بهترین شعری رو که دوست داری چیه؟

[MOΣIN]

به اب روشن مي عارفي طهارت كرد...علي الصباح كه ميخانه را زيارت كرد
همين كه ساغر زرين خور نهان گرديد...هلال عيد به دور قدح اشارت كرد
خوشا نياز ونماز كسي كه از سر درد...به اب ديده وخون جگر طهارت كرد
امام خواجه كه بودش سر نماز دراز...به خون دختر رز خرقه را قصارت كرد
دلم به حلقه زلفش به جان خريد اشوب...چه سود ديد ندانم كه اين تجارت كرد
اگر امام جماعت طلب كند امروز...خبر دهيد كه حافظ به مي طهارت كرد

 

[mani24]

رویای با تو بودن را نمی توان نوشت نمی توان گفت و حتی نمیتوان سرود
با تو بودن قصه شیرینی است به وسعت تلخی تنهایی
و داشتن تو فانوسی به روشنایی هر چه تاریکی در نداشتند
و...و من همچون غربت زدای در اغوش بی کران دریای بی کسی
به انتظار ساحل نگاهت می نشینم و می مانم تا ابد
وتا وقتی که شبنم زلال احساست زنگار غم را از وجودم بشوید
بانوی دریای من...
کاش قلب وسعت می گرفت شمع با پروانه الفت می گرفت
کاش توی جاده های زندگی خنده هم از گریه سبقت می گرفت.

 

[mani24]

با بودن تو حال من اصلا خراب نيست


مي خواهمت و بهتر از اين انتخاب نيست


احساس مي کنم که خدا قول داده است


ديگر در اين جهان خبري از عذاب نيست


ديگر ميان خاطره هامان ، از اين به بعد


چيزي به اسم دلهره و اضطراب نيست


باور کن اين خدا که خودش عاشقت کند


حتماً زياد خشک و مقدس مآب نيست


پاشو بيا کمي بغلم کن ، ببوس، تا


باور کنم حضور تو ايندفعه خواب نيست


من را ببوس تا همه ي شهر پر شود


اين اتفاق هر چه که باشد سراب نيست


دنيا سر جدايي ما شرط بسته اند


اما دعاي شوم کسي مستجاب نيست

 

[RZGH]

مطمئن باش برو
ضربه ات کاری بود
دل من سخت شکست
وچه زشت به من وسادگیم خندیدی
به من وعشقی پاک که پرازیادتو بود
وبه یک قلب یتیم که خیالم می گفت
تاابد مال توبود
توبرو
بروتاراحت ترتکه های دل خودراسرهم بندازم

 

[mani24]

مطمئن باش برو
ضربه ات کاری بود
دل من سخت شکست
وچه زشت به من وسادگیم خندیدی
به من وعشقی پاک که پرازیادتو بود
وبه یک قلب یتیم که خیالم می گفت
تاابد مال توبود
توبرو
بروتاراحت ترتکه های دل خودراسرهم بندازم

دل من باز گریست
قلب من باز ترک خورد و شکست
باز هنگام سفر بود و من از چشمانت میخواندم
که به آسانی از این شهر سفر خواهی کرد
و از این عشق گذر خواهی کرد
و نخواهی فهمید
....
بی تو این باغ پر پاییز است ...!

 

[mani24]

آسمان هست
من هستم

مثل يک پرستوی مهاجر
با حسی غريب
اما نه برای تو و نه برای هيچکس

در کنار اين مردم شايد حضور صدايی نتواند نگاههايی چنين سنگين را جا به جا کند

شايد برای باور وجودم اثباتی لازم باشد
اما من وجود دارم

برای تنهايی ديوارهای اتاق
برای انتظار قلبهای بدون عکس

برای ترک خوردگی روح باغچه
من هستم با قلبی شکسته
اما در حال تپيدن جدا از همه بودنها

همانطور که آسمان هست​

 

[mani24]

روياي شب هاي نابم پر اسم تو كتابم

ياد تو هميشه با من اگه بيدارم يا خوابم

اگه تو نموني با من روزهاي من تيره ميشه

ولي شب هام ميشه روشن اگه تو باشي هميشه

توي خوابت مي نشينم تا خوابي ديگه نبيني

روياي خوابت ميشم تا خواب آشفته نبيني

حرف شب هاي دلم روزهاي بودنم تويي

رمز شادي هاي روز وخواب هاي خوبم تويي

ديدنت شادي مي ريزه توي رگ هاي تنم

با تو من عاشق زندگي ,هميشه بودنم

با تو من پري قصه هاي عاشقا مي شم

بي تو آواره ي دشت و بلم و دريا مي شم

با تو روشن چون تولد با تو شادم واسه بودن

بي تو من سايه ي يك درد, سايه ي غم نبودن

با تو من خود سجودم پاي عشق آسموني

مي توني بتم تو باشي اگه تو با من بموني

بي تو من سردي يك اشك روي گونه ي تكيده

با تو من گرمي شوقم وقتي مي دمه سپيده

 

[خیال شیشه ای]

تشبیه ممنوع


شعرت سرودند

هزاران سال

اما بکارت تشبیه ات:

تقدسی که ذهن کاشف هیچ بیتی آنرا لمس نکرد

و چشم و مو و اندامت:

دخترانی که با خلوت هیچ شاعری همبستر نشد.

میدانم

جنین همشکل ات

تا هزاران سال دیگر

آیه ی (الست) را در بطن زبان نمی خواند

و این شب نشیانانِ شعر و دفتر و سیگار

هزاران سال دیگر

نرگس و مار و سرو را

از حافظ و سعدی و بیدل

می دزدند

تا چشم و مو و اندامت را

به هزاران سال پیش (پارسل) کنند

اما من...

تشبیه ی ناسروده ی دارم تا آسمان را بر آشفته سازم

و شاعر را مشرک...

نه! کافر.

نازنین!

تا مسلمانم

صبور این صبوری باش

و بگذار من نیز نقب زنم زمان را

به عقب

به هزاران سال پیش

به حافظ و سعدی و بیدل

و نرگس و مار و سرو را

برای گفتن ات بدزدم

و پای باسی ترین شعر زمان

مسلمان بودنم را امضا کنم

نه شاعر بودن را.

 

[neina]

اینجا چرا همه عاشقن غصه نخورین یا خبرش میاد یا نامش

 

[RZGH]

دلم نوشت امون بده
چه خوب چه زشت امون بده

 

[mani24]

برگرد از احساس خالی عشق

در گوشه خاک خورده دلم

برگرد بر تن زخمی دل

برگرد از بغض ابرهای بهاری

تا بشویی این غم ماندنی را

برگرد از واژهای شکسته

بر گرد از شیشه ترک خورده قاب

به سوی ندامت

به سمت نهایت

در ساده ترین عبارت

برگرد به سوی من ...

 

[mani24]

سکوت نکن!

عشق قصه می خواهد!

شب از ستاره گذشته است!

شب بی آیین است!

شب است و باد ببین!

تو حرف بزن،

حرف هات تسکین است.....

 

[mani24]

دلم نوشت امون بده
چه خوب چه زشت امون بده

اي تو بهانه واسه موندن .......... اي نهايت رسيدن
اي تو خود لحظه بودن ........... تا طلوع صبح خورشيد رو دميدن
اي همه خوبي همه پاکي ........ تو کلام آخر من
اسم تو هر چي که مي گم......... همه تکرار تو حرفهاي دل من
چشم تو هر جا که مي رم ........ جاري تو چشمهاي منتظر من
....
اي تو بهانه واسه موندن ......... اي نهايت رسيدن
اي تو خود لحظه بودن ........... تا طلوع صبح خورشيد رو دميدن
.....
تو رو لحظه که ديدم .............. به بهانه هام رسيدم
از تو تصويري کشيدم ........... که اون و هيچ جا نديدم
تو رو از نگات شناختم ........... غصه از عشق تو ساختم
تو رو از خودت گرفتم ............ با تو يک خاطره ساختم

اي تو بهانه واسه موندن ........... اي نهايت رسيدن
اي تو خود لحظه بودن ............. تا طلوع صبح خورشيد رو دميدن
اي همه خوبي همه پاکي .......... تو کلام آخر من

 

[meysam_ie]

مولانا:
عشق آن بگزین که جمله انبیا
یافتند از عشق او کار و کیا
عشق هایی کز پی رنگی بود
عشق نبود عاقبت ننگی بود

 

[meysam_ie]

مولانا:
تو خودی از بیخودی نشناختی
خویش را اندر گمان انداختی
جوهر نوریست اندر خاک تو
یک شعاعش جلوه ادراک تو
واحد است و برنمی تابد دوئی
من زتاب او من استم تو تودی

 

[meysam_ie]

مولانا:
ای برادر عقل یک دم با خود آر
دم به دم در تو خزان است و بهار
هر نفس نو می شود دنیا و ما
بی خبر از نو شدن اندر بقا

 

[meysam_ie]

مولانا:
گرچه تفسیر زبان روشنگر است
لیک عشق بی زبان روشن تر است

 

[mani24]

من در یک روز بارانی گم شدم
روز رفتنت
که باران نگذاشت اشکهایم را ببینی
خیسی صورتم را از باران دیدی
که باران بود اما
از ابر دلتنگیم
که آسمان با من هم نوا شده بود
من در یک روز بارانی گم شدم
که بخار نفسم
در سردی رگبار آسمان
رفتنت را کدر کرده بود
من در یک روز بارانی گم شدم
و دیگر هیچکس مرا نیافت
حتی خودم

 

[mani24]

کنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رود مهرش

ولی آهسته می گویم الهی بی اثر باشد.

کنم هر شب برای مهر او گریه که شاید بشنود دردم

ولی آهسته می گویم الهی بی خبر باشد

کنم هر شب تلاشی تا که نندیشم به او و عشق سوزانش

ولی آهسته می گویم الهی بی ثمر باشد

کنم هر شب دعایی تا که شب بگذرد و سوزم بمیرد

ولی آهسته می گویم الهی بی سحر باشد

 

[neda angel]

حتما باید شعر باشه؟؟جمله یا text نمیشه؟؟؟؟

 

[mani24]

حتما باید شعر باشه؟؟جمله یا text نمیشه؟؟؟؟

چرا دوست خوبم هر جی دل تنگت می خواهد بگو.............

 

[mani24]

جاوید من

تو از متن یک رویــا آمدی

تا خواب های هزار رنگم تعبیر شوند

و لبــــخنــد های رنــــــــگ باخـــتــــه ام تــازه .

تـــو حالا جانی و جان جانان در تــــو جاری شـــده

و من چه آسوده خودم را به دستهای سخاوتمندت سپـــرده ام .

حــــــــالا از دنـــیا جــــدا شده ام چرا کــه تــو را دارم

چشمهای تو برایم دنیایی ناشناخته است .

حالا دیگر نبودی وجود ندارد

که هر چه هست

تو هستی

 

[neda angel]

چرا دوست خوبم هر جی دل تنگت می خواهد بگو.............

ok me30


ما آدما همیشه صداهای بلند رو می شنویم/
پر رنگ هارو می بینیم/
و کار های سخت رو دوست داریم/
غافل از اینکه خوبیها آسون میان/
بی رنگ می مونن و
بی صدا می رن.......!!!!!

 

[MOΣIN]

پيرانه سرم عشق جواني به سر افتاد...وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد
از راه نظر مرغ دلم گشت هواگير...اي ديده نگه کن که به دام که درافتاد
دردا که از آن آهوي مشکين سيه چشم...چون نافه بسي خون دلم در جگر افتاد
از رهگذر خاک سر کوي شما بود...هر نافه که در دست نسيم سحر افتاد
مژگان تو تا تيغ جهان گير برآورد...بس کشته دل زنده که بر يک دگر افتاد
بس تجربه کرديم در اين دير مکافات...با دردکشان هر که درافتاد برافتاد
گر جان بدهد سنگ سيه لعل نگردد...با طينت اصلي چه کند بدگهر افتاد
حافظ که سر زلف بتان دست کشش بود...بس طرفه حريفيست کش اکنون به سر افتاد

 

[mani24]

ok me30


ما آدما همیشه صداهای بلند رو می شنویم/
پر رنگ هارو می بینیم/
و کار های سخت رو دوست داریم/
غافل از اینکه خوبیها آسون میان/
بی رنگ می مونن و
بی صدا می رن.......!!!!!

مگر چه میشود عشقت بهانه ام باشد

حریر عاطفه ات روی شانه ام باشد

مگر چه میشود ای فصل سبز زندگیم

دل بهاری تو آشیانه ام باشد

مرا که گم شده ام در سکوت پیدا کن

حوالی دل من خانه ای محیا کن

مرا که منتظر یک نگاه گرم توام

در آفتابی چشمان خویش شیدا کن

 

[mani24]

قفسم را مشکن

تو مکن آزادم

گر رهایم سازی بخدا خواهم مرد

من به زنجیر تو عادت کردم

بارها در پی این فکر که در قلب توام با تو احساس سعادت کردم

تو محبت کن و بگذر

تا عمری هست

من بمانم چو اسیری درون قفست

 

[MOΣIN]

صلاح کار کجا و من خراب کجا...ببين تفاوت ره کز کجاست تا به کجا
دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس...کجاست دير مغان و شراب ناب کجا
چه نسبت است به رندي صلاح و تقوا را...سماع وعظ کجا نغمه رباب کجا
ز روي دوست دل دشمنان چه دريابد...چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا
چو کحل بينش ما خاک آستان شماست...کجا رويم بفرما از اين جناب کجا
مبين به سيب زنخدان که چاه در راه است...کجا همي روي اي دل بدين شتاب کجا
بشد که ياد خوشش باد روزگار وصال...خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا
قرار و خواب ز حافظ طمع مدار اي دوست...قرار چيست صبوري کدام و خواب کجا

 

[mani24]

تو رفتي و دو چشمانم به در ماند
سکوت سرد سايه تا سحر ماند
سکوتي تلخ و اندوهبار و سنگين
لبانم تا سحر بي همسفر ماند
زشادي هاي سبز با تو بودن
برايم شاخه اي بي برگ و بر ماند
تو رفتي و ندانستي که بي تو
خيالت تا ابد در قلب و سر ماند

 

[خیال شیشه ای]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]و خدا عشق را آفرید تا به وسیله ی آن :

عده ای را امتحان کند

عده ای را بمیراند

عده ای را تجربه دهد

عده ای را بشناسد

عده ای را خودشناس کند

عده ای را خداشناس کند

عده ای را امید دهد

عده ای را سیر کند

عده ای را زندگی دهد

با عشق آمدی ، عاشق باش ، عاشقانه زندگی کن ، عاشق برو...[/FONT]

 

[طوفان 2013]

برعکس بادهای شمالی تو،آتش به جان خسته وزیدن داشت

هرچند پیک های بی رمق از کوچت،هر لحظه حس و حال پریدن داشت

می دیدمت به ذهن خسته من اما تصویر مه زده ای می ماند

ابری که از پی یک طوفان تردید اشتباه کشیدن داشت

سوگندها و خواهش باران را در گوش سرو پیر نمی خوانم

امروز برگهای گل شب بو ،چشمی برای خوب شنیدن داشت

می خواهمت به واژه باران تر،با یاسهای غم زده ایوان

در بی قرار خاطره ی یک باغ،دستی گناه زشت نچیدن داشت

من مانده ام شکسته دل و خسته،در انزوای کوچه ی بی خوابی

هر چند پلکهای بی رمق از کوچت هر لحظه حس و حال پریدن داشت

شعر خودمه