اتفاقا اون که من میخوام ازش معذرت بخوام یه بچه های خوابگاهمونه ( پسره )
اخه من هفته ی دیگه درسم تموم میشه و دیگه نمیبینمش . نمیخوام اینجوری درسمو تموم کنم.
لطفا کمکم کنین
میگم که فیدل جان، سخت نگیر بعضی وقتها قهر بودن و مشکل داشتن هم قشنگه. باعث میشه زندگی از یکنواختی در بیاد
باور کن راست میگم. فکر کن .. این درگیری و تشویشی که داری خودش خیلی ارزش داره. نه برای اون. بلکه برای شخصیت خودت.
من با یکی از دوستام از 2 دبیرستان کنتاکت بودیم تا آخر سوم دبیرستان که اومد با بچه ها خدافظی کنه که بره استرالیا !
دوستم اومد بهم گفت محمد، حسین داره میره ها .. منم خیلی معمولی رفتم جلو بهش گفتم حسین جون مارو حلال کن.
بعدشم روبوسی و از این چیزا ...
هنوز که هنوزه ارتباط داریم با هم.
تو هم خیلی مساله رو حاد نکن فیدل.
اینکه بری ازش وقت ملاقات بگیری و درخواست رسمی بدی و آیا به من اجازه میدهی با تو آشتی کنم و ...
برو سر راهش مثل یه مرد و بهش بگو آقا شرمنده. بابت همه چی .. من خیلی دوست داشتم زودتر این کارو میکردم اما ...
اگه طرفت دختر بود کار راحت تر بود اما الان یه کم باید از خودت مایه بذاری دیگه.
بازم میگم بستگی به اون اشتباهی که کردی هم داره. اینطوری نمیشه که تو به من مثلا 500 هزار تومن ضرر بزنی و بگی آقا شرمنده.
اما حدس میزنم چیز غیر قابل جبرانی نبوده!
پس همون کارو بکن ببین نتیجه میده یا نه. من بهت ایمان دارم، تو موفق میشی