رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
همیشه میگن سکوت علامت رضاست ، اما من میگم نه !
بعضی وقت ها سکوت میکنی چون اینقدر رنجیدی که نمی خوای حرف بزنی ...
بعصی وقت ها سکوت می کنی چون واقعا حرفی برای گفتن نداری ...
... ...
گاهی مو قع ها سکوت یه اعتراضه، گاهی موقع هام انتظاره.
اما بیشتر وقتها سکوت واسه اینه که هیچ کلمه ای نمی تونه غمی رو که تو وجودت داری، توصیف کنه ...
بعضی وقت ها سکوت میکنی چون اینقدر رنجیدی که نمی خوای حرف بزنی ...
بعصی وقت ها سکوت می کنی چون واقعا حرفی برای گفتن نداری ...
... ...
گاهی مو قع ها سکوت یه اعتراضه، گاهی موقع هام انتظاره.
اما بیشتر وقتها سکوت واسه اینه که هیچ کلمه ای نمی تونه غمی رو که تو وجودت داری، توصیف کنه ...
ببين چگونه لبهاي ساكتم در شهوت بوسيدن لبهاي معصوم تو سكوت كرده اند
شاخه گلي سرخ به روي چشمانت مي گذارم و با چشماني بسته براي اولين بار تو را مي بوسم
اي تنها منجي من ، مرا تنها مگذار
براي چشمان معصومت نگاه خواهم شد و براي گوشهايت صدا و براي نفسهايت گلو خواهم شد
از خدا مي خواهم كه پيش از تو بميرم و تو تا هميشه برايم زنده بماني
از استخوانهايم برايش ستون و از پوستم برايش سقف
و از گرمي خون رگ هايم براي شبهاي تاريك تنهاييت
شاخه گلي سرخ به روي چشمانت مي گذارم و با چشماني بسته براي اولين بار تو را مي بوسم
تا هر دو غرق در شهوت غرق شويم
اي تنها منجي من ، مرا تنها مگذار
اگر تمام آسمان شوي برايت زمين خواهم شد تا برويم بباري
براي چشمان معصومت نگاه خواهم شد و براي گوشهايت صدا و براي نفسهايت گلو خواهم شد
از خدا مي خواهم كه پيش از تو بميرم و تو تا هميشه برايم زنده بماني
خانه اي خواهم ساخت برايت
از استخوانهايم برايش ستون و از پوستم برايش سقف
قلبم را با برق شكاف ميان سينه هايت مي شكافم
و از گرمي خون رگ هايم براي شبهاي تاريك تنهاييت
آتش مي افروزم
و تا هميشه در كنارت مي سوزم
اي تنها عشق من ...........
و تا هميشه در كنارت مي سوزم
اي تنها عشق من ...........
یک و یک همیشه دو نمی شود گاه باد می کند، چهار می شود
گاه میل می کند به صفر
گاه نیز می زند به کله اش...
هوس کند می رود به آسمان،
هزار می شود.
یک و یک برای من...
-- من که سال هاست در ردیف آخر کلاس زندگی نشسته ام --
جز دو خط ساده نیست؛
جز دو خط که پا به پای هم در سفید صفحه راه می روند،
وز این جهان خط کشی و کاغذی عبور می کنند...
جز دو خط ساده که در انتهای دور در تقاطع زمین و آسمان؛
روی خط نازکی به نام زندگی عاقبت به پای هم ...
پیر می شوند!
« توی گوشتان فرو کنید! یک و یک مساوی دو است. »
آه...
من که حرف این حساب را سرم نمی شود
گاه میل می کند به صفر
گاه نیز می زند به کله اش...
هوس کند می رود به آسمان،
هزار می شود.
یک و یک برای من...
-- من که سال هاست در ردیف آخر کلاس زندگی نشسته ام --
جز دو خط ساده نیست؛
جز دو خط که پا به پای هم در سفید صفحه راه می روند،
وز این جهان خط کشی و کاغذی عبور می کنند...
جز دو خط ساده که در انتهای دور در تقاطع زمین و آسمان؛
روی خط نازکی به نام زندگی عاقبت به پای هم ...
پیر می شوند!
« توی گوشتان فرو کنید! یک و یک مساوی دو است. »
آه...
من که حرف این حساب را سرم نمی شود
در افق چشمهایم ، در سایه سار عشق ،لا به لای بهترین طلوع ها
به دنبال چشمان تو می گردم
در آسمان چشمهایم به دنبال ماه نابی می گردم
قلبم حضور تو را فریاد میزند کاش صدایش را می شنیدی
اما تو دیگر نیستی چرا که اشکی همن نمانده است
در کنج دل با شاخه ای گل رز ، با بوی انتظار ، زیر درخت
بایستی و قلب خسته ام را با طنین صدایت طلوع بخشی ... !
به دنبال چشمان تو می گردم
در آسمان چشمهایم به دنبال ماه نابی می گردم
که با خورشید عشق به آن نوری دوباره دهم !
گل احساس من هنوز نمی دانم به کدام دل سفر کرده ای
قلبم حضور تو را فریاد میزند کاش صدایش را می شنیدی
و می گفتی در کدامین چشم نهفته ای ؟
چشمانم آنقدر گریستند تا تو را در اشک های خود یافتند
اما تو دیگر نیستی چرا که اشکی همن نمانده است
و من که از لبخندهایت عاشقانه ها گفته ام
و سطر سطر آن از بر کردم ، لحظه لحظه نگاهت را قاب گرفته
و آن را به دیدگانم هدیه داده ام و برای دیدنت
روزها را می شمارم
در کنج دل با شاخه ای گل رز ، با بوی انتظار ، زیر درخت
عشق انتظارت را می کشم .
کاش زود به هم برسیم
و از زیر گذر دلم عبور کنی .
بایستی و قلب خسته ام را با طنین صدایت طلوع بخشی ... !
"ای کاش
فشار…غصه…غم…درد
واحد و عدد داشت
کاش
قابل قیاس و اندازه گیری بود
آن وقت
شاید روزگار
با تمام بی رحمی اش می فهمید
بر سر یک نفر چقدر آوار
می ریزد"…
فشار…غصه…غم…درد
واحد و عدد داشت
کاش
قابل قیاس و اندازه گیری بود
آن وقت
شاید روزگار
با تمام بی رحمی اش می فهمید
بر سر یک نفر چقدر آوار
می ریزد"…
fatima-t
عضو جدید
daghighan hamintore
!
بر بلندای بامی
ایستاده ام
که آسمان را خراش داده است
هیچ پرنده ای
اینجا نمی نشیند...
ایستاده ام
که آسمان را خراش داده است
هیچ پرنده ای
اینجا نمی نشیند...
آدم ها
گاهی یادشان می رود
وقتی که می گویند:
"دوستت دارم"
شاید دلی به امید این حرف
زنده است...
گاهی یادشان می رود
وقتی که می گویند:
"دوستت دارم"
شاید دلی به امید این حرف
زنده است...
دستمال کاغذی به اشک گفت:
قطره قطره‌ات طلاست
یک کم از طلای خود حراج میکنی؟
عاشقم !
با من ازدواج میکنی؟
اشک گفت:
ازدواج اشک و دستمالِ کاغذی!
تو چقدر ساده‌ای
خوش خیال کاغذی!
توی ازدواج ما
تو مچاله می‌شوی
چرک می‌شوی و تکه‌ای زباله می‌شوی
پس برو و بی‌خیال باش
عاشقی کجاست!
تو فقط
دستمال باش!
دستمال کاغذی، دلش شکست
گوشه‌ای کنار جعبه‌اش نشست
گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد
در تن سفید و نازکش دوید
خونِ درد
آخرش، دستمال کاغذی مچاله شد
مثل تکه‌ای زباله شد
او ولی شبیه دیگران نشد
چرک و زشت مثل این و آن نشد
رفت اگرچه توی سطل آشغال
پاک بود و عاشق و زلال
او با تمام دستمال‌های کاغذی فرق داشت
چون که در میان قلب خود
دانه‌های اشک کاشت
قطره قطره‌ات طلاست
یک کم از طلای خود حراج میکنی؟
عاشقم !
با من ازدواج میکنی؟
اشک گفت:
ازدواج اشک و دستمالِ کاغذی!
تو چقدر ساده‌ای
خوش خیال کاغذی!
توی ازدواج ما
تو مچاله می‌شوی
چرک می‌شوی و تکه‌ای زباله می‌شوی
پس برو و بی‌خیال باش
عاشقی کجاست!
تو فقط
دستمال باش!
دستمال کاغذی، دلش شکست
گوشه‌ای کنار جعبه‌اش نشست
گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد
در تن سفید و نازکش دوید
خونِ درد
آخرش، دستمال کاغذی مچاله شد
مثل تکه‌ای زباله شد
او ولی شبیه دیگران نشد
چرک و زشت مثل این و آن نشد
رفت اگرچه توی سطل آشغال
پاک بود و عاشق و زلال
او با تمام دستمال‌های کاغذی فرق داشت
چون که در میان قلب خود
دانه‌های اشک کاشت
هر نتی که از عشق بگوید...
زیباست
حالا
سمفونی پنجم بتهوون باشد
یا زنگ تلفنی که
در انتظار صدای توست
گروس عبدالملکیان
زیباست
حالا
سمفونی پنجم بتهوون باشد
یا زنگ تلفنی که
در انتظار صدای توست
گروس عبدالملکیان
سخت ترین دو راهی: دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است.
گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی.
و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی
گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی.
و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی
به حرمـــــت نان و نمکی که با هم خوردیم
نــــــــان را تو ببر
که راهـــــــــت بلند است و طاقتــــــــــت کوتاه
نمــــــــــک را بگذار برای من
می خواهم این زخم همیشــــــــــه تازه بمانـــــــد...
نــــــــان را تو ببر
که راهـــــــــت بلند است و طاقتــــــــــت کوتاه
نمــــــــــک را بگذار برای من
می خواهم این زخم همیشــــــــــه تازه بمانـــــــد...
ساده با تو حرف می زنم
این پرنده ای که من کشیده ام
چرا نمی پرد؟
این ستاره سرد و کاغذی است
این درخت بی بهار مانده است
دانه های این انار طعم مرگ می دهد
من دلم گرفته...هر چه می روم... نمی رسم
این پرنده ای که من کشیده ام
چرا نمی پرد؟
این ستاره سرد و کاغذی است
این درخت بی بهار مانده است
دانه های این انار طعم مرگ می دهد
من دلم گرفته...هر چه می روم... نمی رسم
چای می نوشم
آه اگر با یک حبه قند
شیرین می شدند...لحظه ها
آه اگر با یک حبه قند
شیرین می شدند...لحظه ها
آه ای چشم تو فانوس بيابان زدگان
ساحل امن تو آرامش طوفان زدگان
کيستی آينه گم شده در وهم غبار ؟
کيستی ای شبه شبرو مهتاب سوار ؟
ای که بر هر گذری عشق به دريوزه توست
لب ما تشنه آبی است که در کوزه توست
ما جگر سوخته آتش آهيم ٬ بيا
ديرگاهی است تو را چشم به راهيم ٬ بيا
هر شب از کوچه صدای قدمت می آيد
اشکم از ديده به پابوس غمت می آيد
صبح در آينه اما خبری نست که نيست
از تو بر گونه خشکم اثری نيست که نيست
جام عشق از می چشمان تو پر خواهد شد
تو گلو تازه کنی حرمله حر خواهد شد
گل نشکفته ام ای دور تر از دسترسم
تو زمن دوری و من با تو نفس در نفسم
ساحل امن تو آرامش طوفان زدگان
کيستی آينه گم شده در وهم غبار ؟
کيستی ای شبه شبرو مهتاب سوار ؟
ای که بر هر گذری عشق به دريوزه توست
لب ما تشنه آبی است که در کوزه توست
ما جگر سوخته آتش آهيم ٬ بيا
ديرگاهی است تو را چشم به راهيم ٬ بيا
هر شب از کوچه صدای قدمت می آيد
اشکم از ديده به پابوس غمت می آيد
صبح در آينه اما خبری نست که نيست
از تو بر گونه خشکم اثری نيست که نيست
جام عشق از می چشمان تو پر خواهد شد
تو گلو تازه کنی حرمله حر خواهد شد
گل نشکفته ام ای دور تر از دسترسم
تو زمن دوری و من با تو نفس در نفسم
عجـایب هشت گانه اند...
آغـوش "تـــــــــو"
هیچ بعـدی ندارد ..
واردش کـه شوی ،
زمـان بی معنـا میشـود...
آغـوش "تـــــــــو"
هیچ بعـدی ندارد ..
واردش کـه شوی ،
زمـان بی معنـا میشـود...
بی آنکـه نفـس بکشی روحـت تازه می شود.
با که توان گفت که ما ، عاشق و دیوانه شدیم
از سرپیمان بگذشتیم وبه میخانه شدیم
همرهِ دف دست فشان، رقص کنان نعره زنان
صاف دل وبی غل وغش بر سرپیمانه شدیم
چون که حریفان همگی مست شدیم از می ناب
هستی ما سوخت از آن ، گوهریکدانه شدیم
ما که یکایک همه بیچاره وآواره بُدیم
لطفِ هم او بودکه ما،صاحب کاشانه شدیم
حاجی اگر باده پرستی مده از دست قدح
نکته همین بود که ما، لایق جانانه شدیم
از سرپیمان بگذشتیم وبه میخانه شدیم
همرهِ دف دست فشان، رقص کنان نعره زنان
صاف دل وبی غل وغش بر سرپیمانه شدیم
چون که حریفان همگی مست شدیم از می ناب
هستی ما سوخت از آن ، گوهریکدانه شدیم
ما که یکایک همه بیچاره وآواره بُدیم
لطفِ هم او بودکه ما،صاحب کاشانه شدیم
حاجی اگر باده پرستی مده از دست قدح
نکته همین بود که ما، لایق جانانه شدیم
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |