مشاعرۀ سنّتی

[arsam313]

در اینجا نیست شمعی جز رخ دوست
وگر هست,انعکاس چهره ی اوست

 

[sare_r]

تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم
تو را من چشم در راهم.

 

[گلابتون]

مست بگذشتي و از خلوتيان ملكوت
به تماشاي تو آشوب قيامت برخاست

پيش رفتار تو پا بر نگرفت از خجلت
سرو سركش كه بناز از قدو قامت برخاست

 

[secret_f]

تو بی من تنگ دل من بی تو دل تنگ
جدایی بین ما فرسنگ فرسنگ

فلک دوری به یاران می پسندد
به خورشیدش بماند داغ این ننگ

 

[محـسن ز]

گویند کسان بهشت با حور خوش است
من میگویم که آب انگور خوش است
این نقد و بگیر و دست از نسیه بدار
که آواز دهل شنیدن از دور خوش است

 

[ARAMESH]

تیغ بکش تیغ بکش خون مرا ریز برو
سر بدهم جان بدهم در رهر کاشانه تو
لب بگشا لب بگشا روی مرا کن تو سیاه
پرده بدر نعره بزن ای رخ تو بدره ی ماه

 

[محـسن ز]

هرچه کنی بکن مکن ترک من ای نگار من
هرچه بری ببر مبر سنگدلی به کار من

 

[ARAMESH]

نظر بر روی گل کردم جمال یار پیدا شد
در آن آشفتگی ناگه دل دیوانه شیدا شد
به آتش آشیان کردم بهارم را خزان کردم
جوانی سوخت در پیشم فدای فکر و سودا شد

 

[رنگ خدا]

دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش
که سیر معنوی و گنج خانقاهت بس

 

[ARAMESH]

دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش
که سیر معنوی و گنج خانقاهت بس

سالار عشقم مرحبا من از بهشتم مرحبا
این دل کویر مرگ بود بی تو زمان بی رنگ بود

 

[رنگ خدا]

دگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل
حریم درگه پیر مغان پناهت بس

 

[Aseman Etemaad]

سحر با باد می گفتم حدیث آرزو مندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی!

 

[رنگ خدا]

یار با ماست چه حاجت که زیارت طلبیم
دولت صحبت ان مونس جان ما را بس

 

[Aseman Etemaad]

سالها دفتر ما در گرو صهبا بود
رونق میکده از درس و دعای ما بود
نیکی پیر مغان بین که چو ما بدمستان
هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود!

 

[ARAMESH]

سالها دفتر ما در گرو صهبا بود
رونق میکده از درس و دعای ما بود
نیکی پیر مغان بین که چو ما بدمستان
هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود!

دین از دلم ربودی در فکر من نبودی
بی یاد من غنودی رنگ از رخم زدودی
شعر لبت سرودم بی یاد تو نبودم
در فکر ابروانت ابرم چو آب رودم

 

[رنگ خدا]

دلا رفیق سفر نیکخواهت بس
نسیم روضه شیراز پیک راهت بس

 

[محـسن ز]

سر و زر و دل و دینم فدای آن محبوب
که حق صحبت اشنا بجا نگه دارد

 

[Aseman Etemaad]

دعای صبح و اه شب کلید گنج مقصودت
بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندی

 

[رنگ خدا]

دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من
هاتف غیب ندا داد که اری بکند

 

[رنگ خدا]

دعای صبح و اه شب کلید گنج مقصودت
بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندی

یکی جرعه که ازار کسش در پی نیست
زحمتی کشیده ام از مردم نادان که مپرس

 

[رنگ خدا]

دعای صبح و اه شب کلید گنج مقصودت
بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندی

یکی جرعه که ازار کسش در پی نیست
زحمتی کشیده ام از مردم نادان که مپرس

 

[kachal63]

سعی در تسخیر دل ها کن که چون این دست داد
ملک آب و گل به آسانی میسر می شود

 

[ARAMESH]

درد تاریکی ست درد خواستن
رفتن و بیهوده خود را کاستن
سر نهادن بر سیه دل سینه ها
سینه آلودن به چرک کینه ها

 

[kachal63]

الا ای قطره ی اشکی که بر مژگانم آویزی
هزاران عقده بگشایی اگر بر دامنم ریزی

 

[secret_f]

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم
وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم
پر پروانه شکستن هنر انسان نیست
گر شکستیم ز غفلت من و مایی نکنیم

 

[kachal63]

مکتوب را ز درد دل از بس گران کنم
گر سیل نامه بر شود آنرا نمی برد

 

[محـسن ز]

دل میرود زدستم صاحبدلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد اشکارا

 

[kachal63]

دل میرود زدستم صاحبدلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد اشکارا

ای عشق خوارتر کن از اینم به کوی او
تا هرکه بیندم نکند آرزوی او

 

[secret_f]

ونسیمی که به شکرانه اندوه پرواز می بارد...!
سبزی درختان را کمرنگ می کند
و غزالی که درین نزدیکیست
نرم و آهسته به سینای فراسوی زمان
به کنار دگران
به ندای باران
آسمان را گویم که چه آسان
میبرد پریشان ما را
پاک کن سرما را
که چه گرمایی است اندر دل ما

 

[kachal63]

ونسیمی که به شکرانه اندوه پرواز می بارد...!
سبزی درختان را کمرنگ می کند
و غزالی که درین نزدیکیست
نرم و آهسته به سینای فراسوی زمان
به کنار دگران
به ندای باران
آسمان را گویم که چه آسان
میبرد پریشان ما را
پاک کن سرما را
که چه گرمایی است اندر دل ما

ای شعله لاف پاکی دامن چه میزنی؟
پروانه ات برهنه در آغوش میکشد