جوش وجوشکاری
- شروع کننده موضوع reza_saw4
- تاریخ شروع
reza_saw4
عضو جدید
طبقه بندی فولاد های جوشی
فولاد های جوشی (welding steels) را بسته به ترکیب شیمیایی استحکام و کاربرد آن ها می توان به صورت زیر تقسیم بندی نمود:
فولاد های کربنی (Mild steels)
فولاد های کربن منگنزی (C-Mn steels )
فولاد های ریز دانه (Micro alloyed steels )
فولاد های کم آلیاژ (alloyed steels Low )
فولاد های آلیاژی (Alloyed steels)
فولاد های جوشی (welding steels) را بسته به ترکیب شیمیایی استحکام و کاربرد آن ها می توان به صورت زیر تقسیم بندی نمود:
فولاد های کربنی (Mild steels)
فولاد های کربن منگنزی (C-Mn steels )
فولاد های ریز دانه (Micro alloyed steels )
فولاد های کم آلیاژ (alloyed steels Low )
فولاد های آلیاژی (Alloyed steels)
reza_saw4
عضو جدید
- فولاد های کربنی
عنصر آلیاژی کربن مهمترین عامل تعیین کننده استحکام مکانیکی در این گروه از فولاد ها بوده و میزان آن تا حدود 7/1% می باشد. استحکام مکانیکی با افزایش درصد کربن متناسب بوده و لیکن به موازات آن خواص ضربه پذیری و قابلیت جوشکاری فولاد کاهش میابد در این رابطه برای حفظ قابلیت جوشکاری و ضربه پذیری فولاد در حد قابل قبول درصد کربن را در حدود 2/0 درصد حفظ کرده و مقدار کمی منگنز (7/0 – 4/0 درصد) اضافه می کنیم. این فولاد ها به فولاد های کم کربن معروف بوده و از نظر وزنی بالا ترین مصرف را در میان فولاد های جوشی دارند. جوشکاری فولاد های پرکربن آسان نبوده و نیاز به اتخاذ روش های خاصی نظیر پیش گرم و پس گرم دارد. در رابطه با اکسیژن زدایی، فولاد های این گروه به صورت ناآرام، نیمه آرام و آرام عرضه می شوند، از نقطه نظر جوشکاری فولاد باید حداقل به صورت نیمه آرام باشد.
عنصر آلیاژی کربن مهمترین عامل تعیین کننده استحکام مکانیکی در این گروه از فولاد ها بوده و میزان آن تا حدود 7/1% می باشد. استحکام مکانیکی با افزایش درصد کربن متناسب بوده و لیکن به موازات آن خواص ضربه پذیری و قابلیت جوشکاری فولاد کاهش میابد در این رابطه برای حفظ قابلیت جوشکاری و ضربه پذیری فولاد در حد قابل قبول درصد کربن را در حدود 2/0 درصد حفظ کرده و مقدار کمی منگنز (7/0 – 4/0 درصد) اضافه می کنیم. این فولاد ها به فولاد های کم کربن معروف بوده و از نظر وزنی بالا ترین مصرف را در میان فولاد های جوشی دارند. جوشکاری فولاد های پرکربن آسان نبوده و نیاز به اتخاذ روش های خاصی نظیر پیش گرم و پس گرم دارد. در رابطه با اکسیژن زدایی، فولاد های این گروه به صورت ناآرام، نیمه آرام و آرام عرضه می شوند، از نقطه نظر جوشکاری فولاد باید حداقل به صورت نیمه آرام باشد.
reza_saw4
عضو جدید
- فولاد های کربن-منگنزی
عناصر کربن و منگنز عناصر اصلی تعیین کننده استحکام مکانیکی این فولادها می باشند، درصد کربن در حد فولاد های کم کربن بوده و لیکن درصد منگنز بالغ بر 1/1 درصد میباشد منگنز درحدود2/1 % هم استحکام مکانیکی و هم خواص ضربه پذیری را بهبود می بخشد لیکن از حد بالاتر از 6/1 درصد خواص ضربه پذیری و جوشکاری را تقلیل می دهد. معمولاً برای دستیابی به تلفیقی از استحکام مکانیکی، ضربه پذیری وقابلیت جوش کاری در این فولاد ها از درصد منگنزی در حدود5/1 درصد استفاده می شود فولاد های کربن منگنزی به صورت نیمه آرام و آرام تهیه میشوند
عناصر کربن و منگنز عناصر اصلی تعیین کننده استحکام مکانیکی این فولادها می باشند، درصد کربن در حد فولاد های کم کربن بوده و لیکن درصد منگنز بالغ بر 1/1 درصد میباشد منگنز درحدود2/1 % هم استحکام مکانیکی و هم خواص ضربه پذیری را بهبود می بخشد لیکن از حد بالاتر از 6/1 درصد خواص ضربه پذیری و جوشکاری را تقلیل می دهد. معمولاً برای دستیابی به تلفیقی از استحکام مکانیکی، ضربه پذیری وقابلیت جوش کاری در این فولاد ها از درصد منگنزی در حدود5/1 درصد استفاده می شود فولاد های کربن منگنزی به صورت نیمه آرام و آرام تهیه میشوند
reza_saw4
عضو جدید
- فولاد های ریز دانه
استحکام مکانیکی فولاد ها را می توان از طریق ریز دانه کردن کریستال های آن بهبود بخشید، به عبارتی در دو فولاد با ترکیب شیمیایی یکسان، آن که ساختار کریستالی ظریف تری در رابطه با اندازه دانه ها داشته باشد از استحکام مکانیکی و همچنین خواص ضربه پذیری بیشتری بر خوردار می باشد ، فولاد های کربن و کربن منگنزی را میتوان با اضافه کردن درصد نا چیزی (1/0 – 001/0درصد) ازیک یا چند عنصر آلیاژی نظیر آلومینیوم، نیوبیوم و تیتانیم ریزدانه نمود. این عناصر آلیاژی با کربن و یا نیتروژن فلز ترکیب شده فازهای بسیار ظریفی در حین نورد گرم وسرد کردن بعد از آن رسوب می دهد. چنانچه تنها آلومینیوم اضافه شود، تنها دانه ها ریز می شوند ولیکن چنانچه از دیگر عناصر ذکر شده نیز استفاده شود علاوه بر ریز شدن دانه ها ، باعث افزایش استحکام مکانیکی خواهد شد استحکام مکانیکی و خواص ضربه پذیری این فولاد ها از فولاد های کربن – منگنز بهتر میباشد. این فولاد ها عمدتاً به صورت نورد گرم همراه با تبلور مجدد و یا نورد کنترل شده
(Controlled rolling) تهیه می شوند.
استحکام مکانیکی فولاد ها را می توان از طریق ریز دانه کردن کریستال های آن بهبود بخشید، به عبارتی در دو فولاد با ترکیب شیمیایی یکسان، آن که ساختار کریستالی ظریف تری در رابطه با اندازه دانه ها داشته باشد از استحکام مکانیکی و همچنین خواص ضربه پذیری بیشتری بر خوردار می باشد ، فولاد های کربن و کربن منگنزی را میتوان با اضافه کردن درصد نا چیزی (1/0 – 001/0درصد) ازیک یا چند عنصر آلیاژی نظیر آلومینیوم، نیوبیوم و تیتانیم ریزدانه نمود. این عناصر آلیاژی با کربن و یا نیتروژن فلز ترکیب شده فازهای بسیار ظریفی در حین نورد گرم وسرد کردن بعد از آن رسوب می دهد. چنانچه تنها آلومینیوم اضافه شود، تنها دانه ها ریز می شوند ولیکن چنانچه از دیگر عناصر ذکر شده نیز استفاده شود علاوه بر ریز شدن دانه ها ، باعث افزایش استحکام مکانیکی خواهد شد استحکام مکانیکی و خواص ضربه پذیری این فولاد ها از فولاد های کربن – منگنز بهتر میباشد. این فولاد ها عمدتاً به صورت نورد گرم همراه با تبلور مجدد و یا نورد کنترل شده
(Controlled rolling) تهیه می شوند.
reza_saw4
عضو جدید
- فولاد های کم آلیاژی
ترکیب شیمیایی این فولاد ها شبیه گروه فولاد های ریز دانه بوده و لیکن درصد کمی از عناصر آلیاژی
نظیر کرم نیکل و مولیبدن نیز جهت بهبود خواص مکانیکی آنها اضافه می شود . بسته به نوع و میزان عناصر آلیاژی و عملیات حرارتی به کار گرفته شده در تهیه این فولاد ها می توان این فولاد ها را به دسته های مختلف تقسیم بندی نمود، از مهمترین این گروه فولادهای کوئنچ- تمپر شده(Quenched - tempered) که دارای حدود 2/0 درصد کربن و 7/0 درصد مولیبدن و درصد کمی کرم و نیکل وکبالت می باشد. عناصر آلیاژی مربوطه همراه با اعمال عملیات حرارتی مناسب منجر به ایجاد ساختار میکروسکوپی بسیار مناسبی در رابطه با ریزدانگی ساختار و رسوب فاز های ظریف در این فولاد ها می شوند. این فولاد ها از خواص استحکامی ، ضربه پذیری و قابلیت شکل دهی و استحکام خستگی و خوردگی خوبی برخوردار بوده و قابلیت جوشکاری بالایی را دارا می باشد.
ترکیب شیمیایی این فولاد ها شبیه گروه فولاد های ریز دانه بوده و لیکن درصد کمی از عناصر آلیاژی
نظیر کرم نیکل و مولیبدن نیز جهت بهبود خواص مکانیکی آنها اضافه می شود . بسته به نوع و میزان عناصر آلیاژی و عملیات حرارتی به کار گرفته شده در تهیه این فولاد ها می توان این فولاد ها را به دسته های مختلف تقسیم بندی نمود، از مهمترین این گروه فولادهای کوئنچ- تمپر شده(Quenched - tempered) که دارای حدود 2/0 درصد کربن و 7/0 درصد مولیبدن و درصد کمی کرم و نیکل وکبالت می باشد. عناصر آلیاژی مربوطه همراه با اعمال عملیات حرارتی مناسب منجر به ایجاد ساختار میکروسکوپی بسیار مناسبی در رابطه با ریزدانگی ساختار و رسوب فاز های ظریف در این فولاد ها می شوند. این فولاد ها از خواص استحکامی ، ضربه پذیری و قابلیت شکل دهی و استحکام خستگی و خوردگی خوبی برخوردار بوده و قابلیت جوشکاری بالایی را دارا می باشد.
reza_saw4
عضو جدید
- فولاد های آلیاژی
این گروه آن دسته از فولاد ها را شامل می شوند که دارای درصد بالایی از عناصر آلیاژی نظیر کرم نیکل و مولیبیدن می باشند.فولاد های زنگ نزن (Stainless steels) در محیط های مختلف خورنده از مهمترین فولاد های این گروه می باشند، چنانچه درصد کرم از 12 درصد بالاتر باشد در سطوح این فولاد ها یک لایه نازک اکسید به وجود آمده که مقاومت خوردگی فولاد را در محیط های خورنده و اکسید کننده بالا می برد. علاوه بر کرم فولاد های زنگ نزن دارای درصد بالایی از عناصر نیکل و بعضاً مولیبدن نیز میباشند. بسته به میزان عناصر آلیاژی و ساختار میکروسکوپی این فولاد ها آنها را به فولاد های آستنیتی، فریتی، مارتنزیتی و یا ترکیبی از اینها تقسیم بندی میکند. به عنوان نمونه فولاد های آستنیتی دارای حداقل 18% کرم و 8 % نیکل بوده و از استحکام مکانیکی و ضربه پذیری و مقاومت خوردگی خوبی در درجه های حرارتی بالا برخوردار می باشد.
این گروه آن دسته از فولاد ها را شامل می شوند که دارای درصد بالایی از عناصر آلیاژی نظیر کرم نیکل و مولیبیدن می باشند.فولاد های زنگ نزن (Stainless steels) در محیط های مختلف خورنده از مهمترین فولاد های این گروه می باشند، چنانچه درصد کرم از 12 درصد بالاتر باشد در سطوح این فولاد ها یک لایه نازک اکسید به وجود آمده که مقاومت خوردگی فولاد را در محیط های خورنده و اکسید کننده بالا می برد. علاوه بر کرم فولاد های زنگ نزن دارای درصد بالایی از عناصر نیکل و بعضاً مولیبدن نیز میباشند. بسته به میزان عناصر آلیاژی و ساختار میکروسکوپی این فولاد ها آنها را به فولاد های آستنیتی، فریتی، مارتنزیتی و یا ترکیبی از اینها تقسیم بندی میکند. به عنوان نمونه فولاد های آستنیتی دارای حداقل 18% کرم و 8 % نیکل بوده و از استحکام مکانیکی و ضربه پذیری و مقاومت خوردگی خوبی در درجه های حرارتی بالا برخوردار می باشد.
reza_saw4
عضو جدید
منطقه متاثر از جوش (Heat Affected Zone,HAZ)
منطقه متاثر از جوش در فلز پایه بلافاصله بعد از جوش قرار دارد. در این منطقه درجه حرارت به حدی بالا می رود که تغییرات مختلف فازی به وقوع می پیوندد. شیب حرارتی در این منطقه شدید بوده و زمان سرد شدن با افزایش فاصله از مرکز جوش افزایش می یابد حداکثر درجه حرارت در فلزپایه در منطقه HAZ و در مجاورت مرز جوش صورت میگیرد مرز بین منطقه متاثر از جوش با منطقه غیر متاثر از جوش کاملاً مشخص نبوده و برای فولاد های جوشی مرز بیرونی منطقه متاثر از جوش را محلی که در آن درجه حرارت به 600 درجه سانتیگراد می رسد در نظر می گیرند. در خارج از این فاصله معمولاً هیچگونه تغییر ساختاری در فلز پایه رخ نمی دهد. عمق منطقه متاثر از جوش معمولاً چند میلیمتر بوده و تغییرات ساختاری در آن بستگی به ترکیب شیمیایی فلز پایه حداکثر درجه حرارت و سرعت سرد شدن دارد.
منطقه متاثر از جوش در فلز پایه بلافاصله بعد از جوش قرار دارد. در این منطقه درجه حرارت به حدی بالا می رود که تغییرات مختلف فازی به وقوع می پیوندد. شیب حرارتی در این منطقه شدید بوده و زمان سرد شدن با افزایش فاصله از مرکز جوش افزایش می یابد حداکثر درجه حرارت در فلزپایه در منطقه HAZ و در مجاورت مرز جوش صورت میگیرد مرز بین منطقه متاثر از جوش با منطقه غیر متاثر از جوش کاملاً مشخص نبوده و برای فولاد های جوشی مرز بیرونی منطقه متاثر از جوش را محلی که در آن درجه حرارت به 600 درجه سانتیگراد می رسد در نظر می گیرند. در خارج از این فاصله معمولاً هیچگونه تغییر ساختاری در فلز پایه رخ نمی دهد. عمق منطقه متاثر از جوش معمولاً چند میلیمتر بوده و تغییرات ساختاری در آن بستگی به ترکیب شیمیایی فلز پایه حداکثر درجه حرارت و سرعت سرد شدن دارد.
reza_saw4
عضو جدید
- مشعل های جوشکاری :
مشعل جوشکاری وسیله ای برای مخلوط کردن گاز قابل احتراق یا اکسیژن به میزان دقیق و معین است با سرعت از دهانه مشعل خارج می شود.
ü مشعل جوشکاری از قسمت های زیر تشکیل میشود:
1.دسته مشعل
2.شیر تنظیم گاز
3.لوله اختلاط
4.*****ک
ü مشعل های جوشکاری اقسام مختلف دارند،معروف ترین آنها :
فشار قوی
فشار ضعیف (انژکتوری)
مشعل جوشکاری وسیله ای برای مخلوط کردن گاز قابل احتراق یا اکسیژن به میزان دقیق و معین است با سرعت از دهانه مشعل خارج می شود.
ü مشعل جوشکاری از قسمت های زیر تشکیل میشود:
1.دسته مشعل
2.شیر تنظیم گاز
3.لوله اختلاط
4.*****ک
ü مشعل های جوشکاری اقسام مختلف دارند،معروف ترین آنها :
فشار قوی
فشار ضعیف (انژکتوری)
reza_saw4
عضو جدید
- مشعل های فشار قوی
در این مشعل ها گاز سوختی و اکسیژن با فشار مساوی وارد محفظه اختلاط شده و با هم مخلوط می شوند. از این مشعل ها در کار گاه هایی که استیلن در مولد های فشار قوی تولید میشود یا از کپسول گرفته می شود می توان استفاده کرد.
- مشعل های فشار ضعیف :
در این مشعل ها اختلاط گاز سوختی و اکسیژن توسط انژکتور انجام می گردد. انژکتور سوراخ ریزی دارد که اطراف آن روزنه ای به شکل تاج دایره تعبیه شده است اکسیژن با فشار یک تا سه اتمسفر از سوراخ انژکتور خارج می شود و گاز سوختی را از روزنه اطراف آن با خود به درون محفظه اختلاط می کشد. در این محل گاز سوختی و اکسیژن به نسبت معینی مخلوط شده از *****ک مشعل خارج می شود. برای ایجاد شعله با ظرفیت های حرارتی مختلف، سر مشعل (لوله اختلاط+*****ک) را عوض میکنند.
در این مشعل ها گاز سوختی و اکسیژن با فشار مساوی وارد محفظه اختلاط شده و با هم مخلوط می شوند. از این مشعل ها در کار گاه هایی که استیلن در مولد های فشار قوی تولید میشود یا از کپسول گرفته می شود می توان استفاده کرد.
- مشعل های فشار ضعیف :
در این مشعل ها اختلاط گاز سوختی و اکسیژن توسط انژکتور انجام می گردد. انژکتور سوراخ ریزی دارد که اطراف آن روزنه ای به شکل تاج دایره تعبیه شده است اکسیژن با فشار یک تا سه اتمسفر از سوراخ انژکتور خارج می شود و گاز سوختی را از روزنه اطراف آن با خود به درون محفظه اختلاط می کشد. در این محل گاز سوختی و اکسیژن به نسبت معینی مخلوط شده از *****ک مشعل خارج می شود. برای ایجاد شعله با ظرفیت های حرارتی مختلف، سر مشعل (لوله اختلاط+*****ک) را عوض میکنند.
reza_saw4
عضو جدید
جوشکاری لیزر(LASER)
استفاده از لیزر ها در صنایع طی سال های اخیر به طرز غیر قابل تصوری افزایش یافته است تا جایی که حدود 15% همه لیزر های صنعتی در بخش تولید نصب شده اند. با وجود این که این لیزر ها به طور صنعتی در عملیات برش استفاده می شده اند در حال حاضر استفاده از انها در جوشکاری رو به افزایش است طی یک بررسی در سال 1992 حدود 20% لیزر های نصب شده در صنایع در زمینه کاربرد های جوشکاری بوده اند. از آن زمان انفجاری در رشد کاربردهای جوشکاری بویژه در اتباط با تولید کنندگان فولاد و جوشکاری سازه به وجود آمده است.
لیزر روشی است که یک اشعه نوری پیوسته (Cohe rent) متمرکز را به وسیله تحرک الکترونیکی یا گذار ملکولی به سطوح انرژی پایین تر تولید می کند. واژه لیزر ترکیبی از کلمات تقویت نور توسط انتشار تحرک شده تششع (light alpmification by stimulated emission of radiation) است.اشعه لیزر یک منبع انرژی الکترو مغناطیسی_نوری است که می تواند بدون واگرایی تصویر شده و روی یک نقطه خیلی کوچک متمرکز شود. این اشعه تک فام و پیوسته است و توسط یک محیط لیزری که منبع تولید فوتون است، ایجاد میشود.
نور از یک لامپ الکتریکی نئونی به صورت ناپیوسته (in- coherent) تولید می شود. نا پیوسته به این معنی که نور خارج از فاز بوده و در نتیجه واگرایی زیادی دارد به عبارتی در همه جهات از منبع ساطع می شود. این نور تک فام نیست یعنی شامل طیف وسیعی از طول موجها از کوتاه تا بلند می باشد. تشعشع لیزری یک نور تک فام است که فقط یک طول موج تولید می کند و باعث حداقل واگرایی اشعه می شود همچنین این اشعه پیوسته است. به طوری که نور کاملا هم فاز می باشد. اشعه لیزر دارای انرژی بالایی است بنابراین وقتی به سطح می تابد گرما ایجاد می کند.این گرما دقیقا همان گرمایی است که به وسیله یک اشعه الکترونی یا قوس جوشکاری نیز قابل تولید است.
استفاده از لیزر ها در صنایع طی سال های اخیر به طرز غیر قابل تصوری افزایش یافته است تا جایی که حدود 15% همه لیزر های صنعتی در بخش تولید نصب شده اند. با وجود این که این لیزر ها به طور صنعتی در عملیات برش استفاده می شده اند در حال حاضر استفاده از انها در جوشکاری رو به افزایش است طی یک بررسی در سال 1992 حدود 20% لیزر های نصب شده در صنایع در زمینه کاربرد های جوشکاری بوده اند. از آن زمان انفجاری در رشد کاربردهای جوشکاری بویژه در اتباط با تولید کنندگان فولاد و جوشکاری سازه به وجود آمده است.
لیزر روشی است که یک اشعه نوری پیوسته (Cohe rent) متمرکز را به وسیله تحرک الکترونیکی یا گذار ملکولی به سطوح انرژی پایین تر تولید می کند. واژه لیزر ترکیبی از کلمات تقویت نور توسط انتشار تحرک شده تششع (light alpmification by stimulated emission of radiation) است.اشعه لیزر یک منبع انرژی الکترو مغناطیسی_نوری است که می تواند بدون واگرایی تصویر شده و روی یک نقطه خیلی کوچک متمرکز شود. این اشعه تک فام و پیوسته است و توسط یک محیط لیزری که منبع تولید فوتون است، ایجاد میشود.
نور از یک لامپ الکتریکی نئونی به صورت ناپیوسته (in- coherent) تولید می شود. نا پیوسته به این معنی که نور خارج از فاز بوده و در نتیجه واگرایی زیادی دارد به عبارتی در همه جهات از منبع ساطع می شود. این نور تک فام نیست یعنی شامل طیف وسیعی از طول موجها از کوتاه تا بلند می باشد. تشعشع لیزری یک نور تک فام است که فقط یک طول موج تولید می کند و باعث حداقل واگرایی اشعه می شود همچنین این اشعه پیوسته است. به طوری که نور کاملا هم فاز می باشد. اشعه لیزر دارای انرژی بالایی است بنابراین وقتی به سطح می تابد گرما ایجاد می کند.این گرما دقیقا همان گرمایی است که به وسیله یک اشعه الکترونی یا قوس جوشکاری نیز قابل تولید است.
reza_saw4
عضو جدید
آلیاژ های فولاد :
قبل از وارد شدن به بحث آلیاژ ها لازم است اشاره شود که دو عنصر دیگر همیشه در فولاد ها وجود دارندکه یکی گوگرد و دیگری فسفر است و تأثیر هر دوی آنها در بیشتر مواقع در جهت منفی است به همین دلیل در تولید فولاد ها سعی می کنند که آنها را در حداقل اندازه نگه دارند. از طرف دیگر اگر بخواهید که این دو عنصر نام برده شده اصلادر فولاد ها وجود نداشته باشند. قیمت و هزینه تولید بسیار بالا می رود و به اجبار درصد آنها را در حد بسیار کم نگه می دارند. فولاد آلیاژی فولادی است که غیر از کربن یک یا چند عنصر دیگر را همراه داشته باشد مانند: آلومینیوم، سلیکون، کرم، نیکل، منگانز، مولینیم، تیتانیم، کبالت، تنگستن، وانادیم، و ...
با افزایش عناصرنام برده شده در فولاد ، خصوصیات آلیاژ تغییر میکند.
کرم: اگر کرم به فولاد اضافه گردد فولاد سخت تر شده ، مقاومت در برابر فرسایش زیاد می شود، علاوه بر این ظریف تر کردن در اندازه ذرات فولاد موثر است. کرم ممکن است به تنهایی به همراه با عناصر دیگر، مانند نیکل به فولاد اضافه شود (فولاد ضد زنگ)
منگانز: افزایش منگانز به فولاد، باعث ریزدانه شدن فولاد می شود که این حالت در چکش خوردن و تافنس اثر دارد.
مولیبدن: عنصری است که در سختی فولاد (بعد از کربن) موثر است و از طرفی جلو بزرگ شدن دانه بندی فلز را میگیرد. این عنصر بیشتر همراه فلزات دیگر مانند کرم یا نیکل و یا هر دوی آنها در آلیاژ ها وجود دارد.
قبل از وارد شدن به بحث آلیاژ ها لازم است اشاره شود که دو عنصر دیگر همیشه در فولاد ها وجود دارندکه یکی گوگرد و دیگری فسفر است و تأثیر هر دوی آنها در بیشتر مواقع در جهت منفی است به همین دلیل در تولید فولاد ها سعی می کنند که آنها را در حداقل اندازه نگه دارند. از طرف دیگر اگر بخواهید که این دو عنصر نام برده شده اصلادر فولاد ها وجود نداشته باشند. قیمت و هزینه تولید بسیار بالا می رود و به اجبار درصد آنها را در حد بسیار کم نگه می دارند. فولاد آلیاژی فولادی است که غیر از کربن یک یا چند عنصر دیگر را همراه داشته باشد مانند: آلومینیوم، سلیکون، کرم، نیکل، منگانز، مولینیم، تیتانیم، کبالت، تنگستن، وانادیم، و ...
با افزایش عناصرنام برده شده در فولاد ، خصوصیات آلیاژ تغییر میکند.
کرم: اگر کرم به فولاد اضافه گردد فولاد سخت تر شده ، مقاومت در برابر فرسایش زیاد می شود، علاوه بر این ظریف تر کردن در اندازه ذرات فولاد موثر است. کرم ممکن است به تنهایی به همراه با عناصر دیگر، مانند نیکل به فولاد اضافه شود (فولاد ضد زنگ)
منگانز: افزایش منگانز به فولاد، باعث ریزدانه شدن فولاد می شود که این حالت در چکش خوردن و تافنس اثر دارد.
مولیبدن: عنصری است که در سختی فولاد (بعد از کربن) موثر است و از طرفی جلو بزرگ شدن دانه بندی فلز را میگیرد. این عنصر بیشتر همراه فلزات دیگر مانند کرم یا نیکل و یا هر دوی آنها در آلیاژ ها وجود دارد.
reza_saw4
عضو جدید
نیکل: نیکل در فولاد باعث افزایش مقاومت آلیاژ شده بدون این که تافنس کم شود. اگر مقدار درصد نیکل در فولاد زیاد باشد 25 -35 % علاوه بر این که تافنس کاهش می یابد، باعث می شود که فولاد در برابر خورده شدگی و ضربه مقاوم گردد.
وانادیم: افزایش وانیدیم به فولاد، از رشد دانه ها در حرارت های بحرانی، مانند عملیات حرارتی و جوشکاری، جلوگیری میکند علاوه بر این باعث افزایش مقاومت فولاد می شود.
تنگستن: افزایش تنگستن به فولاد اغلب برای ابزار های برنده است. فولاد هایی که در آنها تنگستن وجود داشته باشد، سخت، تاف و مقاوم در برابر فرسایش خواهند بود.
کبالت: تاثیر کبالت در فولاد ، حفظ کردن مقاومت فولاد در دمای پایین است و اگر کبالت همراه با تنگستن باشد ، فولاد در درجه حرارت های بالا (حرارت قرمز) مقاوم خواهد بود. آلیاژهای فولاد به گروه های متفاوتی مانند فولادآلیاژی با درصد کم ، تقسیم می شوند (فولاد کم آلیاژ) . این فولاد ها فولاد هایی هستند که مقدار درصد عنصر آلیاژی در آنها از %5 بیشتر نشود و یا این که حاصل جمع عناصر آلیاژی از %5 چندان زیادتر نشود.
وانادیم: افزایش وانیدیم به فولاد، از رشد دانه ها در حرارت های بحرانی، مانند عملیات حرارتی و جوشکاری، جلوگیری میکند علاوه بر این باعث افزایش مقاومت فولاد می شود.
تنگستن: افزایش تنگستن به فولاد اغلب برای ابزار های برنده است. فولاد هایی که در آنها تنگستن وجود داشته باشد، سخت، تاف و مقاوم در برابر فرسایش خواهند بود.
کبالت: تاثیر کبالت در فولاد ، حفظ کردن مقاومت فولاد در دمای پایین است و اگر کبالت همراه با تنگستن باشد ، فولاد در درجه حرارت های بالا (حرارت قرمز) مقاوم خواهد بود. آلیاژهای فولاد به گروه های متفاوتی مانند فولادآلیاژی با درصد کم ، تقسیم می شوند (فولاد کم آلیاژ) . این فولاد ها فولاد هایی هستند که مقدار درصد عنصر آلیاژی در آنها از %5 بیشتر نشود و یا این که حاصل جمع عناصر آلیاژی از %5 چندان زیادتر نشود.
ali.mehrkish
عضو جدید
الكترود
الكترود
دوست من ميشه اطلاعاتي در مورد الكترود جوشكاري...اعدادي كه روشه .... و....بدي...
الكترود
دوست من ميشه اطلاعاتي در مورد الكترود جوشكاري...اعدادي كه روشه .... و....بدي...
ali.mehrkish
عضو جدید
جوش
جوش
من به اطلاعاتي پيرامون جوش (هر چي كه باشه)نياز دارم....................
جوش
من به اطلاعاتي پيرامون جوش (هر چي كه باشه)نياز دارم....................
ali.mehrkish
عضو جدید
گلايه
گلايه
اينقدر اينجا اطلاعات نزدن كه...
آخر خودم دست به كار شدم...
مي خواستم يك تاپيك جديد شروع كنم ولي ديدم حيفه اطلاعات جوش جدا بشه....
گلايه
اينقدر اينجا اطلاعات نزدن كه...
آخر خودم دست به كار شدم...
مي خواستم يك تاپيك جديد شروع كنم ولي ديدم حيفه اطلاعات جوش جدا بشه....
ali.mehrkish
عضو جدید
جوش كاري فلزات رنگي
جوش كاري فلزات رنگي
جوش كاري فلزات رنگي
فلزات غيرآهني يا فلزات رنگي به فلزاتي گفته مي شود که فاقد آهن و يا آلياژهاي آن باشندمانند مس – برنج برنز- آلومينيوم- منگنز- روي و سرب. تمام فلزات رنگين را با کميدقت و مهارت و آشنائي با اصول جوشکاري مي توان جوش داد و براي جوشکاري اين نوعفلزات بايستي خواص فلز را در نظر گرفت.
◄ جوشکاري مس با گاز :
بهترين طريقه براي جوشکاري مس جوشکاري با اکسيژناست( جوش اکسيژن = اتوگن= استيلن= کاربيد اصطلاحات مختلف متداول مي باشند) ضمناً ميتوان جوشکاري مس را با قوس الکتريک يا جوش برق نيز انجام داد.
ورقه هاي مس رامانند ورقه هاي آهني براي جوشکاري آماده مي کنند يعني سطح بالائي را تميز نموده واز کثافات و روغن پاک نموده و در صورت لزوم سوهان مي زنند. ولي چون خاصيت هدايتحرارت مس زيادتر است بايد مقدار آمپر را قدري بيشتر گرفت. بهتر است هميشه با قطبمستقيم جوشکاري را انجام داد ( با جريان مستقيم و الکترود مثبت) زاويه الکترود نسبتبه کار مانند جوشکاري فولاد است. طول قوس حداقل بايد 10 تا 15 ميلي متر باشد, برايجوشکاري مس مي توان از الکترودهاي ذغالي استفاده کرد. الکترودهاي جوشکاري مسبيشتراز آلياژ مس و قلع و فسفر ساخته شده اند و گاهي نيز از الکترودهاي که دارايفسفر- برنز- سيلکان يا آلومينيوم هستند استفاده مي کنند چون انبساط مس در اثر گرمشدن زياد است فاصله درز جوش را در هر 30 سانتيمتر در حدود 2 تا 3 سانتيمتر زيادتردر نظر مي گيرند. خمير روانساز مس معمولاً در حرارت 700 تا 1000 درجه ذوب مي شود وبه صورت تفاله (گل جوش) سبکي روي کار قرار مي گيرد و از تنه کار به علت کف کردن درروي کار نبايد استفاده شود. بدون روانساز هم مي توان مس را جوش داد و معمولاً ازبراکس استفاده مي گردد. مس را به وسيله شعله خنثي جوش دهيم تا توليد اکسيد مس نکندچون ضريب هدايت حرارت مس زياد است بايد *****ک جوشکاري مشعل 1 تا 2 نمره بيشتر ازفولاد انتخاب شود. بهتر است مس را قبل از جوشکاري گرم نمائيم و با سيم جوشکاريمخصوص جوش داد براي جوشکاري صفحه 5 ميليمتري سيم جوش 4 ميليمتري کافي است و از وسطورق شروع به جوشکاري مي نمائيم و وقتي فلز هنوز گرم است روي آن چکش کاري مي شود تااستحکام درز جوش زياد شود.
◄ جوشکاري سرب :
در اين نوع جوشکاري بيشتر از گاز هيدروژن و اکسيژن استفاده ميگردد. در جوشکاري سرب احتياج به گرد مخصوص نيست ولي بايد قطعات کار را قبل ازجوشکاري کاملاً صيقلي نموده سيم جوش سرب بايد کاملاً خالص باشد چون سرب مذاب بسيارسيال مي باشد. لذا جوشکاري درزهاي قطعات سربي که به وضع قائم قراردارند بسيار دشوارو مستلزم مهارت و تجربه زياد است.
◄ جوشکاري چدن با برنج يا لحيم سخت برنج :
چدن را مي توان با برنج جوشداد. قطعات چدني را بايد همان طوري که براي جوشکاري با سيم جوش چدني آماده مي شوندبراي برنج جوش آماده ساخت. لبه هاي درز جوش را بايد به وسيله سوهان يا ماشين تراشيدو هيچگاه لبه هاي درز قطعات چدني را با سنگ سمباده پخ نزنيد. زيرا ذرات گرافيت رويذرات آهن ماليده مي شوند و لحيم سخت خوب به چدن نمي چسبد. قطعات چدني را قبل ازشروع به جوش دادن حدود 210 تا 300 درجه سانتي گراد گرم کنيد و گرد جوشکاري مخصوصچدن به کار بريد تا بهتر به هم جوش بخورد.
نقطه ذوب سيمهاي برنجي بايد در حدود 930 درجه سانتي گراد باشد. سيمهاي برنجي که براي جوش دادن قطعات چدني به کار ميروند داراي مقدار زيادي مس است و کمي نيکل نيز دارند . نيکل اتصال لحيم را به چدنآسان مي کند و نقطه ذوب زياد آن موجب سوختن گرافيت درز جوش مي شود . در جوشکاري چدنبا برنج از شعله ملايم *****ک بزرگ با فشار کم استفاده کنيد. اگر فشار شعله زيادباشد گرد جوشکاري از درز خارج مي شود و در نتيجه قطعات چدني خوب به هم جوش نميخورند. قطعات چدني را بايد پس از جوشکاري در محفظه يا جعبه اي پر شن يا گرد آسپستقرار داد تا بتدريج خنک شود و سبب شکنندگي و ترک و سخت شدن چدن نگردد.
◄ جوشکاري منگنز :
از منگنز به صورت خالص استفاده نمي شود در جهت عکس از آلياژهايماگنزيوم استفاده مي شود که براي ريختگي فشاري از آن استفاده مي گردد . به جايآلياژهاي Mg. Mn و Mg. Al و Mg AlZn امروزه از آلياژهاي مخصوصاً محکم Zr و Th استفاده مي شود.
براي جوشکاري ماگنزيوم و آلياژهاي آن از همان شرايط جوشکاريآلومينيوم استفاده مي گردد.
قابليت هدايت حرارت زياد و انبساط سبب پيچش زيادکار مي شود. ماگنزيوم در درجه حرارت محيط به سختي قابل کار کردن است و در 250 درجهمي توان به خوبي کار گرد.
◄ جوشکاري برنج با گاز :
برنج مهمترين آلياژ مس است و از مس و روي و گاهي قلعو مقداري سرب تشکيل مي شود، اين فلز در مقابل زنگ زدگي و پوسيدگي مقاوم است. چونروي در حرارت نزديک ذوب برنج تبخير مي گردد بنابراين جوشکاري با اين فلز مشکل ميباشد. برنج از 60 درصد مس و 40% روي و گاهي مقداري سرب تشکيل شده است. درموقعجوشکاري روي به علت بخار شدن و اکسيد روي محل جوش را تيره کرده و عمل جوشکاري رامشکلتر مي نمايد. ضمناً گازهاي حاصله خطرناک بوده و بايد از محل کار تخليه گردند. درموقع جوشکاري روي حرکت دست بسيار مهم است و بايد حتي الامکان سرعت دست را زيادکرده وگرده جوش کمتري ايجاد نمود تا فرصت زيادي براي تبخير روي نباشد. برنج را ميتوان با الکترودهاي گرافيتي و معمولي جوشکاري نمود، درجوشکاري برنج از قطب معکوساستفاده مي شود.
فاصله قوس الکتريکي بايد حداقل 5 تا 6 ميليمتر باشد. برنج سادهتر از فولاد و چدن و مس جوش داده مي شود و استحکام و قابليت انبساط آن درمحل درزجوش بسيار خوب است. توجه شود چون انقباض و انبساط برنج زياد است نميتوان به وسيلهچند نقطه جوش به هم وصل کرد بلکه بايستي به کمک بست هائي که در حين جوشکاري مي توانآنها را به هم متصل نمود از پيچيدگي جلوگيري شود.
توجه شود که در جوشکاري ازسيمهاي مخصوص جوشکاري برنج که مقدار مس آن 42 تا 82 درصد است استفاده نمائيد و برايجلوگيري از اکسيداسيون از گرد جوشکاري استفاده مي شود و از استعمال تنه کار درجوشکاري برنج بايد خودداري شود زيرا درز جوش را خورده سوراخ سوراخ و متخلخل مي سازدو شعله را بايد طوري تنظيم کرد که اکسيژن آن از استيلن بيشتر باشد زيرا روي درحرارت 419 درجه ذوب و در 910 درجه تبخير مي شود و رسوبي از روي و اکسيد روي در کناردرز جوش به وجود مي ايد. مقدار اکسيژن شعله بستگي به نوع آلياژ دارد و مي توانقبلاً قطعه اي از آن را به طور آزمايشي جوش داد و اگر درز جوش سوراخ و خورده نشدخوب است. و اکسيژن زياد هم باعث کثيف شدن جوش مي شود . ورقهاي نازکتر از 4 ميليمتررا از راست به چپ و ورقهاي ضخيم تر از 4 ميليمتر را از چپ به راست جوش مي دهند. بهچکش کاري و خروج دود خطرناک و استفاده از ماسک مخصوص وباز نمودن پنجره وهواکش بايدتوجه نمود.
ali.mehrkish
عضو جدید
جوش فلزات رنگي
جوش فلزات رنگي
جوش فلزات رنگي
◄ جوشکاري فولاد زنگ نزن با گاز :
قابليت هدايت حرارت فولاد زنگ نزن کمتر از فولادمعمولي مي باشد و مي توان سر مشعل را کوچکتر انتخاب کرد. شعله جوشکاري بايد برايجوش فولاد زنگ نزن خنثي باشد زيرا اکسيژن يا استيلن اضافي با عناصر تشکيل دهندهفولاد زنگ نزن ترکيب شده و درز جوش خورده پس از مدتي زنگ مي زند . روانساز جوشکاريفولاد زنگ نزن را به صورت خمير در آورده روي درز جوش مي ماليم . سيم جوش بايد حتيالمقدور از نوع خود فولاد زنگ نزن انتخاب شود و بهتر است تسمه باريکي از جنس همانفولادي که بايد جوش داده شود را بريده و به جاي سيم جوشکاري استفاده کرد.
درروش جوشکاري اين فولاد مشعل را بايد طوري نگهداشت که زاويه آن نسبت به کار بين 80تا 90 درجه باشد . زاويه سيم جوش در حدود 20 تا 40 درجه است وسيم جوشکاري را جلويمشعل نگذاريد تا همزمان با لبه کار ذوب شود و نوک مخروطي بايد با ناحيه مذاب تماسداشته باشد تا از اکسيده شدن فلز جلوگيري کند. و شعله را نبايد يک دفعه از کار دورنمود زيرا درجه انبساط فولاد زنگ نزن بيشتر از فولاد معمولي است و بابست هاي مخصوصاز پيچيدن و کج شدن آن در موقع جوشکاري بايد جلوگيري کرد فاصله لبه کار را بايدبراي هر 30 سانتيمتر 3 الي 4 ميليمتر بيشتر در نظر گرفت. پس از تمام شدن کارجوشکاري به وسيله برس و شتشو مواد اضافي تفاله و روانساز و يا گرد جوشکاري اضافي رابايد کاملاً تميز کرد و بر طرف نمود.
◄ جوشکاري فولادهاي موليبدوني :
وقتي که به فولاد موليبدوناضافه شود مقاومت آن را بالا مي برد مخصوصاً در حرارتهاي زياد ، بنابراين موارداستعمال اين نوع فولاد بيشتر در لوله هائي که تحت فشار و حرارت زياد باشد بيشتراست. بعضي از فولادهاي موليبدوني داراي مقداري کرم نيز هستند اين آلياژ را که موليکرم مي نامند بيشتر در ساختن قطعات مقاوم هواپيما به کار برده مي شوند. جوشکاري اينفولاد مانند جوشکاري آهن مي باشد با اين تفاوت که براي مقاوم بودن جوش بايد ازالکترود نوع E_7010 و E_7012 و E_7020 استفاده شود و براي قطعات ضخيم که گرده هايپهن مورد احتياج است مي توان از فولادهاي قليائي (E_7016 ، E_7015 (LOWHYDROGE استفاده نمود. در مورد جوشکاري ورقهاي 5 ميليمتر و ضخيمتر لازم است بعد از جوشکاري 1200 الي1250 درجه فارنهايت گرم کرده و براي ضخامت 5/12 ميليمتر به مدت يک ساعت گرمنگهداشت و بعد از آن بايد قطعه به آهستگي سرد نمود به طوري که در هر ساعت 200 الي 250 درجه فارنهايت از حرارت آن کاسته شود وقتي که قطعه به 150 درجه فارنهايت رسيدبعد مي توان قطعه را در هواي معمولي سرد کرد.
◄ جوشکاري مونل واينکونل :
فلز مونلآلياژي است از 67 % نيکل 30% مس و مقدار کمي آهن و آلومينيوم ومنگنز.
فلزاينکونل آلياژي است از 80% نيکل ، 15% گرم و 5% آهن.
اين دو فلز به علت مقاومتزيادي که در مقابل زنگ زدگي دارند براي ساختن تانکر و ظروف حامل مايعات به کار ميروند.
مونل و اينکونل را مي توان با الکترودهاي پوشش دار به آساني آهن جوشکاريکرد.
بنابراين جوشکاري اين فلزات در تمام حالتها امکان پذير است ولي بهتر استکه درحالت تخت عمل انجام گيرد. قطعاتي که ضخامت آنها کمتر از 5/1 ميليمتر است نبايدبا قوس الکتريکي جوشکاري نمود. براي جوشکاري مونل واينکوئل بايد عمليات زير راانجام داد.
قشر نازک اکسيد تيره رنگ را از نقاطي که بايد جوشکاري کرد به وسيلهبرس يا سمباده پاک نمائيد.
به گرم کردن قبلي احتياجي نيست.
از الکترودهايبا پوشش ضخيم استفاده به عمل ايد.
درمورد جوشکاري حالت تخت زاويه الکترود نسبتبه خط قائم درجه و در مورد حالتهاي ديگر الکترود عمود بر صفحه بايد باشد.
–
گرده هاي باريک ايجاد گردد.
◄ جوشکاري طلا :
جوشکاري طلا به طريقه DC باجريان مستقيم انجام ميگرد. الکترود رابه قطب منفي وصل مي نمائيم و يا با جريان فرکانس زياد جريان متناوب کار ميکنيم . ضمناً مي توان براي جوشکاري طلا از طريقه جوشکاري نقطه جوش استفاده کرده که باالکترود و لفرامي عمل مي نمايد و پس از جوشکاري به وسيله صيقل نمودن با الکل کار رابراق مي نمائيم . ضمناً به وسيله جوشکاري کند پرسي نيز مي توان طلا راجوش داد. جوشدادن متداول با شعلهاي ريز و دقيق شبيه جوشکاري نقطه جوش مي باشد.
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| Y | کمک در مورد الکترودهای جوش co2 و مشخصات فنی | ساخت و تولید | 0 | |
|
بازرسی چشمی جوش | ساخت و تولید | 0 | |
|
|
تعمیر چرخدنده به روش جوش ریزی | ساخت و تولید | 2 | |
|
درخواست فرمهای بازرسی فنی (نظارت ساخت و جوش) | ساخت و تولید | 0 | |
|
سوال در مورد بازرسی جوش | ساخت و تولید | 19 |