شخصیت بزرگ مرد تاریخ

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز
بچه ها تنهام نگذارید چون واقعا ً سخته از مولا گفتن


اگر آتش به زير پوست داري نسوزي گر علي را دوست داري
اگر عشق علي در سينه ات نيست بسوزي گر هزاران پوست داري


عشقي که از طفوليت و همراه شير مادر با وجود ما عجين گشته
واز کوچک وبزرگ اين ملت شيفته و شيداي اين ابر مرد تاريخ ساخته است.
مردي که تمام فضايل بشري از شجاعت . عدالت . گذشت و ايثار ايمان وعرفان و...
در تمامي اينها سرآمد همه قهرمانان واقعي و حتي افسانه اي تمام تاريخ بشر بوده است
مرادم از اين تايپيک شناختن شخصيت اين بزرگ مرد تاريخ است به مناسبت هايي که پيش رو داريم و لزوم زندگی !!
براي من خيلی جالب جلوه کرد که بين دوستان نظر ها در مورد ايشان بيان شود و تمام دوستان نظرشون رو در مورد بيانات ايشون



درسهايي که از مولا گرفتيد
وقتي که تحت تاثير قرار گرفتيد
وقتي براي مظلوميت علي گريه کرديد
وتمام مواردي که خودتان بهتر ميدانيد

براي شروع ميخواهم چند از بيانات ايشان را اينجا بگذارم



برويد دستي بر دلهاي دردمند و سرهاي بي سامان بگذاريد تا از سنگيني گناهان خويش بکاهيد و
بدانيد که دست زير دستان گرفتن و دل شکسته دلان به دست آوردن
کفاره گناه شمرده شود و گناهکار را در پيشگاه خداوند سپيد روي گرداند

اين چهار سخن را از من به ياد داشته باشيد
الف - سرشارترين سرمايه ها خرد است و خردمند همواره توانگر باشد
ب - بنيان فقر و فنا ناداني است و هرگز جان نادان روي بي نياز نبيند
ج - خودپسندي بيغوله وحشت وتنهايي است زيرا هر آن کس که خود را بپسندد و حرمت ديگران بشکند هميشه به تنهايي و جدايي محکوم است
د - خوشخويي استوارترين رشته اي است که بيگانگان را با هم آشنا سازد و پراکندگان را به هم پيوند دهد



آن چنان کن که همه خواهي و اگر به دلخواه خويش نيايي به هر چيز پيش آيد خوش باش


هرگز از اين پنج خصلت روي بر متابيد
الف - جز به سوي خدا خويش دست نياز مگشاييد
ب - جز از گناه خويش از کسي نترسيد
ج - از ناداني شرم مداريد و دانشجويي را ننگ نشماريد
د - تا انجا که بدانيد به ديگران بياموزيد و مار صفت بر گنجينه علم حلقه مزنيد
وجويندگان را از اين گنج سرشار بي بهره مسازيد
ه - همواره بردبار و شکيبا باشيد و فراموش نکنيد
که مسلمان نابردبار بدان پيکر مي ماند که بر خويشتن سر ندارد
از پيکر بي سر جنب و جوش بر نخيزد و مومن بي صبر ايمان خويش از دست بدهد
و بنياد عقيده خويش در هم بشکند


بهوش باشيد که در فعاليتهاي حيات اين سه خصلت را از دست ندهيد
الف - هدف خويش را هر چه دشوار آسان بشماريد
ب -ولي در عين حال مگذاريد که کس از نقشه وهدف شما آگاه شود
ج - همچنان در نهان به سوي مقصود بشتابيد و کار امروز را به فردا ميفکنيد


از شما دوستان خواهش مي کنم اگر تا الان فرمايشي از حضرت علي (ع) شما را تکان داده
آن را اينجا بفرماييد تا بقيه دوستان هم بهرمند شوند
باز هم از خطبه ها و فرمايشات مولا اينجا قرار ميدم تا همه لذت ببريم وبحث و تايپيک خوبي رو شاهد باشيم

فعلا : يا علي
 
آخرین ویرایش:

bardia_k

عضو جدید
سخن گفتن درباره علي (ع) بي‌نهايت دشوار است، زيرا به عقيده من، علي (ع) يك قهرمان يا يك شخصيت تاريخي تنها نيست. هر كس درباره علي (ع) از ابعاد و جهات مختلف بررسي كند، خود را نه تنها در برابر يك فرد، يك فرد برجسته انساني در تاريخ مي‌بيند، بلكه خود را در برابر معجزه‌اي و حتا در برابر يك مساله علمي، يك معماي علمي «‌اين خلقت» احساس مي‌كند. بنابراين درباره علي (ع) سخن گفتن برخلاف آنچه كه در وهله اول به ذهن مي‌آيد، درباره يك شخصيت بزرگ سخن گفتن نيست، بلكه درباره معجزه‌اي است كه به نام انسان و به صورت انسان در تاريخ متجلي شده است.
علي (ع) يكي از شخصيت‌هاي بزرگي است كه به نظر من بزرگترين شخصيت انساني است (پيغمبر (ص) را بايد جدا كرد كه رسالت خاصي دارد) كه از همه وقت، امروز ناشناخته مي‌بود، بدشناخته‌تر است كه كيست، محققين او را براي اولين بار مي‌شناختند.
گاه علي (ع) را كه توي اين جنگ‌ها يك قهرمان شمشيرزن است، توي شهر يك سياستمدار پرتلاش حساس است و توي زندگي يك پدر و يك همسر بسيار مهربان و بسيار دقيق است و يك انسان زندگي است و در همه ابعادش مي‌بينيم، تاريخ مي‌گويد، تنها در نيمه‌ شب‌ها، توي نخلستانهاي اطراف مدينه مي‌رفته و نگاه مي‌كرده كه كسي نبيند و نشوند و بعد سر در حلقوم چاه فرو مي‌برده و مي‌ناليده! هرگز، من نمي‌توانم قبول كنم كه رنج‌هاي مدينه و رنج‌هاي عرب و جامعه عرب و حق جامعه اسلامي و حتا يارانش، اين روحي را كه از همه اين آفرينش بزرگ‌تر است وادار به چنين ناليدني بكند، هرگز!
درد علي (ع) خيلي بزرگ‌تر است و آن درد خيلي بايد درد نيرومندي باشد، كه اين روح را اين اندازه بي‌تاب بكند! مسلما اين همان درد انساني است كه خود را در اين عالم زنداني مي‌بيند، انساني است كه خود را بيشتر از اين عالم مي‌بيند و احساس خفقان در اين عالم مي‌كند.
مسلما هر كسي كه انسان‌تر است، پيش از آنچه هست در خود نياز احساس مي‌كند، انسان است، اين است كه مي‌بينيم علي (ع) قهرمان متعالي سخن گفتن و زيبا سخن گفتن و پاك سخن گفتن است، نمونه اعلا و متعالي شهامت و گستاخي در جنگ است، نمونه عالي پاكي روح در حد اساطير و تخيل فرضي انسان در طول تاريخ است، نمونه اعلاي محبت و رقت و لطافت روح است، نمونه عالي دوست داشتن در حد نمونه‌هاي اساطيري است، نمونه عالي عدل خشك دقيقي است كه حتا براي مرد خوبي مانند عقيل ـ برادرش - قابل تحمل نيست، نمونه اعلاي تحمل است در جايي كه تحمل نكردن، خيانت است و نمونه اعلاي همه زيبايي‌هايي است و همه فضايلي است كه انسان همواره نيازمندش بوده و ندانسته.
علي (ع) نه تنها امام است، در طول تاريخ هيچ شخصيتي با اين امتياز را نداشته كه يك خانواده امام (ع) است، يعني خانواده اساطيري است، خانواده‌اي كه پدر علي (ع) است، مادر زهرا (س) است، پسر آن خانواده حسين (ع) [و حسن (ع)] است و دختر آن خانواده زينب (س) است.
چهرهايي كه مي‌خواهم، در قرن بيستم، به عنوان سمبل و تجسم يك ايدئولوژي مطرح و عنوا كنم، داراي اين خصوصيات است. البته اين كامل‌ترين خصوصياتش نيست، اما اساسي‌ترين آنهاست
علي (ع) نخستين نسل در انقلاب اسلامي، علي (ع) در خانه پسرعمو، رابطه متقابل پيغمبر (ص) و علي (ع)، علي (ع) مظهر جهاد و رهبري جنگ، علي (ع)، ‌مرد سياست و مسؤوليت اجتماعي، علي (ع) مرد كار يدي، كشاورزي و توليد، علي (ع) ‌مظهر نثر و شعر علي (ع) بهترين سخنور و سخنگو، علي (ع) ‌فيلسوف، علي (ع) مظهر بينش‌ها و ابعاد متضاد، علي (ع) ‌زهد انقلابي و عبادت، ‌تكيه بر عدالت، علي (ع) تساوي در مصرف، علي (ع) امام و مظهر حقيقت‌ها و ارزش‌ها، علي (ع) نفي مصلحت به خاطر حقيقت، نفي شخصيت، علي (ع) انسان‌دوستي.
درد علي (ع) دو گونه است: يك درد، دردي است كه از زخم شمشير ابن ‌ملجم در فرق سرش احساس مي‌كند و درد ديگر دردي است كه او را تنها در نيمه‌هاي شب خاموش به دل نخلستانهاي اطراف مدينه كشانده ... و به ناله درآورده است ... ما تنها بر دردي مي‌گرييم كه از شمشير ابن ‌ملجم در قرق سرش احساس مي‌كند. اما اين درد علي (ع) نيست، دردي كه چنان روح بزرگي را به ناله درآورده است، «تنهايي» است كه ما آن را نمي‌شناسيم!
بايد اين درد را بشناسيم، ‌نه آن درد را كه علي (ع) درد شمشير را احساس نمي‌كند و ... ما درد علي (ع) را احساس نمي‌كنيم.
ما ملتي كه افتخار بزرگ انتصاب به علي (ع) و مكتب علي (ع) را داريم و اين بزرگترين افتخار تاريخي است كه مي‌تواند بدان بنازد و بالاخره بزرگترين سرمايه، اميدي است كه مي‌تواند به وسيله آن نجات پيدا كرده، ‌به آگاهي، بيداري، حركت و رهايي برسد، اما در عين حال مي‌بينيم كه با داشتن علي (ع) و با داشتن «عشق به علي» هم نرسيده‌ايم!
در صورتي كه «شيعه علي (ع) بودن» از «چون علي (ع) عمل كردن» شروع مي‌شود و اين مرحله‌اي است پس از شناخت و پس از عشق.
بنابراين ما يك ملت «دوستدار علي (ع) » ‌هستيم، اما نه «شيعه علي (ع) »‌! چراكه شيعه علي (ع) همچنان كه گفتم علي (ع) ‌وار بودن، علي (ع) ‌وار انديشيدن، علي (ع) ‌وار احساس كردن در برابر جامعه، ‌علي (ع) وار مسؤوليت احساس كردن و انجام دادن و در برابر خدا و خلق، ‌علي (ع) ‌وار زيستن، علي (ع) ‌وار پرستيدن و علي (ع) ‌وار خدمت كردن است.

از دکتر شریعتی
 

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز

من پیشوای شما هستم و اکنون در راس ملت مسلمان قرار دارم . مرا تماشا کنید ! از لذایذ دنیا چقدر بهره میبرم ؟ روزانه به دو نان جو و سالیانه به دو جامه کهنه قانعم.
درست است که شما نمیتوانید مانند من زندگی کنید بعلاوه مسولیت من در جامعه با مسولیت شما متفاوت است ولی آیا هیچگونه شباهت بین امام و ماموم نباید وجود داشته باشد ؟
به خدا سوگند یاد می کنم که از مال دنیا زر وسیمی نیاندوخته ام و برای خود جامه رنگینی پس انداز نکرده ام .
سرمایه این کشور پهناور در اختیار مطلق من است و خوب می توانم به جای نان جو از مغز گندم خوراک تهیه کنم و از سینه کبک وگوشت گوسپندان پروار کامیاب شوم .
به جای ظرف سفالین از مشربه های بلورین آب بنوشم و زندگی را هر چه مطبوع تر و گواراتر طی کنم . برای ما هم میسر است لباس فاخر بپوشیم و بر چهار بالش سلطنت تکیه کره . عمری به راحتی بگذرانیم
ولی اشکال اینجا ست که ما زمام هوس و شهوت را هرگز رها نکردیم و بر نفس واراده خود بشدت مسلطیم
روزگاری بود که ما هم فدکی داشتیم ومانند دیگران دارای املاک و مستقلات بودیم . چه زود بود که قومی چشم طمع بر آن دوختند و میراث ما را به هر وسیله ای که ممکن بود از چنگ ما به در بردن و اکنون هیچ تاسف بر آن ندارم
ما را به فدک چه نیازی است و باغ چه حاجت!
پیش ودنبال هر که در کلبه یا در کاخ منزل دارد به تنگنای گور منتقل خواهد شد ! همان غمکده ای که اگر دستی به منظور گشایش از دوطرف باز کنیم جز فشار سنگ و خاک چیزی نخواهیم یافت آری در انجا غوغا و خروش زندگی

خاموش خواهد بود و توانگران آزمند از دنیا سخت سیر و گرانبار خواهند بود
در آنجا شاه ودرویش همه در پیراهنی یکرنگ و یکنواخت تسلیم خاک می شوند و موهومات طبقاتی در آنجا نا چیز و ملغی خواهد بود
من که زمامدار گروهی بی شمارم سزاوار نیست شبی با شکم سیر سر بر بالش گذارم .تا مبادا در حجاز یا یمن .یا یک گوشه دور دست از کشور اسلام بینوایی گرسنه بخوابد و با او شریک و مساوی نباشم قوت تقوی و روح پرهیز گارم نمی گذارد که مشمول گفتار شاعر باشم . آنجا که می گوید :
ننگ باد تو را که سیر بخوابی و در کنار تو جمع گرسنگان بنالند
نه کافی نیست که نامم پادشاه مسلمانان باشد و با مسلمانان در سختی های روزگار شریک نباشم
شاه عادل کسی است که با تمام افراد رعیت در غم وشادی فقر وتوانگری مساوی و برابر باشد
پادشاه دادگستر همیشه از پریشانی توده پریشان خاطر و آشفته است اما آن کس که به خود می پردازد و سود شخصی را بر مصالح اجتماع ترجیح میدهد و دوست می دارد که ملتی فدای شهوات پست و هوسهای کثیف او شوند شاه نیست

بلکه حیوانی ناپاک و درنده است که به صورت عفریت بشر در آمده و چنگال در خون این و آن فرو می برد .
ان که سفره خوراک مرا دید تعجب کرد ! تعجب از چه ؟ از اینکه چگونه به نیروی این دو نان خشکیده جوین سپاهی را به تنهایی در هم میشکنم و در هر پیکار و نبرد پیروز باز می گردم ؟
اما نمی توانست فکر کند درختان صحرایی و شاخه هایی که دل از سنگ در کوهساران سبز میشود با به نهاهای ناز پرورد گلستان از نظر قوت و استحکام چه قدر تفاوت دارد . به خدا سوگند اگر تمامی عرب به یک حمله با من بجنگند هرگز به آنها پشت نخواهم کرد و میدان مبارزه را خالی نخواهم گذاشت .

ای دنیا ای شهوت ! ای هوسهای پست بشری ! از من دور شوید که من شما را سه بار طلاق گفته ام و هرگز به سوی شماعودت نخواهم کرد
آری تمایلات حیوانی نمی توانند وجدان پاک و روح استوار مرا مطیع و اسیر خود سازند . این آرایشها و این زرق و برق ها نمی توانند دل علی را بربایند .
پس خوب است که شما تا می توانید از من پیروی کنید
 

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز
خوشحالم کردید
من تصمیم گرفتن در این تایپیک استثنا ً همه پستها را به دقت بخونم وبی بهره نمونم
در ضمن اگر از گفته های مولا شما مطلبی را میدانید که تکان دهنده است (البته تمامی بیانات ایشان تکان دهنده است ) اینجا بگذارید تا همه بخونن
می دونم اگر عمر مون هم بزاریم و در مورد مولا بحث کنیم باز وقت کم میاریم
ولی عوضش وقتمونو هدر نکردیم
باز هم ممنون
 

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز
یه شعر به شماها هدیه میدم که استادم گفتند
درد مولا ضربه شمشیر نیست
زهر جهل است و دوایش شیر نیست
خیلی شعر به جایی بود
ممنون
درد مولا ضربه شمشیر نیست
زهر جهل است و دوایش شیر نیست
 

archi_arch

مدیر بازنشسته
البته کاش علاوه بر حرف تو عمل علی وار بودیم! نه اینکه تو حرف از علی بگیم و توعمل با رفتار علی وار مبارزه کنیم یا خلافشو انجام بدیم!!
در ضمن علی مظلوم نبوده! متواضح بوده! پس نیازی به ترحم و دلسوزی براش نیست! بنابراین لطفا از کسانی اسم نبرین که برای علی گریه میکنن!!!چون اونها هیچی از علی نفهمیدن!


اما این جمله هارو من خیلی دوست دارم مخصوصا اولی!:


" حق گرفتنی است؛ حتی اگر کم باشد."
" اگر مومن بلغزد لغزشش از کافر هم خانمان سوز تر است."
 
آخرین ویرایش:

archi_arch

مدیر بازنشسته
از امام پرسيدند: عدل يا بخشش، كدام يك برتر است؟
حضرت فرمود: عدالت، هر چيزي را در جاي خود مي نهد، در حالي كه بخشش آن را از جاي خود خارج مي سازد. عدالت تدبير عمومي مردم است، در حالي كه بخشش گروه خاصي را شامل است، پس عدالت شريف تر و برتر است.



نشانه هاي ايمان
نشانة ايمان آن است كه راست بگويي، آنگاه كه تو را زيان رساند، و دروغ نگويي كه تو را سود رساند و آن كه بيش از مقدار عمل سخن نگويي، و چون از ديگران سخن گويي از خدا بترسي !

 
آخرین ویرایش:

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز
البته کاش علاوه بر حرف تو عمل علی وار بودیم! نه اینکه تو حرف از علی بگیم و توعمل با رفتار علی وار مبارزه کنیم یا خلافشو انجام بدیم!!
در ضمن علی مظلوم نبوده! متواضح بوده! پس نیازی به ترحم و دلسوزی براش نیست! بنابراین لطفا از کسانی اسم نبرین که برای علی گریه میکنن!!!چون اونها هیچی از علی نفهمیدن!


اما این جمله هارو من خیلی دوست دارم مخصوصا اولی!:


" حق گرفتنی است؛ حتی اگر کم باشد."
" اگر مومن بلغزد لغزشش از کافر هم خانمان سوز تر است."
شما درست میفرمایید هیچ کس نمی تواند مثل مولا باشد
ولی حداقل می توانیم دوستدار او باشیم
هر کس باید از خودش شروع کنه و تا جایی که میتونه از نصایح امیر مومنان استفاده کنه و از سیاست ایشان استفاده کنه اندازه ای که میتونه
و این هم قبول دارم که برای علی گریه نباید کرد منظور از مظلومیت علی این بود که کسی او را درک نکرد
بهتر بود میگفتم برای خودمان گریه لازم است نه برای کسی
جمله هات قشنگ بود
 

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز
مولا علی (ع) میفرماید :
هنگامی که در بشری خصلتی نیکو یابید به خصلت های نیکوی دیگرش امیدوار باشید
 

bardia_k

عضو جدید
انسان شکیبا پیروزی را از دست نمیدهد هر چند زمان آن طولانی شود(نهج البلاغه. حکمت 153)
 

bardia_k

عضو جدید
حضرت مي فرمايند :


آنچه فوت شد گذشت و آنچه كه در آينده مي آيد كجاست ؟...... پس بايست و غنيمت شمار فرصتي كه بين دو عدم ( گذشته و آينده ) واقع شده

پس اي عزيز ...... غصه گذشته ها را مخور و در فكر آينده هم مباش كه اين دو در حال حاضر براي تو عدم هستند . فكر حال باش و به انجام وظيفه ات در حال حاضر بپرداز تا اينكه در آينده بر زمان الان خود حسرت مخوري
 

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز
من كفارات الذنوب العظام اغاثة الملهوف و التنفيس عن المكروب.

بيچاره و ستمديده‏اى را بفرياد رسيدن و از شخص اندوهگين غم و اندوه را زدودن از جمله كفارات گناهان بزرگ محسوب مى‏شود.
 

mohaghegh64

عضو جدید
کاربر ممتاز
گفته های مولا تامل میخواد
باید روی گفته های مولا فکر کرد
من چند وقت پیش به یکی از دوستانم گفتم قرآن راه به انسان نشان داده ولی سخته
یا برای من آسان نیست
چون فرمایش خداست و هضمش هم سخته
ولی فرمایشات علی انسان رو پخته و آرام میکنه
به انسان آرامش می بخشه و انسان را دلگرم میکنه
 

Similar threads

بالا