عشق در پی عشق
روزی رسد
که چون به سرای خود در آیی ودر
خویشتن خویش بنگری
شادمانه به خود درود گویی
وهر یک خوش آمد آن دیگری را لبخندزند
وگوید که بنشین . طعامی بدار
غریبه ای را که خودت بود ، دو باره دوست
خواهی داشت .
جامی بر گیر .
قلبت را به خود بازگردان ،به غریبه ای که تو را
همه عمرت دوست داشته وتو بهر دیگری
اعتنایش نکردی -
غریبه ای که تو را نیک می شناسد .
نامه های عاشقانه را از قفسه کتاب برگیر
ونیز عکسهاو دست خطهای استیصال را
تصویرت را از آینه محوگردان .
بنشین وخود را سیراب از هستی ات کن .