خودتو با یه شعر وصف کن...!

[*نيروانا*]

گاهگاهي قفسي ميسازم بارنگ
مي فروشم به شما
تا به آواز شقايق كه درآن زنداني است
دل تنهاييتان تازه شود

 

[maryam_22]

من همه اشتباه خود جلوه دهم که آدمی
از دم مهد تا لحد، در اشتباه کردن است​

 

[salvador]

دل گشت چون دلداده‌ای جان شد ز کار افتاده‌ای

تا ریخت پر هر باده‌ای از جام دل در جام ما

 

[maryam_22]

ما خلوت رخوت زده‌ی مردابیم
تصویر سراب تشنگی در آبیم
عالم کفنی به وسعت بی‌خبری‌ست
ای خواب تو بیداری و ما در خوابیم

 

[دختر شرقی]

همه هستی من ایه تاریکیست
که ترا در خود تکرار کنان
به سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد..

 

[primrose]

سهم من بغض های سنگین است
تلخی خواب های شیرین است
پشت این احتضار پوسیدم
همه زندگــــیم تلقین است

 

[*نيروانا*]

به سراغ من اگر می آیید
نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من

 

[*نيروانا*]

باطن و ظاهرم تویی، من نه منم، نه من منم

غایب و حاضرم تویی، من نه منم، نه من منم

خلق نمود و بود تو، من عدم و وجود تو

عین مظاهرم تویی، من نه منم، نه من منم

سایه و روشنم تویی، گل تو و گلشنم تویی

منظر و ناظرم تویی، من نه منم، نه من منم

نیستی از تو هست شد،عالمی از تو مست شد

باده و ساغرم تویی، من نه منم، نه من منم

قهر منی و الفتم، نور منی و ظلمتم

مومن و کافرم تویی، من نه منم، نه من منم

در سر من هوای تو، خلوت دل سرای تو –

شاهد و ساغرم تویی، من نه منم، نه من منم

ای تو سروربخش من، مهری و نوربخش من

آیت با هرم تویی، من نه منم، نه من منم

 

[maryam_22]

در حنجره‌ام شور صدا نیست رفیق
یک لحظه دلم ز غم جدا نیست رفیق
بگذار که قصه را به پایان ببرم
آخر غم من یکی دو تا نیست رفیق

 

[sweetest]

تو همان قدر مغروری
که من ...
من همان قدر دیوانه ام
که تو !
همین است که این
شعر نمی شود ...!

 

[f_khadiv]

فال حافظ درباره ي من

فال حافظ درباره ي من

روزگاريست كه سوداي بتان دين من است
غم اين كار نشاط دل غمگين من است
ديدن روي تو را ديده ي جان بين بايد
وين كجا مرتبه ي چشم جهان بين من است
يار من باش كه زيب فلك و زينت دهر
از مه روي تو و چشم جهان بين من است
​

 

[naghmeirani]

حرف کمی نبود قرار ومدار عشق
اما چه فایده –
که نفهمیم یار را!

ای روح های ناب !
دوباره به پا کنید
قدری برای اهل زمستان
بهار را

 

[maryam_22]

دیری‌ست که آتش از تنم می‌ریزد
صد حنجره خون از سخنم می‌ریزد
با بار غمی که روی دوشم مانده‌ست
بر کوه اگر تکیه کنم می‌ریزد

 

[mec1386]

دل به امید صدایی که مگر در تو رسد




ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

 

[mec1386]

می پرسد از من کسیتی ؟ می گویمش اما نمی داند
این چهره ی گم گشته در آیینه خود را نمی داند
می خواهد از من فاش سازم خویش را باور نمی دارد
آیینه در تکرار پاسخ های خود حاشا نمی داند
می گویمش گم گشته ای هستم که در این دور بی مقصد
کاری بجز شب کردن امروز یا فردا نمی داند
می گویمش آنقدر تنهایم که بی تردید میدانم
حال مرا جز شاعری مانندمن تنها نمی داند
می گویمش ! می گویمش ! چیزی از این ویران نخواهی یافت
کاین در غبار خویشتن چیزی از این دنیا نمی داند
می گویمش ! آنقدر تنهایم که بی تردید می دانم
حال مرا جز شاعری مانند من تنها نمی داند
می گویم و می بینمش او نیز با آن ظاهر غمگین
آن گونه می خندد که گویی هیچ از این غمها نمی داند

 

[maryam_22]

بيمي به دل ز مرگ ندارم كه زندگي​

جز زهر غم نريخت شرابي به جام من

 

[gelayor14]

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد به این دیر خراب آبادم


من همان اشرف ِ مخلوقاتم
که در این وادیِ غربت
سرگردانم!
من همان مرغک ِ باغ ِ ملکوتم
که دراین عالم ِ خاکی/ سرگردانم!
قفسم دلهره و تشویش است.
کوله بارم خالی ست.
نَفَسم آه ِ ندامت دارد.
من همان اشرف ِ مخلوقاتم!
......................................
نام ِ من " انسان" است
من همانم که ملائک
روزِ خلقت
سجده ام می کردند!
من در آن وادیِ برتر بودم
من " بهشتی" بودم
... ... ولی اکنون من دراین تبعیدگاه
و ملائک، آزاد.
من همان اشرف ِ مخلوقاتم!
.....................................
پدرم " آدم " بود مادرم هم " حوّا "
مادرم سیب ِ خیانت بلعید
... ... همه تبعید شدند
ما در این تبعیدگاه و ملائک، آزاد!
من دراین وادیِ غربت/
سرگردانم
من همان اشرف ِ مخلوقاتم!

 

[FahimeM]

نه از خاکم نه از بادم
نه در بندم نه آزادم
نه آن لیلاترین مجنون
نه شیرینم نه فرهادم

نه از آتش نه از سنگم
نه از رومم نه از سنگم
فقط مثل تو غمگینم
فقط مثل تو دلتنگم

چه غمگینم چه تنهایم
نه پنهانم نه پیدایم
نه آرامی به شب دارم
نه امیدی به فردایم

چه امیدی چه فردایی
چه پنهانی چه پیدایی
اگر خوشحال اگرغمگین
چه فرقی داره تنهایی

تو نیستی قصه دردم
سیاهم ساکتم سردم
اسیر خاکم و خسته
اگر سبزم اگر زردم

اگر آبی تر از آبم
اگر همزاد مهتابم
بدون تو چه بیرنگم
بدون تو چه بی تابم

بیا از من جدایم کن
صدایم کن صدایم کن
دلم از دست من خونه
بیا از من رهایم کن

(اهورا ایمان)

 

[*نيروانا*]

منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدن
منم كه ديده نيالوده ام به بد ديدن
وفاكنيم وملامت كشيم وخوش باشيم
كه درطريقت ما كافريست رنجيدن

 

[sweetest]

من آن گلبرگ مغرورم
که میمیرم ز بی آبی
ولی با خفت و خاری پی شبنم نمی گردم.....

 

[primrose]

منکه مستم این چنین از چشمه جوشان عشق
خلق اگربا من نمی جوشند چه تاثیری مرا
من بدین ویرانی دل بسته ام امیدها
عشق آباد ابد بادا چه تعمیری مرا

 

[ranalean]

وعده آمدن مده،غصه هجر بس مرا

بر سر آن فزون مکن غصه انتظار هم

 

[naghmeirani]

باور کن

آن “میم” مالکیتی که به آخر اسمم اضافه میکردی

بزرگترین و زیباترین عاشقانه ای بود که شنیده ام
​

 

[maryam_22]

زير باران مي روم
چشم هاي من تر است
از نگاه آسمان
چشم من ابري تر است

 

[chemist880]

دلی سربلند
سرا پا اگر زرد و پژمرده‌ایم
ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم
چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترك خورده‌ایم
اگر داغ دل بود ما دیده‌ایم
اگر خون دل بود ما خورده‌ایم
اگر دل دلیل است آورده‌ایم
اگر داغ شرط است ما برده‌ایم
اگر دشنه ی دشمنان، گردنیم
اگر خنجر دوستان، گرده‌ایم
گواهی بخواهید: اینك گواه
همین زخم هایی كه نشمرده‌ایم
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده‌ایم

 

[naghmeirani]

سکوت من آرامش را به دنیای تو میدهد


سکوت تو یک دنیا بیقراری و ترس و اضطراب را به دنیای من


کاش من لال بودم و تو تا همیشه پر بودی از حرف!

​

 

[FahimeM]

در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

 

[falipour2000]

سیه چشمی به کار عشق استاد
به من درس محبت یاد میداد
مرا از یادبرد آخر ولی من
به جز او عالمی رو بردم از یاد

 

[maryam_22]

در میان برگ های زرد ​

تاب مي خورم​

تاب مي خورم​

مي روم به سوي مهر​

مي روم به سوي ماه​

در كجا به دست كيست​

بند گاهواره ام ؟​

 

[sweetest]

باران که می بارد

تمام کوچه های شهر

پر از فریاد من است
...
که می گویم

من تنها نیستم

تنها، منتظرم

تنها..