گفتمان معماری ...

[negin jo0on]

بحث اینه هر استادی باید نسبت به توانایی های خودش و درسی که تدریس میکنه امادگیه تدریس هم داشته باشه
مثلا واسه درسی مثل ساختمان به نظر من استاد باید با عکس و فیلم بیاد سر کلاس یا ترتیب بازدید از ساختمونای در حال ساختو بده
یه استادی ما داریم یه جلسه خودشو کشت نتونست اتصال تیر و ستون رو تو اسکلت فلزی رسم کنه
یکی نیس بگه بنده خدا مجبوری اخه. خو یه عکسی با خودت میاوردی

آره والا پاورپوینتم بهتر از هیچیه..حالا بازدید محدودیت داره نخواستیم

 

[art-s]

خوبه شما الان مشخص شده اشکاله کارتون............... مااستاد ساختمان2 میاد.........میگه سخته بهتون بگم خودتون برید ببینید........... وقتی میریم تواجرامیبینیم اون مختصرحرفی هم که زده اگه نمیگفت سنگین تر بود...................یه دنیا اختلاف داره..........

دوستان. این دلیل برر این نیست که چیزی که تو اجرا می بینیم درست باشه و چیزی که اساتید میگن نادرست. فکر میکنید اونایی که تو اجرا هستن ادمهای متخصص هستند؟ الان همه وارد مغوله ساخت و ساز شدن و ملاک عمل براشون سود دهی هست. تازه اگه هم سود رو الویت ندن اشکال اینه که ما فقط مهندس داریم و تکنیسین متخصص نداریم.مهندس داریم و کارگر . کارگرهای ساختمونی هم آدم های آموزش دیده ای نیستند (بگذریم از استادکارهای تجربی که البته اونا هم صددرصد درست عمل نمی کنن)

 

[amir-]

به نظر من آموختن تجربه های کارگاهی بسیار آسان است و در هر مقطعی از زندگی میتوان بهش دست پیدا کرد ولی بالابردن سطح آموزش بعد از رفتن به سرکار و درگیری های کارهای اجرایی بسیار سخت میشود و بازدهی مناسبی نخواهد داشت.
برادرانه میگم منکه از کار اجرایی هیچ خیری ندیدم پس تا میتوانی جویای علم باش.

مخالفم.این جمله با ماهیت کلمه تجربه کاملا تناقض داره...
چون تجربه چیزیه که با مرور زمان و با مشقت بدست میاد نه به آسانی...

 

[I'M SOMEONE]

[QUOTE=helensj;4973257]اما در مورد اساتید راه حل وجود داره و خیلی هم بغرنج نیست این شیوه تدریس صحیح و داشتن وجدان کاری!خب در مورد این همه ورودی نمیشه کاری کرد اما میشه به خیلیهاشون فهموند نباید این رشته رو انتخاب میکردن تا شاید انصراف بدن و برن دنبال رشته ای که به دردشون بخوره(شاید این حرفم به نظر خیلی ها خیلی ظالمانه بیاد اما این به نفع دانشجوییه که رشته ای رو انتخاب کرده که توش استعدادی نداره و بازار کار هم به اون نیازی نداره تا 4 سال وقت و پولشو هدر نده) حالا یه مثال خیلی کوچیک میزنم ببینین مثلا یه کلاس طرح بین 5 تا 6 ساعته و استاد میاد به یه دانشجویی که تو زندگیش کلمه ای مثل تحلیل و سایت رو نشنیده میگه برین تحلیل سایت بیارین فوقش 1 ساعت هم توضیحاتی میده که شاید دانشجوی دکتراشم نفهمه چی گفته و بقیه کلاس طرح میشه FUN!!!حالا منه دانشجو فرض که خیلی دانشجوی پیگیری باشم میرم یه هفته این در اون در میزنم تو سرم تا 4 تا علائم سایت یاد بگیرم بعدم یه چیزی در حد برنامه کودک میکشم میدم دست استاد حقم دارم چون مثل این میمونه که به بچه کلاس اول بیای بدون هیچ توضیحی بگی عزیزم 5880900 به توان 78989898 چند میشه؟و منم تا هفته بعد استادو اینجوری نگاه میکنم فقط
حالا این شیوه تدریس تو همین مثال کوچیکی که زدم میتونه چطوری باشه که وقت من دانشجو تلف نشه تو 6 ساعت کلاس ؟؟

3 ترم اول تحصیلی ما دققیقا اینطوری گذشت ! یعنی مهم ترین قسمت تحصیلیم . تو دانشگاه ما حداقل این مشکل بود که اساتید با تجربه از طرح 4 به بالا رو ارائه میدادن ! یعنی درس برداشتن با دانشجوی سال پایینی افت داشت
متاسفانه من تا حالا ندیدم کسی از طرح بیفته! یه بنده خدایی بود تو 4 سال تحصیلیش اصلا طرح تحویل نداد ! ( تا جایی که ما خبر داشتیم! ) تا 2 ترم بعدش هم استاد شخصا ازش خواهش می کرد بیاره تحویل بده!!!

راجع به کار کردن و کسب تجربه و ... برای شروع ، کار کردن تو یه اداره دولتی بهتر از دفتر مشاوره است؟ ( اگه بعد ها هدفم طراحی و مشاوره باشه )

 

[et-rt]

سلام
اقا من کلی فکر کردم و به یه نتیجه ی جدید رسیدم
معمارای امروزو باید دسته بندی کرد تا مشکلاتشون از هم تفکیک بشه
ما دو گروه معمار داریم
معمارایی که تو محیط اکادمیک هستن
معمارایی که تو محیط بازار و اجرا هستن
گروه اول خودش به دو دسته تقسیم میشه
مدرسین و محصلین
از مدرسین شرو میکنیم
مدرسین هم به دو گروه تقسیم میشن
1- اونایی که تجربه ی بالایی در اجرا و تدریس دارن و توان کافی در تدریس دارن
2- اونایی که در اجرا و بازار ناتوانن و به تدریس رو اوردن
قطعا تاثیر این دو بر دانشجو با هم متفاوته ولی به هر حال دانشجو باید پیرو روند این اساتید باشه
مشکلی که بر مدرس اولی وارده: مهندسینی که سابقه ی بالایی دارن معمولا به جایی رسیدن که شیوه ی خاص خودشون تو معماری رو دارن و به این شیوه هم اعتقاد دارن و با توجه به تجربه ای که دارن غرورشون رشد میکنه. معمولا سر کلاس همچین اساتیدی نکات اموزشی خوبی بیان میشه ولی اگه دقت کنیم میفهمیم تو این کلاس ها انعطاف کمتری وجود داره. و مجبوریم تو مسیر فکری استاد حرکت کنیم. هرچند هم که گستره ی فکر اون استاد وسیع باشه ولی ممکنه فصل مشترک ذهن ما با ذهن اون استاد فقط یه خط باشه و الباقی افکارمون کاملا مستقل از هم باشن.
در مورد مدرس دوم باید بگم کلاسش بیشتر دانشجو محوره. دستمون تو این کلاسا ازاده ولی به هر حال با وجود ازادی افکار نیاز به یه مسیر تایین کننده تو کلاس هست تا هدف مشخص باشه
راهکاری در مورد مدرسین نمیتونم بدم(اصلا من کیم که بخوام واسه مدرسین راهکار بدم)
ولی به نظر شما تو هرکدوم از این دو شرایط دانشجو چطور میتونه عمل کنه که به جنبه های منفی هر کدوم از این دو کلاس گیر نکنه

 

[varyans]

ضعف در انتقال مفاهیم فکری ، به صورت بیان تصویری

ضعف در تحقیق و پژوهش و محدودیت منابع و رفرنس های اطلاعات معماری

من این دو رو انتخاب کردم
منظورم از انتخاب گزینه اول فقط راندو و شیت بندی و امثالهم نیست .
گاهی اوقات ایده خوبی در ذهن شکل میگیره ولی دانشجو نمیتونه اونو روی کاغذ بیاره یا بهر دلیل دیگه مجبور میشه طرح عوض کنه
باید بتونیم دست قوی و ذهن فعالی داشته باشیم .

در مورد گزینه دوم هم کافیه یه سری به پایان نامه های دوستانتون در ترم های قبل بندازید ؛

اکثرا کپی پیس هستن و این منو آزار میده چرا دانشجو معماری مطالعات طرح نهائیش باید کپی باشه ؟
چون دانشجو منایع مطالعاتی خوب و کافی در دسترس نداره و اکثرا از یه منایع ثابت مثل نویفرت ، کتاب تایم سرور استفاده میکنه
و این باعث میشه که دانشجویی هم که نخوادپایان نامه اش کلمه به کلمه کپی باشه ناخوداگاه دچار این مسئله میشه.

در مورد معماری سنتی مشکلی نداریم ولی در معماری مدرن واقعا مشکل داریم . نمیگم اصلا منابع نداریم ، داریم ولی کافی نیست

تا کی من برای پیدا کردن یه نمونه خوابگاه یا مدرسه مدرن باید دنبال یه خوابگاه یا مدرسه خارجی بگردم ؟ پس منابع خوب کجاست ؟

هر چی در مورد یه خوابگاه تحقیق میکنم همه به کوی دانشگاه تهران و خوابگاه علم و صنعت میرسه .

 

[محیا69]

من باتمام وجود حاضرم نه برای اینکه غرور ندارم بر عکس به خاطر اینه که خانواده وهمسر دوستان بهم نگن این همه زور زدی با معدل بالا قبول بشی این همه کتاب خریدی. کار کردی هوارتا زحمت دیگه آخرش که چی حتی یه کا ردرست حسابی هم گیرت نیومد حالا مدرکت قاب بگیر بزن رو دیوار

 

[V A N D A]

Land of Giants by Choi + Shine Architects

شاید در نگاه اول ، این موضوع به بخش معماری نخوره و اصلا طراحی خرپا رو یک طراحی هنرمندانه ندونیم ، ولی فکر کنم وقتی بدونیم که طراح این خرپاها یک معمار بوده و حتی با این طرحش برنده یک مسابقه معماری هم شده ، باید باور کنیم که معماری و طراحی اونقدر جامع و گسترده و تواناست که بتونه در هر بخشی از علم و صنعت و بطور کل ، زندگی ، حضور پیدا کنه. معماری در کل این توان رو داره که در کار هر هنرمند و عالم و صنعتگر و تکنیسینی دخالت کنه و جلوه هنری به کارش بده ( البته اگه بخوان ) الان هم تو دنیا معمارا کارهای متفاوتی انجام میدن: طراحی مد ، طراحی سازه ماشین ، صنعت فیلمسازی ، انیمیشن ، طراحی ظروف ، طراحی فضاهای مجازی بازیهای کامپیوتری و ...



طراحی خرپا در اصل وظیفه مهندس مکانیک سیالات هستش ولی اگه از این دید به قضیه نگاه کنیم که این خرپاها در تعداد زیاد و با اندازه های بزرگ ، در اطراف شهرها و فضاها پراکنده هستن ، اونوقت ممکنه به این فکر بیفتیم که شاید با اونها هم به عنوان مبلمان شهری باید برخورد کرد.

طراح معمار این خرپا ، برای طراحی اونها از انسان و فرم بدن اون ایده گرفته.

منبع:کافه دیزاین باشگاه طراحان ایران

 

[ho_b]

سه تصور فضایی

سه تصور فضایی

برای درک تصور فضایی کنونی معماری لازم است به اجمال سیر تطور این فضا را در طول تاریخ معماری مطالعه کنیم.بطور خلاصه می توان سه مرحله تمییز داد:
مرحله نخستین وقتی است که تصور فضایی معنایش ترکیب احجام ساخمانهای مختلف با یکدیگر است و معمار به فضای داخلی ساختمان توجهی ندارد. این تصور فضایی نخستین، در معماری مصری، سومری و یونانی به منصه بروز رسیده است.
دومین مرحله از نیمه دوم دوره معماری رومی آغاز گشت و در این مرحله توجه به فضای داخلی ساختمانها و مسئله طاق زدن بزرگترین هم و غم معمار گشت. پس دومین تصور فضایی معنایش توجه به فضای درون ساختمانها است. بنای پانتئون در رم آغاز این دوره را مشخص میدارد که اگرچه بصورت مختلف بروز کرد، تا آخر قرن هیجدهم ادامه یافت.
تصور فضایی معماری در قرن نوزدهم تفاوتی نسبت به قرون پیش از خود نکرد. در این قرن تمام صور مرحله دوم با یکدیگر در آمیختند و وحدت تصور فضایی قرون گذشته از میان رفت. ساختمانهایی که معرف روح زمان بودند نادیده گرفته شدند.
سومین تصور فضایی که شاخص مرحله سوم است با پیدایش انقلاب اپتیکی- وقتی که پرسپکتیو از یک نقطه دید اعتبار خود را از دست داد-بوجود آمدکه نتایج عمیقی برای معماری و شهرسازی داشت.در این دوره دوباره اهمیت حجم در شکل دادن به فضای خارج مورد توجه قرار گرفت و در حقیقت از یک جانب تصور فضایی نخستین دوباره زنده شد، و از جانب دیگر توجه به فضای داخلی ساختمانخها که در مرحله دوم به منصه ظهور رسیده بود به قوت خود باقی ماند؛ اگرچه بر مسئله طاقی زدن راه های کاملا تازه بوجود آمد.
در مرحله سوم پدیده های تازه و بی سابقه به منصه بروز رسید:
ترکیب فضای داخلی و خارجی ساختمانها و ساختن جاده ها و پل ها در چندین طبقه که از نتایج پیدایش اتومبیل بود. با پیدایش اتومبیل "حرکت" جزء جدا ناپذیر معماری گشت.
این عوامل همه عواملی هستند که تصور کنونی فضا -زمان را در معماری بوجود می آورند و سنتی جدبد را پایه می ریزند.

منبع: فضا،زمان و معماری- گیدیون زیگفرید ترجمه مزینی منوچهر- چاپ سیزدهم- سه تصور فضایی ص 21 و 22- انتشارات علمی و فرهنگی

 

[فرهيخته]

سلام.با توجه به نظر دوستان عقيده من بر اين هست كه معماري نمي تونه صرفا يك رشته مهندسي باشه ضمن اينكه يك رشته مهندسي هست.معماري تركيبي از اصول هنري و اصول مهندسيه و اين يك ويژگي منحصر به فرد "معماري"به شمار مياد.همچنين قرار گرفتن معماري به عنوان سومين هنر از هنرهاي هفت گانه جهان جنبه هنري بودن اون رو پررنگ تر مي كنه.معماري جدا از محاسبات زاييده تفكر و خلاقيت و قدرت حسي انسان و ريشه طرح از توانمندي هاي هنري سرچشمه مي گيره.پس ميتوان اين دو مقوله يعني هنر و مهندسي رو هم پايه هم دونست.البته به اعتقاد من مهندس بودن، به عبارتي صرف مدرك داشتن ملاك نيست كار بلد بودن مهمه!!!

 

[Hojjat.66]

سلام..

سلام..

مهندس کیست.؟؟؟

به کسی که با هندسه سر و کار داشته باشه مهندس میگن. به نظر من معماری هم کم با هندسه بازی نمی کنه..پس مهندس هست ولی در کنار هنرمندی.

 

[DDDIQ]

نقد را در معنای عام بیشتر عیب جویی تلقی میکنند , ولی در بحث های تخصصی چون معماری معنای گسترده تری می یابد وصف اثر و بیان دیدگاه , تحلیل و ارزیابی و... گویند ؛ در رابطه با نقد صحبت های زیادی از دیرباز مطرح شده روش های گفتگو و نقدهای گوناگون و درگیری فکری و اختلافات صاحب نظران عرصه نقد که خود شاید سر آغاز مباحث جدیدی گشته اند ....


به نظر شما
- جایگاه و سطح گفتگوی معمارانه و نقد در محیط های آکادمیک و دانشگاهی و همچنین جلسات تصحیح و کرکسیون ( correction ) با اساتید خود ؟
- نقد و روش های نقادی اثار و پروژه ها و کرکسیون در فضای مجازی و تالار معماری چگونه می تواند باشد ؟
و....

 

[M A S III]

منم کاملا موافقم
ممنون arashitect جان

 

[E . H . S . A . N]

جمع بندی 1 - راهکارهایی برای " عدم آگاهی به مسایل اجرایی و فنی صنعت ِ ساختمان "

جمع بندی 1 - راهکارهایی برای " عدم آگاهی به مسایل اجرایی و فنی صنعت ِ ساختمان "


سلام و درود ِ من بر همه دوستان ِ محترم...

و سپاس از حضور و ارائه ی نظرات ِ شما عزیزان

چند مدتی ، به علت مشغلات ، قادر به نوشتن در این تاپیک نبودم ، اما نظرات همه ی دوستان رو بارها و بارها مطالعه کردم ؛

حال ، برای انسجامِ موضوع ، از نظرات ِ همه ی دوستان ، یک خلاصه برداری میکنم و ارائه میدم ، تا مشخص شود که تا کنون ، به چه چیزی پرداخته شده ، و چه مواردی هنوز بررسی نشده است . به ترتیب ِ اولویت ، جدا جدا ، هر کدام از مشکلات و راهکارها را به همین طریق (مثل همین پست) ، خدمت شما عزیزان ارائه میدم ، تا مسیر مشخص شود و در نهایت ، بهتر بتوانیم جمع بندی و نتیجه گیری کنیم .

---

---

---

1- عدم آگاهی به مسایل اجرایی و فنی صنعت ِ ساختمان

ارائه ی راه حل ها و نظرات :

ضمنا لازم به ذکر است ، که ترتیب گزینش نوشته ها ، بر اسا س ِ تاریخ ِ پست هاست.
.
.
.

تا مدت ها پیش و حتی همین الان مشکل درک سازه ای برای دانشجویان معماری خیلی مطرح بود و الان با کتاب های اقای گلابچی یه جور انسجام تو همه ی دانشکده های معماری توی درسای سازه ای به وجود اومده
به نظر من تو تمام مراحل اکادمیک و اموزشی ما نیاز به یه استارت و حرکت جدی مثل حرکت دکتر گلابچی داریم

.

---

.

راهکار من
با توجه به این که خودم مشکلات زیادی نسبت به زمینه داشتم و هنوز هم دارم ،رفتم دنبالش در مرحله اول سعی کردم کتاب هایی را از اینترنت یا عکسایی رو از اینترنت گیر بیارم که مسائل فنی خاص و دیتیل و سازه خاصی داشتند بعد شروع به تحلیل اونا کردم و یک مقدار درکم در مورد این جور مسائل بالا رفت و خودم رو توی این مسائل و این فضا بردم.
بعد شروع کردم به درگیر کردن خودم تو این دسته بندیها و این جور مسائل که توی کتابا نوشته بودن آروم آروم انواع سازه ها رو یاد گرفتم.
بعد از این مرحله که تا حدودی هم به مسائل سازه ای آشنا شده بودم مسائل فنی رو در طرح های مطرح معماران بزرگ همچون رنزو پیانو و نرمن فاستر مورد بررسی قرار دادم البته در طول مطالعه از دتیل ها و طرح ها و اسکیس های فنی معماران هم اسکیس زدم بعد از این مرحله هم اومدم و خودم اسکیس هایی از تصورات ذهنی خودم زدم.
حالا این راهی بود که من رفتم و دارم میرم به نظرم با توجه به این که راهنمای خاصی هم نداشتم باز تجربه کارسازی بود

---

همچنین این جمله : - عدم آگاهی به مسایل اجرایی و فنی صنعت ِ ساختمان زمانی معنا دار میشه که دانشجو مطالعات بالایی داشته باشد همش نشستیم میگیم از مسائل اجرایی هیچی بلد
نیستیم خوب مگر در طول دوران دانشجویی اساتید چیزی یاد می دهند که حالا توقع داشته باشیم؟ درسته اساتید خوب حکم طلا دارند اما تا زمانی که شرایط اینجوره باید خود تلاش کنید...
پس مطالعه 10 الی 11 کتاب اجرایی موجود در بازار زمینه را طوری فراهم می کند که پس از مدت اندکی که در بازار کار بودید تمام فرامین را یاد می گیرید...

.

---

.

عدم آگاهی به مسایل اجرایی و فنی صنعت ِ ساختمان موافقم با اونچه دوست عزیزمون فرمودن.ما باید با تلاش خودمون به خیلی چیزا دست پیدا کنیم و استاد و کتاب و سایت و....همه احترامشون سر جا ولی وسیله ای ان برای رسیدن به این هدف.هر کدوم از مسایل مطرح شده به نوعی در ساخت این مشکلات سهیم هستن..

​

.

---

.

مسائل اجرايي تو دانشگاه چقدر جديه؟هيچيييي!دانشجوياني ديدم كه فارغ التحصيل هستند و هنوز توي تعرف آكس موندن !راهكار چيه؟سر كارگاه رفتن...اما اينم خودش مشكل جديده...كارگاهها به اين راحتي اجازه بازديد نميدن...مگه توي يه بازديد 2 ساعته گروهي با هماهنگي دانشگاه كه خود اون هماهنگي هم يه مشكله اما چي تو يه بازديد 2 ساعته گير ادم مياد؟بازم هيچي
البته مثلا مني كه توي مركز تحقيقات دانشگاه حضور دارم يا توي دفترفني روي رزومه اين كار هم حساب كرديم اما دانشگاه همچين چيزي رو به زور ميپذيره !راهكار چيه؟:ميدان دادن به دانشجو توي فعاليتهاي اين چنيني تو دانشگاه تا دانشجو بتونه شرايط كارگاهي رو درك كنه
!

.

---

.

1- عدم آگاهی به مسایل اجرایی و فنی صنعت ِ ساختمان : حرف ِ کاملا درست و به جایی در نگاه ِ اول می نماید ، اما با توجه به تجربه ی مختصری که در مورد ِ کارهای اجرایی و به اصطلاح (!) فنی ِ به اصطلاح (!) صنعت ِ ساختمان دارم ، سوال ِ کوچکی مطرح میکنم که بخش ِ عمده ای از چیزی که میخواهم بگویم را متوجه می شوید : " چند درصد از آن چیزی که در عمل اجرا می شود ، منطبق بر آن چیزی ست که باید اجرا شود ؟ ؟ ؟ "
بدیهی ست آنچه که در هر رشته ای و در محیط های آکادمیک ِ آن رشته آموزش داده میشود ، آن چیزی ست که " باید " اجرا شود . به سخن ِ دیگر ، در محیط های آکادمیک ، حالت ِ بهینه و ایده آل ِ هر چیز بیان میشود که این آموزش ، با آنچه در محیط ِ واقعی ( خواه حوزه ی مدیریت ِ یک مدیری که رشته ی مدیریت خوانده ، خواه سایت ِ اجرایی مهندسی که معماری خوانده ) اتفاق می افتد ، تفاوت دارد .
اما سوال اینجاست که حد ِ مجاز ِ این تفاوت تا چه میزان است ؟ حرفم را با مثالی در مورد ِ آیین نامه ی بتن بیان میکنم . در محاسبه ی سازه های بتنی ، ضریب هایی را برای اشتباهات ِ اجرایی در نظر میگیرند و بر اساس ِ آن به محاسبه ی نهایی میرسند . اما این اشتباهات هم حد و مرزی دارد . مثلا هرگز در کارهای اجرایی ، اندازه ی تیری با ابعاد ِ 23.3 سانتی متر معنا ندارد . لزومی هم به این حد از دقت نیست . امکان ِ چنین دقتی هم وجود ندارد . اما نمیتوان تیری که ابعادش 30 در 30 در نظر گرفته شده است را 10 در 10 ساخت !
میخواهم بگویم در بسیاری از موارد ، دانش آموختگان ِ معماری از جزئیات ِ آنچه که " باید " اجرا شود آگاهی ِ نسبی ِ قابل ِ قبولی دارند ؛ اما وقتی وارد ِ دنیای واقعی می شوند ، این " باید " ها آنقدر از حد ِ استانداردشان تخطی میکنند ، که گویی در دنیایی دیگر مسائل جریان دارد . این قضیه از نحوه ی بتن ریزی و جوش ِ سازه ها ، تا نحوه ی آجرچینی و اتصالات ِ دیوار ها گسترده است !
این قضیه به مانند جراحی ست که سالها آموخته است که باید با چاقوی جراحی ، جراحی کند ، و وقتی وارد ِ اتاق ِ عمل می شود ، میبیند همکارانش با چاقوی آشپزخانه مشغول ِ جراحی هستند . وادی ِ عمل ِ معماری هم چنین است .
البته در این میان کم نیستند دوستانی که تفاوت ِ ماسه و شن و سیمان را هم نمیدانند .

.

---

.

اگر باز در ادامه ، در رابطه با "عدم آگاهی به مسایل اجرایی و فنی صنعت ِ ساختمان " مطلبی نوشته شود ،آنرا به این پست اضافه خواهم کرد .

---

---

---

یک نکته ی مهم :

واقعیت اینه که تنظیم ِ همین پست ، ساعتها وقت برد ؛ و دلیلش این بود که بعضی از عزیزان ، موضوعات رو به تفکیک بررسی نکرده بودند ؛ برای نحوه ی مناسب ِ بررسی کردن موضوعات ، بهپست 121 ، نوشته ی مهندس سپیدار عزیز مراجعه فرمایید ؛ همه چیز تفکیک شده و منظم هست ؛

در ادامه نیز ، از دوستان ِ عزیزم تقاضا میکنم که اگر خواستند هر یک از موضوعات و بررسی کنن ، در بالای پست خودشون ، اول مشکل رو ذکر کنن ، بعد به ارایه ی راهکار بپردازند ؛
.
.
.
سپاسی بی قیاس ...

 

[et-rt]

با سلام و تشکر از مدیر عزیز تالار
مثل اینکه کسی دوس نداره تو این بحث شرکت کنه!
فک کنم برا شروع بهتره یه اثر معماری تو همین تایپیک قرار بگیره تا بقیه نقدش کنن.
اینطوری مشکلاتی که در حین نقد کردن به وجود میان کم کم خودشونو نشون میدن!
مشکلاتی از قبیل نقدای کوبنده به جای نقدای سازنده.
نقدایی که بدون اطلاعات کافی از اثر معماری عنوان میشه.
مشکلاتی مثل نحوه ی بیان نقد و رسوندن منظور به زبان معماری
نقدایی که صرفا با طرفداری از سبکی خاص یا مخالفت با اون همراهه
و خیلی مشکل دیگه که از ارزش یه نقد میکاهه.

 

[E . H . S . A . N]

اظهار نظر 1 - جایگاه و سطح گفتگوی معمارانه و نقد در محیط های آکادمیک

اظهار نظر 1 - جایگاه و سطح گفتگوی معمارانه و نقد در محیط های آکادمیک

با سلام و تشکر از مدیر عزیز تالار
مثل اینکه کسی دوس نداره تو این بحث شرکت کنه!
فک کنم برا شروع بهتره یه اثر معماری تو همین تایپیک قرار بگیره تا بقیه نقدش کنن.
اینطوری مشکلاتی که در حین نقد کردن به وجود میان کم کم خودشونو نشون میدن!
مشکلاتی از قبیل نقدای کوبنده به جای نقدای سازنده.
نقدایی که بدون اطلاعات کافی از اثر معماری عنوان میشه.
مشکلاتی مثل نحوه ی بیان نقد و رسوندن منظور به زبان معماری
نقدایی که صرفا با طرفداری از سبکی خاص یا مخالفت با اون همراهه
و خیلی مشکل دیگه که از ارزش یه نقد میکاهه.

درود بر شما ، مهندس احسان ِ عزیز ...

و ممنونم که نظرات ِ خودتون رو ارائه دادید .

در نوشتارتون ، موضوعی عنوان شده بود ، که بنده ترجیح دادم قبل از پرداختن به اصل موضوع ِ تاپیک ، اشاره ای مختصر به آن داشته باشم ؛
راستش به خاطر ِ مشکلی که برای سایت پیش آمد کرده ، از حجم کاربران ِ محترم کاسته شده ، و به همین دلیل فعلا از موضوع استقبال نشده ؛ و ضمنا هنوز فراخوان انجام نشده و اکثرا مطلع نیستند .
نکته ی بعدی ، این گفته ی شماست:

فک کنم برا شروع بهتره یه اثر معماری تو همین تایپیک قرار بگیره تا بقیه نقدش کنن.

راستش گمان میکنم که هدف ِ مهندس صدیق ِ عزیز از طرح ِ این موضوع چیز دیگه ای باشه؛ و برای این مطلبی که فرمودید ، نمونه هایی در تالار داریم، از جمله :

*** نقد و تحلیل آثار معماری ***

و در آخر پیشنهاد میکنم که اون موضوعاتی که در ادامه ی نوشتارتون مرقوم فرمودید رو مفصل تر توضیح بدید؛ چون در پربارتر شدن ِ همین تاپیک بسیار موثر هست .

سپاس از حسن توجهت دوست ِ خوبم..

---

---

---

نقد را در معنای عام بیشتر عیب جویی تلقی میکنند , ولی در بحث های تخصصی چون معماری معنای گسترده تری می یابد وصف اثر و بیان دیدگاه , تحلیل و ارزیابی و... گویند ؛ در رابطه با نقد صحبت های زیادی از دیرباز مطرح شده روش های گفتگو و نقدهای گوناگون و درگیری فکری و اختلافات صاحب نظران عرصه نقد که خود شاید سر آغاز مباحث جدیدی گشته اند ....


به نظر شما
- جایگاه و سطح گفتگوی معمارانه و نقد در محیط های آکادمیک و دانشگاهی و همچنین جلسات تصحیح و کرکسیون ( correction ) با اساتید خود ؟
- نقد و روش های نقادی اثار و پروژه ها و کرکسیون در فضای مجازی و تالار معماری چگونه می تواند باشد ؟
و....

درود بر مهندس صدیق ِ عزیز ...

و سپاس از موضوعِ خوبی که انتخاب کردید.

قبل از اینکه در رابطه با سوالات ِ طرح شده ، اظهار ِ نظر کنم ، باید یادآوری کنم که رویکرد ِ من در پیگیری و شرکت در " این " تاپیک ، مختصر گویی هست ؛ به بیانی شیواتر ، منظورم اینه که قصد ندارم که در یک پست ، تمام ِ نظرات ِ خودم رو ارائه بدم ،چون طولانی میشه ، و اینکه ترجیح میدم که بحث به سمت ِ گفتگو و تبادل ِ نظر و مباحثه کشیده بشه ، نه اینکه هر کسی ، یک بار بیاد و نظر بده ، و دیگه توی بحث شرکت نکنه ؛ و پیشنهاد میکنم که همه ی دوستان ِ عزیز هم با این نگرش، موضوع رو پی بگیرند .
از این طریق از نظرات ِ همه ی دوستان استفاده می کنیم و یاد می گیریم .

- جایگاه و سطح گفتگوی معمارانه و نقد در محیط های آکادمیک و دانشگاهی و همچنین جلسات تصحیح و کرکسیون ( correction ) با اساتید خود ؟

به نظر ِ من این مورد ، به سطح ِ دانشکده ها ، اساتید و دانشجویان ِ معماری و همچنین نحوه ی تدریس اساتید بستگی داره ؛

دانشکده ها : آن چیزی که مسلم هستش ، اینه که "نقد و گفتگوی معمارانه" توی اکثر ِ قریب به اتفاق ِ محیطهای آکادمیک ِ کشور ِ عزیز ِ ما ، در جایگاه والایی قرار نداره ، و اصولا بنده معتقدم که ما فرهنگ ِ نقد کردن در محیطمون نهادینه سازی نشده .

اساتید : شیوه ی تدریس و سطح ِ دانش ِ اساتید ، بسیار تاثیر گذار هستش ؛ و اکثر اوقات ، این اساتید هستن که بستر رو برای نقد کردن طرحها و آثار ِ معماری فراهم می کنن .
کما اینکه ، تجربیاتی که خودم در این زمینه دارم ، اینه که یکی از اساتید بزرگوار ِ ما ، (که به نظرم ، از بی نظیرترین اساتید ِ معماری ایران هستن ) ، شیوه ی کارش به صورت میزگرد بود و کلاسهای طرح خودشون رو به صورت جمعی اداره میکردن .
در این کلاس، همه ی ما ، دور ِ یک میزِ بزرگ در آتلیه می نشستیم و در رابطه با موضوع ِ طرح ، بحث و نظر داشتیم و در هفته ، هر کسی 2 بار طرح ِ خودش رو ارائه میداد ، و از طرحش دفاع میکرد ، و دیگران کارش رو نقد میکردن . (نقد به معنای واقعی ، چون استاد ِ محترممون ، نقد کردن رو به ما آموخته بود ) ؛
برای اینکه بحث طولانی نشه ، فقط اشاره ی کوتاهی به کرکسیون می کنم ، و اون اینه که جایگاه و سطح ِ کرکسیون در دانشکده ی ما ، عالی هست و بسیار راضی کننده س .
در ادامه ، اگر زمینه برای بحث بیشتر و مفصل تر پیش بیاد ، از کیفیات و نحوه ی کرکسیون و .. بیشتر سخن خواهم گفت .

دانشجویان معماری : فکر کنم این مورد ، زیاد نیاز به توضیح نداشته باشه ، و بار ها درباره ی خودمون و نقاط ِ ضعف و قوتمون صحبت کردیم .
فقط جمله ی کوتاه و مختصری رو در رابطه با سطح ِ دانش ِ ما نسبت به نقد رو عرض می کنم و شاید این جمله ی من ، با اعتراضاتی روبرو بشه ، اما مطرحش میکنم و اون اینه که " اصولا ما نقد کردن بلد نیستیم " .و برای این ادعا ، دلایلی دارم که اگر مجال داشتم ، بیشتر و مفصل تر توضیح میدم .

- نقد و روش های نقادی اثار و پروژه ها و کرکسیون در فضای مجازی و تالار معماری چگونه می تواند باشد ؟

همانطوری که در چند سطر ِ پیش اشاره کردم ، در ادامه ی بحث ، در این رابطه بیشتر سخن خواهم گفت و به کیفیات کرکسیون و نقد در فضای آکادمیک و مجازی ، اشاراتی میکنم .(در حدِ دانش ِ قلیل ِ خودم).
.
.
.
امیدوارم در ادامه ، شاهد ِ شرکت و حضور ِ دوستان ِ دانشمندمون باشیم ، تا با نظریات مختلف آشنا بشیم و هر چه بیشتر بیاموزیم .
سپاس
موفق و پیروز باشید...

 

[sepideh mor]

به نظر من يكي از راه هاي پيشرفت انسان پي بردن به نقاط ضعف خود و ديگران است
به همين دليل بحث و گفتگو در كلاس هاي درس باعث ايجاد ذهني خلاق به دانشجو و به خصوص كار اموز معماري كه نيازي مبرم دارد كه طرح هاي كه
ارائه مي دهد معني و مفهوم باشد

 

[E . H . S . A . N]

معمای خلاقیت

معمای خلاقیت


یکی از معماهای خلاقیت آن است که برای "اصیل فکر کردن" باید با ایده های دیگران آشنا شد .

این ایده ها ، می توانند سکوی پرّشی بسازند که از آنجا ایده های مشخص ِ خلاق ، امکان ِ پرواز می یابند . « نلر - Kneller »
.
.
.
.
کتاب : طراحان چگونه می اندیشند

مولف : برایان لاوسون

 

[V A N D A]

با تشکر از مهندس صدیق از ایجاد چنین فضای جامع و کار آمد.

تفکرات و تصورات ، شرایط رسیدن به یک کانسپت ایده ال را فراهم می سازد. و مطمئنا شاهراه رسیدن به یک طراحی معمارانه است.
البته برای یافتن کانسپت مناسب و ایده ال اول باید ، دید معمارانه داشت تا تصورات به کمال برسند. کانسپت ها حاصل ادراک ما از دیده ها و تجربه های دیداری هستند اما کانسپت باید بر کلیت کار غالب باشد ،اما چگونه؟
نقد و کرکسیون در فضای تالار (مجازی) از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است .زیرا به دانشجو امکان دسترسی آسان به نتیجه ایده ال میدهد. و اینکه دانشجویان معماری ما غالبا فرصتی برای مطالعه ندارند و یا اصلا مطالعه نمی کنند ،بنابر این با این روش می توان به عناصر مهم معماری پرداخت. با توجه به اینکه طرح های اولیه ترکیبی از اشکال هستند ، باید یک هماهنگی و هارمونی موزون و کار آمد داشته باشند. این ریتم از نقطه شروع شده تا حجم و فضاهای داخلی و خارجی . پس بررسی و دسته بندی و سازماندهی این خط ها و نقطه ها بدون کرکسیون میسر نمی شود.
کرکسیون تحلیل زیربنایی معماری است و بطور خلاصه ، تفکرات و تصورات اولیه به طرح آغازین امتداد می یابد و روند طراحی با کرکسیون ، به تغییرات بسیار کارامدی شکل می پذیرد.
در کرکسیون غیر مجازی (کارگاه ها و دانشگاهها ) گاه یک استاد ، طرح و کانسپت هایمان را نمی پذیرد و بدون هیچ توضیحی ، آنرا رد کرده و دانشجو را در گرداب مبهم ، سرگردان رها می کند. اما در فضای مجازی ، استاد و شاگردی در کار نیست. ایده ها و طرح ها بدون هیچ قصد و نیت، تحلیل می کنند و قابلیت های تحول و دگرگونی را می آموزند ، بحث می کنند و در آخر به یک نتیجه کلی که همان آگاهی دانشجو از نقاط ضعف طرح خویش است ، می رسند.
در واقع کرکسیون ها و نقد هایی که در تالار انجام می گیرد ،اگر معمارانه ، بدون غرض و سازنده باشد بسیار نتیجه بخش خواهد بود.. چرا که چندین نفر رای های و نظرات خود را اعلام می دارند و طرح ، بصورت گروهی کرکسیون می شود.

مجددا از طرح این موضوع بسیار سپاسگذارم.

 

[et-rt]

نقد در معماری بحث ساده ای نیس که من بخوام در موردش حرف بزنم
ولی در مورد چیزایی که تا الان دیدم مطالبی هست که فک کردم بهتر باشه بگم
معمولا در محیطی که من توش هستم کمتر استادی دانشجویان رو با هم درگیر میکنه و اونارو به نقد هم وادار میکنه و معمولا کرکسیون به این صورته که مثلا من کارمو میبرم پیش استاد یا استاد میاد سر میز من
و همین هم باعث کمرنگ شدن ارتباط ذهنی بین معمارا میشه و باعث میشه فردا روز که رفتن تو بازار جلو کارفرماها بگن مثلا فلان مهندس دوست منه و من خیلی دوسش دارم ولی کارشو قبول ندارم
این یعنی انکار کامل و معمولا همچین چیزی هست
تو حالت بهتر یه فضای باز تری وجود داره که در اون منتقد فقط میخواد ایراد بگیره و داشته ها و باور های خودشو با نفی باور های به عمل اومده تو یه اثر معماری , نشون بده و حرف خودشو به کرسی بنشونه.و این یعنی از انکار به معنی رسیدن یا همون برهان خلف که بازم درست نیست و این فقط یه جنبه ی نقد کردنه چون در انتقاد ما فقط ایرادات را باز نمیکنیم بلکه هدف بازگو کردن تمام معنی و مفهوم و خصوصیات یه اثره(حالا چه خوب چه بد)
تو حالت بهتر از این هم یه فضایی بهتری هست که تو اون منتقد برای فهمیدن پا به عرصه ی نقد میزاره نه برای فهموندن
و معمولا نقدش حالت سوالی داره. تو این حالت منتقد به جای طراح فکر نمیکنه که مثلا بگه اگه من بودم اینکارو میکردم یا تو نباید اینکارو میکردی. بلکه میگه چرا اینکارو کردی و در پی دلیل هست. و فقط و فقط جایی که دلیلی نباشه نقد برش واره. و این نقد یعنی به دنبال معنی گشتن

 

[sama jooon]

با سلام خدمت همه ی دوستانعزیز..
مرسی صدیق جان بابته موضوع کاربردیتون..مطمئنآآ خیلی مفید خواهد بود..
نقد کردن..استقبال زیادی از این بحث نشده.. خب شاید غیر از مشکل ف ی ل ت ر بودنسایت من خودم بشخصه فکر میکنم یه مشکل دیگر هم نداشتن اطلاعات کافی از این موضوعباشه..حتی من خودم هم همینطورم...ببخشید من دارم اول در رابطه با این موضوع صحبت میکنم گفتم شاید بهتر باشه صریحآآ حرفهام رو بگم..
وقتی ما از چیزی فرار میکنیم دلیلش نداشتنه اطلاعات کافی از اون موضوع هستش..و موضوعنقد کردن هم چیزه کمی در رشته ی ما نیستش..
نقد کردن شاید بشه گفت یکی از مهمترین روشهایی در معماری هستش که باعث شناسایینقاط ضعف و قوت یک طرح میشه و در ارائه دادنه هر چه بهتره طرح مورد نظر کمک شایانیمیکنه..
من کاملآآ با حرفهای ehsan عزیزموافقم... متاسفانه مشکل اکثر دانشگاههای ما نداشتن اساتید مجربی هستش که بتونناین مسائل را در شیوه های خودشون قرار بدن..
همین موضوع باعث میشه افرادی مثل من در این مورد اطلاعاتی نداشته باشند تا بخواهندبدنبال ان در این بحثها شرکت کنن..همیشه اطلاعات کافی نداشتن باعث متزلزل شدن درشرکت افراد در رابطه همان موضوع میشه..
به طور مثال احسان عزیز اساتیدی در دانشگاهشون حضور داشتند تا این روش در شیوهتدریسشون قرار داشته باشه و الان آشنایی واطلاعات خوبی در این زمینه دارن ..اماشاید به جرات بخوام بگم من خودم بشخصه شاید از سایتهای معماری و بطور کل اینترنتدر رابطه با موضوعهایی که اساتید در اون زمینه کوتاهی کردند اطلاعات کمی بدستاوردم..
و حالا که در بعضی از دانشگاهها اساتید از بکار بردنه روش نقد و تحلیل یکی اثر خودداری میکنن چه بهتر که در این انجمن هایی در این رابطه بحث میشه و راه حلهایی پیشنهاد میشه..
بطور کل نقد طرحهاا در دنیای مجازی هم تاثیر زیادی داره بخصوص برای کسانی که در دوران تحصیل در کلاسهاشون از این موارد نداشتن و حتی طریقه کرکسیون کردن درست و ارائه بهترین کرکسیون چیزی نمیدانند..
پس خواهش میکنم در این گفتگو از ریشه صحبت بشه ، منظورم این است که اصلآآ چگونه نقد کنیم تا کسانی که مثل من چیزی نمیدانند اطلاعاتشون بیشتر شود .چون کلآآ مشکل ما این است که نمیدانیم چگونه نقد کنیم یا نقد و تحلیل درست چگونه است..ببخشید اگه کمکی نکردم..شما به بحثتون ادامه بدید و ما استفاده میکنیم

 

[فرهيخته]

درود برهمه دوستان عزيز.
نظر به طرح اين مسئله و پيرو بررسي سلسله وار انشاالله ارائه نظرات حقير براي نتيجه گيري مفيد واقع شود.با سپاس فرآوان

*مسئله نقدر را مي توان با كليت آن آغاز كرد. با توجه به نظرات ارزشمند احسان عزيز مبني برپايين بودن قدرت نقادي و نقد پذيري كه ريشه در فقر فرهنگي ما دارد مي توان افزود،فرهنگ يك جامعه از رفتار و اخلاقيات،سطح تفكر و انديشه يكايك افراد جامعه شكل و يك كليت منسجم را بوجود مي آورد.از طرفي به علت پاره اي از سياست هاي داخلي و نفوذ و تسلط برخي گروه ها بر عامه مردم و به طبع محدوديت روشنفكران جامعه در فعاليت هاي اجتماعي به علاوه نبود آزاد انديشي و دموكراسي لازم باعث ضعف قدرت نقد كردن و نقد شدن كه لازم و ملزوم يكديگرند كه ثمره آن رشد و تعالي بخشيدن كشور خواهد بودَ، شود.

البته اين ها يك كليت تلقي مي شود،اما در خصوص موضوعات ويژه مانند"معماري" بايد رويكردي تخصصي تر به آن داشت.البته براي طرح اين موضوع جدا از قرار دادن در بوته نقد،تحليل و بررسي شايسته تر از نقد يك اثر معماري است.و اصولا از توانمندي هاي يك معمار شناخت كامل اصول و قواعد معماري ست كه با وجود آگاهي كامل شايستگي ايراد نظر بر اساس معلومات خود را پيدا مي كند.
براي بررسي جايگاه اين موضوع در دانشگاه كه جايگاه ويژه توليد علم ست بايد به اين پرسش پاسخ داد كه آيا در دانشگاهاي ما نقد علمي صورت مي گيرد يا تجربيات اساتيد است كه ديكته مي شود.تا دريافت از جايگاه مناسي برخوردار است يا خير،از آنجايي كه نظام دانشگاهي ايران مبتني بر ارائه مدرك و صرفا توليد انبوه دانش آموختگان است نمي توان توقع داشت كلاس هاي درس محفل پرشور بحث و مناظرات ثمر بخش باشد.البته اين را نمي توان انكار كرد كه اين يك كليت نيست اما يك اكثريت مي تواند باشد.اضافه بر اين تمركز اساتيد بر مسائل تئوري و جزوه مداري همچنين بي رغبتي دانشجويان نسبت به تحقيق و پژوهش خارج از دانشگاه براي افزودن بار علمي نيز در اين امر مانند تقدير!بي تقصير نيست.و اين ها همگي همچون يك زنجير متصل به هم كه به شدت بر روي يكديگر تاثير گزار هستند دست به دست هم مي دهند و چالش عظيمي بوجود مي آورند .

با اين تفاسير يك مسئله مهم بوجود مي آيد يعني توجه به مفهوم نقد(به عقيده من تحليل)،چرا كه اساسا مفهوم نقد حرفه اي بدور از خواسته ها و ديدگاه هاي شخصي،خصوصا توجه به كليت طرح بر اساس ضوابط تعيين شده طراحي و اصول فني به جاي ريزه كاري هاي بي اهميت است كه مورد توجه ماست ولي چندان اهميت داده نمي شود، به قول دكتر سيد احمد منصوري:
«چنانچه نقد ما از معماري روشن،علمي،ضابطه مند،همه جانبه و معقول باشد مي توان گفت كه اصلي ترين قدم براي تفاهم بر سر بيماري و راه علاج آن برداشته شده است.كه اكثر موارد عدم تفاهم ناشي از تعريف ناقص،يك بعدي و قضاوت هاي شخصي در ابعاد متفاوت معماري است...»

پس پر واضح است نقد در حالي كه بدون تخصص لازم و پشتوانه علمي محكم باشد مثمر ثمر نخواهد بود.اما چگونگي و تاثير آن در سطح دانشگاه ها كه يك رابطه متوازن و مستقيم با استاد و دانشجو دارد كه پيش از اين گفته شد مي تواند متفاوت باشد، بنابر اين هر چه توانمدني استاد و دانشجو در اين راستا بيشتر باشد چنانچه هم پايه يكديگر باشند نتيجه گيري بهتري بوجود خواهد آمد.اگر هنرآموزان و دانشجويان درك بهتر از تحليل معماري داشته باشند مثلما درك و آگاهي شان از اصول معماري بالا رفته و مسلما به خلق و پديد آوردن آثار والاتري مي انجامد.

** در تحليل ونقد و بررسي در فضاي مجازي مي توان گفت، فعاليت در مجموعه هاي اجتماعي مجازي مزاياي بيشتري نسبت به كركسيون و جلسات تحليل آثار و فضاي شهري در كلاس حضوري دارد چرا كه با نظرات متعددي مواجه خواهيم شد و مي توانيم در عين واحد از راهكارها بيشماري استفاده كنيم.كما اينكه ما بر اساس پيش فرض هايي كه به صورت تئوري يا عملي بدست آورده ايم ايراد نظر مي كنيم كه گاه ممكن است اشتباه باشد بنابر اين جايگاه يك مدير و ناظر بر مجموعه تالار براي برقراري يك انسجام كلي و دسته بندي موضوعات و رسيدگي كلي به آثار حتمي است.همانطور كه در اين جا به نحو احسنت شاهد آن هستيم.همچنين تحليل آثار معماران بزرگ جهان در كنار آثار برجسته ملي و مقايسه و بررسي تفاوت ها، شباهت ها ،سبك ها و .... براي ارتقاع رشد فكري بسيار مناسب خواهد بود.همچنين فعاليت بر پايه حقيقت جويي در كنار حس رقابتي دوستانه مي تواند يك دانشگاه مجازي و منبع مفيدي براي كسب اطلاعات بيشتر باشد.

 

[arashitect]

در آغاز مقداری در مورد اصل مطلب(نقد معماری):
1-جایگاههای نقد معماری:
-مجلات تخصصی معماری(نقد ژورنالیستی)
-مدارس و کارگاههای معماری(نقد آموزشی)
-روند طراحی(نقد توسط خود معمار)
-طراحی معماری(نقد حرفه ای شامل گفتگو بین طراح- کارفرما-دولت و..)
2-نقد ابزاریست جهت ارتقای دانش معماری.چه برای طراح(پرورش خلاقیت) چه برای آموزش معماری چه برای آگاهی بخشی به مصرف کننده.
3-انواع روشهای نقد:
الف:نقد معیاری
ب:نقد تفسیری
ج:نقد توصیفی.(در مورد این روشها مایل بودید مطلب بیشتر باز خواهد شد)
4-اهداف نقد:
الف)اهداف اجتماعی:آماده کردن مصرف کننده از طریق آگاهی بخشی-ارزیابی همه جوانب معماری-توجه به فرآیند طراحی و اجرا.
ب)اهداف فردی:پرورش خلاقیت-افزایش محفوظات فکری-انتقال تجربه.
مطالب از کتاب (معماری و اندیشه نقادانه )اثر (وین اتو) نقل گردید.

 

[RZGH]

معمار بایستی یک پیامبر باشد ... یک پیامبربه مفهوم واقعی کلمه ... اگر او قادر نباشد حداقل ده سال جلوتر را ببیند، نمیتوان اورا یک معمار نامید.
'فرانک لوید رایت'

 

[et-rt]

در آغاز مقداری در مورد اصل مطلب(نقد معماری):
1-جایگاههای نقد معماری:
-مجلات تخصصی معماری(نقد ژورنالیستی)
-مدارس و کارگاههای معماری(نقد آموزشی)
-روند طراحی(نقد توسط خود معمار)
-طراحی معماری(نقد حرفه ای شامل گفتگو بین طراح- کارفرما-دولت و..)
2-نقد ابزاریست جهت ارتقای دانش معماری.چه برای طراح(پرورش خلاقیت) چه برای آموزش معماری چه برای آگاهی بخشی به مصرف کننده.
3-انواع روشهای نقد:
الف:نقد معیاری
ب:نقد تفسیری
ج:نقد توصیفی.(در مورد این روشها مایل بودید مطلب بیشتر باز خواهد شد)
4-اهداف نقد:
الف)اهداف اجتماعی:آماده کردن مصرف کننده از طریق آگاهی بخشی-ارزیابی همه جوانب معماری-توجه به فرآیند طراحی و اجرا.
ب)اهداف فردی:پرورش خلاقیت-افزایش محفوظات فکری-انتقال تجربه.
مطالب از کتاب (معماری و اندیشه نقادانه )اثر (وین اتو) نقل گردید.

سلام
میشه در مورد اون سه روش نقد بیشتر مطلب رو باز کنید( نقد معیاری و تفسیری و توصیفی)
همچنین در مورد نقد ژورنالیستی و نقد اموزشی
ممنون

 

[SOHAJ]

سلام به همه دوستان عزیز و جناب مهندس صدیق
تو دانشگاه سر کرکسیون کردن کارها اساتید یه نگاهی به کار دانشجوها میاندازند یه سری ایرادها گرفته میشه و خود استاد یه جاهایش رو دستکاری میکنه و سر و ته کار تمام دانشجوها در پایان کار میشه یک کار شبیه بهم که اصل همشون یکی چون استادها دارای هزار نوع طرز فکر نیستند نمیزارن که بچه ها خودشون طراحی کنن یا بعضی از اساتید بازم میگم بعضی از اساتید به خاطر راحتی کار خودشون که تحمل سرو کله زدن با افکار مختلف رو ندارن زود دستی به کار بچه ها میزنن که بسته بشه
یه مشکل دیگه ای هم که هست نمیزارن دانشجو از یه حد و مرز هایی عبور کنه همون اول میگن نه نمیشه اجرایی نیست نمیزارن که من دانشجو برای اجرایی شدن طرحم خودم فکر کنم و یه راهکار بسازم مثل معمار معروف اقای گری که خودشون به دنبال کارهاشون رفتن و بنبست نه رو قبول نکردن و این فرق ایشون باعث شده که یک معمار بزرگ بشن
توی باشگاه به نظر من بهتر تمامی کارها از یک جا به نمایش گذاشته بشه که اسم صاحب کار معلوم نباشه چون مشکل برخی ها همین موضوع که نکنه طرح من پیش پا افتاده باشه و باعث....... بعضی از دوستان واقع بشن
راهکار دوم تا میتونیم ایرادی از کار نگیریم فقط در بعضی جا ها که چیزی رو نیاز میبینیم بگیم که خیلی خوب میشه که این نکته اضافه بشه... چون اگر قرار باشه تمام نقاط کار به پیشنهاد دیگران تعویض بشه دیگه هویتی از من معمار توش دیده نمیشه میشه یه کار چل تیکه از دیگران میشه این معماری کپی از هم توی جامعه که خیلی هم فراوان به چشم میخوره
ولی بهتره بعضی از کارها که قویتر هستن طراحش راجب چرایی نوع طراحیش صحبت کنه که بچها یی که در پایه قرار دارن با نظرات و کارهای مختلف اشنا بشن
با تشکر

 

[F A R Z A N E]

با سلام
منم با نظر sohaj
موافقم ، که اکثر کارا تو کلاس شبیه به هم می شه چون استادا اغلب نظرشونو به دانشجو تحمیل می کنن!
توی همین ترم استادمون به وضوح به من گفت که اگه طرحمو عوض نکنم نمره ی خوبی نمی گیرم ! و خودش یه طرح داد و من قرار شد روی اون کار کنم!!!
من یکی که به شخصه دل خوشی از کرکسیونا ندارم.!
به نظرم بهتره توی سایت و در نقد کارها ، هدف دادن دید طراحی به بچه ها باشه ...

 

[mahshid shz]

نقد را در معنای عام بیشتر عیب جویی تلقی میکنند , ولی در بحث های تخصصی چون معماری معنای گسترده تری می یابد وصف اثر و بیان دیدگاه , تحلیل و ارزیابی و... گویند ؛ در رابطه با نقد صحبت های زیادی از دیرباز مطرح شده روش های گفتگو و نقدهای گوناگون و درگیری فکری و اختلافات صاحب نظران عرصه نقد که خود شاید سر آغاز مباحث جدیدی گشته اند ....


به نظر شما
- جایگاه و سطح گفتگوی معمارانه و نقد در محیط های آکادمیک و دانشگاهی و همچنین جلسات تصحیح و کرکسیون ( correction ) با اساتید خود ؟
- نقد و روش های نقادی اثار و پروژه ها و کرکسیون در فضای مجازی و تالار معماری چگونه می تواند باشد ؟
و....

در ابتدا از مطرح شدن این بحث بسیار تشکر میکنم. فکر میکنم قبل از هر چیز باید معنای "نقد" را بررسی نمود:
نقد را «سره از ناسره جدا کردن» و «شناختن محاسن و معایب» گفته‌اند. در اصطلاح، نقد به مفهوم داوری و قضاوت دوجانبه در مورد یک گزاره‌است. این واژه در لغت به معنای «بهینِ چیزی را گزیدن» آمده‌است. انتقاد اگر چه معادل این واژه نیست و تفاوت‌هایی مفهومی با آن دارد، اما همواره همراه این واژه بوده‌است.

با توجه به این پیش زمینه، باید دانست که نقد پروژه های معماری (همان طور که دوستان اشاره کردند) به عوامل متعددی بستگی دارد. اما به نظر من نوعی، به علت دخالت سلیقه فردی منتقد(بر مبنای مطالعات و روحیه و نحوه زیبایی شناسی) که اجتناب ناپذیر است، و هم چنین کوتاهی طراحان در توضیح، تحلیل و چرایی طرح، نقدهای معماری در روند شکل گیری و طرح موثر نیستند. چه آنکه شاید پروژه و طرحی به علت تناقض با قوانین اجرایی متوقف گردد، اما این اتفاق در برخورد با نقدهای وارد بر پروژه واقع نمیشود.
به زبانی دیگر ناقد برای عیب جویی و طراح برای رفع و رجوع عیوب به جلسات نقد و بررسی می آیند.
بسیاری از اساتید محترم را میبینیم که بر نگرش خود در طراحی مصر هستند و راه دیگری برای حل پروژه برایشان قابل قبول نیست.
همان گونه که در برخورد با بسیاری از دانشجویان دیده ام که در پاسخ به انتقاد از خطشان، به سفسطه روی می آورند تا به هر نحو ممکن پروژه را از عیب بری نشان دهند.

 

[Faeze Ardeshiry]

من خودم حوصلم نميشه نظراتي كه بيشتر از 2 3 خط هست رو بخونم
كلا طرفدار ايجازم و اختصار
اگه دانشگاه هاي فرعي رو جمع كنن نتيجش ميشه دانشجوي كمتر==اساتيد منتخب تر== رسيدگي بيشتر==دانشجوي بهتر==نسل پربار تر
مادامي كه دانشگاه ازاد و پيام نور و غير انتفاعي وجود داره
كه هيچ كه هيچ كه هيچ

 

[et-rt]

من خودم حوصلم نميشه نظراتي كه بيشتر از 2 3 خط هست رو بخونم
كلا طرفدار ايجازم و اختصار
اگه دانشگاه هاي فرعي رو جمع كنن نتيجش ميشه دانشجوي كمتر==اساتيد منتخب تر== رسيدگي بيشتر==دانشجوي بهتر==نسل پربار تر
مادامي كه دانشگاه ازاد و پيام نور و غير انتفاعي وجود داره
كه هيچ كه هيچ كه هيچ

حرفت متین
ولی خوب تو دانشگاه دولتی هم این مشکل نقد کم و بیش هست