مناظره(گفتگو با اشعار)

[sajjad.DSA]

عشق است در بغل آب ماهی بشوم
اندر ره عشقت به عزل راهی بشوم

جان در ره عشقت بدهم زنده نمانم
گر رخصت این را تو نمایی فدایی بشوم

 

[mahboobeyeshab]

ديده دريا كنم و صبر به صحرا فكنم
وندرين كار دل خويش به دريا فكنم....

 

[sajjad.DSA]

دوختم دیده به دریا، خدایا نظری کن برما
قسمتم کن که ببینم، دل محبوبه ی شب را

 

[mahboobeyeshab]

قسمت اين بوده كه من با تو معاصر باشم
تا در اين قصه پرحادثه حاضر باشم....

 

[sajjad.DSA]

سر به این دامان عشقت من نهادم عاقبت
زور و اجبارم شده کردم خودم را قســمتت

 

[mahboobeyeshab]

عاشق و رند و نظر بازم و مي گويم فاش
تا بداني كه به چندين هنر آراسته ام....

 

[sajjad.DSA]

هنر آن بودکه عشقت به دلم راه نمود
رندی به آن کرد و دلت را به دلم شاه نمود

این رندی دل نیست که دلم پژمرده ست
این دوری دلهاست که سودای دلم آه نمود​

 

[mahboobeyeshab]

دورم ز تو اي خسته خوبان چه نويسم
من مرغي اسيرم به عزيزم چه نويسم!!!

 

[sajjad.DSA]

بنویس که خسته شده این دل ز فراقت
آتش شده این دل، در عشقِ به وصالت

بنویس که دلهــا همه دیوانه که هستند
ساقی مده می را که دلها همه مستند

بنویس که ز سختی همه عشقت شده است بیست
سخت است جــــــــــــــــدایی و لیکن که رهی نیست

 

[mahboobeyeshab]

سكوت مي كنم
به احترام بودنت
نفس كشيدنت كنار من
سكوت مي كنم
به احترام
اينكه گاه گاه
براي شعر هاي من
بهانه اي شدي
نگاه كن به خود
تو در همين زمانه خود
ترانه اي شدي....

 

[sajjad.DSA]

گرچه بهانه کردی مرا به شعرهایت
سکوت برگذیدی از بر احتمرامت

این دل من بخواهد که بشنود صدایت
گرچه ترانه باشم، من نکنم رهایت

 

[mahboobeyeshab]

گوش جانم سخن مهر تو را مي طلبد....

 

[sajjad.DSA]

سخن مهــــر من از مهــــر سخن های تو است
تو سخن کن که دلم عاشق و شیدای تو است

 

[mahboobeyeshab]

من سكوت گنگي هستم
كه زبانم را به فجيع ترين شكل ممكن بريده اند....
مبادا بگويم :
كه دوستت دارم و آنقدر كه ...
خدا ميداند....

 

[sajjad.DSA]

این گفته به ناگفته ترین شکل به من می گوید
این زبان نیست که از راز دل تو سخن می گوید

این دلم هست که این راز دلت را به زبان می راند
این جمله که دوستت دارم، آنقدر که خدا می داند

 

[mahboobeyeshab]

ديگر به خدا شعر نميگويم نه
آخر دل من ميان شعر گم شده است....

 

[sajjad.DSA]

بار الهی شده ام دی پی محبوبه شب سرگشته
او به من گفته که در شــــــــعر خودش گم گشته

بار الهی مددی ده ، که آماده کنم مرکب را
پیدا بکنم من ، دل محــــبوبه شـــــــــب را

 

[mahboobeyeshab]

تا تو به خاطر مني كس نگذشت بر دلم
مثل تو كيست در جهان تا ز تو مهر بگسلم....

 

[sajjad.DSA]

ما به جهان تک شدیم به لطف مهــــر و وفا
ما که کسی نیستیم لطف شما است به ما

شادم و مســرور از این، که من بخاطر توام
چه نعمتـــــی به ز این شـــــکر کنم بر خدا

 

[primrose]

ما به جهان تک شدیم به لطف مهــــر و وفا
ما که کسی نیستیم لطف شما است به ما

شادم و مســرور از این، که من بخاطر توام
چه نعمتـــــی به ز این شـــــکر کنم بر خدا

مائیم که بی مایی ما مایه ماست

خود طفل خودیم و عشق ما دایه ماست

فی الجمله عروس غیب همسایه ماست

زانرو که همسایه ما سایه ماست

عراقی

 

[sh85]

مائیم که بی مایی ما مایه ماست

خود طفل خودیم و عشق ما دایه ماست

فی الجمله عروس غیب همسایه ماست

زانرو که همسایه ما سایه ماست

عراقی

تن زجان و جان زتن مستور نیست
لیک کس را دیده جان دستور نیست !

 

[s1m5j8]

تن زجان و جان زتن مستور نیست
لیک کس را دیده جان دستور نیست !

تو می رسی و غمی پنهان همیشه پشت سرت جاری
​

همیشه طرح قدم هایت شبیه روز عزاداری​

تو می نشینی و بین ما نشسته پیکر مغمومی​

غریب وخسته و خاک آلود؛ به فکر چاره ناچاری
​

 

[primrose]

تو می رسی و غمی پنهان همیشه پشت سرت جاری



همیشه طرح قدم هایت شبیه روز عزاداری


تو می نشینی و بین ما نشسته پیکر مغمومی


غریب وخسته و خاک آلود؛ به فکر چاره ناچاری
​

​

غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد

که چنین نرفته باشد همه عمر بر تو حالی

به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن

که شبی نخته باشی به درازنای سالی

سعدی

 

[دختر شرقی]

غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد

که چنین نرفته باشد همه عمر بر تو حالی

به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن

که شبی نخته باشی به درازنای سالی

سعدی

حیف از آن روزها که من با خشم
به تو چون دشمنی نظر کردم
پوچ پنداشتم فریب ترا
ز تو ماندم، ترا هدر کردم

فروغ

 

[primrose]

حیف از آن روزها که من با خشم
به تو چون دشمنی نظر کردم
پوچ پنداشتم فریب ترا
ز تو ماندم، ترا هدر کردم

فروغ

من بر تو دل بستم،دریغ از دل که بستم
افسوس بر من گوهر خود را نشاندم
در پای بت هایی که باید می شکستم

در من غم بیهودگی ها میزند موج
در تو غروری از توان من فزونتر
در من نایزی می کشد پیوسته فریاد
در تو گریزی می گشاید هر زمان پر

حمید مصدق

 

[دختر شرقی]

غافل از آن که تو بجائی و من
همچو آبی روان که در گذرم
گمشده در غبار شوم زوال
ره تاریک مرگ می سپرم

فروغ

 

[primrose]

غافل از آن که تو بجائی و من
همچو آبی روان که در گذرم
گمشده در غبار شوم زوال
ره تاریک مرگ می سپرم

فروغ

تو چسان می گذری غافــــــــل از اندوه درونم
بی تو من در همه شهر غریبم
صید افتاده به خونم
بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدایی
برنخیزد دگر از مرغک پر بسته نوایی

هما میر افشار

 

[دختر شرقی]

تو چسان می گذری غافــــــــل از اندوه درونم
بی تو من در همه شهر غریبم
صید افتاده به خونم
بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدایی
برنخیزد دگر از مرغک پر بسته نوایی

هما میر افشار

اه بگذار گم شوم در تو
کس نيابد زمن نشانه ي من
روح سوزان اه مرطوبت
بوزد بر تن ترانه ي من
اه بگذار زين دريچه ي باز
خفته در پرنيان روياها
با پر روشني سفر گيرم
بگذرم از حصار دنياها

فروغ

 

[primrose]

ای زندگی تاب و توانم همه تو
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو
تو هستی من شدی از آنی همه مـــــــــن
من نیست شدم در تو ازآنم همه تــــــــــــو

مولانا

 

[دختر شرقی]

ای زندگی تاب و توانم همه تو
جانی و دلی ای دل و جانم همه تو
تو هستی من شدی از آنی همه مـــــــــن
من نیست شدم در تو ازآنم همه تــــــــــــو

مولانا

عشق ديگر نيست اين، اين خيرگيست
چلچراغي در سکوت و تيرگيست
عشق چون در سينه ام بيدار شد
از طلب پا تا سرم ايثار شد

اين دگر من نيستم، من نيستم
حيف از آن عمري که با من زيستم

فروغ