f_azar1365
عضو جدید
از این عادت با تو بودن هنوز ...ببین لحظه لحظم کنارت خوشه.....
همین عادت با تو بودن یه روز .....اگه بی تو باشم منو میکشه..
همین عادت با تو بودن یه روز .....اگه بی تو باشم منو میکشه..
رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
نمی دانی که من در هر ستاره
که مه را تا سحر یار و ندیم است
و یا در چهره سرخ شقایق
که خود بازیچه دست نسیم است
که خود بازیچه دست نسیم است
نشانی از تو می بینم، سراغی از تو می گیرم
نمی دانی که من در قطره اشک
نمی دانی که من در قطره اشک
که روزی مظهر خشم تو بوده ست
و یا در شط خونین افق ها
که روزی منظر چشم تو بوده ست
نشانی از تو می بینم، سراغی از تو می گیرم
در اندوه غریبان، در آه بی نصیبان
در اندوه غریبان، در آه بی نصیبان
در آن شبنم در آن گل، در عشق پاک بلبل
در ایام بهاران درآب چشمه ساران
در آن سرگشنگی ها، در آن گم گشتگی ها
نشانی از تو می بینم، سراغی از تو می گیرم
من اینک در رواق کهکشان ها
من اینک در رواق کهکشان ها
در آوای حزین کاروان ها
در آن رنگین کمان پیر و خسته
در آن اشکی که بر مژگان نشسته
در آن جامی که خالی مانده از می
در آوایی که بر می خیزد ازنی
در آوایی که بر می خیزد ازنی
نشانی از تو می بینم، سراغی از تو می گیرم
f_azar1365
عضو جدید
حرفی داری روی لبهات..اگه آه سینه سوزه....
اگه حرفی از غریبی...اگه گرمای تموزه..
تو بگو به این شکسته...قصه های بیکسیتو....
اضطربو نگرانی...حرفای دلواپسیتو....
اگه حرفی از غریبی...اگه گرمای تموزه..
تو بگو به این شکسته...قصه های بیکسیتو....
اضطربو نگرانی...حرفای دلواپسیتو....
... هر رد پایی از کوچه های دلم پاک خواهد شد ...
" جز رد پای تو "
... دلم می خواهد حک کنم رد پایت را بر تمام کوچه ها ...
" جز رد پای تو "
... دلم می خواهد حک کنم رد پایت را بر تمام کوچه ها ...
f_azar1365
عضو جدید
کی اشکاتو پاک میکنه...شبا که غصه داری....
دست رو موهات کی میکشه ....وقتی منو نداری....
شونه ی کی مرحم حق حقت میشه دوباره....
از کی بهونه میگیری...شبای بی ستاره...
دست رو موهات کی میکشه ....وقتی منو نداری....
شونه ی کی مرحم حق حقت میشه دوباره....
از کی بهونه میگیری...شبای بی ستاره...
دلم گرفته٬ از این روزگاران بی فروغ ! از این تکرارهای ناپایان !
دلم گرفته از این همه کینه .... این همه دروغ !
از این مردمان نا مهربان و بی وفا دلم گرفته .......
دلم برای کوچه پس کوچه های مهربانی ها تنگ است !
دلم تنگ است برای کودکی ام که پاورچین پاورچین روی سنگفرش های زندگی بی دغدغه قدم می زدم !
دلم گرفته از این همه کینه .... این همه دروغ !
از این مردمان نا مهربان و بی وفا دلم گرفته .......
دلم برای کوچه پس کوچه های مهربانی ها تنگ است !
دلم تنگ است برای کودکی ام که پاورچین پاورچین روی سنگفرش های زندگی بی دغدغه قدم می زدم !
با « یکی بود یکی نبود » شروع میشود این قصه
با یکی ماند یکی نماند، تمام.
یکی، من بودم یا تو؛ مهم نیست
مهمْ
قصه‌ای‌ست که تمام میشود!
با یکی ماند یکی نماند، تمام.
یکی، من بودم یا تو؛ مهم نیست
مهمْ
قصه‌ای‌ست که تمام میشود!
دلتنگت هستم ...
و میدانم اگر لبخند بر چهره تو بدرخشد همه روزگار را
فراموش خواهم کرد.
دلتنگت هستم...
واین خط غریب واین چشمان خسته واین دستهای مهربان
عجیب بی قراری میکنند .
عجیب دلتنگت هستم و می دانم اگر لبخند بر لبهای تو
بدرخشد قدم هایم پرواز می آموزند
و دلتنگ تر می شوم دلتنگ تر .....
از این انتظار فرسوده کننده
که گریزی ندارد خسته ام
تنها مانده ام
و غریبانه خاطرات مکررمان را دوره میکنم
وبه یاد می آورم شیرینی بودنت رانباید فراموش کنم
از تو چه پنهان خوب من
من جز تو
همه چیز را فراموش کرده ام همه چیز را!
و میدانم اگر لبخند بر چهره تو بدرخشد همه روزگار را
فراموش خواهم کرد.
دلتنگت هستم...
واین خط غریب واین چشمان خسته واین دستهای مهربان
عجیب بی قراری میکنند .
عجیب دلتنگت هستم و می دانم اگر لبخند بر لبهای تو
بدرخشد قدم هایم پرواز می آموزند
و دلتنگ تر می شوم دلتنگ تر .....
از این انتظار فرسوده کننده
که گریزی ندارد خسته ام
تنها مانده ام
و غریبانه خاطرات مکررمان را دوره میکنم
وبه یاد می آورم شیرینی بودنت رانباید فراموش کنم
از تو چه پنهان خوب من
من جز تو
همه چیز را فراموش کرده ام همه چیز را!
صرف فعل "دوست داشتن" بسیار سخت است:
گذشته اش که به هیچ وجه ساده نیست ؛
حالش کاملاً اخباری ست،
آینده اش هم شرطی...!!!
گذشته اش که به هیچ وجه ساده نیست ؛
حالش کاملاً اخباری ست،
آینده اش هم شرطی...!!!
دیگر بانوی هیچ قصه ای نخواهم شد !
که این بانو خود قصه ها دارد ... !!!!!
که این بانو خود قصه ها دارد ... !!!!!
به من تكيه كن!من تمام هستي ام را دامني مي كنم تا تو سرت را بر ان بنهي!تمام روحم را اغوشي مي سازم تا تو در ان از هراس بيا سايي!تمام نيرويي را كه در دوست داشتن دارم دستي مي كنم تا چهره و گيسويت را نوازش كند!تمام بودن خود را زانويي ميكنم تا بر ان به خواب روي!خود را,تمام خود را به تو مي سپارم تا هر چه بخواهي از ان بياشامي,از ان برگيري,هر چه بخواهي از ان بسازي ,هر گونه بخواهي باشم!
از اين لحظه مرا داشته باش
از اين لحظه مرا داشته باش
کاش وقتی زندکی فرصت دهد گاهی از پروانه ها یادی کنیم.....
کاش بخشی از زمان خویش را وقف قسمت کردن شادی کنیم....
کاش وقتی آسمان بارانیست اززلال چشمهایش تر شویم....
کاش شب وقتی تنها میشویم با خدای یاس ها خلوت کنیم....
کاش بین ساکنان شهر عشق رد پای خویش را پیدا کنیم.....
کاش با الهام از وجدان خویش یک گره از کار ه دلها وا کنیم......
کاش رسم دوستی را ساده تر مهربانی تر آسمانی تر کنیم......
کاش در نقاشی دیدار مان شوق ها را ارغوانی تر کنیم.......
کاش وقتی شا پرک ها تشنه اند ما به جای ابر ها گریان شویم.....
کاش بخشی از زمان خویش را وقف قسمت کردن شادی کنیم....
کاش وقتی آسمان بارانیست اززلال چشمهایش تر شویم....
کاش شب وقتی تنها میشویم با خدای یاس ها خلوت کنیم....
کاش بین ساکنان شهر عشق رد پای خویش را پیدا کنیم.....
کاش با الهام از وجدان خویش یک گره از کار ه دلها وا کنیم......
کاش رسم دوستی را ساده تر مهربانی تر آسمانی تر کنیم......
کاش در نقاشی دیدار مان شوق ها را ارغوانی تر کنیم.......
کاش وقتی شا پرک ها تشنه اند ما به جای ابر ها گریان شویم.....
دلایل بودنم را مرور میکنم هر روز!..
هر روز از تعدادشان کم میشود!..
آخرین باری که شمردمشان، تنها یک دلیل برایم مانده بود..!
آنهم دیدن تو بود !!
هر روز از تعدادشان کم میشود!..
آخرین باری که شمردمشان، تنها یک دلیل برایم مانده بود..!
آنهم دیدن تو بود !!
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شکر در مجمر اندازیم
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کآن شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
یکی از عقل میلافد یکی طامات میبافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شکر در مجمر اندازیم
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کآن شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
یکی از عقل میلافد یکی طامات میبافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم
چه می شد که مرزی نبود
برای نثار محبت
و انسان کمال خدا بود.
چرا نه
چه می شد که نبض گل سرخ
طپش های هر قلب عاشق
وعشق آخرین حرف ما بود.
چرا نه
چه می شد که دست من و تو
پل محکم عشق می شد برای تمامی دنیا
و دنیا پر از شوق پروانه ها بود
و جنگل رهاورد گل دانه ها بود
چرا نه چرا نه
چه می شد که اندوه ما را
شبی باد همراه می برد
و فردا هوایی دگر داشت
گل مهربانی به بر داشت.
چه می شد که خواب گل ناز
به رویای ما رنگ میزد
و رویا همان زندگی بود
و دل شیشه غصه بر سنگ میزد.
چرا نه چرا نه
چه می شد که انسان عاشق
دلش پروانه می شد
و دنیا پر از بال بود.
چرا نه
چه می شد که انسان کمال خدا بود
وبا عشق می ماند با عشق می خواند .
چرا نه چرا نه
چه می شد بلوغ ستاره
فضای شب تیره زندگی را
پر از شعر خورشید می کرد.
چه می شد فروغ سپیده
کویر همه آرزوهای ما را
گلستانی از عشق و امید می کرد.
چه می شد که هو هوی مرغ شباهنگ
دل صخره و کوه را آب می کرد
و دریا حریم غم و غصه هاشو
گذرگاهی از عشق مهتاب می کرد.
چرا نه چرا نه
برای نثار محبت
و انسان کمال خدا بود.
چرا نه
چه می شد که نبض گل سرخ
طپش های هر قلب عاشق
وعشق آخرین حرف ما بود.
چرا نه
چه می شد که دست من و تو
پل محکم عشق می شد برای تمامی دنیا
و دنیا پر از شوق پروانه ها بود
و جنگل رهاورد گل دانه ها بود
چرا نه چرا نه
چه می شد که اندوه ما را
شبی باد همراه می برد
و فردا هوایی دگر داشت
گل مهربانی به بر داشت.
چه می شد که خواب گل ناز
به رویای ما رنگ میزد
و رویا همان زندگی بود
و دل شیشه غصه بر سنگ میزد.
چرا نه چرا نه
چه می شد که انسان عاشق
دلش پروانه می شد
و دنیا پر از بال بود.
چرا نه
چه می شد که انسان کمال خدا بود
وبا عشق می ماند با عشق می خواند .
چرا نه چرا نه
چه می شد بلوغ ستاره
فضای شب تیره زندگی را
پر از شعر خورشید می کرد.
چه می شد فروغ سپیده
کویر همه آرزوهای ما را
گلستانی از عشق و امید می کرد.
چه می شد که هو هوی مرغ شباهنگ
دل صخره و کوه را آب می کرد
و دریا حریم غم و غصه هاشو
گذرگاهی از عشق مهتاب می کرد.
چرا نه چرا نه
از کوچه پرسیدم نشانت را نمی دانست
آن کفشهای مهربانت را نمی دانست
رنجیده ام از آسمان ، قطع امیدم کرد
دنباله ی رنگین کمانت را نمی دانست
اینگونه سیب سرخ هم از چشمم افتاده ست
شیرینی اش ، طعم لبانت را نمی دانست
قیچی شدم ، بال و پرم را یک به یک چیدم
ســـَمت ِ وسیع ِ آسمانت را نمی دانست
لای ورقها ، نامه ها ، دفترچه ها گشتم
حتی کتابی داستانت را نمی دانست
آن کفشهای مهربانت را نمی دانست
رنجیده ام از آسمان ، قطع امیدم کرد
دنباله ی رنگین کمانت را نمی دانست
اینگونه سیب سرخ هم از چشمم افتاده ست
شیرینی اش ، طعم لبانت را نمی دانست
قیچی شدم ، بال و پرم را یک به یک چیدم
ســـَمت ِ وسیع ِ آسمانت را نمی دانست
لای ورقها ، نامه ها ، دفترچه ها گشتم
حتی کتابی داستانت را نمی دانست
دو دانه در بیابانی از دستان عاشقی افتادند و شروع به روئیدن کردند.
بعد از اینکه دوران نهالی را پشت سر نهادند عاشق هم شدند
و کبوتری پیغام رسان عشق دو درخت جوان شد.
روزی شکارچی زیر درخت اول کبوتر را با تیر زد و برد.
سه روز بعد دو درخت جوان خشکیدند. . . .
عشــق یعنـی وقتـی هــزار دلیــل بـــرای رفتـن هستــ
هنـــوز دنبــال یـه بهــــونـه ایــ.....
کـه بمـونـیــ !
هنـــوز دنبــال یـه بهــــونـه ایــ.....
کـه بمـونـیــ !
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |