مشاعرۀ سنّتی

[pashe_mehrabon]

نمی خوام آشفته باشم
آرزوی خفته باشم
تو نذار آخر قصه
حرفمو نگفته باشم

 

[ashkyekom]

من به خال لبت اي دوست گرفتار شدم
چشم بيمار تو را ديدم و بيمار شدم

 

[head of flower]

می جوشم.
می خروشم.
از تو پر و خالی می شوم.
چشم که باز می کنی.
گریه آغاز می کنی.

 

[daneshju]

یه باره رفته و من ماندم تنها
بقیه را شما شما بگید عزیز جان

 

[mr.mehrdad]

ما درظلمت ایم
بدان خاطر که کسی به عشق ما نسوخت
ما تنهاییم
چرا که هرگز کسی مارا به جانب خود نخواند
ما خاموش ایم
زیرا که دیگر هیچ گاه به سوی شما باز نخواهیم امد
و گردن افراخته
بدان جهت که به هیچ چیز اعتماد نکردیم بی انکه بی اعتمادی را دوست داشته باشیم.

من در اين تاريكي فكر يك بره ي روشن هستم
كه بيايد
علف خستگي ام را بچرد

 

[head of flower]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[pashe_naz2001]

درد عشقي كشيده ام كه مپرس
زهر هجري چشيده ام كه مپرس

 

[pashe_mehrabon]

دلم گرفته نمي خوام اينجا بمونم
دلم گرفته نمي خوام آواز بخونم

 

[farhadi1980s]

ميان ماندن و رفتن حکايتي کرديم
که آشکارا در پرده ي کنايت رفت.
مجال ما همه اين تنگ مايه بودو دريغ
که مايه خود همه در وجه اين حکايت رفت.

 

[ashkyekom]

تر كنيد چشم و دل و جان و لب و ساغر و مي
تا كه در محفل يار همچو گلي باز نخواهد آمد

 

[head of flower]

در دل هوسی هست، دریغا نفسی نیست
ما را نفسی نیست که در دل هوسی نیست

حسین شاه زیدی​

​

 

[ELMIRA2007]

مرا یک دم دل از خوبان جدا نیست ولی صد هیف که در خوبان وفا نیست
به خوبان دل سپردن کار سهل است زخوبان دل گرفتن کار ما نیست

 

[melika62]

تا چند زنم به روی دریا ها خشت​

بیزار شدم ز بت پرستان و کنشت​

خیام که گفت دوزخی خواهد بود​

که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت​

 

[Chocolatee]

تو به من دل نسپردی
پیکرت را ز عطش سوخته بودم
من که در مکتب رویایی زهره
رسم افسونگری آموخته بودم
فروغ فرخزاد

 

[misan1980]

مرا تو بي سببي نيستي
براستي صلت کدام قصيده اي اي غزل؟

 

[farhadi1980s]

لبش مي‌بوسم و در ميکشم مي
بآب زندگاني برده ام پي

 

[sara_hyperactive]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد
هر کس که بدید چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد

حافظ

 

[dorsa_bf]

دارم از خيال تو لبخند
دارم از لبان تو اين پند
اي نگارين من بازآي
تا كنم اين نگاه خود بي رنگ

 

[farhadi1980s]

گفتم که مگر عاشق و معشوق دو اند
خود هر دو يکي بود من احول بودم

 

[sara_hyperactive]

می بینمت هنوز به دیدار واپسین
گریان در آمدی که: "فریدون، خدا نخواست"
غافل که من به جز او خدایی نداشتم
اما دریغ و درد، نگفتی چرا نخواست!

فریدون مشیری

 

[ashkyekom]

ميگذرد روزگار باد و مه گردون سپهر
تا كه رود بر سرش اين دو سه جامي ز مهر

 

[ashkyekom]

می بینمت هنوز به دیدار واپسین
گریان در آمدی که: "فریدون، خدا نخواست"
غافل که من به جز او خدایی نداشتم
اما دریغ و درد، نگفتی چرا نخواست!

فریدون مشیری

تا بجنبم زدي يك قرعه به نامت
افرين بر سخن نغز و غزلهاي پر آبت

 

[elnaz66]

رواق منظر چشم من آشيانه ی توست
کرم نما و فرودا که خانه خانه ی توست​

 

[maxer]

تو را از بین صدها گل جدا کردم
تو سینه جشن عشقت رو بپا کردم

 

[jeyjey]

من کويوم من کويرم
دشت تب کرده ی پيرم
نفسم مرده تو سينه
عطشم کرده اسيرم...​

 

[Chocolatee]

مرگ من روزي فرا خواهد رسيد
روزي از اين تلخ و شيرين روزها
روز پوچي همچو روزان دگر
سايه‌آي ز امروزها...ديروزها!

 

[sshhiimmaa]

من ز شرم شکوفه لبریزم
یار من کیست ای بهار سپید؟
گر نبوسد در این بهار مرا
یار من نیست ای بهار سپید

به دريا شكوه بردم از شب و دشت
و زين عمري كه تلخ تلخ بگذشت
به هر موجي كه مي گفتم غم خويش
سري مي زد به سنگ و باز مي گشت

 

[ali hamraeiiyan]

sallam
man inja gharibam

delam barat sokt bia ba man digeh garib nisti garibeh

 

[ali hamraeiiyan]

او می آید

او می آید

من ز شرم شکوفه لبریزم
یار من کیست ای بهار سپید؟
گر نبوسد در این بهار مرا
یار من نیست ای بهار سپید

در پریشانی ما هر چه شنیدی هیچ است

هیچ را کس نتوانست که نابود نمود

نازم آ ن دلبر پر شور که با صحبایش

پرده بردار رخ عابد ومعبود نمود​

 

[Chocolatee]

در اين اتاق تهي پيكر
انسان مه آلود!
نگاهت به حلقه كدام در آويخته؟