معماری با مصالحی از جنس دل

[hassan2010]

[FONT=times new roman,times,serif]یه نصیحت: مواظب خودت باش.[/FONT][FONT=times new roman,times,serif]یه خواهش:هیچ وقت عوض نشو.[/FONT][FONT=times new roman,times,serif]یه آرزو: فراموشم نکن.[/FONT][FONT=times new roman,times,serif]یه دروغ: دیگه دوستت ندارم.[/FONT][FONT=times new roman,times,serif]یه حقیقت: دلم برات تنگ شد.[/FONT]​

 

[hassan2010]

باران برای کسی تکراری نمی شود هر وقت ببارددوست داشتنی است و تو باران منی​

 

[mohammad azizi]

نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند
مثل آسمانی که امشب می بارد....
و اینک باران
بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم...

 

[hassan2010]

کوه باشی صخره هایت می شوم
اشک باشی دیدگانت می شوم
رود باشی چشمه سارت می شوم
دوست باشی دوست دارت می شوم

 

[mohammad azizi]

کلبه ای جنگلی

ویلایی ساحلی

دوبلکسی آبی

یا آپارتمانی چهل و چند متری

چه فرق می کند

تنهایی ات را

کجا بگذرانی…

 

[mohammad azizi]

شوق وهم انگیز دیدن تو

هراس برکه است از باز شدن نیلوفر ...

هراس چشم براهی ...

هراس آغوش باز و لمس تهی !!!

 

[hassan2010]

رو به خدا گفتم:بذار جهان را قسمت كنيم آسمون مال تو ، زمين مال من...خدا خنديد و گفت: تو بندگي كن همه دنيا مال تو ، من هم مال تو...​

 

[hassan2010]

شكستن هميشه بد نيستگاهي بايد خلوت كسي را بشكنيتا بداند به يادش هستي​

 

[mohammad azizi]

گر چه دوري ز برم همسفر جان مني
قطره ي اشكي و در ديده ي گريان مني
در دل شب منم و ياد تو و گوهر اشك
همره اشك تو هم بر سر مژگان مني
دست هجران تو سامان مرا بر هم ريخت
باز گرد اي كه اميد من وسامان مني
اين مپندار كه نقش تو رود از نظرم
خاطرت جمع كه در خواب پريشان مني
در شب بي كسي ام ياد تو مهتاب منست
خود چراغي تو و در شام غريبان مني

 

[mohammad azizi]

شاید روزی
رد پايم را دنبال مي كني
هي بر مي گردم و تو را مي بينم
پاهايم را روي زمين فشار مي دهم
بيا
در را باز مي گذارم
پیش از آن که باران رد پاها را با خود ببرد !

 

[هیرودیا]

میان قصه ها هی وول خوردم غم شنگول با منوگل خوردم

به یاد خوابهای کودکانه.... دوباره مثل هر شب گول خوردم

 

[هیرودیا]

نمی دانم چه می خواهم خدایا
یه دنبال چه میگردم شبو روز
چه می جوید نگاه خسته ی من
چرا افسرده است این قلب پرسوز
ز جمع اشنایان میگریزم
به کنجی می خزم ارامو خاموش
نگاهم غوطه ور در تیرگی ها
به بیمار دل خود میدهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
به ظاهر همدمو یک رنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دو صد پیرایه بستند

 

[presante]

مزرعه را موریانه خورد
ولی ما برای گنجشک ها مترسک ساختیم
،لعنت به این حماقت!

 

[Melina666]

بودن با کسی که دوستش نداری

و نبودن با کسی که دوستش داری , همه اش رنج است..

پس اگر همچون خود نیافتی

مثل خدا تنها باش..
​

 

[mohammad azizi]

روزی من نیستم ...

روزی تو نیستی ...

و روزی همه ی ما

به بی رنگی اي مداوم مبتلا می شویم ...!

 

[mohammad azizi]

من دلم تنگ می شود

من دلم تنگ می شود
برای تو
برای هرآنچه که تکانم می دهد
تـــــا تــامل خـــویش
بـــــــرای خاطراتمان
چیزهایی که تو، توهم می خوانیشان
دلــم کــه تنـــگ می شــود
پای لحظه های خالی از تو
بــساط اشک پهن می کــنم
گوش خیالم را به گذشته می چسبانم
صدایت را از امواج پراکندهی زمان جمع می کنم
پژواک صدایت بر دیوار ذهن می کوبد
پر از آواز می شوم از تو
مگرغیر از این است
که توهم هم وجود دارد؟
باشد ...
به خودم دروغ نمی گویم!
اما به حقیقت دقایق پریشان عاشقی سوگند
دلم برای این توهم تنگ می شود
​

 

[mohammad azizi]

بیا ببین ...

چقدر حرفهای من به انتظارمانده اند ...!

 

[mohammad azizi]

دلم برای کسی تنگ است...

دلم براي كسي تنگ است
كه آفتاب صداقت را
به مهماني گلهاي باغ ميآورد.
و گيسوان بلندش را
به باد ميداد.
و دستهاي سپيدش را
به آب ميبخشيد.

دلم براي كسي تنگ است
كه چشمهاي قشنگش را
به عمق آبي درياي واژگون ميدوخت
و شعرهاي خوشي چون پرنده ميخواند.

دلم براي كسي تنگ است
كه همچو كودك معصومي
دلش براي دلم ميسوخت
و مهرباني را نثار من ميكرد.

دلم براي كسي تنگ است
كه تا شمال ترين شمال
و در جنوب ترين جنوب
هميشه و در همه جا
– آه با كه بتون گفت
كه بود با من
و پيوسته نيز بي من بود.
و كار من ز فراقش
فغان و شيون بود
كسي كه بي من ماند
كسي كه بامن نيست
كسي كه...
– دگر كافيست.

«حميد مصدق»

 

[mohammad azizi]

همه هستی من آیه تاریکی است
که ترا در خود تکرار کنان
به سحرگاه شکفتنها و رستنهای ابدی خواهد برد
من در این آیه ترا آه کشیدم آه
من در این آیه ترا
به درخت و آب و آتش پیوند زدم
​

 

[mohammad azizi]

دلم به اندازه ‌ی تمام سیب‌های کال چیده‌ ی باغ کودکیم گرفته است...
تو بگو ....
تو بگو چرا شب می‌تواند اینقدر غمگین باشد... ؟
بیا امشب را اندکی عاشقانه‌تر قدم بزنیم ...
آرام ، آهسته ،آرام...
حتی اگر هوا سردترباشد...
حتی اگر باران تندترببارد...
حتی اگر گل آلودترشویم...
بیا امشب را اندکی عاشقانه‌تر قدم بزنیم...
و یا نه ...!
بدویم...!
درست مثل روزهایکودکی...
بدویم در مسیر تمام سیب‌های کال چیده ی باغچه ی کودکیمان...
درست مثل همان روزها که وقتی سیبی ، کال می‌افتاد ، بغض می‌کردیم ،
می‌دویدیم،
تا مبادا شیشه ی نازک غرورآن روزها بشکند...
می‌دویدیم ، آنقدر که قطرهاشکی در گوشه ی چشمانمان جمع می‌شد و تا ابد در حسرت چکیدنمی‌ماند...
آه...
تو بگو چرا شب می‌توانداینقدر غمگین باشد ...؟
تو بگو ...
سیب کالی که گاز زدیم چه طعمی داشت ...!؟
آه ، عزیزم ...
من تمام مسیر سیب‌های کالبه تو اندیشیدم ،
به تو ...
تو که برایدستهای کودکیم هنوزهمان سیب سرخی که نچیده ماند ...
​

 

[mohammad azizi]

اینجا من هستم ...

و سکوتی محض ...

سکوتی شکسته و درهم ...

اینجا من هستم ...

با سازی مبهم ...!

 

[mohammad azizi]

[h=2] http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon1.png
[/h] سال هاست سكوت كرده ام

پاي صحبت دلم در چشم هايم خيره شو !

حرفي اگر مانده

همين حالا چشمانم را بگو ...

شايد كه فردا

چشمانم هم فرو روند در سكوت ...!

 

[mohammad azizi]

داشته هایت را پشت سرت می کِشی و به راه می افتی ...

جای نداشته هایم درد می گیرد ...

با اینکه من همین جا

زیر همین خورشید نشسته ام ...

اما یادت نرود

لبخند هایت را یک به یک بر زمین بیاندازی !

اینجا آنقدر جاده ها شبیه هم اند ...

که شاید بی نشانه

.

.

.

مسیر خانه را فراموش کنی ...!
​

 

[mohammad azizi]

راستی! بگذار همین گونه کودکانه بماند ...

خنده های گه گاه !

بیا بزرگ نشویم ...

بیا قرار بگذاریم

من و تو !

غم های بزرگانه را

دچار نشویم ...
​

 

[M@TI$A]

بی تفاوت باش!
به جهنم...
مگر دریا مرد از بی بارانی.........

 

[mohammad azizi]

دلم گرفته از این روزگار دلتنگی
گرفته اند دلم را به کار دلتنگی
دلم دوباره در انبوه خستگی ها ماند
گرفت آيينه ام را غبار دلتنگی
شكست پشت من از داغ بی تو بودن ها
به روی شانه دل ماند بار دلتنگی
درون هاله ای از اشك مانده سر گردان
نگاه خسته من در مدار دلتنگی
از آن زمان که تو از پیش ما سفر کردی
نشسته ایم من و دل کنار دلتنگی
دگر پرنده احساس من نمی خواند
مگر سرود غم از شاخسار دلتنگی
​

 

[mohammad azizi]

تـا بـه كنار مـن بــودي بـود بجـا قــرار دل
. رفــتي و رفــت راحت از خاطــر آرميــده ام
تا تو مراد من دهي ، كُشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسي من به خدا رسيده ام​

 

[mohammad azizi]

قول بده که خواهی آمد ...

اما هرگز نیا !

اگر بیایی

دیگر نمیتوانم اینگونه با اشتیاق به دریا و جاده خیره شوم ...

من خو کرده ام به این انتظار ...

به این پرسه زدن ها در اسکله و ایستگاه ...

اگر بیایی ، من چشم به راه چه کسی بمانم ؟!...

 

[mohammad azizi]

و من

تمام مدت

حواسم به پشت سرم بود ...

و مدام با خودم می گفتم :

اینک دستهایش بر شانه هایم می خورد ...

و نگاهش به من می گوید که ...

"نرو"...!

 

[هیرودیا]

دیدگان تو در قاب اندوه
سردو خاموش
خفته بودند
زودتر از تو نا گفته ها را
با زبان نگه گفته بودند