Recent content by artnoos

پنهان نمی کنم که پیش از این سطر ها دوستت دارم را می خواسته ام بنویسم حالا کمی صبر کن بهار که امد فکری برای آسمان تو و سطر های پنهانی خودم خواهم کرد

نومید ، کلافه ، سرگردان ، جهان را به جست و جوی دلیلی ساده دشنام می دهم . آیا هزاران سال زیستن از پی تنها یک پرسش ساده کافی نیست ؟

من بدهکار هزار ساله بارانم، کسی لیوان آبی دست من خواهد داد؟

دویدن بی پایان یکی نقطه بر قوس دایره تاکی ؟ باز باید بیدار شوم ، بشنوم ، ببینم ، باور کنم. باز باید برای ادامه ی بی دلیل دانایی تمرین استعاره کنم. همه برای رسیدن به همین دایره از پی دایره می دوند. هی نقطه مجهول ! مرارت مسخره! مضمون بی دلیل ! تا کی ؟

منی که کنارش تو نباشد بزرگترین پارادوکس دنیاست

هوای هوای این روزها را داشته باش نکند بادی بیاید از چشمم بیافتی

خیال کن که باران باریده آنقدر که چشم های مرا شسته خیال کن که نمی بینمت اما خیال کن که ندارمت میان این همه باران که چشم های مرا

و زاده شده ام از دل دو ماهی که عاشق دریا بودند حالا دلم دریایست و عاشق ماهی هایی ست که عاشق دریا بودند

تو که بیای انگاری در جیب هایت بهار را پنهان کرده ای تو که بیایی تقویم ها همه نو می شوند

روی بند دلم راه نرو پاره می شود خودت می افتی

شعری از خودم : شانه هایت را محکمتر بکوبان قالی عشقمان بی بنیاد هست هنوز چهارشنبه 31/1/1390 ساعت 21:25