باز گشت همه به سوی اوست / غسال خانه (عکس)

Mʀ Yᴀsɪɴ

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
چه چیز جالبی

من یه 7-8 باری رفتم تو غسال خونه

اوایل هواش برام سنگین بود

الن نه

یه بارم رو سنگ غسال خونه دراز کشیدم

البته برا ما سنگه

مث عکس استخر نیست

یه بارم یه ده دقیقه چرت زدم کیف میده اما یه مرده بیدارم کرد

راستی پدر یکی از دوستام غساله

منم بخاطر این میرفتم پیشش
 

Joodi Aboot

عضو جدید
واقعا فکر به مرگ وحشتناکه اونم وقتى بدونى می ری پیش کسى که مى دونى حساب تک تک
کارات رو داره
یه نفره خیلى دوست دارم ازش حلالیت بطلم ولى متاسفانه تو این دنیا نیست و دست من ازش کوتاه لطفا برام دعا گنید که ببخشدم
ممنون از لطف همتون
 
آخرین ویرایش:

eng shimi

عضو جدید
کاربر ممتاز
واقعا فکر به مرگ وحشتناکه اونم وقتى بدونى می ری پیش کسى که مى دونى حساب تک تک
کارات رو داره
یه نفره خیلى دوست دارم ازش حلالیت بطلم ولى متاسفانه تو این دنیا نیست و دست من ازش کوتاه لطفا برام دعا گنید که ببخشدم
ممنون از لطف همتون

از رحمت خدا نا امید نباش
حتما راهی هست
 

مرتضی ساعی

کاربر فعال دفاع مقدس
کاربر ممتاز
ایستگاه آخر

ایستگاه آخر

 

Esmaeilpoor

عضو جدید
[h=1]ای بندگان خدا! تقوا پیشه کنید و با اعمال نیکو به استقبال اجل بروید. با چیز های فانی شدنی دنیا، آنچه که جاویدان می ماند، خریداری کنید.[/h][h=1]از دنیا کوچ کنید که برای کوچ دادنتان تلاش می کنند.[/h][h=1]آماده ی مرگ باشید که بر شما سایه افکنده است.[/h][h=1]چون مردمی باشید که بر آن ها بانگ زدند و بیدار شدند، و دانستند دنیا خانه ی جاویدان نیست و آن را با آخرت مبادله کردند.[/h][h=1]خدای صبحان شما را بیهوده نیافرید، و به حال خود وا نگذاشت.[/h][h=1]میان شما تا بهشت یا دوزخ، فاصله ی اندکی جز رسیده مرگ نیست.زندگی کوتاهی که گذشتن لحظه ها از آن می کاهد، و مرگ آن را نابود می کند، سزاوار است که کوتاه مدت باشد. زندگی که شب و روز آن را پیش می راند به زودی پایان خواهد گرفت.[/h][h=1]مسافری که سعادت یا شقاوت همراه می برد، باید بهترین توشه را با خود بردارد. از این خانه ی دنیا، زاد و توشه بردارید که فردای رستاخیز نگهبانتان باشد. بنده ی خدا باید از پروردگار خود بپرهیزد، خود را پند دهد و توبه را پیش فرستد، و بر شهوات غلبه کند، زیرا مرگ او پنهان و پوشیده است، و آرزو ها فریبنده اند، و شیطان، همواره با اوست و گناهان را زینت و جلوه می دهد تا بر او تسلط یابد. انسان را در انتظار توبه نگه می دارد که آن را تاخیر اندازد، و تا زمان فرا رسیدن مرگ از آن غفلت نماید.[/h][h=1]وای بر غفلت زده ای که عمرش بر ضد او گواهی دهد، و روزگار او را به شقاوت و پستی کشاند.[/h][h=1]از خدا میخواهیم که ما و شما را برابر نعمت ها مغرور نسازد، و چیزی ما را از اطاعت پروردگار بازندارد، و پس از فرا رسیدن مرگ، دچار پشیمانی و اندوه نگرداند.[/h]نهج البلاغه خطبه ی 64
 
بالا