگ کامل گیاه منجر شود. تغییر رنگ در آوندها که در سایر میزبان‌ها مشترک است در مورد رز معمولاً دیده نمی‌شود. علایم ممکن است با پژمردگی‌های ویروسی رز اشتباه شوند، علایم بیماری در طی دوره‌های تنش‌مانند خشکی در اواسط یا اواخر تابستان ظاهر می‌شوند، در بعضی از موارد برگ‌ها ممکن است در طی روز پژمرده شده و در شب دوباره به حالت اول برگردند.

بروز علایم در رزهای خارج گلخانه‌ای نسبت به رزهای گلخانه‌ای از شدت کمتری برخوردار است.

رزهای خارج گلخانه‌ای به‌طور طبیعی به حالت اول برگشته و دوره‌های آلودگی به اوایل بهار و زمستان محدود می‌شود. این اثر فصلی ممکن است به سبب نیاز دمائی پائین (خنک) قارچ باشد، اختلاف فصلی در رزهای گلخانه‌ای مشهود نیست و در این موارد عامل بیماری در سرتاسر دوره رشد گیاه فعال خواهد بود. خطر بالقوه‌ این است که گیاهان آلوده ممکن است به بیماری متحمل باشند و علایم بیماری را در شرایط مناسب رشد گیاهان رز نشان ندهند.



- عامل بیماری قارچ

Verticiliumalbo-atrum یا V.dahliae است - چون قارچ عامل بیماری در محیط خاک به سر می‌برد ممکن است در خاک‌های آلوده به‌طور فراوان منتشر شود. برای کنترل بیماری با توجه به خصیصه خاکزی بودن قارچ، ضدعفونی کردن خاک قبل از کاشت رز ضروری است. در صورت بروز بیماری در گلخانه، برای تولید گل‌های شاخه بریده رز، کنترل آن بسیار مشکل خواهد شد بنابراین کنترل مؤثر باید قبل از ظهور بیماری شروع شود.

ب) بیماری‌های باکتریائی

۱)گال طوقه

مهمترین بیماری باکتریائی رز سرطان طوقه است – این بیماری از میزبان‌های متعددی گزارش شده است. علائم بیماری با تکثیر سریع سلول‌ها در بافت‌های مریستمی و تشکیل تومورها و مناطق برآمده با بافت کم و بیش حلقوی سفت یا نرم شروع می‌شود. گال‌ها اغلب در زیر سطح خاک در قاعده طوقه دیده می‌شوند. آنها ممکن است روی ریشه‌ها نیز به‌طور فراوان تشکیل شوند اما در قسمت‌های هوائی کمتر دیده می‌شوند .

اندازه قطر گال‌ها از ۵/۰ سانتی‌متر تا چندین سانتی‌متر متغیر است. این بستگی به توانائی و رشد گیاه و مدت زمان بعد از آلودگی دارد. گال‌های جوان بافت نرمی داشته و به رنگ سبز روشن یا تقریباً سفید هستند. اهمیت اقتصادی واقعی گل واقعی گل طوقه در تولید رز را مشکل می‌توان ارزیابی کرد، چرا که خسارت منجر به کوتولگی، رشد رویشی کم و کاهش تعداد جوانه‌های گل ایجاد شده توسط این بیماری را به سختی می‌توان از خسارت مشابه ایجاد شده توسط سایر عوامل و فاکتورهای بیماری‌زا جدا کرد.

عامل بیماری‌ باکتری Agrobacteriuom tumifaciens شناخته شده، که یک باکتری گرم منفی بوده و دارای تاژک‌های محیطی است.

باکتری از طریق زخم‌های ایجاد شده روی ریشه در اثر عوامل طبیعی یا ایجاد شده به وسیله هرس، قلمه‌زنی، خسارت مکانیکی عوامل زراعی، سنگینی خاک‌های یخ‌زده، جویدن بافت گیاه توسط حشرات یا جوانه‌زنی ریشه‌های جانبی، وارد گیاه می‌شود. گال‌ها یک هفته تا چند ماه بعد از آلودگی یاه تشکیل می‌شوند. میزان توسعه گال روی گیاه توسط عواملی مانند نوع میزبان، توانائی و رشد میزبان و شرایط محیطی، تحت تأثیر واقع می‌شود.

آلودگی ممکن است در ماه‌های پائیز مخفی بماند به این صورت گیاه آلوده در مزرعه یا در شرایط سرد بدون نشان دادن علایم تا بهار سال بعد باقی می‌مانند. باکتری در طی ماه‌های ابستان بیشتری فعالیت خود را دارد. ابزارهای هرس که گال‌ها را قطع می‌کنند با باکتری آلوده شده و باکتری‌ها را به سطوح بریده شده بعدی انتشار می‌دهند. و بنابراین آلودگی‌های جدید را ایجاد می‌کنند در صورت شکافتن گال در خاک، باکتری‌ها آزاد شده و می‌توانند به‌وسیله حرکت در خاک یا آب منتشر شوند. در غیاب ریشه گیاه، جمعیت باکتری‌ها به‌تدریج کاهش می‌یابد. پاتوژن قادر است در مدت دو سال در درون خاک باقی بماند.



- اعمال پیشنهادی متعددی تشیوع گال طوقه را کاهش می‌دهند.

۱)استفاده از گیاهان عاری از بیماری، هر چند ممکن است در بعضی موارد پاتوژن به‌صورت آلودگی مخفی در گیاه وجود داشته باشد.

۲) اجتناب از خسارت ریشه و طوقه در طی عملیات کاشت و داشت.

۳) کشت در خاکی که قبلاً با مواد شیمیائی ضدعفونی کننده تیمار شده باشد. در بعضی موارد شیوع بیماری در پی یک ضدعفونی خاک با ماده شیمیائی غیر مؤثر دیده شده است.

۴ ) حذف سریع گیاهان آلوده و در صورت امکان خاک اطراف گیاه حذف شده را نیز باید قارچ کرد تا از عدم وجود بقایای گیاه آلوده اطمینان حاصل کرد.

۵ ) شستشوی ابزار برش و هرس با اسفتاده از آب و صابون و ضدعفونی فراوان آنها، برای ضدعفونی ابراز، آنها را در الکل فرو برده و روی شعله گرفته یا اینکه آنها را۱۰-۵ دقیقه در محلول ۵/۰ هیپوکلریت سدیم (آب ژاول) قرار داده و سپس ابزار را با آب جوشیده شده شستشو داد.

۶) تناوب‌زائی با استفاده از یک گیاه تک لپه مبارزه بیولوژیک با استفاده از باکتری A.radiobacter استرین K۸۴ یکی از روش‌های مبارزه است.

۲)ریشه موئی

بیماری ریشه موئی نیز از دیگر بیماری‌های باکتریائی رز محسوب می‌شود. علایم بیماری ریشه موئی به‌صورت تورم‌هائی روی سطح ریشه یا ساقه زیر سطح خاک دیده می‌شوند. معمولاً این تورم‌ها سخت و سفت هستند اما

همانند گال طوقه چوبی نیستند و ریشه‌های مجزا از محل این تورم‌ها بیرون می‌زنند و توده زیادی از ریشه‌های فیبری به طول ۲۵-۲ سانتی‌متر بعداً تشکیل می‌شوند.

در شرایط نگهداری سرد و مرطوب ریشه‌های سفید زیادی در محل ریشه موها تشکیل می‌شوند. معمولاً روی قسمت‌های هوائی گیاه علایم مشخصه خاصی تشکیل نمی‌شود. هر چند در سال دوم بعد از کاشت گیاه آلوده رشدشان کند شده و بعضی از آنها می‌میرند. مرگ گیاه بعد از سال دوم یا چهارم دیده می‌شود.

عامل بیماری باکتری A.tumifaciense می‌باشد که در بعضی از موارد با A.rhizogenes اختلافاتی دارد.

توسعه بیماری زمانی است که رشد گیاه در حد بهینه است. بیماری در خاک‌هائی با دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد شدیدتر از خاک‌های با دمای ۲۶ درجه سانتی‌گراد دیده می‌شود.



جهت کنترل این بیماری روش‌های زیر توصیه می‌شود:

ـ ضدعفونی خاک ضدعفونی پایه‌های کشت و رعایت بهداشت زراعی در کنترل بیماری اهمیت زیادی دارند.

ضدعفونی با استفاده از بخارآب یک تیمار مناسب است. قلمه‌ها را می‌توان با فرو بردن در محلول ۵/۰ درصد هیپوکلریت سدیم ضدعفونی کرد. هر چند احتیاط‌های لازم باید در طی انجام این تیمار جهت حذف خسارت صورت گیرد. نباید اجازه داده شود که ساقه‌ها قبل از آنکه آنها در محلول فرو برده شوند خشک شوند به‌طوری که قلمه‌های متعددی باید در طی یک روز گرفته شوند و از فرو بردن قلمه‌ها در آ‌ب‌وهوای گرم و خشک در محلول ضدعفونی باید خودداری کرد.

تانک حاوی محلول باید هر روز از نظر شیمیائی آنالیز شود و میزان هیپوکلریت کاهش یافته به محلول اضافه شود تا غلظت پیشنهادی حفظ شود. از آنجائی که غلظت ماده مؤثر، در اثر استفاده مکرر کاهش می‌یابد و PH به سرعت بالا می‌رود. اشکال تجاری هیپوکلریت سدیم

باید قبل از استفاده بازبینی شوند چون با گذشت زمان غلظت آنها در بطری کاهش می‌یابد.

ج) بیماری‌های ویروسی

۱ ) موزائیک رز

علائم بیماری بسیار متغیر می‌باشد. اما علایم مشخصه بیماری به‌صورت نقوش خطی، کلروز، لکه‌های مدور و موزائیک خفیف در برگ‌ها در طی فصل رشد دیده می‌شود.

همچنین علایم شبکه زردی و موزائیک زرد هم در رابطه با این بیماری می‌باشد. گیاهان آلوده قدرت خود را از دست داده و به سرمای زمستان حساس می‌شوند.

عامل بیماری، ویروی موزائیک رز (Rosemosaic virus) می‌باشد که با ویروس لکه حلقوی نکروتیک مرکبات(PNRSV) ارتباط نزدیکی دارد.



ویروس‌های (PNRSA,Appele moaic virus (ApMV), Arabis mosaic (AMV نیز علایم مشابهی را روی رز به‌وجود می‌آورند.



۲ Strawbery latent ringspot virus )SLRV (این ویروس نیز در روی رز خسارت وارد می‌کند. این ویروس باعث ایجاد لکه‌های زرد کوچک نامنظم روی برگ‌ها شده و کوتولگی واضحی را در قسمت‌های هوائی و برگ‌ها به‌وجود می‌آورد. برگ‌ها حالت چرمی به خود گرفته و بدشکل می‌شوند. علایم بیماری در صورت مخلوط شدن با ویروس‌های PNRSV, AMV و بسته به شرایط محیطی

ممکن است تغییر یابد. در درجه حرارت ۲۳ درجه سانتی‌گراد علایم بیماری محو می‌شود.



۳ : Rose streak virus(

این ویروس سبب ایجاد حلقه‌های سبز مایل به قهوه‌ای و veinbanding در برگ‌های کامل می‌شود، این علایم برگی گاهی با نقوش حلقوی روی ساقه یا میوه نیز همراه است.

برای کنترل بیماری‌های ویروسی و شبه‌ویروسی در رز حذف گیاهان آلوده و از بین بردن آنها، هرس گیاهان آلوده، استفاده از پایه‌های عاری از بیماری، حرارت درمانی و استفاده از کشت نوک مریستم توصیه می‌شوند.

همچنین ضدعفونی خاک جهت حذف جمعیت‌های نماتدهای خاک که از ناقلین بالقوه ویروس‌ها هستند به کاهش آلودگی کمک خواهد کرد.



د) بیماری‌های ایجاد شده در اثر نماتد نماتدهای پارازیت گیاهی یکی از مشکلات اصلی رز در سرتاسر جهان بی‌شمار می‌روند. این بیماری‌ها از مناطق جداگانه زیادی گزارش شده‌اند، که این امر ممکن است به‌دلیل انتشار وسیع نماتدهای پارازیت گیاهی و دامنه میزبانی وسیع آنها باشد. همچنین نماتدهای مانند نماتد زخم ریشه یا گره رشیه که نماتدهای داخلی هستند به‌راحتی می‌توانند از طریق قلمه‌ها جابه‌جا شوند.

علایم در قسمت‌های هوائی گیاه شامل کاهش قدرت رشد گیاه، کوتولگی برگ‌ها و قسمت‌های هوائی، کلوروز، پژمردگی، ریزش برگ، کاهش کیفیت گل (طول ساقه و اندازه گل) و افزایش حساسیت به عوامل بیماری‌زا پوسیدگی ریشه می‌باشد.

این علایم به‌عنوان زوال عمومی توصیف می‌شوند.گیاهانی که این علایم را بروز می‌دهند به‌دلیل کاهش کیفیت و تولید گل حذف می‌شوند که در روی ریشه علایم مختلف متعددی بسته به‌گونه نماتد و تعداد نماتدهای تغذیه‌کننده از ریشه ایجاد می‌شود. علایم واضح ممکن است به‌ندرت دیده شود و ریشه‌ها ممکن است تعدادی از انواع علایم را نشان دهند. بنابراین تشخیص مثبت نماتد به‌عنوان عامل علایم مشاهده شده نیاز به بازیابی نماتد از ریشه یا خاک اطراف گیاه دارنده علایم و در پی آن شناسائی آزمایشگاهی آن دارد.

نماتدهائی که در روی ریشه یافت می‌شوند در جنس‌ها و گونه‌های متعددی قرار دارند، اما گونه‌هائی که از سایر گونه‌ها فراوان‌تر هستند شامل P.vunus, Pratylenchus penetrans diversicaudatum, Meloidogyne hapla و Helycotylenchus nannus, Xiphinema و Macroposthonia axests هستند.



ابزار کنترل نماتدها در رز شامل ضدعفونی بسترهای مزرعه، ضدعفونی بسترهای گلخانه قبل از کاشت، محدود کردن جابجائی گیاهان پایه آلوده و کاربرد نماتد کش‌های پس از کاشت است.

تیمار آب گرم به‌طور مؤثری نماتدهای مستقر روی مواد گیاهی را کنتل می‌کند اما این تیمارها اکثراً روی ریشه رز خسارت می‌زنند. خسارت حرارت روی ریشه‌های رز را می‌توان با پیش تیمار گیاه با حرارت ۳۸ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲۴ ساعت به‌منظور تحریک مقاومت به گرما کاهش داد به این ترتیب آلودگی سطحی نماتدی را می‌توان با غوطه‌ور کردن گیاه در آب ۴۸ درجه سانتی‌گراد به مدت ۳۵ دقیقه محدود کرد.



منبع : http://haras.ir/

بیماریهای مهم گوجه فرنگی و بادمجان و خیار

---

ساقه سیاه بادمجان

بیماری ساقه سیاه بادمجان در سال 1971 از ژاپن گزارش شده است . بیماری ساقه سیاه بادمجان برای اولین بار در سال 1367 توسط فصیحیانی و ارشاد از مناطق جنوبی ایران ( استان هرمزگان ) گزارش شده است .

نشانه های بیماری

در محل آلودگی ابتدا لکه ای به رنگ قهوه ای تیره و یا سیاه پدیدار گشته که کم‌کم به طرف بالا و پایین و اطراف محل آلودگی پیشروی می کند .

پس از چندی عامل بیماری به بافتهای مجاور لکه نفوذ کرده ، مانع از جریان شیره‌های گیاهی می شود . عضو مورد حمله پژمرده و خشک می گردد . گاهی اوقات در محل آلودگی ،‌ زخم و حالت پوسیدگی نیز مشاهده می شود . در هر صورت چنانچه شاخه ای آلوده گردد همان قسمت و اگر ساقه اصلی و یا طوقه مورد حمله واقع شود ، تمامی بوته خشک می گردد . در نقاط مرطوب و بارانی علاوه بر ریشه و طوقه قسمتهای خارج از خاک نیز آلوده می شوند .

عامل بیماری Phytophthora capsici می باشد که از خانواده Pythiaceae و راسته Peronosporales می باشد .عامل بیماری در خاک و در بستر بذر وجود داشته و توسط آبیاری و وسائل کشاورزی به نقاط مختلف مزرعه جابجا می شود .

کنترل:

1. ضد عفونی خاک خزانه

2. انتقال و انهدام شاخ و برگ آلوده

3. شخم عمیق و زیر خاک کردن بقایای گیاهان

4. تناوب زراعی سه ساله ، فاصله دار کاشتن بوته ها

5. استفاده از متالاکسیل گرانوله پای و اطراف بوته ها

سفیدک سطحی بادمجان و گوجه فرنگی Egg plant & Tomato Powdery Mildew


بیماری سفیدک سطحی توسط گونه های مختلف خانواده Erysiphaceae ایجاد می شود . در ایران قارچ Leveillula solanacearum اولین بار در سال 1349 توسط ارشاد از منطقه قصر شیرین گزارش شده است . قارچ Leveillula taurica علاوه بر بادمجان روی گوجه فرنگی و سیب زمینی خسارت وارد می کند .

نشانه های بیماری

علائم بیماری مربوط به قارچ Erysiphe polyphaga بدین صورت است که در روی برگ ها لکه های سفید کثیف که همان میسلیوم ها و اسپرهای قارچ هستند به وجود می آید . این لکه ها ابتدا کوچک و گرد بوده سپس زاویه دار می‌شود . در روی سطح زیری و روئی برگ گسترش می یابد و تمام برگ ، دمبرگ و ساقه را فرا می گیرد . برگ های پایین زودتر مورد بیماری قرار می گیرد برگ های سفیدک زده ممکن است زرد شده ،ممکن است بمیرند .


قارچ Leveillula taurica که مرحله غیر جنسی آن Oidiopsis taurica می باشد . در روی بادمجان علائم در سطح روئی برگ به صورت لکه های زرد کم رنگ در اندازه های مختلف ظاهر می شوند . در سطح زیرین برگ این لکه ها با یک پوشش سفید رنگ پوشیده می گردند. سرانجام این لکه ها به هم متصل و سپس برگها خم می شوند ، اما نمی‌افتند.

قارچ Leveillula taurica با سایر سفیدک های سطحی متفاوت است زیرا رشته های این قارچ مستقیماً به داخل بافت نفوذ می کند . و حدود 4 کنیدیوفر از یک روزنه خارج می شوند . در روی هر کدام از این کنیدیوفرها فقط یک کنیدی تولید می شود . بعد از مدتی که کلیستوتس ها حاوی آسکوسپور هستند که می توانند زمستان را بگذرانند . کنیدی های تولید شده در سطح زیرین برگها به وسیله باد گسترش می یابند .

فیلودی گوجه فرنگی Tomato Big Bud

این بیماری در آمریکا،استرالیا و ایران وجود دارد. در بوته‌های گوجه‌فرنگی تولید برگهای ریز در انتهای بوته می‌کند که زرد می‌باشند، برگهای پائینی لوله شده، ساقه ضخیم می‌شود. گلها بجای آنکه آویزان باشند عمودی روی بوته قرار می‌گیرند. کاسبرگها بیش از معمول رشد می‌کنند و جسم کیسه‌ مانندی را تشکیل می‌دهند و جوانه‌ها متورم می‌شود. گلبرگی دیده نمی‌شود و تمام اجزاگل سبز رنگ می‌شوند. عامل بیماری phytoplasma می‌باشد. زنجره چغندر قند N.haematocopes بعنوان ناقل آن در ایران گزارش شده است.

ویروس موزائک گوجه فرنگی Tomato Mosaic Virus




در کلیه مناطق کشت گوجه فرنگی این ویروس پراکنده است در ایران در استانهای هرمزگان، بوشهر وقسمتهای جنوبی ایران مسئله ساز است .


علائم : ایجاد موزائیک که ممکن است شدید یا خفیف باشد در مواردی تؤام با بد شکلی برگ و کم رشدی بوته همراه است. در مواردی لکه ها وخطوط نکروتیک قهوه‌ای روی ساقه و برگ ایجاد می‌شود. معمولا اگر ویروس فوق باCMV ویا PVX همراه باشد این علائم شدیدتر است و در این حالت به آن double streak گویند . در میوه نیز ممکن است بدشکلی و لکه‌های قهوه‌ای در سطح میوه و یا گوشت آن ایجاد کنند. علاوه بر این ممکن است قسمتهایی از میوه سنگی و سفت شود.

عامل بیماری ویروسی میله‌ای به ابعاد 18nm * 300 است. از لحاظ سرولوژی و خصوصیات ظاهری این ویروس بسیار شبیه TMV است،اما بر اساس برخی خصوصیات خاص ایندو ویروس از یکدیگر متمایز شده‌اند. انتقال این ویروس از طریق مکانیکی میسر است . این ویروس در گوجه فرنگی بذر زاد می‌شود. این ویروس اگر در خاک خشک باشد مدتها در خاک دوام می‌آورد اما در خاک مرطوب سریعا از بین می‌رود.

ویروس موزائیک خیار Cucumber mosaic Virus (CMV)

این ویروس دارای دامنه میزبان وسیعی است و در تمام دنیا گسترش دارد . صدها گونه گیاهی و تقریباً 50 خانواده بعنوان میزبان آن گزارش شده اند . تمام کدوئیان به این ویروس حساس می‌باشند . مانند کدو ، هنئوانه ، طالبی ، خربزه ، انواع گیاهان زینتی نیز مورد حمله این ویروس واقع می‌شوند.

این ویروس در فارس ، یاسوج و ممسنی در خیار بسیار مهم و خسارت زا است . در کل ایران نقشی درجه دوم در محصولات جالیزی دارا می‌باشد .

مشخصات ویروس:

ویروسی است ایزومتریک به قطر nm 28 در محیط خارج کم ثبات است ، زیرا اجزاء Protein پوششی ویروس به هم نچسبیده و به راحتی آنزیمهای ریبونوکلوئاز ‌قادرند نوکلئیک اسید را تجزیه کنند . ژنوم آن RNA تک رشته‌ای و سه قسمتی است . انتقال مکانیکی آن به راحتی امکان پذیر است . انتقال طبیعی آن با شته مانند :شته سبز هلو و شته سبز پنبه صورت می‌گیرد. رابطه ویروس با شته به صورت ناپایاست . این ویروس در کدوئیان بذر زاد نمی‌شود .

پایداری : پایداری این ویروس در علفهای هرز بسیار مهم است. در بدن شته ناقل نمی‌تواند پایداری کند زیرا رابطه آن با ویروس ناپایاست. گیاهانی مانند چغندرقند که در فصل زمستان در مزرعه هستند می‌توانند ویروس را انتقال دهند.

پژمردگی آوندی ناشی از ورتیسیلیوم Vascular Verticillium wilt

از لحاظ نوع علائم و نحوه ایجاد بیماری مثل بیماری ناشی از فوزاریوم است اما تفاوتهائی نیز با آن دارد .

علائم : ‌زردی برگها بویژه در یک سوم پائینی گیاه که این زردی معمولاً کمتر از زردی ناشی از فوزاریوماست . زردی معمولاً یک طرفه است . اپی ناستی در برگها مشاهده می شود که در اثر رشد غیر متعادل قسمتهای مختلف برگ ایجاد می‌شود . پژمردگی بوته و قهوه‌ای شدن اوند هم از دیگر علائم بیماری است . علاوه بر این ، بیماری ناشی از ورتیسیلیوم در هوای خنکتر ظاهر می‌شود ( نسبت به فوزاریوم ) برای تشخیص قطعی ورتیسیلیوم و فوزاریوم از یکدیگر بایستی حتماً اقدام به کشت آنها نمود . لازم به ذکر است تشخیص قطعی این دو پاتوژن از یکدیگر در مزرعه ممکن نیست .

عامل بیماری دو گونه V.dahlia و V.albo – atrum می‌باشد . قارچ ورتیسیلیوم جزء قارچهای ناقص است و دارای کنیدیوم کنیدیوفر و سلول اسپوزا (Phialide ) می‌باشد . در V.albo – atrum ریسه سیاه (Drak mycelium) و در V. dahlia میکرواسکلرت بعنوان اندام مقاوم قارچ است .

عوامل مختلفی در رشد یا ضعف بیماری ناشی از قارچ فوق مؤثرند که می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1- میزان تحمل یا مقاومت واریته های گیاه میزبان

2- نژاد قارچ

3- مقدار اولیه مایه بیماری (اینوکولوم اولیه )

4- دما

استفاده از ارقام مقاوم ، تناوب با گیاهان غیر میزبان مانند غلات ، ضد عفونی خاک خزانه ، آفتابدهی (Solarization) ، استفاده از غده سالم .
پوسیدگی اسکروتینیایی گوجه فرنگی و بادمجان egg plant & tomato sclerotin rot


بیماری اسکلروتینیائی گوجه فرنگی و بادمجان توسط دکتر بنی هاشمی در سال 1364 در نواحی بوشهر گزارش شده است.

گونه های Sclerotinia Spp در بیشتر نقاط دنیا سبب بیماریهای خطرناک می شوند. بیشتر گیاهان گوشتی به انضمام سبزیها ، گلها و بوته ها علفهای هرز مورد حمله قرار می گیرند .

نشانه های بیماری

در روی ساقه های گوجه فرنگی ، سیب زمینی ، خیار و لوبیا علائم بیماری در روی ساقه اصلی یا شاخه های فرعی مشاهده می شود . این علائم از محل زخم یا محل انشعاب شروع می گردد و به خصوص در نزدیک سطح زمین مناطق آب سوخته‌ای با رنگ قهوه ای روشن یا قهوه ای تیره مشاهده می شوند . توده میسلیوم سفید با سختینه هائی در روی ساقه دیده شده و پوسیدگی نرم را سبب می‌گردد . در مناطق گرم و خشک شانکرهای خشک توسعه یافته ، سبب از بین رفتن گیاهان می شود بدون اینکه پوسیدگی نرم ایجاد گردد . دکتربنی هاشمی (1364) علائم بوته میری و یا خشکیدگی برخی از شاخه های نبات را مشاهده نموده و متذکر شده است آلودگی در ناحیه طوقه یا قسمت هوائی نبات صورت می گیرد و درون نسج آلوده گیاه سختنیه ها ریز یا درشت سیاهرنگ بوجود می آیند .

عامل بیماری

بنی هاشمی دو گونه قارچ با نامهای Sclerotinia sclerotiorum دارای سختینه های درشت (2 تا 5 میلیمتر ) و دیگری به نام S. minor دارای سختینه های ریز (0.5 تا 1 میلیمتر) را از عوامل بیماری می داند.

عامل بیماری به صورت میسلیوم در روی گیاهانی که در مزرعه باقی مانده اند یا به صورت سختینه در بقایای گیاهان ، فصل نامساعد سال را می گذراند.

قارچ عامل بیماری به رطوبت زیاد احتیاج دارد . در بارانهای مداوم ، مه یا آبیاری بارانی خسارت خیلی شدید است.

کنترل:

کنترل در گلخانه:

1- دادن بخار آب در خاک گلخانه به مدت یک ساعت در دمای 55 درجه سانتیگراد جهت از بین بردن سختینه ها

2- ضد عفونی خاک با کلروپیکرین، متام سدیم و دازومت جهت از بین بردن سختینه ها

3- سمپاشی با کینتوزون

کنترل در مزرعه:

1. غرقاب کردن زمین به مدت 45- 23 روز

2. عدم آبیاری بارانی

3. تناوب طولانی بدون کاشت کاهو

4. کنترل بیولوژیک در مزرعه با قارچ Coniothyrium minitans

فیلودی گوجه فرنگی Tomato Big Bud

این بیماری در آمریکا،استرالیا و ایران وجود دارد. در بوته‌های گوجه‌فرنگی تولید برگهای ریز در انتهای بوته می‌کند که زرد می‌باشند، برگهای پائینی لوله شده، ساقه ضخیم می‌شود. گلها بجای آنکه آویزان باشند عمودی روی بوته قرار می‌گیرند. کاسبرگها بیش از معمول رشد می‌کنند و جسم کیسه‌ مانندی را تشکیل می‌دهند و جوانه‌ها متورم می‌شود. گلبرگی دیده نمی‌شود و تمام اجزاگل سبز رنگ می‌شوند. عامل بیماری phytoplasma می‌باشد. زنجره چغندر قند N.haematocopes بعنوان ناقل آن در ایران گزارش شده است.
بیماری های فیزیو لوژیک گوجه فرنگی

پوسیدگی گلگاه گوجه فرنگی : Blossom End Rot
علائم اولیه پوسیدگی گلگاه شامل لکه های آب سوخته روی گلگاه میوه های رسیده یا در نزدیکی آن است . این لکه ها به سرعت رشد می کنند و ممکن است به هم بپیوندند و نواحی آسیب دیده وسیعی را بوجود بیاورند. به علت خشک و چروک شدن بافت ، سطح زخمها چروکیده و چرمی و به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه در می آید. قسمتهای آسیب دیده معمولا مورد حمله پاتوژنهای ثانویه قرار می گیرند که باعث پوسیدگی نرم و فساد میوه می گردند. در برخی مواقع بافتهای داخلی بیرنگ شده و متلاشی می گردند بی آنکه علائم قابل مشاهده ای در سطح میوه وجود داشته باشد.
پوسیدگی گلگاه عارضه ای است که با کمبود موقتی کلسیم موجود در گیاه مرتبط است و با تغییرات رطوبتی خاک تشدید می شود . اگر میزان آب محدود باشد، رشد گیاه کند می شود و متعاقبا جذب مواد غذایی نیز کاهش می یابد. این موضوع باعث کاهش غلظت کلسیم در گیاه می گردد زیرا کلسیم توسط جریان آب در گیاه جابجا می شود. به همین دلیل بخشهایی از گیاه که سریع تر تعرق می کنند، بیشترین میزان کلسیم را دریافت می نمایند.این نواحی معمولا برگهای بزرگ هستند که به خاطر اندازه شان تعرق زیادتری دارند. به این ترتیب میوه های در حال رشد، کمترین میزان کلسیم مورد نیاز خود را دریافت می کنند. استرس های رطوبتی ای که حتی در نتیجه پژمردگی های جزئی گیاه بوجود می آید، برای ایجاد کمبود کلسیم کافی است. زمانی که رطوبت به حد مناسب می رسد، گیاه رشد طبیعی خود را از سر می گیرد. ولی جذب کلسیم هنوز کند است و گیاهی که به سرعت در حال بزرگ شدن است، کلسیم کافی برای رشد خود دریافت نمی کند. کاربرد کودهای نیتروژنه به صورت آمونیوم نیز مستقیما بر جذب کلسیم در گیاه گوجه فرنگی تاثیر می گذارد و باعث کاهش جذب کلسیم و تجمع آن در بافتهای برگ گوجه فرنگی می گردد. در ضمن قطع شدن ریشه ها نیز باعث این عارضه می شود.
میزان انتشار عارضه پوسیدگی گلگاه را می توان با فراهم کردن رطوبت یکنواخت در مزرعه ( مثلا با استفاده از مالچ که هم باعث کنترل علفهای هرز می شود و هم مزرعه نیازی به کلتیواتور زدن پیدا نمی کند که ریشه ها در اثر آن آسیب ببینند ) و عدم مصرف زیاده از حد کودهای ازته کاهش داد. البته واریته های مختلف گوجه فرنگی از نظر حساسیت با هم بسیار تفاوت دارند. هیچکدام از واریته های حاضر تحمل کافی نسبت به این عارضه ندارند تا بتوان از آنها به عنوان یک راه کنترلی استفاده کرد. در ضمن گزارش شده است که اسپری به موقع میوه و شاخ وبرگ گوجه فرنگی با محلول رقیق شده کلرید کلسیم و تکرار آن، مانع از پوسیدگی گلگاه گوجه فرنگی می شود.

آفتاب سوختگی : Sunscald
علائم آفتا ب سوختگی ابتدا روی گوجه فرنگی های کال دیده می شود. این علائم به صورت بروز نواحی سفید یا برنزه روشن روی میوه هایی است که در معرض آفتاب قرار گرفته اند. نواحی تغیییر رنگ یافته چروک خورده و فرورفته اند و اغلب با یک هاله زرد رنگ احاطه شده اند. این نواحی معمولا در قسمت بالای میوه ، جایی که بیشتر در معرض آفتاب قرار می گیرد، دیده می شوند. عارضه آفتاب سوختگی در بوته هایی که برگهای پایینی آنها دراثر Septoria یا Early Blight . از بین رفته اند، و میوه ها به شدت در معرض نور خورشید قرار گرفته اند، دیده می شود. بخشهای آسیب دیده میوه ممکن است توسط پاتوژن های ثانویه مورد حمله قرار گیرند.
کنترل : مراقب باشید که در موقع برداشت یا هرس کردن، میوه ها در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرند. داربست ها را طوری بببندید که میوه ها در معرض خورشید نباشند. استفاده از قارچکش ها و مبارزه با بیماری های برگی از نابود شدن برگها جلوگیری می کند. از کلتیوار هایی استفاده کنید که پوشش برگی مناسبی دارند.

Catfacing :
علائم این عارضه به صورت نواحی فرو رفته و دندانه دار در قسمت گلگاه میوه است. گاهی خود میوه نیز بدشکل شده و به صورت قلوه ای شکل یا اشکال دیگر در می آید. این عارضه وقتی به وجود می آید که دمای هوا در طول گلدهی و تشکیل میوه کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد شود. این دما باعث می شو د که گرده افشانی کامل صورت نگیرد. در برخی مواقع گرمای زیاده از حد، آسیبهای ناشی ازبرخی علف کشها مثل D ـ ۴و۲
و تغییرات رطوبت خاک باعث catfacing می شود. در ضمن نیتروژن زیاد نیز باعث تشدید این عارضه می گردد. بروز catfacing به نوع کلتیوار گوجه فرنگی نیز بستگی دارد و در کلتیوارهای قدیمی بیشتر است. در ضمن کلتیوارهایی که میوه درشت تری دارند، حساس ترند.

ترک های رشد: Growth Cracks
در گیاه گوجه فرنگی دو نوع ترک رشدی دیده می شود : متحدالمرکز و شعاعی . ترکهای رشدی متحدالمرکز باعث بوجود آمدن ترکهای دایره ای شکل در انتهای میوه می شوند ولی ترکهای شعاعی از انتها به طرف خارج گسترش می یابند. این عارضه هنگام رسیدن میوه ظاهر میشود. این ترکها غالبا وقتی بوجود می آیند که شرایط مختلفی مثل نوسانات زیاد دما و رطوبت باعث تغییر شدید سرعت رشد می گردد. باران های شدیدی که پس از آب و هوایی خشک به وقوع می پیوندند، باعث بوجود آمدن ترکهای شعاعی در اکثر کلتیوارهای گوجه فرنگی می شوند. توانایی تحمل کلتیوارهای گوجه فرنگی نسبت به ترک خوردن متفاوت است و بستگی به استحکام و قابلیت انبساط ( strechability) پوست میوه دارد. کلتیوارهای بسیار حساس موقعی که میوه هنوز سبز است، ترک می خورند و کلتیوارهایی که تا حدودی مقاومند غالبا تا مراحل بعدی ترک نمی خورند. هر چه میوه زودتر ترک بخورد، ترکهای عمیق تر ی در آن بوجود می آید. نیتروژن زیاد و پتاسیم کم در ترک خوردن میوه ها نقش دارند و بنابراین فراهم کردن مواد غذایی مناسب، آبیاری منظم و کافی باعث کاهش احتمال ترک خوردن میوه ها می گردد.

Puffiness :
میوه هایی که دچار این عارضه می شوند، تا حدودی پف کرده و زاویه دارند. حفرات داخل میوه، در صورت وجود، فاقد ماده ژلاتینی به میزان طبیعی اند و میوه بافت متراکمی ندارد. این عارضه در نتیجه گرده افشانی ناقص، کوددهی ضعیف و یا عدم تشکیل دانه به طور کامل بوجود می آید که غالبا ناشی از دمای پایین است. مشابه عارضه قبلی، نیتروژن زیاد و کمبود پتاسیم نیز باعث این مشکل می شوند. برخی از کلتیوارها نسبت به این عارضه حساس تراز بقیه هستند.

رسیدن لکه دار : Blotchy Ripening
در این عارضه بخشی از میوه به علت عدم تلقیح مناسب به خوبی نمی رسد. آب و هوای سرد باعث شیوع این عارضه می شود و کمبود آب یا مقدار زیاده از حد آن نیز باعث تشدید ان می گردد. علائم به شکل لکه های زرد رنگ یا سفیدی است که بافت زیر آن سخت باقی می ماند. نواحی آسیب دیده هم معمولا در بخش بالائی میوه ( Stem End ) هستند. این عارضه ممکن است با علائم ناشی از ویروس موزائیک توتون اشتباه شود. این بیماری در کلتیوارهای قدیمی شایع تر است.

پیچیدگی برگ: Leaf Roll
پیچیدگی برگ نوعی عارضه فیزیو لوژیک است که در اثر آب و هوای سرد و بارانی ایجاد می شود. این عارضه باعث پیچ خوردن برگهای پایینی به سمت بالا وضخیم و چرمی شدن آنها می گردد. پیچیدگی برگ اثری روی رشد گیاه و میزان محصول نمی گذارد و نیازی به مبارزه با آن نیست.

عوارض ناشی از علف کشها :
علف کشها می توانند باعث بد شکل شدن شاخ و برگ گوجه فرنگی شوند. بوته های گوجه فرنگی به ویژه به D ـ ۴و۲ حساس هستند . علف کشهاباعث خم شدن برگها به سمت پایین، فنجانی و ضخیم شدن آنها می شوند. برگهای تازه باریک و پیچ خورده اند و به طور کامل توسعه نمی یابند. میوه ها ممکن است دچار catfacing شوند و نرسند. در ضمن در اثر بادبردگی ( drift ) هم ممکن است علف کشهایی که برای کنترل علفهای هرز چمنی به کار می روند، روی گیاه زراعی رفته و عوارض آشکار گردند. بخارات ناشی از علف کشها هم ممکن است گیاه را تا چند روز پس از کاربرد علف کشها تحت تاثیر قرار دهند. علف های چیده شده ای که قبلا علف کش روی آنها استفاده شده نیز نباید به عنوان مالچ درمزارع گوجه فرنگی به کار روند. اگر آسیب های وارد شده جزئی باشند، گیاه قادر به رشد و ترمیم خود خواهد بود. در ضمن گیاهان آسیب دیده باید به طور مرتب و کامل آبیاری شوند.

ویروس موزائیک خیار Cucumber mosaic virus

http://www.www.www.iran-eng.ir/images/statusicon/wol_error.gif

برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.

این ویروس نیز به طور معمول در لوبیا دیده میشود ولی تشخیص از علائم آن از ویروس قبلی خیلی مشکل است.

علائم در لوبیا شبه Bcmv میباشد و از حالت موزائیک خفیف تا موزائیک بسیار شدید و تاولی شدن برگها و حالت رگبرگ نواری مشاهده میشود. حالت بهبودی (Recovery) نیز گاهی در بوته های آلوده لوبیا دیده میشود. این ویروس ایزومتریک بوده با شته بصورت ناپایا و همچنین از طریق انتقال مکانیکی به راحتی منتقل میشود و دامنه میزبانی بسیار وسیعی دارد.

کنترل:

برای کنترل این ویروس می بایستی استفاده از ارقام مقاوم و حذف منابع آلودگی، مانند سایر میزبانها و علفهای هرز، را در نظر داشت.

اينا علائم يه قارچ فيتوفترايي روي يه گونه افرا هستش
رده بندي قارچ عامل:

جهت اطلاعات بيشتر به اينجا مراجعه كنيدhttp://en.wikipedia.org/wiki/Rhytisma_acerinum

بیماری فیزیولوژیک به بیماری های گفته می شه که عامل بیماری محیطی باشه و موجود زنده در آن دخالل نداشته باشه ( مثلا قارچ ، باکتری و حشرات ) نباشه .

بهترین راه پیشگیری از بیماری های پوسیدگی گلگاه در گوجه فرنگی و هندوانه و فلفل استفاده از ترکیبات کلسیم دار هست توصیه من به شما استفاده از ترکیبی به نام "های کال " می باشد