برداشتن نیمه ای از مغز یک کودک
در تاریخ 11 ژوئن نیمه سمت راست مغز «جسیکا هال6 » ساله، توسط جراح اعصاب «بن کارسون» در بیمارستان کودکان جان هاپکینز بالتیمور برداشته شد. این نوع عمل نیمکره برداری نامیده می شود و با اینکه بسیار سخت است، بهترین راه درمان جسیکا بشمار می رفت. او از نوعی التهاب مغزی رنج می برد، نوع پیشرفته ای از فساد قشر مغز که باعث حمله های غیرقابل کنترل می شود. با اینکه دکترها از چگونگی آن اطلاع ندارند، اما نیمه باقیمانده مغز در چنین مواردی بسیاری از فعالیت هایی را که نیمه برداشته شده اجرا می کرده، برعهده می گیرد. نیمه چپ بدن بیمار ممکن است تا ابد فلج بماند، اما معمولا هیچ مشکلی برای خاطرات و نوع شخصیت او بوجود نخواهد آمد. بیمارستان جان هاپکینز سالانه 12 مورد از این جراحی ها را برروی کودکان 5 تا 10 ساله انجام می دهد. زمانیکه جراحان در حال توسعه این روش بودند، سعی کردند حفره خالی بوجود آمده در جمجمه را با توپ پینگ پونگ پر کنند، اما بعدها متوجه شدند مایع نخاعی مغز، به مرور این فضا را پر می کند.
جراحی 4 روزه
از 4 فوریه تا 8 فوریه سال1951 زنی به نام «گرترود لواندوسکی»، به مدت 96ساعت در بیمارستان «شیکاگو» تحت عمل جراحی قرار گرفت تا کیست بزرگی از داخل تخمدان او برداشته شود. گفته می شود که این عمل، طولانی ترین عمل جهان است. «لواندوسکین» قبل از عمل 280 کیلوگرم وزن داشت و دور کمرش 275 سانتیمتر بود. بعد از اینکه تومور برداشته شد، وزن او به 140 کیلوگرم کاهش یافت. در طول عمل، جراحان مایع کیست را به آرامی خارج کردند، زیرا خروج سریع مایع ممکن بود باعث ایست قلبی بیمار شود. در طول 4 روز، 91 کیلوگرم مایع از بدن او خارج شد. سپس آنها خود کیست را از بدن او درآوردند، که در حدود 68کیلوگرم وزن داشت.
جراحی در داخل رحم
«کایل بولن» در بیست ودومین هفته بارداری اش بود وقتی که پزشکان بیمارستان «ملبورن» در استرالیا فرزندش را که هنوز به دنیا نیامده بود، جراحی کردند. جنین شرایط بسیار نادری داشت و نوارهای شبکه مانند پرده جنین به دور قوزک پایش پیچیده شده و جریان خون به سمت پایین پاهای او قطع شده بود. معمولا پزشکان برای عمل جراحی جنین، تا هفته بیست و هشتم صبر می کنند، اما این بار اگر مداخله نمی شد، کودک دو پای خود را از دست می داد. جراحان یک تلسکوپ دو میلیمتری در داخل شکم مادر گذاشتند و با استفاده از یک لیزر و جریان برق نوارهای روی پای چپ را بریدند و او را نجات دادند. متاسفانه پای راست عفونت کرده و غیرقابل جراحی شده بود، در آن زمان قد کودک 18سانتیمتر بود. نوزاد در ژانویه سال2008، هشت هفته بعد از عمل و 2ماه ونیم زودتر از موعد به دنیا آمد. وقتی که 24 روزه بود، جراحان پای راست او را که از یک سرخرگ آویزان بود عمل کردند و امیدوارند نوزاد قادر به راه رفتن باشد.
جراحی که خودش را عمل کرد
در سال 1921 «ایوان اونیل کین» از ایالت پنسیلوانیا، قصد داشت ثابت کند که اتر(که در آن زمان بعنوان داروی بیهوشی از آن استفاده می شد) بیش از حد در عمل های جراحی استفاده می شود و داروهای بی حسی موضعی با خطرات کمتر برای جایگزینی آن وجود دارد. برای اثبات آن، او از برداشتن آپاندیس خود استفاده کرد. او با استفاده از یک داروی بی حسی موضعی و تخت عمل و آینه ای که در برابر شکمش وجود داشت، این کار را شروع کرد. سه دکتر در اتاق عمل برای ضرورت حاضر شدند. «کین» شکاف لازم را خودش در شکمش ایجاد کرد و دستیارانش آن را بخیه کردند. دکتر به خوبی به هوش آمد. بعدها درسال 1932 دکتر «کین» عمل جراحی پیچیده تری را برروی خودش جهت درمان مشکل فتق انجام داد. به دلیل اینکه نقطه عمل در نزدیکی سرخرگ ران بود، این عمل بسیار حساس می شد و دکتر «کین» آن را در کمتر از 2ساعت به اتمام رساند.
جراحی برای نجات یک چهره
یک مرد فرانسوی با شرایطی بسیار نادر که با وجود تومور در صورتش او را بینهایت بد شکل کرده بود، با عمل جراحی در ژانویه 2007 چهره و زندگی تازه ای را بدست آورد. «پاسکال کولر30 » ساله، تعداد بسیار زیادی عمل جراحی برای کاهش حجم تومورها بر روی صورت خود انجام داده بود. این بیماری ناشی از اختلالی به نام نئوروفیبروماتوسیس بود و با وجود تعداد زیاد جراحی، به سختی می توانست غذا بخورد و بخاطر صورت دفرمه و برآمده اش منزوی شده بود. این اختلال نوعی عارضه نادر ژنتیکی است و متخصصان می گویند; «جوزف مریک»، مشهور به «مرد فیل نما» در صدسال قبل نیز از چنین عارضه ای رنج می برده است. بعد از 16ساعت جراحی، جراح سرپرست تیم جراحی پلاستیک اطلاع داد که تیم جراحی تمام اجزای صورت «کولر»(لب ها، گونه ها، بینی و دهان) را با یک اهدا»کننده، جایگزین کرده اند. «کولر» که به خوبی بهوش آمد، شباهتی با اهداکننده ناشناس ندارد زیرا اسکلت استخوانی چهره اش دست نخورده باقی مانده بود.
نوزادی که دو بار به دنیا آمد
«کری مک کارتنی» که شش ماهه باردار بود، متوجه شد که نوزادش در قسمت ستون فقرات خود تومور بزرگ و کشنده ای دارد. پزشکان متوجه شدند که این تومور خوش خیم است و به اندازه یک گریپ فروت حجم دارد و خونی که نوزاد از آن تغذیه می شود را به خودش می کشد که به مرگ نوزاد منجر خواهد شد. در یک روش نادر و پرخطر، جراحان بیمارستان کودکان تگزاس، مادر را بیهوش کردند و رحم او را کاملا بیرون کشیدند، سپس آن را باز کردند و 80درصد از بدن کوچک جنین را بیرون آوردند، طوری که فقط سر و قسمتی از بالاتنه او در داخل رحم بماند. سپس در طول یک عمل 4ساعته با توجه به اینکه قرار گرفتن جنین در معرض هوا منجر به ایست قلبی او خواهد شد، به سرعت تومور را از بین بردند. سپس جنین را به داخل شکم برگردانده و سپس کیسه جنین را بستند به این امید که مایع آمنیوتیک کافی برای جنین باقی بماند. نوزاد مجددا 10هفته دیگر متولد شد! و خوشبختانه در سلامتی کامل بسر میبرد.
http://biainja.wordpress.com/2008/08/16/%d8%b4%da%af%d9%81%d8%aa-%d8%a7%d9%86%da%af%db%8c%d8%b2%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%86-%d8%ac%d8%b1%d8%a7%d8%ad%db%8c-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%af%d9%86%db%8c%d8%a7%db%8c-%d9%be%d8%b2%d8%b4%da%a9%db%8c/
در تاریخ 11 ژوئن نیمه سمت راست مغز «جسیکا هال6 » ساله، توسط جراح اعصاب «بن کارسون» در بیمارستان کودکان جان هاپکینز بالتیمور برداشته شد. این نوع عمل نیمکره برداری نامیده می شود و با اینکه بسیار سخت است، بهترین راه درمان جسیکا بشمار می رفت. او از نوعی التهاب مغزی رنج می برد، نوع پیشرفته ای از فساد قشر مغز که باعث حمله های غیرقابل کنترل می شود. با اینکه دکترها از چگونگی آن اطلاع ندارند، اما نیمه باقیمانده مغز در چنین مواردی بسیاری از فعالیت هایی را که نیمه برداشته شده اجرا می کرده، برعهده می گیرد. نیمه چپ بدن بیمار ممکن است تا ابد فلج بماند، اما معمولا هیچ مشکلی برای خاطرات و نوع شخصیت او بوجود نخواهد آمد. بیمارستان جان هاپکینز سالانه 12 مورد از این جراحی ها را برروی کودکان 5 تا 10 ساله انجام می دهد. زمانیکه جراحان در حال توسعه این روش بودند، سعی کردند حفره خالی بوجود آمده در جمجمه را با توپ پینگ پونگ پر کنند، اما بعدها متوجه شدند مایع نخاعی مغز، به مرور این فضا را پر می کند.
جراحی 4 روزه
از 4 فوریه تا 8 فوریه سال1951 زنی به نام «گرترود لواندوسکی»، به مدت 96ساعت در بیمارستان «شیکاگو» تحت عمل جراحی قرار گرفت تا کیست بزرگی از داخل تخمدان او برداشته شود. گفته می شود که این عمل، طولانی ترین عمل جهان است. «لواندوسکین» قبل از عمل 280 کیلوگرم وزن داشت و دور کمرش 275 سانتیمتر بود. بعد از اینکه تومور برداشته شد، وزن او به 140 کیلوگرم کاهش یافت. در طول عمل، جراحان مایع کیست را به آرامی خارج کردند، زیرا خروج سریع مایع ممکن بود باعث ایست قلبی بیمار شود. در طول 4 روز، 91 کیلوگرم مایع از بدن او خارج شد. سپس آنها خود کیست را از بدن او درآوردند، که در حدود 68کیلوگرم وزن داشت.
جراحی در داخل رحم
«کایل بولن» در بیست ودومین هفته بارداری اش بود وقتی که پزشکان بیمارستان «ملبورن» در استرالیا فرزندش را که هنوز به دنیا نیامده بود، جراحی کردند. جنین شرایط بسیار نادری داشت و نوارهای شبکه مانند پرده جنین به دور قوزک پایش پیچیده شده و جریان خون به سمت پایین پاهای او قطع شده بود. معمولا پزشکان برای عمل جراحی جنین، تا هفته بیست و هشتم صبر می کنند، اما این بار اگر مداخله نمی شد، کودک دو پای خود را از دست می داد. جراحان یک تلسکوپ دو میلیمتری در داخل شکم مادر گذاشتند و با استفاده از یک لیزر و جریان برق نوارهای روی پای چپ را بریدند و او را نجات دادند. متاسفانه پای راست عفونت کرده و غیرقابل جراحی شده بود، در آن زمان قد کودک 18سانتیمتر بود. نوزاد در ژانویه سال2008، هشت هفته بعد از عمل و 2ماه ونیم زودتر از موعد به دنیا آمد. وقتی که 24 روزه بود، جراحان پای راست او را که از یک سرخرگ آویزان بود عمل کردند و امیدوارند نوزاد قادر به راه رفتن باشد.
جراحی که خودش را عمل کرد
در سال 1921 «ایوان اونیل کین» از ایالت پنسیلوانیا، قصد داشت ثابت کند که اتر(که در آن زمان بعنوان داروی بیهوشی از آن استفاده می شد) بیش از حد در عمل های جراحی استفاده می شود و داروهای بی حسی موضعی با خطرات کمتر برای جایگزینی آن وجود دارد. برای اثبات آن، او از برداشتن آپاندیس خود استفاده کرد. او با استفاده از یک داروی بی حسی موضعی و تخت عمل و آینه ای که در برابر شکمش وجود داشت، این کار را شروع کرد. سه دکتر در اتاق عمل برای ضرورت حاضر شدند. «کین» شکاف لازم را خودش در شکمش ایجاد کرد و دستیارانش آن را بخیه کردند. دکتر به خوبی به هوش آمد. بعدها درسال 1932 دکتر «کین» عمل جراحی پیچیده تری را برروی خودش جهت درمان مشکل فتق انجام داد. به دلیل اینکه نقطه عمل در نزدیکی سرخرگ ران بود، این عمل بسیار حساس می شد و دکتر «کین» آن را در کمتر از 2ساعت به اتمام رساند.
جراحی برای نجات یک چهره
یک مرد فرانسوی با شرایطی بسیار نادر که با وجود تومور در صورتش او را بینهایت بد شکل کرده بود، با عمل جراحی در ژانویه 2007 چهره و زندگی تازه ای را بدست آورد. «پاسکال کولر30 » ساله، تعداد بسیار زیادی عمل جراحی برای کاهش حجم تومورها بر روی صورت خود انجام داده بود. این بیماری ناشی از اختلالی به نام نئوروفیبروماتوسیس بود و با وجود تعداد زیاد جراحی، به سختی می توانست غذا بخورد و بخاطر صورت دفرمه و برآمده اش منزوی شده بود. این اختلال نوعی عارضه نادر ژنتیکی است و متخصصان می گویند; «جوزف مریک»، مشهور به «مرد فیل نما» در صدسال قبل نیز از چنین عارضه ای رنج می برده است. بعد از 16ساعت جراحی، جراح سرپرست تیم جراحی پلاستیک اطلاع داد که تیم جراحی تمام اجزای صورت «کولر»(لب ها، گونه ها، بینی و دهان) را با یک اهدا»کننده، جایگزین کرده اند. «کولر» که به خوبی بهوش آمد، شباهتی با اهداکننده ناشناس ندارد زیرا اسکلت استخوانی چهره اش دست نخورده باقی مانده بود.
نوزادی که دو بار به دنیا آمد
«کری مک کارتنی» که شش ماهه باردار بود، متوجه شد که نوزادش در قسمت ستون فقرات خود تومور بزرگ و کشنده ای دارد. پزشکان متوجه شدند که این تومور خوش خیم است و به اندازه یک گریپ فروت حجم دارد و خونی که نوزاد از آن تغذیه می شود را به خودش می کشد که به مرگ نوزاد منجر خواهد شد. در یک روش نادر و پرخطر، جراحان بیمارستان کودکان تگزاس، مادر را بیهوش کردند و رحم او را کاملا بیرون کشیدند، سپس آن را باز کردند و 80درصد از بدن کوچک جنین را بیرون آوردند، طوری که فقط سر و قسمتی از بالاتنه او در داخل رحم بماند. سپس در طول یک عمل 4ساعته با توجه به اینکه قرار گرفتن جنین در معرض هوا منجر به ایست قلبی او خواهد شد، به سرعت تومور را از بین بردند. سپس جنین را به داخل شکم برگردانده و سپس کیسه جنین را بستند به این امید که مایع آمنیوتیک کافی برای جنین باقی بماند. نوزاد مجددا 10هفته دیگر متولد شد! و خوشبختانه در سلامتی کامل بسر میبرد.
http://biainja.wordpress.com/2008/08/16/%d8%b4%da%af%d9%81%d8%aa-%d8%a7%d9%86%da%af%db%8c%d8%b2%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%86-%d8%ac%d8%b1%d8%a7%d8%ad%db%8c-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%af%d9%86%db%8c%d8%a7%db%8c-%d9%be%d8%b2%d8%b4%da%a9%db%8c/
