امروزه در كل جهان، 21 ناو هواپيمابر فعال در اختيار 9 کشور قرار دارد، ضمن اینکه 10 کشور دارای ناوهواپیمابر هستند:
1- ايالات متحده آمريكا: 15 ناو هواپيمابر (در حال خدمت يا استراحت يا ساخت)
2- بريتانيا: (6 ناو هواپيمابر، 4 در خدمت و 2 در حال ساخت)
3- فرانسه: يك ناو (شارل دوگل)
4- ايتاليا: (كاوور) (در حال ساخت)
5- روسيه: يك ناو فعال (آدميرال كوزنتسف)
6- هند: يك ناو (آدميرال كورشكوف) (خريداري شده از روسيه)
7- چين: (Varyag) (غيرفعال، خريداري شده از اوكراين)
8- اسپانيا: (دو ناو هواپيمابر، يكي در حال خدمت و يكي در حال ساخت)
9- برزيل: (São Paulo) (خريداري شده از فرانسه)
همچنين كشورهاي كره جنوبي، بريتانيا، كانادا، چين، هند، ژاپن، استراليا، شيلي، سنگاپور و فرانسه از جمله كاربران ناوهاي هليكوپتربر به شمار ميروند.
اكنون كه در اوائل قرن 21 ام قرار داريم، ناوهاي هواپيمابر فعال، در حدود 1250 فروند هواپيما را حمل ميكنند. از اين تعداد، 1000 فروند به ايالات متحده تعلق دارد. پس از آمريكا، بريتانيا و فرانسه از كاربران عمدهء اين ناوها به شمار ميروند، هرچند كه ايالات متحده با فاصلهء بسيار زيادي در صدر آنها قرار دارد.
ناوهاي هواپيمابر ايالات متحده سابقهاي بسيار طولاني دارند. از جنگ جهاني دوّم تا جنگ ويتنام و بعد از آن در جنگ سال 1991 خليجفارس و امروز نيز در جنگ با ترور شركت داشته و دارند. در كنار هر ناو هواپيمابر، شناورهاي گوناگوني استقرار مييابند كه تشكيل يك ناوگروه ضربتي (carrier strike group) را ميدهند.
كشتيهاي پشتيباني كنندهء هر ناو هواپيمابر، به طور معمول شامل سه يا چهار شناور بدين شرح هستند: رزمناو مجهز به سامانهء دفاعي Aegis، ناوشكن، يك ناوچه و دو زيردريايي تهاجي. وظيفهء اين گروه، محافظت ناو هواپيمابر در برابر حملات هوايي، موشكهاي ضدكشتي، تهديدات زيرآبي و هر خطري كه ناو هواپيمابر و بقيهء گروه را مورد تهديد قرار دهد، ميباشد. پشتيباني لجستيكي اين گروه، با تركيبات گوناگوني از سلاحها و مهمات، روغنهاي مورد نياز موتورها، و كشتيهاي آذوقهبر فراهم ميگردد.
ناوهاي هواپيمابر فعلي آمريكا، با نام رئيس جمهور فقيد ايالات متحده، USS John F. Kennedy، به شمارهء ثبتي CV-67 آغاز ميشوند. پيش از آن، ناوهاي هواپيمابر بر اساس نام نبردها و جنگهاي مشهوري كه اتفاق افتاده بودند، نامگذاري ميشدند.
امروزه در نيروي دريايي ايالات متحده، چهار گروه مختلف از ناوهاي هواپيمابر در خدمت قرار دارند:
ناوهاي هواپيمابر كلاس كيتيهاوك يا Kitty Hawk class (1 فروند در حال انجام ماموريت، 2 فروند در استراحت)
ناوهاي هواپيمابر كلاس اينترپرايز يا Enterprise class (1 فروند در حال انجام ماموريت)
ناوهاي هواپيمابر كلاس نيميتز يا Nimitz class (9 فروند در حال انجام ماموريت، 1 فروند در حال ساخت)
ناوهاي هواپيمابر كلاس جرالد فورد يا Gerald R. Ford-class (1 فروند در حال ساخت، 2 فروند تحت برنامهريزي)
جمع: 11 فروند فعال، 2 فروند در حال ساخت و 2 فروند نيز حال برنامهريزي براي ساخت
هواپيماهاي مورد استفاده
نيروي دريايي ايالات متحده، تحقيق و بررسي جهت استفاده از هواپيما را از سال 1910 آغاز نمود و اولين ناو هواپيمابر خود را به نام USS Langley به سال 1922 به ماموريت اعزام كرد. در جريان جنگ جهاني دوّم و پس از حملهء هوايي نيروي هوايي ژاپن به پايگاه نيروي دريايي آمريكا در پرل هاربر (Pearl Harbor)، جنگندههاي آمريكايي با شركت در عملياتهاي نبرد درياي كورال (Battle of the Coral Sea) و نبرد ميدوي (Battle of Midway)، جايگزين كشتيهاي جنگي موجود در منطقه شده و به طور كامل وارد جنگ شدند.
در جريان جنگ سرد، ناوهاي هواپيمابر، نقش بسيار مهمي را در جريان سالهاي اصطكاك با خرس شوروي ايفا كردند. در اين ناوها، جنگندههاي بسيار موفقي چون اف-4 فانتوم (F-4B Phantom II) و اف-14 تامكت (F-14 Tomcat) نمايانگر قدرت نظامي ايالات متحده در عرصهء آبها بودند.
ناوهاي هواپيمابر ايالات متحده، امروزه با جنگندههاي ضربتي و شكاري چندماموريتهء اف-18 هورنت (F/A-18C/D Hornet) و مدل جديدتر و بزرگتر آنها يعني اف-18 سوپر هورنت (F/A-18E/F Super Hornet) مجهز شدهاند. جنگندهء رادارگريز اف-35 (F-35 Lightning II) كه امروزه در حال طراحي و شكلگيري ميباشد، مطابق برنامهء زمانبندي شده، قرار است تا سال 2012 جايگزين انواع C و D هواپيماهاي اف18 گردد.