معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
خودم را باور میکنم::::::
روزهای سخت چه دیر می گذ رند و چقدر آزرده خاطرم میسازند.
و ناگهان روزهای شیرین از راه می رسند و روزهای تار خیلی زود فراموش می شوند و این چرخه همچنان ادامه دارد
چه آسان زندگی به بازی می گیرد ما را بدون اینکه به آن فکر کنیم ، بدوناینکه فرصت لبخند زدن به خودمان را به ما بدهد درگیرمان می کند وما هم ازپی آن می خندیم و گریه می کنیم
گاهی اوقات چقدر مسخره به نظرم میرسد بازی های زندگی که اگر غافل شویم بهواقع مارا به مسخره می گیرد و درخود فرو می برد ، خیلی بزرگی می خواهدارزش زندگی خود را دانستن.
نمی خواهم در بند این وآن باشم...،بس است.می خواهم در بند خود باشم...
نمی خواهم فکرم از آن دیگرانی باشد که ذره ای به من فکرنمیکنند.
فکرم را،ذهنم را و روحم را برای خودم می خواهم تا زندگیم را از نو برای خودم و آنهایی که دوستشان دارم بسازم.
خیلی بهترم،خیلی سبک ترم و خیلی رها ترم از افکار بیهوده......
اینها را هم با کمی کینه و غم نوشتم...هنوز نتوانستم...اما سعی میکنم....
روزهای سخت چه دیر می گذ رند و چقدر آزرده خاطرم میسازند.
و ناگهان روزهای شیرین از راه می رسند و روزهای تار خیلی زود فراموش می شوند و این چرخه همچنان ادامه دارد
چه آسان زندگی به بازی می گیرد ما را بدون اینکه به آن فکر کنیم ، بدوناینکه فرصت لبخند زدن به خودمان را به ما بدهد درگیرمان می کند وما هم ازپی آن می خندیم و گریه می کنیم
گاهی اوقات چقدر مسخره به نظرم میرسد بازی های زندگی که اگر غافل شویم بهواقع مارا به مسخره می گیرد و درخود فرو می برد ، خیلی بزرگی می خواهدارزش زندگی خود را دانستن.
نمی خواهم در بند این وآن باشم...،بس است.می خواهم در بند خود باشم...
نمی خواهم فکرم از آن دیگرانی باشد که ذره ای به من فکرنمیکنند.
فکرم را،ذهنم را و روحم را برای خودم می خواهم تا زندگیم را از نو برای خودم و آنهایی که دوستشان دارم بسازم.
خیلی بهترم،خیلی سبک ترم و خیلی رها ترم از افکار بیهوده......
اینها را هم با کمی کینه و غم نوشتم...هنوز نتوانستم...اما سعی میکنم....
چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت
دزدیده و به جاش یک زخم همیشه گی ،
رو قلبت هدیه داده زل بزنی به جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی
حس کنی که هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته دلت بخواد سر تو باز به دیواری تکیه بدی
که یک بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده
چقدر سخته تو خیالت ساعت ها با هاش حرف بزنی اما
وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی
چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه ها تو خیس کنه اما
مجبور بشی بخندی تا نفهمه که
هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ دیگری ببینی
و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب
بگی
............................................................گل من باغچه نو مبارک
دزدیده و به جاش یک زخم همیشه گی ،
رو قلبت هدیه داده زل بزنی به جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی
حس کنی که هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته دلت بخواد سر تو باز به دیواری تکیه بدی
که یک بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده
چقدر سخته تو خیالت ساعت ها با هاش حرف بزنی اما
وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی
چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه ها تو خیس کنه اما
مجبور بشی بخندی تا نفهمه که
هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ دیگری ببینی
و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب
بگی
............................................................گل من باغچه نو مبارک
هر جا دلت شکست
خودت شکسته ها رو جمع کن !
تا هر نا کسی منت دست زخمیشو به رخت نکشه !!!!
خودت شکسته ها رو جمع کن !
تا هر نا کسی منت دست زخمیشو به رخت نکشه !!!!
غــــــم انگیز است تنـــــــهایــــــی
بـــــــه امـــــــید نگـــــــاهی تلــخ که می ایـــــی
به احســــاست قســــــم یــــک شب
دلم می میرد از حسرت
و
من اهسته میگویم
تــــــو هــــــــم دیـــــگر نمـــیـــایــــی .....
بـــــــه امـــــــید نگـــــــاهی تلــخ که می ایـــــی
به احســــاست قســــــم یــــک شب
دلم می میرد از حسرت
و
من اهسته میگویم
تــــــو هــــــــم دیـــــگر نمـــیـــایــــی .....
به تو محتاجم
نه برای زیستن
نه برای دیدن
نه برای آسودن
به تو محتاجم برای گریستن
شانه هایت جاری کننده ی اشکم
نگاهت آرام کننده ی دلم
وجودت تسکین دهنده ی عشقم
گرمی دستانت تنها بهانه ی بودنم
گرمی صدایت تنها بهانه ی ماندنم
و خندیدنت تنها بهانه ی خندیدنم
ای جاری کننده ی اشک هایم
ای آرام کننده ی دل بی قرارم
ای تسکین دهنده ی عشق سوزناکم
دستانت را به من بسپار
صدایت را به من بسپار
خندیدنت را به من بسپار
تا باشم, بمانم و بخندم ...
نه برای زیستن
نه برای دیدن
نه برای آسودن
به تو محتاجم برای گریستن
شانه هایت جاری کننده ی اشکم
نگاهت آرام کننده ی دلم
وجودت تسکین دهنده ی عشقم
گرمی دستانت تنها بهانه ی بودنم
گرمی صدایت تنها بهانه ی ماندنم
و خندیدنت تنها بهانه ی خندیدنم
ای جاری کننده ی اشک هایم
ای آرام کننده ی دل بی قرارم
ای تسکین دهنده ی عشق سوزناکم
دستانت را به من بسپار
صدایت را به من بسپار
خندیدنت را به من بسپار
تا باشم, بمانم و بخندم ...
از تقسيم ناعادلانه عشق سهم من نگاهي بود كه از لابه لاي در هر روز به بهانه اي مي تراويد
هر جاده خالی از نگاه توست
من چشم به راهت اشک میریزم
رویاتو دارم توی این خونه
اما از این تنهایی لبریزم
بین منو تو جز تو راهی نیست
تا وقتی عکسِ ِ پشت پلکامی
کی با من ِ دیوونه میسازه
جز تو که اوج عشق و معنامی
اینجا فراموشی یه تسکینه
اما برای من فقط درده
کی میگه دوری تا ابد از من
کی میگه"رفته بر نمیگرده"
نذار احساس دلتنگی واسم مثل یه عادت شه
دعا کردم که برگردی یه کاری کن اجابت شه
من چشم به راهت اشک میریزم
رویاتو دارم توی این خونه
اما از این تنهایی لبریزم
بین منو تو جز تو راهی نیست
تا وقتی عکسِ ِ پشت پلکامی
کی با من ِ دیوونه میسازه
جز تو که اوج عشق و معنامی
اینجا فراموشی یه تسکینه
اما برای من فقط درده
کی میگه دوری تا ابد از من
کی میگه"رفته بر نمیگرده"
نذار احساس دلتنگی واسم مثل یه عادت شه
دعا کردم که برگردی یه کاری کن اجابت شه
وقتی که رفتی تازه فهمیدم
دنیام تو چشمای سیاهت بود
درد عجیبی مبتلام کرده
دردی که معنای نگاهت بود
هرروز تکرار روزای قبل
تکرار بی دستای تو بودن
روزای تلخ و بی سرانجام ِ
دور از تو و چشمای تو بودن
هرروز بی اسم تو گم میشم
هرروز عاشق تر از این میشم
با این غرور زخمی ِ بی مرز
با حسرت تو هم نشین میشم
من با تو بد کردم مثه پاییز
لبخند و از دنیای تو بردم
آهسته جون می دادی و غافل
من بودم اونکه بی تو میمردم
من بودم اونکه سردو سنگی بود
اشکاتو میدید و نمیفهمید
شب گریه هات با درد جاری بود
درداتو میشنید و نمیفهمید
وقتی که رفتی تازه فهمیدم
عاشق شدم با این من ِ مغرور
عاشق شدم اما چقدر دیره
عاشق به اونکه دوره...خیلی دور
بعد رفتنت همیشه اومدم
اونجا که عطر نگات شناوره
دنیام تو چشمای سیاهت بود
درد عجیبی مبتلام کرده
دردی که معنای نگاهت بود
هرروز تکرار روزای قبل
تکرار بی دستای تو بودن
روزای تلخ و بی سرانجام ِ
دور از تو و چشمای تو بودن
هرروز بی اسم تو گم میشم
هرروز عاشق تر از این میشم
با این غرور زخمی ِ بی مرز
با حسرت تو هم نشین میشم
من با تو بد کردم مثه پاییز
لبخند و از دنیای تو بردم
آهسته جون می دادی و غافل
من بودم اونکه بی تو میمردم
من بودم اونکه سردو سنگی بود
اشکاتو میدید و نمیفهمید
شب گریه هات با درد جاری بود
درداتو میشنید و نمیفهمید
وقتی که رفتی تازه فهمیدم
عاشق شدم با این من ِ مغرور
عاشق شدم اما چقدر دیره
عاشق به اونکه دوره...خیلی دور
بعد رفتنت همیشه اومدم
اونجا که عطر نگات شناوره
در لحظه های خیس نیایش
لحظه هایی از جنس پرستش
با تو سخن میگویم گاه با زبان
گاه با اشک چقدر زیباست لحظه های ناب دل دل کردنم
با تو
می دانم در خلوت سکوتمان
سکوتی که برایت پر است از فریاد
نا گفته های من
تنها من هستم
وتنها توچقدر خوب است که حرفهای دلمرا فقط تو میدانی
لحظه هایی از جنس پرستش
با تو سخن میگویم گاه با زبان
گاه با اشک چقدر زیباست لحظه های ناب دل دل کردنم
با تو
می دانم در خلوت سکوتمان
سکوتی که برایت پر است از فریاد
نا گفته های من
تنها من هستم
وتنها توچقدر خوب است که حرفهای دلمرا فقط تو میدانی
حالادیگر
نه شعرآرامم می کند
نه تخیل قدم زدن عاشقانه ی زیرباران
نه چای تازه دم کرده
ونه هیچ چیزدیگر
بیزارم ازکلماتی که وقت وبی وقت
مثل قطاری باسوت ممتد
ازروی ذهنم عبورمی کنند
اصلاهمه خوشی های دنیامال تو
وقتی نیستی
هیچ چیزی سرجای خودش نیست
حتی
دلی که قول داده بود
بدون اجازه ی من آب نخورد
پایش راازخانه بیرون نگذارد
حالادیگرنه باتوکاری دارم
نه بادلی که اختیارش راندارم
نه شعرآرامم می کند
نه تخیل قدم زدن عاشقانه ی زیرباران
نه چای تازه دم کرده
ونه هیچ چیزدیگر
بیزارم ازکلماتی که وقت وبی وقت
مثل قطاری باسوت ممتد
ازروی ذهنم عبورمی کنند
اصلاهمه خوشی های دنیامال تو
وقتی نیستی
هیچ چیزی سرجای خودش نیست
حتی
دلی که قول داده بود
بدون اجازه ی من آب نخورد
پایش راازخانه بیرون نگذارد
حالادیگرنه باتوکاری دارم
نه بادلی که اختیارش راندارم
و تو هر روز سحر می نشینی لب حوض
تا بیاید از راه
از خم پیچک نیلوفرها
روی موهای سرت بنشیند
یا که از قطره آب کف دستت بخورد
گاه یک سنجاقک ، همه معنی یک زندگی است ...
تقدیم به تو:
دلم میخواست بهترین را به تو تقدیم کنم.
اما تو....
در میان بهترین هایم بهترینی.
و در میان بزرگترین هایم بزرگترین.
تقدیم به تو که دلم میخواست نان شادی هایم را با تو قسمت کنم
دلم میخواست بهترین را به تو تقدیم کنم.
اما تو....
در میان بهترین هایم بهترینی.
و در میان بزرگترین هایم بزرگترین.
تقدیم به تو که دلم میخواست نان شادی هایم را با تو قسمت کنم
این روزها با اینکه خوب می دانم دیگر پاسخم را هم نمی دهد هم باز صدایش می زنم.......!!!
دست خودم نیست.......!!!
امید پاسخ دادنش هنوز هم تنها بهانه ی زندگیم است........!!!
بهانه ای شاید محال اما دوست داشتنی..........!!
دست خودم نیست.......!!!
امید پاسخ دادنش هنوز هم تنها بهانه ی زندگیم است........!!!
بهانه ای شاید محال اما دوست داشتنی..........!!
هوای دلم ابریست
کوچه های فروردین چشمم پارومی خواهد
هواگرگ ومیش است
زمستان متولدمی شود
مثل همیشه
باگریه هایش سرد،سرد
اردیبهشت نگاهم یخبندان است
احساس می کنم
ردپای بهاراینجانیست!
کوچه های فروردین چشمم پارومی خواهد
هواگرگ ومیش است
زمستان متولدمی شود
مثل همیشه
باگریه هایش سرد،سرد
اردیبهشت نگاهم یخبندان است
احساس می کنم
ردپای بهاراینجانیست!
هیـچ وقت نباید به اجبار خندید ..
گاهی باید تا نهایــــــــت آرامـش گـریه کـرد ..
تبسم بعد از گـریه ..
از رنگین کمـان بعد از باران هم زیبـاتر است ..!
گاهی باید تا نهایــــــــت آرامـش گـریه کـرد ..
تبسم بعد از گـریه ..
از رنگین کمـان بعد از باران هم زیبـاتر است ..!
چـقـــــدر سخــــت اســـت،
کـه لبـــریـــز بـاشی از " گـفـتـــــن " ولــی .....
در هـیـــــــچ ســویـــت محـــرمـی نبـاشد
کـه لبـــریـــز بـاشی از " گـفـتـــــن " ولــی .....
در هـیـــــــچ ســویـــت محـــرمـی نبـاشد
قطعا روزی صدایم را خواهی شنید !
روزی که نه صدا اهمیت دارد
و نه روز . . .
روزی که نه صدا اهمیت دارد
و نه روز . . .
همیشه هستی و
هیچگاه نیستی....
نمیدانم محوبودنت شوم!
یا
دلتنگ نبودنت...
هیچگاه نیستی....
نمیدانم محوبودنت شوم!
یا
دلتنگ نبودنت...
تو خود میدانی چگونه قلبم را تسخیر کرده ای
ذره ذره عاشقم کردی
ذره ذره در لا به لای دریچه های قلبم رخنه کردی
همین حالا که مینویسم چقدر دلتنگتم
دلتنگ نگاه کردنت
دلتنگ بوییدنت
اما تو همین جایی
درست وسط نیمکره های قلب من
امشب تا صبح در آغوش تو می خوابم
و حرفهای دلم را در گوش تو همچون لالایی زمزمه میکنم
آغوش گرمت را برویم باز کن
آغوشت امن ترین جای دنیاست برای من
من مال توام فقط مال تو
تو مال منی فقط مال من
دوستت دارم فرشته ی زمینی
ذره ذره عاشقم کردی
ذره ذره در لا به لای دریچه های قلبم رخنه کردی
همین حالا که مینویسم چقدر دلتنگتم
دلتنگ نگاه کردنت
دلتنگ بوییدنت
اما تو همین جایی
درست وسط نیمکره های قلب من
امشب تا صبح در آغوش تو می خوابم
و حرفهای دلم را در گوش تو همچون لالایی زمزمه میکنم
آغوش گرمت را برویم باز کن
آغوشت امن ترین جای دنیاست برای من
من مال توام فقط مال تو
تو مال منی فقط مال من
دوستت دارم فرشته ی زمینی
خوبــم
باور کنیــد...
اشکها را ریخته ام
غصه ها را خورده ام
نبودن ها را شمرده ام .
این روزها که می گذرد .
خالــی ام .
خالــی ام از خشم ،
دلتنگــی ،
نفرت ،
و حتی از عشق ،
خالــی ام از احساس !
خوبــم ،
اما تــو باور نکن...!
باور کنیــد...
اشکها را ریخته ام
غصه ها را خورده ام
نبودن ها را شمرده ام .
این روزها که می گذرد .
خالــی ام .
خالــی ام از خشم ،
دلتنگــی ،
نفرت ،
و حتی از عشق ،
خالــی ام از احساس !
خوبــم ،
اما تــو باور نکن...!
مترسک ناز می کند
کلاغ ها فریاد می زنند
و من سکوت می کنم....
این مزرعه ی زندگی من است
خشک و بی نشان
کلاغ ها فریاد می زنند
و من سکوت می کنم....
این مزرعه ی زندگی من است
خشک و بی نشان
آنقــدر مرا سرد کرد ؛
از خودش .. از عشق ..
کــه حالا بــه جای دلبستن ،* یخ بسته ام!
آهای !!! روی احساسم پا نگذاریــد ..
لیز می**خوریــد .!
از خودش .. از عشق ..
کــه حالا بــه جای دلبستن ،* یخ بسته ام!
آهای !!! روی احساسم پا نگذاریــد ..
لیز می**خوریــد .!