مشاعرۀ سنّتی

[بارانی]

من نه آن صيدم که بودم پاسدار اکنون مرا

ورنه شهبازي ز چنگت مي‌کشد بيرون مرا

 

[Aseman Etemaad]

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است
گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است

 

[بارانی]

تا سر زلف تو در دست نسيم افتادست
دل سودازده از غصه دو نيم افتادست

 

[محـسن ز]

تویی که این همه پابند آرزو ها یی
چرا زکار فلک شکوه دم به دم داری
درون آتش سودای خام عشق و امید
اگر چه سوخته باشی هنوز کم داری

 

[Aseman Etemaad]

یاری اندر کس نمی بینیم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

 

[بارانی]

در خرقه زن آتش که خم ابروي ساقي

بر مي‌شکند گوشه محراب امامت

 

[russell]

تو نیز باده به چنگ آر و دامن صحرا گیر
که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا دارد.

 

[بارانی]

درد ما را در جهان درمان مبادا بي‌شما
مرگ بادا بي‌شما و جان مبادا بي‌شما

 

[محـسن ز]

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد اندم که بی یاد تو بنشینم

 

[russell]

مي روم دور از تو با دنياي خود خلوت كنم
بايد آخر من به اين بيگانگي عادت كنم

 

[Aseman Etemaad]

مبین کاین شاخه ی بشکسته خشک است
چو فردا بنگری ، پر بید مشک است
مگو کاین سرزمینی شوره زار است
چو فردا در رسد ، رشک بهار است

 

[بارانی]

تمام این همه فانوس نیمه روشن هیچ
به آن چراغ فروزان - به او - چه کار کنم

 

[Aseman Etemaad]

مگر خورشید و گل را کس چه گفته ست ؟
که این لب بسته و آن رخ نهفته ست ؟
مگر دارد بهار نورسیده
دل و جانی چو ما در خون کشیده ؟

 

[بارانی]

هان! رفتم از تو ای من بی ذوق‌ پيش از اين
تا بعد از اين دوباره شوم محرم غزل

دنيا همه برای تو بگذار بعد از اين
او همدم تو باشد و من همدم غزل

 

[behnam-t]

ای برکوچه معشوقه ی ما میگذری
برحذر باش که سر میشکند دیوارش

 

[محـسن ز]

شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه سوز باری چراست

 

[behnam-t]

هرکاوشراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران

 

[بارانی]

تازه فهمیده ام
برگ های چنار
برای کفش ها نمی افتند
و خیابان های هیچ جا
اندازه ی ما
چنار ندارد
نه چنار،
نه دست های تو
نه منِ بی خواب
نه خیابان هایِ قدم زنانِ در تو
با این همه ...
چند تا ببوسمت؟ می خوابی

 

[گلابتون]

تب و تاب غم عشقت دل دريا طلبد
هر تنك حوصله را طاقت اين طوفان نيست

سايه صد عمر در اين قصه به سر رفت و هنوز
ماجراي من و معشوق مرا پايان نيست

 

[محـسن ز]

تا گشت درین دوره خریدار محبت
غم روی غم آمد بتماشای دل من
ای دوست مرا دیگر از این خلق جدا کن
در کوی تو این است تمنای دل من

 

[Aseman Etemaad]

نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل​

هرکجا نامه ی عشق است نشان من وتوست

 

[behnam-t]

تا زمیخانه و می نام ونشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

 

[بارانی]

تهی افتاده اینک آشیانشان
به سان پیکری بی زندگانی
کبوترها همه پرواز کردند
به رنگ آرزو های جوانی

 

[russell]

یارب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان

 

[بارانی]

نه! من چکار به سالاری شما دارم
دلم گرفته فلانی بگو چه کار کنم

 

[محـسن ز]

نا گهان پرده برانداخته ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه
شاه خوبانی و منظور گدا یان شده ای
قدر این مرتبه نشناخته ای یعنی چه

 

[بارانی]

هوا
هوا که هرشب ، بیشتر گم می شود
صدا
صدا که لای درهای گرفته می گیرد
وَ شب که هرگز مرا به حال ِ دیوار ِ روبه رو نگذاشت !

 

[گلابتون]

هر سوي موج فتنه گرفته ست و زين ميان
آسايشي كه هست مرا در كنار توست

اي سايه صبركن كه برآيد به كام دل
آن آرزو كه در دل اميدوار توست

 

[russell]

تکه های شعر من ،وصله های شعر غم
چاره ودرمان او ،کوزه گر بايد کند

از پريشان مانده بود،قصه های ناتمام
درددل را باخدا ، تاسحر بايد کند

 

[بارانی]

دلم گرفته خدا را بگو چه کار کنم
غروب می وزد از چارسو چه کار کنم

گرفتم اینکه دل از خانه خودم کندم
به آن دو پنجره روبرو چه کار کنم *

به آن دریچه سبزی که صبحها لب او
شکفته می شد با گفتگو چه کار کنم