شهر حشرات...!

[Phyto]

اینم تازه کشف کردم!


سوسکهای کاغذی

 

[Phyto]

بیوشیمیدانان دانشگاه آریزونا در تلاش برای کنترل بیماری مالاریا دریافته‌اند که در صورتی که پروتئین‌های خاص در خون مختل شوند، پشه‌ها پس از خوردن خون، خیلی زود می‌میرند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دانشمندان از مدت‌ها قبل برای محدود کردن دامنه بیماری مالاریا، از راه‌های مختلف تلاش کرده بودند و این بار توانستند راه‌حلی ژنتیکی پیدا کنند که توانایی پشه‌ها برای هضم خون را متوقف می‌کند. محققان در پژوهش خود یک فرآیند سلولی موسوم به انتقال وزیکول را که پشه‌ها با آن به آزادسازی آنزیم‌های هاضم در روده می‌پردازند، مسدود کردند. این امر باعث شد که این حشره طی دو روز پس از خوردن خون، بمیرد. دانشمندان این دستاورد را فوق‌العاده خوانده‌اند چرا که در این مرحله می‌توان از انتقال بیماری به نفر بعدی جلوگیری کرد. این محققان پیش از این دریافته بودند که فرآیند خونخواری، چالش متابولیکی بزرگی برای پشه‌های ماده محسوب می‌شود. به گفته این دانشمندان، تنها پشه‌های ماده هستند که از خون انسان و حیوان تغذیه می‌کنند چرا که برای فرآیند تولیدمثل به پروتئین فراوان نیاز دارند. بنابر پژوهش‌های پیشین، در صورتی که پشه ماده به میزان لازم منبع غذایی پیدا کرده و در این میان کشته نشود، می‌تواند تا سه هفته زندگی کرده و بیش از 500 تخم تولید کند. این پژوهش مسلما می‌تواند ابزاری موثر برای کمتر کردن جمعیت پشه‌ها باشد. محققان در حال حاضر در حال بررسی راههای انتقال این بمب ژنتیکی به پشه‌های دیگر هستند. در صورتی که این پژوهشگران بتوانند این نسخه را در یک مولکول با قابلیت افشاندن یا به شکل قرص قرار دهند، وعده غذایی پشه‌ها، آخرین وعده آنها خواهد بود.
منبع

 

[eliot -esf]

سنجاقک ردیاب


سنجاقک ها می توانند مسیرهای طولانی را همچون پرندگان مهاجرت کنند. محققینی دریافتند که شباهت بسیارزیادی بین مهاجرت پرندگان و سنجاقک ها وجود دارد.
به نظر می رسد این حشرات در بدن خود ذخیره چربی ساخته و منتظر وزش باد مناسب برای پرواز می شوند. درطول سفر استراحت کرده و درصورت گم کردن مسیر آن را دوباره جهت یابی می کنند.
آنها دقیقا همان مسیر پرندگان را برای مهاجرت می پیمایند. هر سنجاقک می تواند بطور متوسط روزانه حدود 160 کیلومتر پرواز کند.
مارتین میکو لسکی پرفسور زیست شناس دانشگاه پرینستون نیوجرسی سرپرستی این تحقیق را به عهده داشت. این گروه تحقیقاتی مطالعات خود را برروی سنجاقک های سبز که یک گونه از سنجاقک های مهاجر هستند و در هر تابستان به طرف شمال آمریکا و کانادا و در هر پائیز به طرف جنوب مهاجرت میکنند آغاز کرد.
این حشرات توسط فرستنده های بسیار کوچکی که که حدود سه دهم گرم وزن داشتند و با چسب به آنها وصل شده بود دنبال می شدند. این تیم تحقیقاتی چهارده سنجاقک را در طول دوازده روز توسط هواپیما دنبال کردند و دریافتند که اعمال و رفتار آنان در طول سفر شبیه پرندگان مهاجر می باشد.
حشراتی که مسیر خود را گم میکنند به اشتباه خود پی برده و سریعا دوباره جهت یابی کرده و راه اصلی را دنبال میکنند.
محققین معتقدند که این حشرات احتمالا خط ساحلی دریا را راهنمای پرواز خود قرار می دهند و در کنار ساحل و یا خط الراس کوهها گرد هم جمع می شوند و با استفاده از قطب نمای مغناطیستی که در بدنشان وجود دارد مسیر را رهیابی میکنند.
مهاجرت سنجاقکها بر خلاف پرندگان یکطرفه است و این بدین معناست که فرزندان سنجاقک هایی که در پاییز به سمت جنوب حرکت کرده اند در بهار به سمت شمال سفر می کنند؛ و سرانجام اینکه از میان 2500 گونه از این حشرات تنها 50 نوع آن همانند پرندگان به مهاجرت می پردازند و رازعلت سفر طولانی آنها تا کنون ناشناخته مانده است

 

[Phyto]

محققان موزه دولتی تاریخ طبیعی آلمان با بررسی سایتهای دیرینه شناسی در برزیل موفق شدند بقایای فسیلی دو نمونه بزرگسال و 30 نوزاد کرمی شکل (لارو) حشره ای که با عنوان "فرانکن اشتاین" را کشف کنند.

"فرانکن اشتاین" حشره ای ماقبل تاریخ است که دارای بال بوده و حلقه های میانی بدن سنجاقکها را داشته است. رگه های روی بالهای این حشره شبیه به بالهای حشره Mayfly (حشره یک روزه) بوده و پاهای جلویی شبیه به پاهای آخوندک داشته است.
در حقیقت به دلیل همین شکل ظاهری عجیب که ترکیبی از چندین حشره است این جانور با عنوان "فرانکن اشتاین" شناخته می شود.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: "واقعاً عجیب است که این حشره ترکیبی از ویژگیهای مربوط به گروههایی است که بین خود هیچ رابطه خویشاوندی ندارند."
فرانکن اشتاین با نام علمی Coxoplectoptera طبقه بندی می شود. این حشره میلیونها سال قبل منقرض شده و هیچ حشره مدرنی از آن به وجود نیامده است. این فسیلها مربوط به اوایل دوره کرتاسه در حدود 120 میلیون سال هستند.
براساس گزارش فاکس نیوز، لاروهای Coxoplectoptera شبیه به بچه میگوهای رودخانه هستند. به نظر می رسد که نزدیکترین خویشاوند Coxoplectoptera حشره یک روزه mayfly باشد. این حشره ویژگیهایی شبیه به پشه و سنجاقک دارد و بیشتر چرخه زندگی خود را در آب و به شکل لارو می گذارند و به محض اینکه وارد مرحله بزرگسال شد توانایی پرواز پیدا می کند.

این حشره تنها در طول دوره لاروی غذا می خورد و در دوره بزرگسالی توانایی هضم غذا را از دست می دهد. تنها هدف این حشره از بزرگسال شدن یافتن جفت و تولیدمثل است، به طوریکه زندگی بزرگسالی آن به طور متوسط تنها 12 ساعت به طول می انجامد.
این درحالی است که Coxoplectoptera قادر بوده است در تمام دوره زندگی خود غذا بخورد و به نظر می رسد که حتی یک حشره شکارچی بوده است.

 

[Phyto]

برخلاف تصور اغلب مردم، رتیل ها دارای زهر نبوده و موارد آسیب دیدگی در اثر گزش رتیل ها به علت آلودگی کلیسرها یا قطعات دهانی آنها است که منجر به تولید عفونت در محل گزش می شود. در صورتی که رتیل شما را گزید ابتدا محل گزش را به دقت شست وشو دهید: این عمل در کاهش التهاب و آلودگی احتمالی محل گزش موثر است. گاه رتیل پس از گزش محل مورد نظر را براحتی رها نمی کند لذا باید با دقت و با یک پنس در جهت فرو رفتن آرواره در پوست، آن را بیرون آورد تا موجب پارگی و خونریزی بیشتر پوست نشود.
بر خلاف تصور رتیل ها از خانواده عنکبوت ها نیستند ( عنکبوت ها دار شش و یا هشت چشم می باشند)
ولی مانند آنها هشت پا دارند . رتیل دارای قدرت بینایی بسیار کمی می باشد و حواس آنها بیشتر متکی به گیرنده های مو مانندی است که در بدنش دارد .
این گونه ها اصلا نیش ندارند ولی با کلیسر پر قدرت آرواره ی دهانی می توانند (رتیل ها قوی ترین آرواره های موجودات زنده را نسبت به چثه دارا می باشند )جانوران بسیار بزرگ تراز خود را شکار کنند.
گاز گرفته شدن انسان بطور اتفاقی توسط رتیل معمولا با عفونت شدید همراه است .
رتیل ها در مناطق گرم و خشک و کوهستانی زندگی می کنند. گونه های یافت شده در بیابانهای ایران و عراق بطور قابل توجهی از دیگر گونه ها بزرگ تر می باشند ، شبگرد می باشند و حدود یک عمر می کنند .

 

[Phyto]

​

حشره فوق یک زنجره یا سیرسیرک است این گونه دو سال عمر می کند ( گونه ای از زنجره تا 17 سال زندگی می کنند) در چرخه زندگی معمولا تخمها درون خاک گذاشته می شود کرم ها از شیره موجود در ریشه گیاهان تغذیه می کنند و به دور خود با خاک و با آب دهان خانه ای می سازند . پس از بلوغ نسبی سر از خاک بیرون می آورند و بر روی نزدیک ترین گیاه شفیره می سازنند . پس از آن زنجره بالغ سر از شفیره در می آورد و به زندگی خود ادامه می دهد و از شیره گیاهان تغذیه می کند.
این گونه ها دارای صدای بسیار بلندی می باشند که این صدا را با کمک ماهیچه هایی در ناحیه شکمی دارند و با به حرکت در آوردن قطعات شکمی تولید می کنند.

 

[Phyto]

​

در نگاه اول شاید حشره ای که در عکس بالا دیده می شودبا بدنی کشیده و باریک با یک سنجاقک اشتباه شود ولی این حشره با داشتن چشم مرکب و 2 بال با سنجاقک که 4 بال دارد و نمی تواند بالها را کنار بدن جمع کند تفاوت اساسی دارد.
این حشره یک نوع مگس می باشد . این مگس با گرفتن حشراتی به مراتب سنگین تر و یا بزرگتر از خود و فرو کردن قسمتی از قطعات دهانی درون بدن شکار و خوردن شیره وجود حشره در بند و در نهایت کشتن آن تغذیه می کند .

 

[Phyto]

طبق این پژوهش که در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، مالاریا سالانه جان حدود یک میلیون فرد را در سراسر دنیا گرفته و تنها در آفریقا مسبب 20 درصد از علل مرگ و میر کودکان است.
عقیم کردن حشرات امر تازه‌ای به شمار نمی‌رود: دانشمندان پیش از این برای کنترل خواب حشرات آزمایشی ناقل بیماری با قرار دادن آنها در معرض پرتو برای عقیم کردن آنها تلاش کرده‌اند.
از رویکرد مشابهی با موفقیت برای غلبه بر شپشه سیب‌زمینی در ژاپن و کرم‌های میاز گوشت استوایی که به گاوها حمله می‌کردند استفاده شده ‌است.
البته قرار دادن پشه‌ها در برابر پرتو هم باعث ضعیف شدن پشه‌های نر می‌شود که آنها را در جفت‌گیری با پشه‌های آنوفل ماده، موثرترین ناقل جهان ناتوان می‌کند.
اکنون دانشمندان یک راه جایگزین برای عقیم کردن پشه‌ها ایجاد کرده‌اند.
دانشمندان دانشگاه امپریال کالج لندن در پژوهش خود به این امر پرداخته‌اند که چگونه پشه‌های نر را بدون آسیب رساندن به آنها، عقیم کرد.
این محققان به 10 هزار جنینی پشه قطعات ریز آر‌ان‌ای را که برای خاموش کردن ژن zpg طراحی شده، تزرق کردند. این ژن برای تولید اسپرم معمولی ضروری است.
آنها پس از ماه‌ها توانستند تعداد 100 پشه نر عقیم را به وجود بیاورند که پشه‌های ماده با آنها مانند نرهای سالم رفتار می‌کردند.
به گفته پژوهشگران، پشه‌های ماده تنها یکبار در زندگی خود جفتگیری می‌کنند. اگر دانشمندان بتوانند آنها را با تصور جفتگیری موفق فریب دهند، این پشه‌های ماده به تخم‌گذاری بدون نطفه ادامه‌ خواهند داد.
این کار می‌تواند تعداد پشه‌های تخم‌گذار را کاهش داده و در نهایت به محو خطرناکترین گونه حشرات برای انسان منجر شود.
با این حال این شیوه به تلاش بسیار برای تولید حشرات بدون اسپرم کافی و آزادسازی آنها در طبیعت نیاز دارد. اگرچه درک این مساله که پشه ماده قادر به درک دریافت اسپرم نیست، گام مهمی محسوب می‌شود.

منبع: ایسنا

 

[eliot -esf]

هرکول حشرات
سوسک هرکول با نام علمی Dynastes hercules عنوان معروف ترین و بزرگ ترین سوسک های کرگدنی دنیای حشرات را یدک می کشد.
این سوسک متعلق به خانواده Scarabaeidae (سرگین غلتان ها) و بومی جنگل های بارانی آمریکای جنوبی و مرکزی است. قد و قواره این حشره در برخی نرهای فوق العاده نادر تا طول 170 میلی متر نیز می رسد و بی هیچ تردیدی یک هرکول واقعی در دنیای حشرات است.
سوسک هرکول را به نسبت اندازه اش قوی ترین جانور روی زمین نیز می خوانند چون با شاخ هایش قادر به برداشتن باری تا 850 برابر وزن خود است. البته اندازه بزرگ سوسک هرکول با احتساب شاخ طویلش است که آن را بالاتر از شش گونه همجنس خودش قرار داده و برای کسب عنوان بزرگ ترین سوسک دنیا نیز تنها دو گونه رقیب از خانواده سوسک های شاخک دراز را با 175 و 180 میلی متر جلوتر از خود می بیند. اما اگر به سوسک های هرکول بدون در نظر گرفتن شاخ هایشان نگاهی بیندازیم، شاهد سقوط آنها به رتبه های پایین تر رده بندی در اندازه طول خواهیم بود و آنجاست که حتی ماده ها را بزرگ تر از نرها خواهیم یافت.
ولی واقعیت این است که سوسک سرگین غلتان بیشتر از هر چیز به واسطه همین شاخ های قفسه سینه ای و جمجمه ایش مورد توجه قرار گرفته است. شاخ هایی که می توانند درازتر از پیکر خود سوسک نیز طویل تر شده و به اصلی ترین عضو بدن این حشره تبدیل شوند، این شاخ بزرگ و پراهمیت در سوسک هرکول عمدتا برای مصاف با سایر نرها مورد استفاده قرار می گیرد و به حشره، ظاهری پرهیبت می دهد که انسان را به یاد جنگجویان افسانه ای می اندازد.
تاکتیک جنگی هرکول نیز شامل 3 مرحله گرفتن دشمن با شاخ ها، به هوا بلند کردن و سپس کوبیدن بر زمین برای شکستن سر دشمن است. سوسک های هرکول نر و ماده، ظاهر کاملامتفاوتی دارند، به طوری که ماده ها عموما جثه بزرگ تر، ولی قد کوتاه تری دارند و فاقد شاخ معروف هستند. ولی نرها کوچک تر، اما قد بلندتر و رشیدتر بوده و شاخ افسانه ای بسیار زیبایی دارند. لاروهای این حشره بیشتر عمرشان را صرف تونل زدن میان چوب های در حال فساد می کنند که منبع غذایی اصلی آنها محسوب می شود.
منابع:
- Siencedaily
-روزنامه جام جم، شماره 3200 به تاریخ 20/5/90، صفحه 12 (دانش)

 

[eliot -esf]

زهرگیری از عقرب

در سال 1338 به همت دکتر «محمود لطیفی» بخش جانوران سمی در انستیتو تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی دایر شد. در سال 1347 جمع آوری عقرب های ایران آغاز شد. در سال 1351 در پی جمع آوری عقرب های ایران و شناسایی آنها، تولید سرم پلی والان ضدعقرب زدگی آغاز شد. موسسه رازی در حال حاضر با تولید سرم پلی والان علیه زهر شش نوع از عقرب های خطرناک ایران و سرم پلی والان علیه زهر شش نوع از مارهای خطرناک به عنوان بزرگ ترین مرکز تولید پادزهر در خاورمیانه به کار خود ادامه می دهد. سم گیری از عقرب با تحریک الکتریکی آخرین بند دم عقرب (که غده سمی عقرب در آنجا قرار دارد) انجام می شود.

 

[Phyto]

تصاویر شگفت انگیز مورچه‌های رنگی​

​

"محمد بابو" محقق هندی، با خوراندن شربت‌های رنگی به تعدادی مورچه، تصاویر منحصر به فردی را به ثبت رساند.
​

​

 

["Amir masoud"]

آفتاب- محبوبه عمیدی:

می‌دانیم در میان آبزیان، هشت‌پاها و ماهی‌های مرکب، توانایی عجیبی برای تغییر شکل و فریب شکارچیان دارند، اما در دنیای حشرات این پروانه‌ها هستند که با تغییر تنها یک سوئیچ ژنتیکی می‌توانند به گروه گسترده‌ای از پروانه‌های دیگر تبدیل شوند و از مرگ حتمی نجات پیدا کنند.

به گزارش ساینس دیلی، گروهی از محققان موفق شدند یکی از بزرگترین معماهای تکامل را حل کنند. بررسی‌های والاس، بیتز و داروین نشان می‌داد که حتی پروانه‌هایی که طعم ناخوشایندی دارند برای در امان ماندن از اشتباهی خورده شدن، طرح‌های روی بال‌هایشان را به رنگ‌های هشدار دهنده پروانه‌های دیگری که در نزدیکی آنها ساکن هستند، تغییر می‌دهند اما شیوه عمل آنها در این فرایند که Mullerian mimicry - در این روش حشره‌ای که انتخاب چندان مناسبی برای شکارچی نیست، حرکات، رفتار یا شکل حشره دیگری را تقلید می‌کند که شکارچی تمایلی به شکار آن ندارد. این فرایند شانس زنده ماندن مقلد و نمونه که در نزدیکی یکدیگر قرار دارند، بیشتر می‌کند - نامیده می‌شود، تاکنون ناشناخته بود.

گروهی از محققان برای مطالعه این تغییر شکل روی گونه Heliconius numata که ساکن جنگل‌های بارانی منطقه آمازون است، تمرکز کردند. این پروانه همان‌طور که در تصویر زیر می‌بینید، می‌تواند طرح روی بال‌های چندین گونه دیگر از پروانه‌ها را مانند یکی از خویشاوندان پروانه شهریار که Melinaea mneme نام دارد و پرنده‌ها علاقه‌ای به خوردن آن ندارند، به خوبی تقلید کند.

این گروه در ابتدا ناحیه کروموزومی مسئول تغییر الگوی بال‌ها را شناسایی و توالی آنرا در H. numata تعیین کردند. مطالعات آنها نشان می‌داد تمامی این تغییر الگوها به وسیله بخشی از یک تک‌کروموزوم کنترل می‌شود که شامل چندین ژن همکار است و هر کدام بخشی از الگو را کنترل می‌کنند. این خوشه ژنی که مسئول بسیاری از طرح‌ها و الگوهای موجود در طبیعت از شکل‌گیری گل‌های پامچال تا ایجاد طرح‌های رنگی روی بدن حلزون‌ها هست، ابرژن نامیده می‌شود.

محققان دریافتند سه نسخه متفاوت از این کروموزوم در بدن پروانه H. numata وجود دارد که هر کدام می‌تواند مسئول ایجاد گستره وسیعی از الگوهای بال گوناگون باشد و به همین دلیل است که این پروانه می‌تواند طرح بال‌هایی کاملا متفاوت را تقلید کند.

متیو جران که رهبری گروه تحقیق را به عهده داشته، می‌گوید: «شگفت‌زده شده بودیم. پروانه‌های ترنسفورمرهای دنیای حشرات هستند، آنها می‌توانند با تغییر یک سوئیچ ژنتیکی به گروه بزرگی از گونه‌های دیگر تغییر شکل بدهند و احتمال شکار شدن را به حداقل برسانند.»

 

[زهرا فرشید]

خواب خوشه ای حشرات Cluster sleep

خواب خوشه ای حشرات Cluster sleep

آقای حسین جاودانی یک ایمیل خیلی جالبی برا من فرستادن که البته سوالی پرسیدن که جوابشو نمیدونم برای همین عین متنی که خودشون برای من نوشتن رو کپی میکنم و عکسها رو هم در ادامه تقدیمتون میکنم.
هر کدام از دوستان جواب سوال آقای جاودان رو میدونه ممنون میشم به ما هم بگه :

سلام – میخواهم معمایی را برای من حل کنید ! چند روزی است تعدادی زنبور درست موقع غروب بطرف گل پیچ اناری روی دیوار می آیند و با نظم خاصی در روی آن می نشنینند و هرکدام قسمتی از ساقه لخت را با فکشان میگیرند و بلافاصله آرام و بی حرکت مانند یک زنبور مرده میخکوب می شوند ! و حتی در حالیکه فقط با دهان ساقه را گرفته اند از آن آویزان می شوند گویی فلج شده اند و تاصبح فردا خاموش و بیحرکت می مانند و حتی من پشت یکی را لمس کردم هیچ حرکتی نکرد و باد شدید هم که گل را بشدت تکان می داد تاثیری نداشت ! و صبح فردا وقتی آفتاب به پشتشان خورد ، گویی از خواب بیدار شده و خمیازه ای ! میکشند و آرام آرام پرواز میکنند و مجددا غروب دقیقا به همان قسمت ساقه گل برمی گردند !
آیا این پدیده واقعا خواب زنبور ها است ؟ چون من تا حالا ندیده بودم .
تعدادی زیادی عکس دقیق گرفتم که خودت انتخاب کنی و اگر صلاح دانستی به خوانندگان نشان بدهی .
البته سنجاقک میهمان ربطی به موضوع ندارد ولی چون موقع عکسبرداری داشت تماشا می کرد نخواستم دلش را بشکنم ! و عکسی هم از ایشان ! گرفتم .

منبع

 

[زهرا فرشید]

در پست قبل عکسایی که آقای جاودانی فرستادن و سوالی که داشتن رو عنوان کردم و آقای دکتر عطامهر لطف کردن و جواب مفصلی دادن که من جواب آقای دکتر رو در این پست عنوان میکنم. سوال آقای جاودانی :
سلام – میخواهم معمایی را برای من حل کنید ! چند روزی است تعدادی زنبور درست موقع غروب بطرف گل پیچ اناری روی دیوار می آیند و با نظم خاصی در روی آن می نشنینند و هرکدام قسمتی از ساقه لخت را با فکشان میگیرند و بلافاصله آرام و بی حرکت مانند یک زنبور مرده میخکوب می شوند ! و حتی در حالیکه فقط با دهان ساقه را گرفته اند از آن آویزان می شوند گویی فلج شده اند و تاصبح فردا خاموش و بیحرکت می مانند و حتی من پشت یکی را لمس کردم هیچ حرکتی نکرد و باد شدید هم که گل را بشدت تکان می داد تاثیری نداشت ! و صبح فردا وقتی آفتاب به پشتشان خورد ، گویی از خواب بیدار شده و خمیازه ای ! میکشند و آرام آرام پرواز میکنند و مجددا غروب دقیقا به همان قسمت ساقه گل برمی گردند !
آیا این پدیده واقعا خواب زنبور ها است ؟ چون من تا حالا ندیده بودم .
تعدادی زیادی عکس دقیق گرفتم که خودت انتخاب کنی و اگر صلاح دانستی به خوانندگان نشان بدهی .

پاسخ دکتر عطامهر :
سلام،
با تشکر از شما و عکسهای خوب آقای جاودانی.
همیشه بخش رفتار حشرات برای عموم مردم جالب و سوال برانگیز هستند. اگر به حشرات دقت و تمرکز کنیم از این دست رفتارها بسیار میبینیم. این رفتار نیز مانند سایر رفتارهای متنوع حشرات است. رفتار خواب در حشرات و سایر بندپایان فقط به مفهوم خوابهای فصلی یا دوره ای اطلاق میشود (مثل خواب زمستانه) و معنی خواب در مهره داران را ندارد. به این رفتار حشرات استراحت اطلاق میشود. در حشرات مختلف استراحت به انواع گوناگون صورت میگیرد که در برخی خانواده های راسته بالغشائیان نظیر خانواده Sphecidae و Scelionidae به صورت خواب خوشه ای (Cluster sleep) است که با آرواره های خود شاخه یا خوشه را گرفته و تا صبح استراحت میکنند. جواب سوال هم بسیار آسان هست. چون برای استراحت روی خوشه ها و شاخه های لرزان در مقابل باد و تکانهای مختلف قرار میگیرند برای جلوگیری از افتادن با آرواره های خود محکم از شاخه میگیرند. مثل پرندگان که با پاهای خود در هنگام شب محکم از شاخه میگیرند و به خواب میروند.
شاد و تندرست باشید.
دکتر عطامهر

چند عکسی که آقای دکتر برای درک بهتر توضیحشون فرستادن هم با هم ببینیم :

منبع

 

[eliot -esf]

جالب بود زهرا جان

من وقتی پست اول خواندم جواب این معما را به خودم این شکلی دادم که ممکنه این زنبور ها مثل سوسک کاپنودیس آفتاب دوست دارند و آفتاب میگیرن روی شاخه و تو این موقعیت تولیدمثل میکنند اما خوب نمیشد که چون این ها غروب و شب میان

خوب جواب معما در این صورت چیزی به جز خواب باقی نمی ماند اما چرا با زجر میخوابن یعنی اینکه چرا نمیرن خوب یک جا صاف راحت دراز بکشن ؟!!!؟؟چفدر خب خب کردماااا

 

["Amir masoud"]

کشف یک گونه زنبور غول پیکر در اندونزی

زیست شناسان آمریکایی در جزیره "سولاوزی" اندونزی گونه ای غول پیکر از زنبوری را شناسایی کردند که طول آن به 6.35 سانتیمتر می رسد.

به گزارش خبرگزاری مهر، این زنبور رزمجوی نر را گروهی از محققان موزه حشره شناسایی بوهارد دانشگاه کالیفرنیا در جزیره سولاوزی اندونزی یافتند. طول این حشره که با عنوان "اژدهای کومودی خانواده زنبورها" معرفی شده است به 6.5 سانتیمتر (2.5 اینچ) می رسد و طول آرواره هایش بلندتر از طول پاهای جلویی آن است. این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "این آرواره ها به حدی بلند هستند که وقتی درحالت بسته قرار دارند حتی تا کنار سر نیز می رسند و وقتی باز می شوند بلندتر از پاهای جلویی این حشره هستند. نمی دانیم که چطور می تواند راه برود. در حقیقت، واقعاً نمی دانیم که نرهای این گونه زنبور این آرواره بلند را برای چه کاری می خواهند." مقایسه این زنبور غول پیکر با یک زنبور معمولی ​ براساس گزارش لایو ساینس، این گونه در طول یک اکتشاف اخیر تنوع زیستی در جنوب این جزیره کشف و با نام علمی Mekongga Mountains نامگذاری شده است. یکی از این محققان اظهار داشت: "اولین بار که این زنبور را دیدم فهمیدم که واقعاً چیزی غیرعادی است. من با اعضای خانواده زنبورهای Crabronidae که این گونه به آن تعلق دارد بسیار آشنا هستم اما هرگز چیزی شبیه به این گونه را ندیده بودم. ما هیچ چیز درباره بیولوژی این گونه از زنبور بدون عسل نمی دانیم."

 

[Phyto]

Macropanesthia rhinoceros
(Giant Rhinoceros Cockroach)

سوسری نقب زن غول پیکر با نام علمی (Macropanesthia rhinoceros) که به نام سوسک کرگدنی نیز شناخته می‌شود، از حشرات بومی استرالیا به حساب می‌آید که عمدتا در بخش های استوایی ناحیه کوئینزلند این کشور یافت میشود.
این حشره بدهیبت در میان 22500 گونه عضو خانواده سوسری های دنیای حشرات جزو سنگین ترین گونه سوسک هاست که با وزنی معادل 35 گرم و اندازه ای به درازای 80 میلی متر قادر است تا 10 سال عمر کند. جالب است بدانیم این عضو گردن کلفت سوسک ها در حالی از چنین وزن و قواره ای برخوردار است که اندازه معمول گونه سوسری ها تنها بین 10 تا 40 میلی متر است.

از جمله مشخصات ظاهری این گونه می توان به پیش قفسه سینه خیلی بزرگ، پاهای دراز و مودار و سر متمایل به سمت پایین و عقب بدن که در بعضی گونه ها زیر پیش قفسه سینه پنهان است، اشاره کرد. سوسری ها ممکن است بالدار یا بدون بال باشند به همین خاطر است که شاهدیم سوسک کرگدنی غول پیکر مورد نظر ما فاقد بال است و خبر بهتر این که به عنوان آفت نیز شناخته نمی شود. این سوسک عظیم الجثه با مصرف برگ های مرده ـ بویژه برگ اکالیپتوس ـ و اصولاواچرخانی و بازیافت پسماند نباتی نقش مهم و حیاتی را در زیست بوم منطقه به عهده دارد. لقب نقب زن بی جهت به این سوسک ها داده نشده چرا که آنها قادرند زمین را تا عمق حدود یک متری حفر کرده و پایین بروند. البته این کندوکاو بیهوده نیست و تلاشی است برای ایجاد راهی به مقصدی زیرزمینی که حکم خانه دائمی آنها را خواهد داشت. مشخصه بارز این سوسک ها که از قضا وجه تمایز جنس نر و ماده نیز به شمار می رود، وجود نوعی تزئینات جلدی قاشقک مانند شبیه فرورفتگی روی سر حشره است که ماده ها از آن بی بهره اند.
این سوسک ها از طریق پوست اندازی جلد خارجی شان رشد می‌یابند و این عمل را تا پیش از رسیدن به اندازه کامل، بین 12 تا 13 مرتبه انجام می دهند. ظاهر یک سوسری پس از فرآیند پوست انداختن نیز جالب است چرا که به جز چشم هایش بقیه بدن او به رنگ سفید یکدستی خودنمایی می کنند. یک توپ سفید متحرک با 2 چشم سیاه نگران که با توجه به وزن 35 گرمی اش می تواند وعده غذایی مناسبی برای یک پرنده گرسنه باشد.

مترجم: مهریار میرنیا برگرفته از: sciencedaily
منبع: روزنامه جام جم، شماره 3210 به تاریخ 2/6/90، صفحه 12 (دانش)

​

 

[eliot -esf]

این حشره برای عشق واقعا میمیرد !!!
شيخك (praying mantis) در فصل جفت گيري خود است. شيخك نر به سمت يك ماده مي رود، بال هاي خود را به هم مي زند و شكمش را بهحركت در مي آورد. به پشت شيخك ماده جهيد و شروع به جفت گيري مي كند، و اغلب بلافاصله شيخك ماده سر حشره نر را جدا مي كند! مانتيس ماده سر شيخك نر در حال جفت گيري را مي خورد و سپس به سراغ باقي بدن او مي رود.

ويليام براون، زيست شناس تكاملي از دانشگاه نيويورك در فردونيا، مي گويد" اگر شما يك جفت را با يكديگر رها كنيد و مدت كوتاهي برگرديد، تنها بالهاي حشره نر را پيدا مي كنيد."
همخواري جنسي از زمان داروين زيست شناس ها را مجذوب كرده است. اين پديده فقط به شيخك محدود نمي شود بلكه در بي مهرگان ديگر، مثل عنكبوت ها، هم ديده مي شود. زيست شناسان در رابطه با نحوه تكامل اين رفتار در اين گونه ها مباحث متعددي را مطرح مي كنند. برخي پيشنهاد مي كنند كه هم خواري جنسي نتيجه اشتهاي زياد ماده است. همچنين آزمايشات نشان داده اند كه اين استراتژي است كه ماده ها براي انتخاب مناسب ترين نر به كار مي برند. شواهد ديگري به دست آمده است ك هنرها در تكامل اين رفتار همخواري نقش دارند. نرها با تسليم شدن به اين جفت گيري موفقيت توليد مثلي خود را افزايش مي دهند. البته دانشمندان ديگري پيشنهاد كرده اند كه نرها عملاً در فاصله دورتري قرار مي گيرند تا ريسك خورده شدن را كاهش دهند.

همان طور كه دانشمندان راجع به هم خواري جنسي گونه هاي مختلف تحقيق بيشتري مي كنند، به نظر مي رسد كه تمام اين تئوري ها مي توانند درست باشند. فشارهاي تكاملي مختلف باعث ايجاد هم خواري جنسي در گونه هاي مختلف مي شود. هم خواري جنسي از سال 1984 به يك موضوع بحث انگيز در بين زيست شناسان تبديل شد. محققين دانشگاه كورنل و دانشگاه تگزاس پيشنهاد كردند كه اين رفتار به اين خاطر است كه نر هاي برخي گونه ها از خورده شدن به فوايد تكاملي دست مي يابند. بدن آنها مي تواند مادر فرزندانشان را تغذيه كند و اين شانس را بوجود آورد كه نتاج به طور موفقيت آميز از تخم خارج شده و رشد كنند و فرزندان خود را بوجود آورند بدين سان ژن هاي پدر به نسل هاي بعدي منتقل مي شود.
استفان جاي گولد، زيست شناس دانشگاه هاروارد، به اين استدلال حمله كرد. وي اين گونه استدلال كرد كه هم خواري جنسي بسيار كمياب است كه اهميت داشته باشد. امكان دارد كه ماده ها به علت اين كه نرها را با طعمه اشتباه مي گيرند از آنها تغذيه مي كنند.
تحقيقات بعدي بخشي از استدلال گولد را رد كرد. برخي از همخواران جنسي، مثل شيخك چيني، تعداد زيادي از جنس نر را مي خورند. يك بررسي نشان داد كه 63 % رژيم غذايي ماده، شيخك نر است، بنابر اين جنس نر بخش اصلي رژيم غذايي ماده است. دانشمندان ديگر نشان دادند كه نرها در صورتي كه در مرگ خود همكاري كنند ، شانس انتقال ژن هاي خود را افزايش مي دهند.
عنكبوت پشت قرمز نر از هم خواري فايده مي برد ولي نه به اين خاطر كه غذاي جفت خود مي شود. مايديان آندراد، جانور شناس دانشگاه تورنتو، كشف كرده است كه نرهايي كه مورد همخواري قرار مي گيرند دوبرابر نرهاي ديگر زمان براي جفت گيري دارند. همچنين اين نرها دوبرابر نرهاي ديگر ميتوانند نتاج بوجود آورند. تحقيقات او نشان داد كه همخواري به نر ها اين زمان را مي دهد يك پوشش در محفظه ذخيره اسپرم ماده ايجاد كنند. اين پوشش از لقاح ماده با نرهاي ديگر جلوگيري مي كند بنابر اين شانس اسپرم هاي نر اول براي لقاح افزايش مي يابد. آندراد مي گويد "اين بايد كاملاً براي او ارزشمند باشد كه به عنوان درپوش اسپرم عمل كند."
عنكبوت نر پشت قرمز كه داراي دو اندام جنسي است، سازگاري هايي به دست آورده است كه در حين هم خواري به اندازه كافي زنده مي مانند تا دوبار عمل لقاح را انجام دهند. عنكبوت هاي ماده دو محفظه ذخيره اسپرم است كه هر كدام بايد اعضاي جنسي جداگانه نر لقاح يابند. اگر يك نر قبل از اين كه محفظه دوم را تلقيح كند بميرد، موفقيت توليد مثلي اش تا نصف كاهش مي يابد.
منبع: CARL ZIMMER, Toronto Star, Sept.11,2006.
​

 

[eliot -esf]

حشره جرم شناس
[FONT=&quot]دانشمندان از دانشگاه کوئین مری در لندن با هدف تکمیل شیوه ای که برای دستگیری قاتلین زنجیره ای کاربرد دارد از زنبورهای [/FONT][FONT=&quot]Bumble bee[/FONT][FONT=&quot] استفاده می کنند.[/FONT] [FONT=&quot]روش پروفایلینگ جغرافیایی [/FONT][FONT=&quot](GP)[/FONT][FONT=&quot] شیوه ای است که توسط پلیس مورد استفاده قرار می گیرد تا به اولویت بندی فهرست مظنونان قتلهای زنجیره ای بپردازد. از این روش استفاده می شود تا با توجه به محل وقوع قتلها محلی را که با بیشترین احتمال محل زندگی قاتل است را پیش بینی نمایند.[/FONT] [FONT=&quot]دکتر نایجل راین و دکتر استیو لو کومبر از مدرسه علوم شیمیایی و بیولوژیکی کوئین مری همراه با کیم روسمو کارآگاه سابق و مبدع شیوه اخیر الذکر از این روش جرم شناسی استفاده می کند تا به توصیف الگوهای جستجو [/FONT][FONT=&quot](Foraging)[/FONT][FONT=&quot] ی زنبورها بپردازند.[/FONT] [FONT=&quot]در این تحقیق که توسط ولکام تراست، [/FONT][FONT=&quot]BBSRC[/FONT][FONT=&quot] و [/FONT][FONT=&quot]EPSRC[/FONT][FONT=&quot] مورد حمایت مالی قرار گرفته است محققان توانسته اند با مشاهده جستجوی زنبورها در آزمایشگاه و با استفاده از شبیه سازی رایانه ای از روش [/FONT][FONT=&quot]GP[/FONT][FONT=&quot] استفاده نمایند تا انواع مختلف رفتارهای جستجوگرایانه را شناسایی نمایند.[/FONT] [FONT=&quot]روش پروفایلینگ جغرافیایی بر دو اصل تکیه دارد اول اینکه قاتلین زنجیره ای در نزدیکی محل زندگی خود به انجام جنایت می پردازند و دوم اینکه اطراف محل زندگی قاتل منطقه ای بافر وجود دارد که در آن جنایت نسبتا کم انجام می شود. [/FONT] [FONT=&quot]این دو پارامتر به جرمشناسان این امکان را می دهد تا پروفایلی تهیه نمایند و با استفاده از آن محلهایی را که محتملا محل زندگی قاتل است پیش بینی نمایند. [/FONT] [FONT=&quot]دکتر راین می گوید:" بیولوژیستها به [/FONT][FONT=&quot]GP[/FONT][FONT=&quot]علاقمند هستند زیرا می تواند مشخص کند که استراتژی های جانوران برای جستجو چیست. این شیوه بخوبی در مورد جانوران مختلف مورد استفاده قرار گرفته است از زنبورها گرفته تا خفاشان و کوسه های بزرگ سفید."[/FONT] [FONT=&quot]این تحقیق مورد علاقه جرمشناسان نیز هست زیرا به این ترتیب شیوه [/FONT][FONT=&quot]GP[/FONT][FONT=&quot] مورد آزمون قرار می گیرد واضح است که این مسئله نمی تواند در تحقیقات جنایی مورد توجه باشد. نتایج این آزمایش لابراتواری می تواند به جرمشناسان کمک کند تا به تکمیل شیوه [/FONT][FONT=&quot]GP[/FONT][FONT=&quot] بپردازند به این ترتیب می توانند محل زندگی قاتل زنجیره ای را با دقت بیشتری مشخص نمایند.[/FONT] [FONT=&quot]گرچه روش [/FONT][FONT=&quot]GP[/FONT][FONT=&quot] برای جمع آوری داده های مربوط به جستجو[/FONT][FONT=&quot](FORAGING)[/FONT][FONT=&quot]ی خفاشها توسط همین محققین مورد استفاده قرار گرفته است. اما مطالعه در مورد زنبورها اولین بررسی است که این شیوه با استفاده از آن مورد آزمون نیز قرار می گیرد. این مطالعه نشان می دهد که [/FONT][FONT=&quot]Bumble bee[/FONT][FONT=&quot] ها در اطراف کندوی خود یک منطقه بافر بوجود می آورند و در این منطقه به هیچ وجه جستجو انجام نمی دهند به این ترتیب خطر هجوم شکارچیان و انگلها را به کندویشان کاهش می دهند.[/FONT] [FONT=&quot]با استفاده از روش[/FONT][FONT=&quot]GP [/FONT][FONT=&quot] می توان با استفاده محل گلهایی که زنبورها به آنها سر می زنند به محل ورودی کندوی آنها پی برد. این مسئله از جمله مسائل پیچیده در حفاظت از زنبورهای غیر اهلی است. در آینده این شیوه می تواند برای تعیین محل کندوی زنبورها و یا محلی که بالقوه زیستگاه آنها است به کار رود به این ترتیب ابزاری با ارزش برای افزایش تعداد گونه های در معرض خطر زنبور و جلوگیری از انقراض آنها فراهم آمده است.[/FONT]

 

[Phyto]

سوسک تایتان با نام علمی (Titanus giganteus) به عنوان درازترین سوسک شناخته شده جنگل‌های بارانی آمازون و همچنین یکی از درازترین گونه‌ها در دنیای حشرات به حساب می‌آید. این سوسک بزرگ جثه با طولی که تا حدود 167 میلی‌متر نیز اندازه‌گیری شده است، به خانواده سوسک‌های شاخک دراز Cerambycidae تعلق دارد.

سوسک‌های این خانواده با طولی بین 10 تا 80میلی‌متر دارای بدنی استوانه‌ای شکل و شاخک‌های بلندی با بندهای مشخص هستند که بعضا طول شاخک از طول بدن نیز تجاوز می‌کند.
خانواده بزرگ سوسک‌های شاخک دراز که چنین تایتانیک چوبخواری را در خود جای داده است به راسته سخت بالپ‌وشان( قاب بالان) تعلق دارد که به لحاظ تعداد گونه، بزرگ‌ترین راسته حشرات هستند و با 276 هزار و 700 گونه، معادل 10 درصد کل گونه‌های حشرات دنیا را شامل می‌شوند.

شایع است که سوسک تایتان با آرواره‌هایش می‌تواند مدادی را به دو نیم کند و گوشت تن انسان را نیز ببرد، اما جای نگرانی نیست، چون این حشره خطری برای انسان ندارد. سوسک‌های بالغ برای دفاع از خودشان هنگام خطر صدای فش فش در می‌آورند.
بیشتر عمر این حشره از سن لاروی تا شفیرگی در میان چوب درختان و تغذیه از آن می‌گذرد و هنگامی که بالغ شد، دیگر تغذیه نمی‌کند و صرفا برای یافتن جفت به چرخ زدن می‌پردازد.
سوسک تایتان یکی از ستارگان محبوب و مورد توجه کلکسیونرهای حشرات و گردشگران طبیعت به حساب می‌آید که به واسطه حضور در جنگل‌های بارانی کشورهایی نظیر ونزوئلا، کلمبیا، اکوادور، پرو، گینه‌ها و شمال مرکزی برزیل به عنوان یک صنعت روستایی و منبع درآمد محلی مطرح است.
روش کار روستاییان به این ترتیب است که با روشن کردن لامپ‌های فلوئورسنت در کنار یک تور، سوسک‌های نر بخت برگشته‌ای را که جذب نور می‌شوند، به دام می‌اندازند. دیده شده است که برخی سوسک‌های بزرگ و زیبا به توریست ‌هایی که به کار جمع‌آوری این قبیل سوسک‌ها اشتغال دارند، تا مبلغ 500 دلار نیز فروخته می‌شوند. آژانس‌های گردشگری از این سوسک به عنوان جاذبه زیست گردشگری و تبلیغ در آگهی‌های خود استفاده می‌کنند.

 

[Phyto]

سوسک هرکول با نام علمی Dynastes hercules عنوان معروف ترین و بزرگ ترین سوسک های کرگدنی دنیای حشرات را یدک می کشد.
این سوسک متعلق به خانواده Scarabaeidae (سرگین غلتان ها) و بومی جنگل های بارانی آمریکای جنوبی و مرکزی است. قد و قواره این حشره در برخی نرهای فوق العاده نادر تا طول 170 میلی متر نیز می رسد و بی هیچ تردیدی یک هرکول واقعی در دنیای حشرات است.

سوسک هرکول را به نسبت اندازه اش قوی ترین جانور روی زمین نیز می خوانند چون با شاخ هایش قادر به برداشتن باری تا 850 برابر وزن خود است. البته اندازه بزرگ سوسک هرکول با احتساب شاخ طویلش است که آن را بالاتر از شش گونه همجنس خودش قرار داده و برای کسب عنوان بزرگ ترین سوسک دنیا نیز تنها دو گونه رقیب از خانواده سوسک های شاخک دراز را با 175 و 180 میلی متر جلوتر از خود می بیند. اما اگر به سوسک های هرکول بدون در نظر گرفتن شاخ هایشان نگاهی بیندازیم، شاهد سقوط آنها به رتبه های پایین تر رده بندی در اندازه طول خواهیم بود و آنجاست که حتی ماده ها را بزرگ تر از نرها خواهیم یافت.

ولی واقعیت این است که سوسک سرگین غلتان بیشتر از هر چیز به واسطه همین شاخ های قفسه سینه ای و جمجمه ایش مورد توجه قرار گرفته است. شاخ هایی که می توانند درازتر از پیکر خود سوسک نیز طویل تر شده و به اصلی ترین عضو بدن این حشره تبدیل شوند، این شاخ بزرگ و پراهمیت در سوسک هرکول عمدتا برای مصاف با سایر نرها مورد استفاده قرار می گیرد و به حشره، ظاهری پرهیبت می دهد که انسان را به یاد جنگجویان افسانه ای می اندازد.

تاکتیک جنگی هرکول نیز شامل 3 مرحله گرفتن دشمن با شاخ ها، به هوا بلند کردن و سپس کوبیدن بر زمین برای شکستن سر دشمن است. سوسک های هرکول نر و ماده، ظاهر کاملامتفاوتی دارند، به طوری که ماده ها عموما جثه بزرگ تر، ولی قد کوتاه تری دارند و فاقد شاخ معروف هستند. ولی نرها کوچک تر، اما قد بلندتر و رشیدتر بوده و شاخ افسانه ای بسیار زیبایی دارند. لاروهای این حشره بیشتر عمرشان را صرف تونل زدن میان چوب های در حال فساد می کنند که منبع غذایی اصلی آنها محسوب می شود.

 

[Phyto]

سوسک قارچی
Iphiclus sedecimmaculatus
متعلق به خانواده Erotylidae
در اکوادور زندگی میکند

 

[Hamid Ghobadi]

رضا این سوسک قارچی فکر کنم تکراری باشه ...

این پاراگراف نمیدونم چرا یجوریه؟

*خانواده بزرگ سوسک‌های شاخک دراز که چنین تایتانیک چوبخواری را در خود جای داده است به راسته سخت بالپ‌وشان( قاب بالان) تعلق دارد که به لحاظ تعداد گونه، بزرگ‌ترین راسته حشرات هستند و با 276 هزار و 700 گونه، معادل 10 درصد کل گونه‌های حشرات دنیا را شامل می‌شوند.*

 

[Phyto]

تکراریه؟ صبر کن ببینم...
آهان دیدم! اشکال نداره تو پست قبلی فقط دوتا عکس از این حشره هست اما اینجا کلی عکس خوشگل موشگل ازش گذاشتم!

_____

چشه این پاراگرافه؟ منظورش از تایتانیک یعنی یه جونور خیلی گنده و عظیم الجثه! داره میگه خانواده سوسکهای شاخدار که خانواده بزرگی هم هست و اینچنین حشره بزرگی که رژیم چوبخواری داره تو این خانواده جا داره به راسته کولئوپترا تعلق داره که بقیشم که دیگه معلومه!

 

[Hamid Ghobadi]

خب منظورش بزرگترین خانواده حشرات هست احتمال زیاد (خط دوم)
بعد جمعیتش هم یه مقدار زیاده ... جور در نمیاد!

 

[Phyto]

از نظر تعداد گونه ها منظورشه!

 

[Phyto]

زنبور رباتیکی به نام RoboBee توسط دانشمندان آلمانی در حال تکمیل است که می تواند بو بکشد، وز وز کند و حتی با زنبورهای عسل ارتباط برقرار کند.به گزارش مهر، دانشمندان دانشگاه "فری" برلین موفق به ساخت زنبوری با ویژگی های زنبورهای طبیعی شده اند که به تازگی اولین تلاشها برای برقراری ارتباط با دیگر زنبورهای طبیعی به زبان زنبوری را تجربه کرده است.
زنبورها به برقراری ارتباط از طریق "حرکتهای دم جنبانی" شهرت دارند، حرکتی که طی آن زنبور به سوی جلو حرکت کرده و دم خود را به شدت حرکت می دهند. "کارل ون فریخ" رفتار شناس حیوانی و زیست شناسی است که در دهه 1940 موفق شد ارتباط میان طول و زاویه حرکات زنبورها را با فاصله و جهت منبع غذا که زنبور به تازگی آن را کشف کرده، درک کند.
اکنون "تیم لندگرف" از دانشگاه "فری" به همراه گروهی از محققان برلین برای زنبور رباتیک خود برنامه‌ای نوشته‌اند که می تواند حرکتهای دم جنبانی را شبیه سازی کند. RoboBee به انتهای میله ای متصل است که به رایانه وصل شده و حرکات زنبور را تعیین می کند. این میله همچنین به کمربندی متصل است که منجر به ارتعاش آن می‌شود، این ربات می تواند مانند زنبورهای واقعی به دور خود بچرخد، با بالهایش صدای وزوز ایجاد کند، رایحه و شهد گلها را جا به جا کند و حرارت آزاد کند.

محققان برای برنامه ریزی این ربات کوچک از حرکات واقعی 108 زنبور فیلم برداری کرده و تصاویر را به نرم افزاری وارد کردند که می توانست حرکات زنبور را در جزئیاتی بالا تحلیل کند. نتیجه به دست آمده از این نرم افزار یکی از پرجزئیات ترین تشریحاتی بود که تا کنون از این حرکات زنبورها انجام شده است.
RoboBee برای آزمایش نرم افزار جدید به دشتی در خارج از برلین برده شد. محققان گروهی از زنبورهای عسل را به گونه ای تربیت کردند تا از یک منبع تغذیه استفاده کنند و سپس این منبع را مسدود کردند. زنبورها گشت زنی برای غذا را متوقف کرده و در کندوهای خود باقی ماندند. سپس زنبورها با RoboBee مواجه شدند که به گونه ای برنامه ریزی شده بود تا با انجام حرکات ویژه زنبورها آنها را به منبعی دیگر هدایت کند که زنبورها پیش از این آن را نمی شناختند.
زنبورها در برابر RoboBee واکنش نشان داده و کندوی خود را ترک کردند اما به جای منبع جدید به سوی منبع قدیمی رفتند. در حال حاضر اینطور به نظر می رسد که این ربات می تواند زنبورها را به حرکت و جستجو برای یافتن غذاها وادار کند اما هنوز در اعلام آدرس درست ناتوان است.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، محققان اعلام کردند زنبورها در برابر RoboBee واکنش دفاعی نداشتند و آن را مانند یک زنبور واقعی پذیرفتند زیرا زنبورها در برابر مزاحمان و بیگانه ها با نیش زدن واکنش نشان می دهند. به گفته محققان زنبورها همیشه نسبت به حرکات دم جنبانی واکنش نشان نمی‌دهند، به جز در مواردی که منبع غذایی فردی آنها به اتمام رسیده باشد.

 

[Phyto]

حشره مورچه خوار: خوب، بد، زشت​

​

در فصل تابستان بسیاری از اهالی ساکن خارج از شهرهای بزرگ میتوانند حفره های قیف مانندی را در زمین هایی که غالبا خاک مناسب و خشکی دارند مشاهده کنند. این حفره ها معمولا در قسمت هایی که زیر ایوان ها و رواق ها باشند قرار میگیرند تا از خطر بارش باران در امان باشند. با گذشت زمان بیشتری در طی این فصل، صاحب خانه ها متوجه خواهند شد که این حفره ها به تدریج بزرگتر شده و بر تعداد آنها افزوده میشود. در زیر هر حفره، یک عدد حشره مورچه خوار نا بالغ قرار گرفته است که منتظر رسیدن یک مورچه و یا حشره کوچک دیگر و افتادن او در حفره است.

​

در مقایسه با سایر حشرات، حشرات مورچه خوار نابالغ به طور اخص با ساختن حفره و زندگی به شکلی خاص سازگاری پیدا کرده اند. آنها بدنی پهن و صاف با پاهای کوتاه دارند (که بیشتر برای خزیدن طراحی شده اند). همچنین دارای سری صاف با آرواره هایی به شکل داس هستند. لارو این حشره شباهتی به نمونه بالغ آن ندارد که شبیه به سنجاقک بوده و بدنی باریک با بال های ظریف دارد.

لارو حشره مورچه خوار را گاهی با نام «حشره فریبنده» (doodlebugs) میشناسند. این نام به دلیل پروسه جستجوی آنها به منظور یافتن محل مناسب برای حفر و ایجاد یک شیار برای فریفتن حشرات کوچک و افتادن در دام آنهاست.

​

اینطور به نظر میرسد که حشره مورچه خوار اهمیتی به نوع خاکی که آن را حفر میکند نمیدهد. این حیوان را میتوان در خاک های کوارتز (quartz sand)، شن سرخ (red sandstone)، خاک های ریز (dust)، گیاخاک (humus)، چوب های پوسیده، سنگ گچ (gypsum) و خاکستر زغال سنگ (coal ashes) مشاهده کرد. ساختارهایی که توسط این حیوانات به شکل استوارتر ساخته میشوند نیازمند خاک هایی با دانه های ریز، خشک و سست هستند. اگر تصمیم به جذب این حشرات دارید باید همیشه خاک قسمت هایی جلویی ایوان منزل را کاملا خشک نگاه دارید.

حشرات مورچه خوار نابالغ چگونه حفره های قیف مانند خود را میسازند؟ شکل شکم لاروها و قسمت های قدامی بدن آنها به تدریج باریک شده و پاهای عقبی آنان را قادر میسازد که به سادگی درون شن ها به سمت عقب حرکت کنند. همچنین موهای بدن آنها به سمت جلو حالت منحنی دارد که به توانایی عقب رفتن آنها درون شن ها کمک میکند.

​

حشره مورچه خوار، درون حفره را با شکم بیضی شکل خود کاویده و بااستفاده از سر صاف خود، شن ها را حرکت داده و به سمت خارج پرتاب میکنند. این چرخه به این شکل است که شن ها از قسمت عقبی بدن حرکت کرده و به وسیله سر جانور، به بیرون از حفره پرتاب میشوند.

اگر یک حشره مورچه خوار در هنگام حفر گودال با یک سنگ ریز یا هر شی دیگری مواجه شود سعی در خارج کردن و پرتاب کردن آن به سمت بیرون خواهد داشت. اگر جسم مورد نظر بیش از اندازه برای پرتاب شدن به بیرون بزرگ باشد اما حشره توانایی جابه جا کردن آن را داشته باشد، آن را به آرامی در گودال حرکت داده و در نهایت از حفره خارج میکند. پس از اتمام مراحل ساخت حفره، لارو حشره مورچه خوار به آرامی و بدون هیچ گونه حرکتی درون گودال میخوابد و تمام بدن به استثنای آرواره های خرد کننده و بزرگش، به وسیله شن ها میپوشاند.

​

زمانی که یک مورچه یا حشره کوچک دیگر، تصادفا وارد قسمت شیب دار حفره شوند بر روی دانه های ریز و سست شن قرار گرفته و به عمق گودال فرو میروند. بدن قربانی بدشانس در همین لحظه توسط آرواره های قدرتمند و هراسناک حشره مورچه خوار، اسیر شده و اغلب به سرعت سوراخ میشود. در صورتی که قربانی سعی در فرار کردن داشته باشد، حشره مورچه خوار اقدام به پرتاب شن به سمت او خواهد کرد. زمانی که چنین رگباری از شن های سست و روان در زیر پای طعمه قرار گیرد حالتی همچون یک تردمیل برای آن ایجاد خواهد کرد و در نهایت قربانی را به قعر حفره یعنی جایی که حشره مورچه خوار انتظار او را میکشد خواهد فرستاد.

پس از اینکه طعمه به وسیله حشره مورچه خوار گرفته شود حشره مورچه خوار آن را به عمق بیشتری در درون شن ها برده و سیالات درون بدن او را می مکد. در نهایت باقیمانده جسد، به وسیله لارو حشره به بیرون از حفره پرتاب خواهد شد.

​

در طول فصل تابستان، لارو حشره مورچه خوار به تدریج رشد کرده و حفره بزرگتری خواهد ساخت. اگر چند عدد از این حشرات در کنار یکدیگر حفره سازی کنند در اندازه گیری ساخت حفره به قدر کافی دقیق خواهند بود تا با قلمرو یکدیگر تداخلی نداشته باشند. وقتی که لارو این حشره به قدر کافی رشد کرد وارد مرحله ای به نام «شفیره» (pupa) شده و سپس به مرحله بلوغ میرسد. در واقع چرخه زندگی این حشرات تا حدی شبیه به پروانه است. پس از جفتگیری، ماده ها در خاک نرم و خشکی که برای لاروها مناسب باشد تخمگذاری میکنند.


حشرات مورچه خوار به هیچ عنوان آسیبی به گیاهان، گل ها، انسان ها و ساختمان ها وارد نمیکنند. آنها حشرات کاملا سودمندی هستند که از مورچه ها و سایر حشراتی که در تله آنها گرفتار شوند تغذیه میکنند بنابراین بهتر است با آنها کاری نداشته باشید و آنان را به حال خود رها کنید. البته برای کودکان (و حتی بزرگسالان!) بسیار جالب است که نحوه به دام افتادن حشرات و شکار شدن آنها توسط این حشره را مشاهده کنند. شما میتوانید این پروسه را حتی با انداختن یک مورچه به درون حفره، سرعت ببخشید!


مترجم : محمد مسعود کشوری
منبع : lancaster.unl.edu

 

[Phyto]

زيست‌شناسان آمريكايي در تحقيقي تازه‌ دريافته‌اند كه مورچه‌هاي قرمز جوان براي دفاع از خود در برابر حمله دشمن خود را به مردن مي‌زنند.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، تحقيقات اين محققان نشان داده است كه مورچه‌هاي مسن‌تر از اين ترفند مورچه‌هاي قرمز كارگر و جوان براي دفاع از خود در برابر حملات كلوني‌هاي همسايه از استراتژي موثري استفاده نمي‌كنند، بلكه بيشتر يا فرار مي‌كنند و يا مقابله به مثل مي‌كنند.
اين پژوهشگران دريافتند تاكتيك مورچه‌هاي جوان باعث مي‌شود كه چهار برابر بيشتر از مورچه‌هاي مسن شانس نجات يافتن پيدا كنند. به اين ترتيب مورچه‌هاي جوان قادر خواهند بود زنده بمانند و تناسب كلوني ملكه را حفظ كنند.
اين پژوهشگران دريافتند مورچه‌هايي كه چند روز سن دارند در برابر حمله دشمن خود را به مردن مي‌زنند، مورچه‌هايي كه چند هفته سن دارند معمولا در صورت حمله مي‌گريزند و بالاخره مورچه‌هايي كه چند ماهه هستند و از همه مسن‌تر محسوب مي‌شوند، مي‌ايستند و مبارزه مي‌كنند.

مورچه‌هاي جوان مي دانند چون رشد فيزيكي كاملي نداشته‌اند، اگر وارد مبارزه شوند؛ مطمئنا از پاي در خواهند آمد؛ در نتيجه، با اين تاكتيك زنده مي‌مانند و به اين ترتيب به افزايش رشد كلوني خود كمك مي كنند.
رشد كلوني براي نجات و حفظ تناسب كلوني ملكه حائز اهميت است.

 

[Phyto]

یک حشره‌شناس سوئیسی می‌گوید: مورچه‌ها مسیر تردد خود را علامت‌گذاری می‌کنند. مورچه ها برای این کار در سر راه خود در فواصل معینی شکم خود را به زمین می‌فشارند.
به گزارش ایسنا ، اگوست فورل، حشره‌شناس سوئیسی می‌گوید: مورچه‌ها مسیرشان را علامت گذاری می‌کنند و در سر راه خود در فواصل معین شکم خود را به زمین می‌فشارند و قطرات ریز معطری بجای می‌گذارند اما در اینجا فقط «اسید فرمیک» مطرح نیست بلکه آنها غده‌های گوناگونی دارند که از آنها «فرومونها» ترشح می‌شوند و در واقع همان مواد شیمیایی است که وسیله ارتباط مورچه های یک لانه را فراهم می‌سازد و اینکه مورچه‌های کور هم دقیقا همان مسیر را طی می‌کنند دلیل محکمتری است که اثبات می‌کند آنها از حس بویایی استفاده می‌کنند نه حس بینایی.
طول مسیر آنها گاهی تا چند ده متر هم می‌رسد. در واقع شاخکهای آنها (که شامل 211 برجستگی بویایی و 1720 پرز لامسه است) اطلاعات عمده‌ای را مربوط به فضای اطراف گرد می آورند و آنها را به مراکز عصبی منتقل می‌کنند .شاید عجیب به نظر برسد اما مورچه‌ها قادرند شکل بو را تشخیص دهند مثلا بوی گرد، بوی چهار گوش، صاف، زبر، نرم و ... حتی قطرات ردیابی که از خود بجای می‌گذارند مانند فلش راهنما در جهت حرکت عمل می‌کنند و ابتدا و انتهای مسیر را به وضوح مشخص می‌کنند.
جالب این که که اگر یک مورچه این رد را گم کند آنقدر سرگردان به دور خود می‌چرخد تا اینکه اثر معطر بعدی را بیابد.











اگر انجمن سلطنتی برای جلوگیری از آزار و اذیت به مورچه ها وجود می داشت، «ماتیاس ویتلینگر» از دانشگاه اولم، آلمان احتمالا در راس فهرست انزجار قرار می گرفت. دلیل آن نیز این است که دکتر «ویتلینگر» و هم گروهی هایش، همچنان که در شماره این هفته مجله ساینس آمده است، برای انجام آزمایش خود پای مورچه ها را قطع کردند. این تنها کاری نبود که آنها انجام دادند. آنها به پای مورچه ها چوب بسته و مجبورشان کردند روی چوب ها راه بروند.

مورچه هایی که در بیابان صحرا (Cataglyphis fortis) زندگی می کنند، هیچ وقت گم نمی شوند. آنها برای پیدا کردن غذا مجبورند فواصل بسیار طولانی را در محیط خشک و شنی صحرا حرکت کنند. اینکه آنها چگونه مسیر بازگشت خود به خانه را پیدا می کنند برای سالیان سال به صورت یک راز باقی مانده بود. مورچه هایی که در مناطق معتدله زندگی می کنند معمولا با ترشح مواد شیمیایی مسیر حرکت خود را علامت گذاری کرده و به راحتی راه بازگشت به خانه را پیدا می کنند. اما این مسئله در مورد مورچه های صحرا صادق نیست. مورچه های Cataglyphis همانند زنبورهای عسل و دریانوردان قدیمی، به کمک خورشید مسیر خود را پیدا می کنند، بنابراین آنها مسیر کلی حرکت خود را می دانند. اما همانند دریانوردان قدیمی که عرض جغرافیایی را می دانند اما طول جغرافیایی را نمی دانند محاسبات خورشیدی نمی تواند زمان و مکان توقف آنها را معلوم کند.

یک فرضیه قدیمی می گوید: مورچه های بیابانی دارای قدم شمارهای درونی هستند. به عبارتی، آنها تعداد قدم هایی را که تا رسیدن به غذا طی می کنند شمرده و در راه بازگشت نیز همین تعداد را می شمرند تا به خانه برسند. درواقع، با شمردن آخرین قدم، مورچه در خانه خواهد بود. دکتر «ویتلینگر» برای اثبات این فرضیه، مورچه هایی را از بیابان جمع آوری و آنها را آموزش داد تا از طریق یک کانال ۱۰ متری از لانه هایشان به سمت منبع غذا حرکت کنند. هنگامی که مورچه ها به منبع غذا رسیده و آن را به دهان گرفتند، «ویتلینگر» آنها را از روی زمین برداشته و آنها را داخل کانال دیگری که نهایتا به لانه شان منتهی می شد، قرار داد. در مسیر بازگشت، مورچه ها رفتار ویژه ای را از خود در جست وجوی لانه به نمایش گذاشتند بدین ترتیب که پس از طی ۱۰ متر، زمین را به ۴ قسمت کرده و راه ورود به خانه را جست وجو کردند.

در این مرحله، آزمایش شروع شد. پس از آنکه مورچه ها به منبع غذا رسیدند، پژوهشگران آنها را از روی زمین برداشته و قسمت انتهایی پاهایشان را قطع کردند. هدف دکتر «ویتلینگر» از این کار کوتاه کردن طول قدم آنها بود. در مرحله بعد، به قسمت انتهایی پای تعدادی از مورچه ها چوب بسته شد و هر دو گروه مجددا در کنار منبع غذایی قرار گرفتند. مورچه ها پس از زمان کوتاهی شروع به حرکت به سمت خانه کردند.

اما دو گروه، متفاوت از مورچه های معمولی عمل کردند. مورچه هایی که چوب به پایشان بسته شده بود پس از طی ۵ متر و مورچه هایی که تنها طول قدم هایشان کوتاه شده بود پس از طی ۶ متر راه ورود به خانه را جست وجو کردند. به اعتقاد «ویتلینگر»، فرضیه وجود قدم شمار در مورچه های صحرایی صحت داشته و آنها به کمک گام های بلندی که برمی دارند، فاصله خود را از لانه اندازه گیری می کنند. در پایان، دکتر «ویتلینگر» هر دو گروه مورچه را به لانه شان بازگرداند. پس از چند روز مورچه ها از لانه بیرون آمده و دوباره قادر بودند به راحتی حرکت کرده، به جست وجوی غذا بپردازند و مهم تر از همه با وضعیت موجود سازگار شده و توانستند فاصله خود را از لانه به درستی اندازه گیری کنند.